Introduced (as compared to traditio

Introduced (as compared to traditional) models of community forestry have developed rapidly in Cambodia and Laos in the last decade, and were recently begun in Vietnam after a pilot phase. What is the potential of these community forestry models to deliver livelihood improvements to participants? This is an important question for two reasons. First, some donors are placing high hopes on community forestry to support poverty alleviation in the Mekong Region. Second, community forestry has generally under-performed in poverty alleviation worldwide. Existing and planned models must be examined to understand to what extent they can fulfill their goals and how they can be improved.

Among various theoretical preconditions for successful poverty alleviation through community forestry, this article focuses on two: (1) the degree to which poverty alleviation is a guiding force in the establishment and implementation of community forestry; and (2) the compatibility of government commitment to poverty alleviation through community forestry with other goals being pursued by the government. How do the three case study countries perform with respect to these preconditions?

With respect to the first precondition, it is found that although all three country programs now espouse poverty alleviation as a key goal, other state goals (e.g., compliance with donor organization recommendations, decentralization, devolution, resource conservation) were the guiding motivations in the establishment and early implementation of the programs.

With respect to the second precondition, programs in all three countries are at least partly undermined by a tendency to favor government, the military, and concessionaires in the appropriation of timber rents, and to exclude people living in or near forests from access to these rents. However in each country there are factors that potentially enable a turn toward poverty alleviation through community forestry. In Cambodia there is less central government control than in Laos or Vietnam. Laos has a high level of forest resources per capita. Vietnam has an exceptionally strong record in poverty alleviation that can be linked to its emerging community forestry program.

The article recommends three core policies to fully realize the potential of poverty alleviation through community forestry: (1) control illegal logging and forest sector corruption; (2) locate community forestry sites where there are abundant forests; and (3) boost forest income through improved access rights, tenure, and benefit sharing, and removal of anti-poor regulations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นำ (เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิม) รุ่นวนศาสตร์ชุมชนได้พัฒนาอย่างรวดเร็วในกัมพูชาและลาวในทศวรรษ และได้เริ่มเมื่อเร็ว ๆ นี้ในเวียดนามหลังจากระยะนำร่อง ศักยภาพของรุ่นวนศาสตร์ชุมชนเหล่านี้เพื่อส่งการปรับปรุงการดำรงชีวิตให้ผู้เข้าร่วมคืออะไร นี้เป็นคำถามที่สำคัญสำหรับสองเหตุผล ครั้งแรก ผู้บริจาคบางจะวางความหวังสูงกับวนศาสตร์ชุมชนเพื่อสนับสนุนการบรรเทาความยากจนในภูมิภาคแม่น้ำโขง สอง วนศาสตร์ชุมชนได้โดยทั่วไปภายใต้ดำเนินการในการบรรเทาความยากจนทั่วโลก แบบจำลองที่มีอยู่ และวางแผนไว้ต้องถูกตรวจสอบที่เข้าใจขอบเขตพวกเขาสามารถตอบสนองเป้าหมายของตนและสามารถพัฒนาวิธีการ

ระหว่างปัจจัยหลักทฤษฎีต่าง ๆ สำหรับบรรเทาความยากจนที่ประสบความสำเร็จผ่านวนศาสตร์ชุมชน บทความนี้เน้นสอง: (1) ระดับความยากจนซึ่งบรรเทาเป็นแรงแนวทางในการก่อตั้งและการดำเนินของชุมชนป่าไม้ และ (2) เข้ากันได้ของความมุ่งมั่นของรัฐบาลเพื่อบรรเทาความยากจนโดยชุมชนป่าไม้กับเป้าหมายอื่น ๆ กำลังติดตาม โดยรัฐบาล วิธี 3 กรณีศึกษาประเทศทำเกี่ยวกับเงื่อนไขเบื้องต้นเหล่านี้ได้อย่างไร

กับเงื่อนไขแรก มันจะพบว่าถึงแม้ว่าโปรแกรมทั้งหมดสามประเทศตอนนี้ความคิดเห็นที่บรรเทาความยากจนเป็นหลักเป้าหมาย เป้าหมายรัฐอื่น ๆ (เช่นปฏิบัติตามคำแนะนำองค์กรของผู้บริจาค กระจายอำนาจการแพร่กระจาย ขึ้น อนุรักษ์ทรัพยากร) ถูกโต่งแนวทางในการจัดตั้งและดำเนินงานเริ่มต้นของโปรแกรม

กับเงื่อนไขที่สอง โปรแกรมในสามประเทศมีน้อยบางส่วนละเลย โดยแนวโน้มที่จะชอบรัฐบาล ทหาร และสุดรอบในการปันส่วนค่าเช่าไม้ และแยกประชาชนที่อาศัยอยู่ใน หรือ ใกล้ป่าเข้าไปค่าเช่าเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ในแต่ละประเทศ มีปัจจัยที่อาจช่วยให้เลี้ยวไปทางบรรเทาความยากจนผ่านป่าไม้ชุมชน ในกัมพูชา มีควบคุมรัฐบาลกลางน้อยกว่าในลาวหรือเวียดนาม ลาวมีทรัพยากรป่าในระดับสูงต่อหัว เวียดนามมีเรกคอร์ดที่ล้ำแข็งแรงบรรเทาความยากจนที่สามารถเชื่อมโยงกับการเกิดชุมชนป่าไม้โปรแกรม

