The urban/bushland interface around

The urban/bushland interface around Sydney in south-eastern Australia is extensive. A history of destructive bushfires has led to intensive management of fuel at this interface. Prescribed burning is the major management technique. The rationale is to manipulate fuel so that the intensity of unplanned fires is reduced to a level where suppression is possible at the urban interface. Managers are faced with many options in terms of where, when and how often they burn at the urban interface but the effectiveness of differing strategies, in terms of protection, has not been evaluated. Prescribed burning was examined in the northern suburbs of Sydney in terms of its effect on the average annual risk of uncontrollable fire adjacent to buildings. The potential for uncontrollable fire in the three predominant plant communities (shrubland, woodland and forest) was estimated using daily (15:00 h) values of the McArthur Forest Fire Danger Index (FFDI) for the period 1955–1996 and related fire behaviour equations. The study considered a 100 m wide zone at the urban interface (∼200 km in length), and integrated the effects of varying aspect, topography, and vegetation (fuel) types. Based on trends in fuels and daily weather data for 1955–1996, large amounts of this zone (40, 34 and 27%) would need to be burnt annually to achieve average risk levels of uncontrollable fire of 1, 5 and 10 days per annum, respectively. The risk of uncontrollable fire was highly sensitive to the frequency and extent of prescribed burning. Constraints on prescribed burning, such as available resources and suitable weather, will therefore have a large effect on protection. Other consequences of a range of prescribed burning scenarios are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดต่อเมือง/ป่าไม้ทั่วซิดนีย์ออสเตรเลียตะวันออกเฉียงใต้อย่างละเอียดได้ ประวัติของ bushfires ทำลายได้นำการจัดการแบบเร่งรัดของเชื้อเพลิงที่อินเทอร์เฟซนี้ เขียนกำหนดเป็นเทคนิคการบริหารที่สำคัญ เหตุผลจะใช้เชื้อเพลิงเพื่อให้ความเข้มของไฟไม่ได้วางแผนจะลดลงเป็นระดับที่ปราบปรามได้ที่อินเทอร์เฟซที่เมือง ผู้จัดการจะต้องเจอกับหลายตัวเลือกในที่ บ่อย และเมื่อเผาที่อินเทอร์เฟซที่เมืองแต่ประสิทธิผลของกลยุทธ์ที่แตกต่างกัน ในแง่ของการป้องกัน ไม่ถูกประเมิน เขียนกำหนดถูกตรวจสอบในเมืองเหนือของซิดนีย์ในแง่ของลักษณะที่มีความเสี่ยงประจำปีเฉลี่ย uncontrollable ไฟที่ติดกับอาคาร เป็นไฟ uncontrollable ในชุมชนพืชกันสาม (shrubland ป่า และป่า) ถูกประเมินโดยใช้ค่า (15:00 h) ของอริสต์ลอดจ์ป่าไฟอันตรายดัชนี (FFDI) ทุกวันในระยะปี 1996 – 1955 และที่เกี่ยวข้องกับสมการพฤติกรรมไฟ การศึกษาเป็นเขตพื้นที่กว้าง 100 เมตรที่อินเทอร์เฟสเมือง (∼200 km ยาว), และรวมผลกระทบด้านต่าง ๆ ภูมิประเทศ และชนิดของพืช (เชื้อเพลิง) ตามแนวโน้มในข้อมูลสภาพอากาศประจำวันและเชื้อใน 1955 – 1996 จำนวนมากของโซนนี้ (40, 34 และ 27%) จะต้องถูกเผาทุกปีเพื่อให้บรรลุระดับความเสี่ยงเฉลี่ยของไฟ uncontrollable 1, 5 และ 10 วันต่อปี ตามลำดับ ความเสี่ยง uncontrollable ไฟความไวสูงที่ความถี่และขอบเขตของการเขียนกำหนดได้ ข้อจำกัดในการเขียนกำหนดไว้ เช่นทรัพยากรและสภาพอากาศที่เหมาะสม จึงได้ผลขนาดใหญ่ป้องกัน