A Doll's House criticises the tradi

A Doll's House criticises the traditional roles of men and women in 19th-century marriage.[28] To many 19th-century Europeans, this was scandalous. The Swedish playwright August Strindberg attacked the play in his volume of short stories Getting Married (1884).[29] Nothing was considered more holy than the covenant of marriage, and to portray it in such a way was completely unacceptable;[30] however, a few more open-minded critics such as the Irish playwright George Bernard Shaw found Ibsen's willingness to examine society without prejudice exhilarating.[31] In Germany, the production's lead actress refused to play the part of Nora unless Ibsen changed the ending, which, under pressure, he eventually did.[28] In the alternative ending, Nora gives her husband another chance after he reminds her of her responsibility to their children. This ending proved unpopular and Ibsen later regretted his decision on the matter. Virtually all productions today, however, use the original ending, as do nearly all of the film versions of this play, including Dariush Mehrjui's Sara (the Argentine version, made in 1943 and starring Delia Garcés, does not; it also modernizes the story, setting it in the early 1940s).

Because of the radical departure from traditional behavior and theatrical convention involved in Nora's leaving home, her act of slamming the door as she leaves has come to represent the play itself.[32][33] One critic noted, "That slammed door reverberated across the roof of the world."[34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านของตุ๊กตา criticises บทบาทดั้งเดิมของชายและหญิงในศตวรรษที่ 19 แต่งงาน [28] ไปหลายศตวรรษยุโรป นี้เป็นชิ้น คุณสวีดิช Strindberg สิงหาคมโจมตีเล่นปริมาณของการแต่งงาน (1884) เรื่องสั้นของเขา [29] อะไรถือว่า ศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพันธสัญญาแต่งงาน และ การวาดภาพในลักษณะไม่สมบูรณ์ไม่สามารถยอมรับ [30] อย่างไรก็ตาม วิจารณ์กี่เปิดกว้างมากขึ้นเช่นคุณไอริชจอร์จ Bernard Shaw พบความตั้งใจของ Ibsen สังคมไม่ต้องการตรวจสอบ [31] ในเยอรมนี นักแสดงเป้าหมายการผลิตปฏิเสธที่จะเล่นส่วนของโนรายกเว้น Ibsen เปลี่ยนสิ้นสุด ที่ ภายใต้แรงกดดัน ในที่สุดพระองค์ [28] ในจุดสิ้นสุดอื่น โนราให้สามีโอกาสอีกครั้งหลังจากที่เขาเตือนเธอเธอรับผิดชอบของตน สิ้นสุดนี้พิสูจน์กฏหมาย และ Ibsen regretted ภายหลังการตัดสินใจของเขาในเรื่อง การผลิตแทบทุกวันนี้ ไร ใช้จุดสิ้นสุดที่เดิม ทำเกือบทั้งหมดของฟิล์มรุ่นนี้เล่น รวมถึงซาร่า Dariush Mehrjui (รุ่นอาร์เจนตินา Delia Garcés 1943 และนำแสดง ทำไม่ได้ มันยัง modernizes เรื่องราว การตั้งค่าในต้นทศวรรษ 1940 โดย)เนื่องจากระดับรุนแรงจากพฤติกรรมดั้งเดิมและอนุสัญญาที่เกี่ยวข้องในของโนราออกจากบ้าน พระราชบัญญัติของเธอ slamming ประตูขณะที่เธอออกจากละครมาแสดงเล่นเอง [32] [33] วิจารณ์หนึ่งกล่าว "ประตูที่ slammed reverberated ข้ามหลังคาของโลก" [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บารมีบ้านตุ๊กตาบทบาทดั้งเดิมของชายและหญิงในการแต่งงานในศตวรรษที่ 19. [28] หลายศตวรรษที่ 19 ชาวยุโรปนี้เป็นอื้อฉาว นักเขียนบทละครชาวสวีเดนสิงหาคมสตินเบอร์กโจมตีเล่นในปริมาณที่เขาเรื่องสั้นแต่งงาน (1884) [29] ไม่มีอะไรที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพันธสัญญาของการแต่งงานและเพื่อให้เห็นภาพในลักษณะดังกล่าวเป็นที่ยอมรับไม่ได้อย่างสมบูรณ์. [30] อย่างไรก็ตาม เป็นนักวิจารณ์มากขึ้นเปิดใจบางอย่างเช่นนักเขียนบทละครชาวไอริชจอร์จเบอร์นาร์ดชอว์พบเต็มใจหงุดหงิดของการตรวจสอบสังคมโดยปราศจากอคติที่ทำให้ดีอกดีใจ. [31] ในประเทศเยอรมนี, นักแสดงนำของการผลิตปฏิเสธที่จะเล่นเป็นส่วนหนึ่งของนอร่าเว้นแต่หงุดหงิดเปลี่ยนตอนจบซึ่ง ภายใต้แรงกดดันในที่สุดเขาได้. [28] ในตอนจบทางเลือกโนราให้สามีของเธอโอกาสอีกครั้งหลังจากที่เขาเตือนของความรับผิดชอบของเธอให้กับเด็กของพวกเขา ตอนจบเรื่องนี้พิสูจน์ไม่เป็นที่นิยมและหงุดหงิดเสียใจในภายหลังการตัดสินใจของเขาในเรื่องนี้ แทบโปรดักชั่นทั้งหมดในวันนี้ แต่ใช้ตอนจบเดิมเช่นเดียวกับเกือบทุกรุ่นฟิล์มของการเล่นนี้รวมทั้งซาร่า Dariush Mehrjui ของ (รุ่นอาร์เจนตินาทำในปี 1943 และนำแสดงโดยเดเลียGarcés, ไม่นั้นยังทันสมัยเรื่อง การตั้งค่าในช่วงต้นปี 1940). เนื่องจากการออกรุนแรงจากพฤติกรรมแบบดั้งเดิมและการประชุมการแสดงละครที่เกี่ยวข้องในบ้านออกจากนอร่าการกระทำของเธอกระแทกประตูขณะที่เธอออกมาเพื่อเป็นตัวแทนของการเล่นของตัวเอง. [32] [33] นักวิจารณ์คนหนึ่ง ตั้งข้อสังเกตว่า "นั่นกระแทกประตูสะท้อนข้ามหลังคาของโลก." [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

rare.
rare.
rare.
rare.