บทความแนะนำสามหลักนโยบายศักยภาพของบรรเทาความยากจนผ่านป่าไม้ชุมชนให้: (1) ควบคุมไม่ถูกต้องบันทึกและป่าภาคเสียหาย (2) ค้นหาเว็บไซต์วนศาสตร์ชุมชนมีป่าอุดมสมบูรณ์ และ (3) เพิ่มป่ารายได้ผ่านการปรับปรุงสิทธิ์ อายุ งาน และผลประโยชน์ร่วมกัน และเอาคนจนต่อต้านกฎระเบียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำ ( เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิม ) รุ่นวนศาสตร์ชุมชนได้พัฒนาอย่างรวดเร็วในกัมพูชาและลาวในทศวรรษที่ผ่านมา และเพิ่งเริ่มขึ้นในเวียดนาม หลังจากนักบินเฟส อะไรคือศักยภาพของวนศาสตร์ชุมชนรุ่นส่งมอบการปรับปรุงความเป็นอยู่ที่จะเข้าร่วม ? นี้เป็นคำถามที่สำคัญสำหรับสองเหตุผล ครั้งแรกมีผู้บริจาคมีตั้งความหวังไว้สูงในป่าชุมชนเพื่อสนับสนุนการแก้ไขปัญหาความยากจนในภูมิภาคแม่น้ำโขง ที่สอง , วนศาสตร์ชุมชนได้โดยทั่วไปในการลดความยากจนทั่วโลก ที่มีอยู่และรูปแบบการวางแผนต้องตรวจสอบที่จะเข้าใจสิ่งที่ขอบเขตที่พวกเขาสามารถตอบสนองเป้าหมายของพวกเขาและวิธีการที่พวกเขาสามารถปรับปรุง

ทฤษฎีต่าง ๆของ preconditions ความยากจนประสบความสำเร็จผ่านวนศาสตร์ชุมชน บทความนี้มุ่งเน้นสอง : ( 1 ) การที่ความยากจนเป็นคำชี้แนะในการจัดตั้งและพัฒนาวนศาสตร์ชุมชนและ ( 2 ) ความเข้ากันได้ของความมุ่งมั่นของรัฐบาลที่จะแก้ไขปัญหาความยากจนผ่านวนศาสตร์ชุมชนที่มีเป้าหมายอื่น ๆถูกไล่ตามโดยรัฐบาล วิธีการทำสามประเทศกรณีศึกษาแสดงความเคารพ preconditions เหล่านี้ ?

ด้วยความเคารพเงื่อนไขแรก พบว่า แม้ประเทศทั้งสามโปรแกรมแล้วนำมาใช้ในการแก้ไขปัญหาความยากจน เป็นเป้าหมายหลัก เป้าหมายของรัฐอื่น ๆ ( เช่นข้อมูลแนะนำองค์กรผู้บริจาค การกระจายอำนาจ การอนุรักษ์ทรัพยากร ) เป็นแนวทางในการจัดตั้งและการดำเนินงานในช่วงต้นของรายการ

ส่วนเงื่อนไขที่สองโปรแกรมในทั้งสามประเทศเป็นอย่างน้อยส่วนหนึ่ง undermined โดยมีแนวโน้มที่จะช่วยรัฐบาล ทหารและ ผู้รับสัมปทานในการจัดสรรพื้นที่ป่าไม้ และการรวมผู้คนที่อาศัยอยู่ในหรือใกล้ป่าจากการเข้าถึงพื้นที่เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ในแต่ละประเทศมีปัจจัยที่อาจช่วยให้หันไปแก้ไขปัญหาความยากจนผ่านทางวนศาสตร์ชุมชน ในประเทศกัมพูชา มีการควบคุมรัฐบาลน้อยกว่าในลาวหรือเวียดนาม ลาวมีระดับสูงของทรัพยากรป่าไม้ ต่อหัวเวียดนามมีความแข็งแรงเป็นพิเศษในบันทึกการแก้ไขปัญหาความยากจน ที่สามารถเชื่อมโยงกับการเกิดชุมชนป่าไม้โปรแกรม

บทความแนะนำสามหลักนโยบายที่จะตระหนักถึงศักยภาพของความยากจนผ่านวนศาสตร์ชุมชน : ( 1 ) การควบคุมการเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายและปราบปรามการทุจริตภาคป่าไม้ ( 2 ) ค้นหาเว็บไซต์ทรัพยากรป่าไม้ของชุมชนซึ่งมีป่าไม้มากมายและ ( 3 ) การเพิ่มรายได้ผ่านป่า ปรับปรุงการเข้าถึงสิทธิการครอบครอง และการแบ่งปันผลประโยชน์ และการกำจัดของระเบียบป้องกันไม่ดี