The use of plants to remove, detoxi

The use of plants to remove, detoxify, and contain heavy metals
is called phytoremediation (Chaney et al., 1997). Phytoextraction is
a type of phytoremediation wherein metals in the growth substrate
are effectively extracted in large amounts into the aboveground
harvestable parts. The most desirable characteristics for a
plant used for metal phytoextraction, is that it should be able to
take up and sequester the pollutant in harvestable aboveground
tissues and must also be able to tolerate the presence of the pollutant
while maintaining normal growth and development. In some
phytoextraction efforts a hyperaccumulating plant species is utilized.
A metal hyperaccumulator plant is typically defined as a
plant species that accumulates a metal to a concentration in the
aboveground tissues 100-fold higher than what is normally
observed for plants. The accepted criteria for heavy metal hyperaccumulating
plants are at least 100 mg/kg (0.01% dry wt.) for Cd or
As; 1000 mg/kg (0.1 dry wt.) for Co, Cu, Cr, or Pb; and 10,000 mg/kg
(1% dry wt.) for Zn, Mn, or Ni (Reeves and Baker, 2000). Some
hyperaccumulating plants are often small plants that can be challenging
to use in larger scale field phytoremediation efforts. High
biomass plants capable of moderate accumulation of metals in
their aboveground tissues can also be used for phytoextraction
(Salt et al., 1995; Ebbs and Kochian, 1998; Clemente et al., 2005;
Ghosh and Singh, 2005). An advantage of using these high biomass,
moderately accumulating plants is that they are often agronomic
plants with readily available sources of seed that are easier to
propagate.
Mine tailings are generally the fine-grained solid material
remaining after the metals and minerals have been extracted from
mined ore and the process water. In the case of gold ore, the tailings
can contain residual gold which can be extracted using a variation
of phytoextraction called phytomining (Anderson et al.,
1999; Piccinin et al., 2007). However the success of phytoextraction
or phytomining depends first and foremost on whether that
substrate can support plant growth. Mine tailings often have
physicochemical characteristics that are not conducive to plant growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้พืชเพื่อลบ ล้างพิษ และประกอบด้วยโลหะหนักเรียกว่า phytoremediation (Chaney et al. 1997) Phytoextraction เป็นชนิดของ phytoremediation wherein โลหะในพื้นผิวเจริญเติบโตที่สกัดได้อย่างมีประสิทธิภาพในปริมาณมากเป็นการโผล่ส่วนหลัง ลักษณะพึงปรารถนามากที่สุดสำหรับการพืชที่ใช้สำหรับโลหะ phytoextraction ว่า มันควรจะเป็นใช้ และ sequester การมลพิษในหลังโผล่เนื้อเยื่อ และต้องสามารถทนการปรากฏตัวของมลพิษในขณะที่รักษาตามปกติ ในบางphytoextraction พยายามที่จะใช้เป็นสายพันธุ์ของพืชอนุกรมโรงงานโลหะ hyperaccumulator ที่กำหนดมักจะเป็นการพืชชนิดที่สะสมโลหะมีความเข้มข้นในการเนื้อเยื่อโผล่ 100-fold สูงกว่าปกติคืออะไรปฏิบัติสำหรับพืช เกณฑ์ยอมรับสำหรับอนุกรมโลหะหนักพืชมีน้อย 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (0.01% น้ำหนักแห้ง) สำหรับซีดี