จากหลากหลายสถานการณ์กำหนดเขียนจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมือง / อินเตอร์เฟซป่ารอบซิดนีย์ในทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลียเป็นที่กว้างขวาง ประวัติศาสตร์ของไฟป่าทำลายได้นำไปสู่​​การจัดการเข้มข้นของน้ำมันเชื้อเพลิงที่อินเตอร์เฟซนี้ การเผาไหม้ที่กำหนดเป็นเทคนิคการจัดการที่สำคัญ เหตุผลคือการจัดการเชื้อเพลิงเพื่อให้ความรุนแรงของการเกิดเพลิงไหม้ที่ไม่ได้วางแผนจะลดลงไปที่ระดับการปราบปรามเป็นไปได้ที่อินเตอร์เฟซในเมือง ผู้จัดการจะต้องเผชิญกับตัวเลือกมากมายในแง่ของการที่เวลาและวิธีการที่พวกเขามักจะเผาไหม้ที่อินเตอร์เฟซในเมือง แต่ประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในแง่ของการป้องกันยังไม่ได้รับการประเมิน การเผาไหม้ที่กำหนดถูกตรวจสอบในเขตชานเมืองทางตอนเหนือของซิดนีย์ในแง่ของผลกระทบต่อความเสี่ยงต่อปีเฉลี่ยที่ไม่สามารถควบคุมไฟที่อยู่ติดกับอาคาร ที่มีศักยภาพสำหรับการเกิดไฟไหม้ที่ไม่สามารถควบคุมในสามสังคมพืชเด่น (ชรับแลนด์ป่าและป่าไม้) เป็นที่คาดกันใช้ในชีวิตประจำวัน (15:00 ชั่วโมง) ค่าดัชนีไฟป่า McArthur อันตราย (FFDI) สำหรับรอบระยะเวลา 1955-1996 และสมการที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของไฟ . การศึกษาถือเป็น 100 เมตรกว้างโซนที่อินเตอร์เฟซในเมือง (~200 กิโลเมตรยาว) และรวมถึงผลกระทบของลักษณะที่แตกต่างกัน, ภูมิประเทศและพืช (น้ำมันเชื้อเพลิง) ประเภท ขึ้นอยู่กับแนวโน้มในเชื้อเพลิงและข้อมูลสภาพอากาศประจำวันสำหรับ 1955-1996 จำนวนมากโซนนี้ (40, 34 และ 27%) จะต้องถูกเผาเป็นประจำทุกปีเพื่อให้บรรลุระดับความเสี่ยงที่ค่าเฉลี่ยของการเกิดไฟไหม้ที่ไม่สามารถควบคุม 1, 5 และ 10 วันต่อปี ตามลำดับ ความเสี่ยงของการเกิดเพลิงไหม้ที่ควบคุมไม่ได้คือมีความไวสูงความถี่และขอบเขตของการเผาไหม้ที่กำหนด ข้อ จำกัด ในการเผาไหม้ที่กำหนดเช่นทรัพยากรที่มีอยู่และสภาพอากาศที่เหมาะสมจึงจะมีผลอย่างมากต่อการป้องกัน ผลกระทบอื่น ๆ ในช่วงที่สถานการณ์การเผาไหม้ที่กำหนดจะถูกกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมือง / อาหารในตะวันออกเฉียงใต้ ออสเตรเลีย ซิดนีย์ อินเตอร์เฟซรอบเป็นวงกว้าง ประวัติของการทำลาย bushfires ได้นำไปสู่การจัดการเชื้อเพลิงที่เข้มข้นของอินเตอร์เฟซนี้ ที่ไหม้เป็นเทคนิคการจัดการที่สำคัญ เหตุผลคือการ จัดการเชื้อเพลิงเพื่อให้ความเข้มของแรกไฟจะลดลงสู่ระดับที่ปราบปรามเป็นไปได้ที่เชื่อมต่อเมืองผู้จัดการจะเผชิญกับตัวเลือกมากมายในแง่ของที่ไหน เมื่อไหร่ ยังไง พวกเขามักจะเผาที่เมืองเฟส แต่ประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในแง่ของการป้องกัน , ยังไม่ได้รับการประเมิน กำหนดเผาตรวจสอบชานเมืองทางตอนเหนือของซิดนีย์ ในแง่ของผลกระทบต่อปีเฉลี่ยของแก่นไฟติดกับอาคารศักยภาพในการเปลี่ยนไฟใน 3 ) สังคมพืช ( shrubland ป่าไม้และป่า ) ซึ่งใช้ทุกวัน ( 15 : 00 ชั่วโมง ) ซึ่งค่าของดัชนีไฟป่าอันตราย ( ffdi ) สำหรับช่วงปี 1955 – 1996 และไฟของสมการ การศึกษาถือว่าเป็น 100 เมตรกว้างเขตที่เชื่อมต่อเมือง ( ∼ 200 กิโลเมตรในความยาว ) , และผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงด้านรวมลักษณะภูมิประเทศ และพืช ( น้ำมัน ) ประเภท ขึ้นอยู่กับแนวโน้มในเชื้อเพลิงและข้อมูลสภาพอากาศประจำวันสำหรับ 1955 – 1996 , จำนวนมากของโซนนี้ ( 40 , 34 และ 35 % ) จะต้องเผาต่อปีเพื่อให้บรรลุระดับความเสี่ยงของไฟได้เฉลี่ย 1 , 5 และ 10 วันต่อปี ตามลำดับ ความเสี่ยงของไฟแก่นคือไวต่อความถี่และกำหนดขอบเขตของการเผาไหม้กำหนดข้อจำกัดในการเขียน เช่น ทรัพยากรที่มีอยู่ และสภาพอากาศที่เหมาะสม จึงจะมีผลขนาดใหญ่ในการป้องกัน ผลอื่น ๆ ในช่วงที่สถานการณ์จะไหม้ได้