Thermogravimetric analysis is commo

Thermogravimetric analysis is commonly used to determine the kinetic constants of biomass pyrolysis. Fig. 3 shows the TG and DTG curves for monoculture and co-culture treated corn stover.There were three distinct stages of weight loss: the first stage of dehydration ranged from 25 to 150 ◦C, the second stage of active pyrolysis ranged from 150 to 400 ◦C, and the third stage of residual or passive pyrolysis ranged from 400 to 1000 ◦C. Due to hemicellulose degradation, there was a shoulder peak for the biopretreated sample in the second stage. The initial pyrolysis temperature of the biopretreated sample (214 ◦C for co-culture and I. lacteus CD2, 222 ◦Cfor A. polytricha AP)waslower than that of the control sample
(232 ◦C), and the thermal degradation of the biopretreated sample was accelerated in early pyrolysis (from 150 to 275 ◦C). In the passive stage, the thermal degradation ratio of the control sample was higher than that of biopretreated samples, and the thermal degradation ratio of A. polytricha AP was higher than that of I. lacteus CD2 and the co-culture. There was no significant difference in the temperature of the maximum devolatilization rate (318 ◦C for twomonocultures, 321 ◦C for the control and co-culture). The final temperature of biotreated samples was higher than that of the control sample. The reaction interval (the temperature interval from initial temperature to final temperature) broadened because of the lignin
enrichment by biological treatment. The maximal weight loss rate of the I. lacteus CD2 treated sample was lower than that of A. polytricha AP and the co-culture. The maximal weight loss rate was: I. lacteus CD2 < co-culture < A. polytricha AP < control. The char content of the co-culture treating sample with highest amount of lignin was highest and the char content of the control sample with lowest amount of lignin was lowest. The char content was in linear relation with the lignin content (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปใช้ Thermogravimetric การวิเคราะห์เพื่อกำหนดค่าคงที่เดิม ๆ ของชีวภาพชีวมวล Fig. 3 แสดง TG และโค้งดีสำหรับระบบเกษตรกรรมพืชเดี่ยวและวัฒนธรรมร่วมรักษา stover ข้าวโพดมีสามขั้นตอนที่แตกต่างของน้ำหนัก: ระยะแรกของการคายน้ำอยู่ในช่วงจาก 25 150 ◦C ขั้นสองของชีวภาพที่ใช้งานอยู่ในช่วงจาก 150 ถึง 400 ◦C และระยะที่สามของชีวภาพเหลือ หรือแฝงอยู่ในช่วงจาก 400 ถึง 1000 ◦C เนื่องจากการลดประสิทธิภาพของ hemicellulose มีไหล่สูงสุดสำหรับตัวอย่าง biopretreated ในขั้นตอนสอง อุณหภูมิเริ่มต้นไพโรไลซิของ waslower ตัวอย่าง (214 ◦C วัฒนธรรมร่วมและ I. lacteus CD2, 222 ◦Cfor A. polytricha AP) biopretreated กว่าของตัวอย่างควบคุม(232 ◦C), และลดความร้อนของตัวอย่าง biopretreated ถูกเร่งในต้นชีวภาพ (จาก 150 ไป 275 ◦C) ในระยะแฝง อัตราส่วนการลดความร้อนของตัวอย่างควบคุมคือสูงกว่าอย่าง biopretreated และอัตราส่วนการลดความร้อนของ A. polytricha AP ได้สูงกว่าที่ I. lacteus CD2 และวัฒนธรรมร่วม มีความแตกต่างอุณหภูมิของอัตราสูงสุด devolatilization (318 ◦C สำหรับ twomonocultures) 321 ◦C สำหรับการควบคุมและร่วมวัฒนธรรมไม่สำคัญ อุณหภูมิสุดท้ายของ biotreated ตัวอย่างสูงกว่าตัวอย่างควบคุมได้ ช่วงปฏิกิริยา (อุณหภูมิช่วงอุณหภูมิเริ่มต้นจากอุณหภูมิสุดท้าย) เป็นต้นมาเนื่องจาก ligninบ่อบำบัดทางชีวภาพโดย อัตราการสูญเสียน้ำหนักสูงสุด lacteus I. อย่าง CD2 ถือว่าต่ำกว่าของอ. polytricha AP และวัฒนธรรมร่วมได้ มีอัตราการสูญเสียน้ำหนักสูงสุด: I. lacteus CD2 < วัฒนธรรมร่วม < A. polytricha AP < ควบคุม เนื้อหาของอย่าง treating วัฒนธรรมร่วมด้วยจำนวนเงินสูงสุดของ lignin อักขระได้สูงสุด และอักขระเนื้อหาของตัวอย่างควบคุมด้วยจำนวน lignin ต่ำสุด เนื้อหาอักขระที่ไม่อยู่ในความสัมพันธ์เชิงเส้นกับเนื้อหา lignin (ตาราง 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ Thermogravimetric เป็นที่นิยมใช้ในการกำหนดค่าคงที่การเคลื่อนไหวของไพโรไลซิชีวมวล มะเดื่อ 3 แสดงเส้นโค้ง TG และ DTG สำหรับเชิงเดี่ยวและร่วมรักษาวัฒนธรรม stover.There ข้าวโพดเป็นสามขั้นตอนที่แตกต่างของการสูญเสียน้ำหนัก: ขั้นตอนแรกของการขาดน้ำในช่วง 25-150 ◦C, ขั้นตอนที่สองของการไพโรไลซิที่ใช้งานอยู่ในช่วง 150-400 ◦Cและขั้นตอนที่สามของที่เหลือหรือไพโรไลซิเรื่อย ๆ อยู่ในช่วง 400-1,000 ◦C เนื่องจากการย่อยสลายเฮมิเซลลูโลสมียอดไหล่สำหรับตัวอย่าง biopretreated ในขั้นตอนที่สอง อุณหภูมิไพโรไลซิเริ่มต้นของตัวอย่าง biopretreated (214 ◦Cเพื่อร่วมวัฒนธรรมและฉัน lacteus CD2 222 ◦Cfor A. polytricha AP) waslower กว่าตัวอย่างควบคุม
(232 ◦C) และการสลายตัวของ biopretreated กลุ่มตัวอย่างมีอัตราเร่งในช่วงต้นไพโรไลซิ (150-275 ◦C) ในขั้นตอนเรื่อย ๆ , อัตราการย่อยสลายทางความร้อนของตัวอย่างควบคุมสูงกว่ากลุ่มตัวอย่าง biopretreated และอัตราส่วนการย่อยสลายทางความร้อนของเอ polytricha AP สูงกว่าที่ I. lacteus CD2 และร่วมวัฒนธรรม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอุณหภูมิของอัตราการ devolatilization สูงสุดเป็น (318 ◦Cสำหรับ twomonocultures, 321 ◦Cสำหรับการควบคุมและร่วมวัฒนธรรม) อุณหภูมิสุดท้ายของตัวอย่าง biotreated สูงกว่าตัวอย่างควบคุม ช่วงเวลาการเกิดปฏิกิริยา (ช่วงอุณหภูมิจากอุณหภูมิเริ่มต้นที่อุณหภูมิสุดท้าย) ขยายเพราะลิกนิน
โดยการรักษาคุณค่าทางชีวภาพ อัตราการสูญเสียน้ำหนักสูงสุดของ I. lacteus CD2 ตัวอย่างได้รับการรักษาที่ต่ำกว่าของ A. AP polytricha และร่วมวัฒนธรรม อัตราการสูญเสียน้ำหนักสูงสุดคือ: I. lacteus CD2 <ร่วมวัฒนธรรม <A. polytricha AP <การควบคุม เนื้อหาถ่านของตัวอย่างร่วมกับการรักษาวัฒนธรรมจำนวนเงินสูงสุดของลิกนินสูงที่สุดและเนื้อหาถ่านของตัวอย่างควบคุมที่มีจำนวนต่ำสุดของลิกนินต่ำสุด เนื้อหาถ่านอยู่ในความสัมพันธ์เชิงเส้นที่มีเนื้อหาลิกนิน (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์เทอร์โมกราวิเมตริกเป็นที่นิยมใช้เพื่อหาค่าคงที่ทางจลนศาสตร์ของการไพโรไลซิสชีวมวล . รูปที่ 3 แสดงเส้นโค้งเชิงเดี่ยว และและ บริษัท TG สำหรับ Co วัฒนธรรมการรักษาฝักข้าวโพด มี 3 ขั้นตอนที่แตกต่างกันของการสูญเสียน้ำหนัก : ขั้นตอนแรกของ dehydration อยู่ระหว่าง 25 ถึง 150 ◦ C ขั้นตอนที่สองของงานผลิตตั้งแต่ 150 - 400 ◦ Cและขั้นที่ 3 ของที่เหลือหรือเรื่อยๆแยกระหว่าง 400 - 1 , 000 ◦ C เนื่องจากการย่อยสลาย เฮมิเซลลูโลส มีไหล่สูงสุดสำหรับ biopretreated ตัวอย่าง ในขั้นตอนที่สอง การไพโรไลซิสที่อุณหภูมิของ biopretreated ตัวอย่าง ( 214 ◦ C วัฒนธรรม Co และฉัน lacteus CD2 222 ◦ C เป็นเวลา . polytricha AP ) waslower กว่าของตัวอย่างควบคุม
( 232 ◦ C )และการสลายตัวทางความร้อนของ biopretreated ตัวอย่างถูกเร่งในช่วงต้นไพโรไลซิส ( 150 - 275 ◦ C ) ในเวทีเรื่อยๆ , สลายความร้อนอัตราส่วนของตัวอย่างควบคุม พบว่า biopretreated ตัวอย่างและสลายความร้อนอัตราส่วนของ A polytricha AP เป็นมากกว่าที่ฉัน lacteus CD2 และร่วมวัฒนธรรมมีความแตกต่างในอุณหภูมิของอัตราสูงสุด ( 318 devolatilization ◦ C twomonocultures , 321 ◦ C ในการควบคุมและวัฒนธรรม Co ) อุณหภูมิสุดท้ายของตัวอย่าง biotreated สูงกว่าของตัวอย่างควบคุม ปฏิกิริยาช่วง ( ช่วงอุณหภูมิจากอุณหภูมิเริ่มต้นอุณหภูมิสุดท้าย ) ออกเพราะของลิกนิน
เสริมโดยการรักษาทางชีวภาพ สูงสุดอัตราการสูญเสียน้ำหนักของฉัน lacteus CD2 ตัวอย่างถือว่าต่ำกว่าที่ของ A polytricha AP และร่วมวัฒนธรรม สูงสุดอัตราการสูญเสียน้ำหนัก : วัฒนธรรม < Co . lacteus CD2 < a polytricha AP < ควบคุมChar เนื้อหาของ Co วัฒนธรรมการรักษาตัวอย่างมีปริมาณลิกนินสูง และถ่านเนื้อหาตัวอย่างควบคุมที่มีปริมาณลิกนินถูกที่สุด Char เนื้อหามีความสัมพันธ์เชิงเส้นกับลิกนิน ( ตารางที่ 2 )