หรือเป็น 1000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (น้ำหนักแห้ง 0.1) สำหรับ Co, Cu, Cr หรือ Pb และ 10,000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม(1% แห้ง wt) สำหรับ Zn, Mn หรือ Ni (รีฟส์และเบเกอร์ 2000) บางพืชอนุกรมมักมีพืชขนาดเล็กที่สามารถท้าทายใช้ในความพยายาม phytoremediation ฟิลด์ขนาดใหญ่ สูงความสามารถในระดับปานกลางสะสมของโลหะในพืชชีวมวลยังสามารถใช้เนื้อเยื่อโผล่สำหรับ phytoextraction(เกลือ et al. 1995 ฟังและ Kochian, 1998 น et al. 2005Ghosh และสิงห์ 2005) ข้อดีของการใช้ชีวมวลเหล่านี้สูงระดับปานกลางสะสมพืชที่มีมักลักษณะทางพืชที่มีแหล่งของเมล็ดพันธุ์ที่จะง่ายต่อการการเผยแพร่กากแร่เหมืองมักกำหนดวัสดุแข็งเหลือหลังจากโลหะและแร่ธาตุได้รับการสกัดจากขุดแร่และน้ำกระบวนการ ในกรณีของแร่ทอง กระสามารถประกอบด้วยทองเหลือซึ่งสามารถสกัดได้โดยใช้รูปแบบของ phytoextraction ที่เรียกว่า phytomining (แอนเดอร์สัน et al.,1999 Piccinin et al. 2007) อย่างไรก็ตามความสำเร็จของ phytoextractionหรือ phytomining แรกขึ้นอยู่กับว่าที่พื้นผิวสามารถรองรับการเจริญเติบโตของพืช กากแร่เหมืองมักจะมีลักษณะทางเคมีกายภาพที่ไม่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้พืชที่จะลบล้างพิษและมีโลหะหนัก
ที่เรียกว่าการบำบัด (นี่ย์ et al., 1997) การบำบัดเป็น
ประเภทของการบำบัดนั้นโลหะในพื้นผิวการเจริญเติบโต
ที่สกัดได้อย่างมีประสิทธิภาพในปริมาณมากลงไปในดิน
ส่วนเก็บเกี่ยว คุณลักษณะที่พึงประสงค์มากที่สุดสำหรับ
พืชที่ใช้ในการดูดซับโลหะก็คือว่ามันควรจะสามารถ
ใช้เวลาถึงและยึดทรัพย์ของสารมลพิษในดินเก็บเกี่ยว
เนื้อเยื่อและยังจะต้องสามารถที่จะทนต่อการปรากฏตัวของสารมลพิษใน
ขณะที่ยังคงเจริญเติบโตตามปกติและการพัฒนา ในบาง
ความพยายามดูดซับโรงงาน hyperaccumulating ชนิดถูกนำมาใช้.
โรงงาน hyperaccumulator โลหะมักจะถูกกำหนดให้เป็น
พันธุ์พืชที่สะสมโลหะเพื่อความเข้มข้นใน
เนื้อเยื่อเหนือพื้นดิน 100 เท่าสูงกว่าสิ่งที่เป็นปกติ
ที่สังเกตสำหรับพืช เกณฑ์การยอมรับสำหรับการ hyperaccumulating โลหะหนัก
พืชไม่น้อยกว่า 100 mg / kg (0.01% น้ำหนักแห้ง.) สำหรับแผ่นซีดีหรือ
ในฐานะที่เป็น; 1000 mg / kg (0.1 น้ำหนักแห้ง.) สำหรับ CO ทองแดงโครเมียมหรือ Pb; และ 10,000 มก. / กก.
(1% น้ำหนักแห้ง.) สำหรับ Zn, Mn หรือ Ni (รีฟส์และเบเกอร์, 2000) บาง
พืช hyperaccumulating มักจะเป็นพืชขนาดเล็กที่สามารถเป็นสิ่งที่ท้าทาย
ที่จะใช้ในขนาดใหญ่ความพยายามฟิลด์บำบัด สูง
พืชชีวมวลที่มีความสามารถของการสะสมของโลหะในระดับปานกลางใน
เนื้อเยื่อเหนือพื้นดินของพวกเขายังสามารถใช้สำหรับการบำบัด
(เกลือ, et al, 1995;. อิ่มและ Kochian 1998; Clemente et al, 2005;.
กอชและซิงห์, 2005) ประโยชน์ของการใช้เหล่านี้ชีวมวลสูง
ปานกลางสะสมพืชคือการที่พวกเขามักจะทางการเกษตร
พืชที่มีแหล่งที่มาพร้อมใช้เมล็ดพันธุ์ที่ง่ายต่อการ
เผยแพร่.
เหมืองแร่โดยทั่วไปละเอียดวัสดุที่เป็นของแข็ง
ที่เหลืออยู่หลังจากโลหะและแร่ธาตุที่ได้รับการสกัดจาก
การทำเหมืองแร่และน้ำกระบวนการ ในกรณีของแร่ทองคำแร่
สามารถมีทองเหลือซึ่งสามารถสกัดโดยใช้รูปแบบ
ของการบำบัดที่เรียกว่า phytomining (เดอร์สัน, et al.,
1999;. Piccinin et al, 2007) อย่างไรก็ตามความสำเร็จของการบำบัด
หรือ phytomining ขึ้นเป็นครั้งแรกและสำคัญที่สุดไม่ว่าจะบน
พื้นผิวที่สามารถรองรับการเจริญเติบโตของพืช เหมืองแร่มักจะมี
ลักษณะทางเคมีกายภาพที่ไม่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของพืช