4. The Role of the Government in Ag

4. The Role of the Government in Agricultural Credit Markets
The transition to a market economy in agriculture involves not only a withering
away of the state, but a fundamental redefinition of its role. The role of government is,
however, not always clear. For instance, capital market imperfections give rise to a
demand for government intervention, but government is not necessarily at an informational
advantage relative to private lenders (Stiglitz, 1994).
Governments often intervene in agricultural credit markets, e.g. by providing
guarantees to banks for loans, by setting up credit institutions special for agriculture and by
subsiding credit to agricultural producers. Is this a response to a market failure, or to
pressure from those in the agricultural sector for hidden subsidies ? Stiglitz (1993, p. 33)
argues that "[t]here is a growing consensus that if the government goes where the private
market fairs to tread, it should do so only cautiously and with safeguards. The government
faces the same (and sometimes worse) information problems; it is no better a screener of
loan applications, and no better monitor. Worse still, it often faces political pressures."
There is an extensive literature looking at government intervention in
agricultural credit markets. Much of the initial efforts, based on the empirical and
theoretical research following the evaluation studies of large scale (often World Bank
supported) rural credit programs in the 1960s and 1970s, were done by, among others,
Dale Adams and John Von Pischke (see e.g. Von Pischke et al. (1983); Adams et al.
(1984); Adams and Fitchett (1992). Excellent non-technical summaries of their insights are
Von Pischke (1991) and Fry (1988). See also Karp and Stefanou (1994)).
This section reviews a number of the basic economic arguments on the most frequently
used government interventions in agricultural credit markets and draws your attention to
critical issues related to the CEEC transitional economies. Specifically looking at the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. บทบาทของรัฐบาลในตลาดสินเชื่อการเกษตร
การเปลี่ยนไปใช้ระบบเศรษฐกิจตลาดในภาคการเกษตรที่เกี่ยวข้องกับการไม่เพียง แต่กวาดเรียบ
ไปของรัฐ แต่ redefinition พื้นฐานของบทบาทของตัวเอง บทบาทของรัฐบาลคือ
แต่ไม่ชัดเจนเสมอ ยกตัวอย่างเช่นความไม่สมบูรณ์ของตลาดทุนก่อให้เกิด
ความต้องการสำหรับการแทรกแซงของรัฐบาล แต่รัฐบาลไม่จำเป็นต้องให้ข้อมูลที่
ได้เปรียบเมื่อเทียบกับผู้ให้กู้เอกชน (สติกลิตซ์ 1994).
รัฐบาลมักจะเข้าไปแทรกแซงในตลาดสินเชื่อการเกษตรเช่นโดยการให้
การค้ำประกันให้กับธนาคารเพื่อการให้กู้ยืมเงิน โดยการตั้งค่าสถาบันสินเชื่อพิเศษเพื่อการเกษตรและ
ทรุดเครดิตให้กับผู้ผลิตทางการเกษตร นี้คือการตอบสนองต่อความล้มเหลวของตลาดหรือ
แรงกดดันจากผู้ที่อยู่ในภาคเกษตรได้รับเงินอุดหนุนซ่อนอยู่? สติกลิตซ์ (1993, น. 33)
ระบุว่า "[t] นี่เป็นฉันทามติที่เพิ่มขึ้นว่าถ้ารัฐบาลจะไปที่ภาคเอกชน
จัดงานแสดงสินค้าในตลาดที่จะเหยียบมันควรจะทำเฉพาะความระมัดระวังและมีการป้องกัน. รัฐบาล
ใบหน้าเดียวกัน (และบางครั้ง แย่ลง) ปัญหาข้อมูลที่มันไม่ดี Screener ของ
.. คำขอกู้เงินและไม่มีการตรวจสอบที่ดีขึ้นยังเลวก็มักจะเผชิญกับแรงกดดันทางการเมือง "
มีวรรณกรรมที่กว้างขวางมองไปที่การแทรกแซงของรัฐบาลใน
ตลาดสินเชื่อการเกษตร มากของความพยายามครั้งแรกบนพื้นฐานของการทดลองและ
การวิจัยเชิงทฤษฎีดังต่อไปนี้การศึกษาการประเมินผลของขนาดใหญ่ (มักธนาคารโลก
สนับสนุน) โปรแกรมเครดิตชนบทในปี 1960 และ 1970 ถูกทำโดยหมู่คน
เดลอดัมส์และจอห์นฟอน Pischke (ดู เช่นฟอน Pischke, et al (1983). อดัมส์ et al.
(1984). อดัมส์และ Fitchett (1992) สรุปที่ไม่ใช่ด้านเทคนิคที่ยอดเยี่ยมของข้อมูลเชิงลึกของพวกเขา
ฟอน Pischke (1991) และทอด (1988) ดูเพิ่มเติมคาร์พและ Stefanou. (1994)).
ความคิดเห็นในส่วนนี้จำนวนของการขัดแย้งพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่บ่อยที่สุด
ที่ใช้ในการแทรกแซงของรัฐบาลในตลาดสินเชื่อเกษตรและดึงความสนใจของคุณไปยัง
ประเด็นที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจในช่วงการเปลี่ยนแปลง CEEC โดยเฉพาะการมองหาที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . บทบาทของรัฐบาลในตลาดสินเชื่อการเกษตร
เปลี่ยนระบบเศรษฐกิจตลาดการเกษตรที่เกี่ยวข้องกับไม่เพียง แต่เหี่ยว
ห่างจากรัฐ แต่พื้นฐานการนิยามความหมายใหม่ของบทบาทของ บทบาทของรัฐบาลคือ
แต่ไม่ได้ชัดเจนเสมอ ตัวอย่างเช่น imperfections ตลาดทุนให้สูงขึ้นเพื่อ
ความต้องการการแทรกแซงของรัฐบาลแต่รัฐบาลไม่จําเป็นต้องเป็นข้อมูลเปรียบเทียบกับผู้ให้กู้เอกชน
( สติกลิตซ์ , 1994 ) .
รัฐบาลเข้ามาแทรกแซงในตลาดสินเชื่อเพื่อการเกษตร เช่น การให้
รับประกันธนาคารสินเชื่อโดยการตั้งค่าสถาบันสินเชื่อพิเศษเพื่อการเกษตรโดย
ลดลงเครดิตผู้ผลิตทางการเกษตร นี่คือการตอบสนองต่อความล้มเหลวของตลาดหรือ

