1. IntroductionCorporate Social Res

1. Introduction
Corporate Social Responsibility (CSR) was originally defined by
the European Commission (EC) as ‘‘a concept whereby companies
integrate social and environmental concerns in their business
operations and in their interaction with their stakeholders on a
voluntary basis” (EC, 2001, p. 8). In this sense, the Green Paper
‘‘Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility”
includes the health and safety area as part of its internal
dimension (EC, 2001, p. 8). This definition was subsequently
updated to ‘‘the responsibility of enterprises for their impacts on
society” (EC, 2011a, p. 6).
Following the aforementioned Green paper, other authors have
proposed the integration of Occupational Health and Safety (OHS)
practices into CSR (e.g. Montero et al., 2009; Cioca et al., 2014;
Koskela, 2014; Granerud, 2011; Kawashita et al., 2005;
Hoffmeister Arce et al., 2006; Bestratén and Pujol, 2004;
Zwetsloot and Starren, 2004; Segal et al., 2003). Therefore, CSR
offers an opportunity to integrate OHS aspects into a broader
framework addressing OHS questions beyond the compliance with
the legislation (EU-OSHA, 2004) and creates a framework for sustainable
work (Cioca et al., 2014). Accordingly, we consider CSR
to be a suitable framework for strengthening OHS for numerous
reasons: First of all, its strategic nature provides an opportunity
to meet OHS requirements over and above legal obligations
(Zwetsloot and Starren, 2004; Cioca et al., 2014). Secondly, the
public expects companies to act in accordance with CSR principles
and to protect the health and safety of their employees (Hart,
2010; Jain et al., 2011, 2012; Hoffmeister Arce et al., 2006). Thirdly,
CSR can encourage the implementing of new initiatives to promote
OHS and the consideration of the sensitivities of different stakeholder
groups, thus making for wider recognition (Cioca et al.,
2014; Jain et al., 2012; Montero et al., 2009; Sowden and Sinha,
2005; Zwetsloot and Starren, 2004). Fourthly, CSR enables higher
goals for quality of working life to be attained, as it introduces
actions to promote health and manage OHS more effectively
(Hoffmeister Arce et al., 2006). Finally, using CSR initiatives as
the basis for actions in the field of OHS can help reinforce those
actions and ensure their continuity. It can also have repercussions
in terms of image, attracting and holding on to talent, productivity
and financial results at companies (Granerud, 2011; Cioca

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) ถูกกำหนดเดิมโดย
คณะกรรมาธิการยุโรป (EC) เป็น '' แนวคิดโดย บริษัท
บูรณาการความกังวลทางสังคมและสิ่งแวดล้อมในธุรกิจของพวกเขา
การดำเนินงานและในการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้มีส่วนได้เสียของพวกเขาบน
พื้นฐานความสมัครใจ "(EC, ปี 2001 พี. 8) ในแง่นี้กระดาษสีเขียว
'' การส่งเสริมโครงสร้างยุโรปสำหรับความรับผิดชอบต่อสังคม "
รวมถึงพื้นที่สุขภาพและความปลอดภัยเป็นส่วนหนึ่งของภายใน
มิติ (EC 2001, น. 8) คำนิยามนี้ต่อมา
ปรับปรุงเพื่อให้ '' ความรับผิดชอบของผู้ประกอบการผลกระทบของพวกเขาใน
สังคม "(EC, 2011a พี. 6).
หลังจากที่กระดาษสีเขียวดังกล่าวเขียนคนอื่น ๆ ได้
นำเสนอการรวมกลุ่มของอาชีวอนามัยและความปลอดภัย (OHS) สำหรับ
การปฏิบัติออกเป็น ความรับผิดชอบต่อสังคม (เช่น Montero et al, 2009;.. Cioca et al, 2014;
Koskela 2014; Granerud 2011; Kawashita et al, 2005;.
Hoffmeister เซกา et al, 2006;. Bestraténและ Pujol 2004;
Zwetsloot และ Starren, 2004. ซีกัล, et al, 2003) ดังนั้นความรับผิดชอบต่อสังคม
มีโอกาสที่จะบูรณาการด้าน OHS เป็นวงกว้าง
กรอบอยู่คำถาม OHS เกินกว่าการปฏิบัติตาม
กฎหมาย (EU-OSHA, 2004) และสร้างกรอบการทำงานสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน
ในการทำงาน (Cioca et al., 2014) ดังนั้นเราจะพิจารณาความรับผิดชอบต่อสังคม
ที่จะเป็นกรอบที่เหมาะสมสำหรับการเสริมสร้างความเข้มแข็ง OHS สำหรับหลาย
เหตุผล: ครั้งแรกของทั้งหมดธรรมชาติเชิงกลยุทธ์ให้โอกาส
ที่จะตอบสนองความต้องการ OHS และเหนือกว่าภาระผูกพันตามกฎหมาย
(. Zwetsloot และ Starren 2004; Cioca et al, 2014) . ประการที่สอง
ประชาชนคาดว่า บริษัท จะทำหน้าที่ให้สอดคล้องกับหลักการความรับผิดชอบต่อสังคม
และเพื่อปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของพนักงานของพวกเขา (ฮาร์ท
2010 เชน et al, 2011, 2012;.. Hoffmeister เซกา et al, 2006) ประการที่สาม
ความรับผิดชอบต่อสังคมสามารถส่งเสริมให้มีการดำเนินการของความคิดริเริ่มใหม่ในการส่งเสริม
OHS และการพิจารณาความไวของผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกัน
กลุ่มจึงทำให้ได้รับการยอมรับในวงกว้าง (Cioca, et al.,
2014; เชน et al, 2012;.. Montero et al, 2009 ; Sowden และ Sinha,
2005 Zwetsloot และ Starren, 2004) ประการที่สี่ความรับผิดชอบต่อสังคมที่สูงขึ้นจะช่วยให้
เป้าหมายคุณภาพชีวิตการทำงานจะบรรลุตามที่มันแนะนำ
การดำเนินการเพื่อการส่งเสริมสุขภาพและการบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น OHS
(Hoffmeister เซกา et al., 2006) สุดท้ายใช้ความคิดริเริ่มความรับผิดชอบต่อสังคมเป็น
พื้นฐานสำหรับการดำเนินการในด้านการ OHS สามารถช่วยเสริมสร้างผู้
กระทำและความต่อเนื่องของพวกเขา นอกจากนี้ยังสามารถมีผลกระทบ
ในแง่ของภาพการดึงดูดและการถือครองเพื่อความสามารถในการผลิต
และผลประกอบการที่ บริษัท (Granerud 2011; Cioca