,แรงกดดันจากผู้ที่อยู่ในภาคการเกษตร เพื่ออุดหนุนที่ซ่อนอยู่ ? สติกลิตซ์ ( 2536 , หน้า 33 )
แย้งว่า " [ t ] นี่คือการเติบโตปี ถ้ารัฐบาลไปที่ส่วนบุคคล
ตลาด ตอนเหยียบ มันควรจะทำเท่านั้นดังนั้นระมัดระวังและมาตรการรักษาความปลอดภัย รัฐบาล
หน้าเดียวกัน ( และบางครั้งรุนแรง ) ปัญหาข้อมูล ; มันไม่ขึ้น
ทำงานของโปรแกรมเงินกู้และไม่ขึ้นจอภาพ ยังเลว มันมักจะหน้าแรงกดดันทางการเมือง "
มีกว้างขวางวรรณกรรมมองรัฐบาลในการแทรกแซง
สินเชื่อเกษตรตลาด มากของความพยายามครั้งแรกบนพื้นฐานการวิจัยเชิงทฤษฎีและเชิงประจักษ์
ต่อไปนี้ขนาดใหญ่ ( มักจะประเมินผลการศึกษาของธนาคารโลก
สนับสนุน ) โปรแกรมสินเชื่อชนบทในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , ถูกทำโดยท่ามกลางคนอื่น ๆ ,
เดลอดัมส์และจอห์น ฟอน pischke ( ดูเช่น ฟอน pischke et al . ( 1983 ) ; Adams et al .
( 1984 ) ; อดัมฟิตชิต ( 1992 ) ฐานข้อมูลของข้อมูลเชิงลึกของพวกเขาดี สรุป ฟอน pischke
( 1991 ) และทอด ( 1988 ) ดูแล้ว stefanou คาร์ป ( 1994 ) ) .
ส่วนรีวิวนี้ตัวเลขของพื้นฐานทางเศรษฐกิจอาร์กิวเมนต์บ่อยที่สุดบน
ใช้นโยบายการแทรกแซงของรัฐในตลาดสินเชื่อการเกษตรและดึงความสนใจของคุณ

ประเด็นปัญหาสำคัญที่เกี่ยวข้องกับ ceec เดียวในประเทศ โดยเฉพาะมอง