Mauritius and Reunion (which were p

Mauritius and Reunion (which were probably introduced from Java in the mid 1800s
(Bleszynski, 1970; Williams, 1983)). Hence, further genetic studies are required to
clarify the status of the C. sacchariphagus complex.
Similarly, while our survey suggests that C. auricilius is a less abundant stalk
borer compared to C. sacchariphagus in Java, it was recognised by Indonesian
scientists to have been more widespread than C. sacchariphagus in Java in the early
1990s and its status seems to have changed in recent years (Joko Pramono, personal
communication). In addition, C. auricilius is considered to be one of the most
damaging sugarcane pests in northern India and it is also recorded to feed on rice and
considered to be one of its key pests in Bangladesh and parts of India and China
(Husain and Begum, 1985; Meng et al., 1997; Neupane, 1990). Yet C. auricilius is
not recorded as a significant pest of rice in Java, and has always been known to
mainly feed on sugarcane until Hattori and Siwi (1986) reported it feeding on rice in
Java and South Kalimantan. Again, DNA phylogenetic studies are needed to assist in
the understanding of each of these pest species and, ultimately, ensure the
establishment of pest management strategies that are accurate and pest specific.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มอริเชียสและเรอูนียง (ซึ่งก็คงแนะนำจาก Java ในเพราะกลาง(Bleszynski, 1970 วิลเลียมส์ 1983)) ดังนั้น เพิ่มเติมการศึกษาพันธุกรรมจะต้องชี้แจงสถานะของ sacchariphagus C. ซับซ้อนในทำนองเดียวกัน ในขณะที่ auricilius C. แนะนำแบบสำรวจของเรา เป็นสายน้อยมากมายเมื่อเทียบกับ sacchariphagus C. ใน Java, borer มันถูกยัง โดยอินโดนีเซียนักวิทยาศาสตร์ที่ได้แพร่หลายมากขึ้นกว่า sacchariphagus C. ในชวาในช่วงปี 1990 และสถานะที่ มีการเปลี่ยนแปลงในปีที่ผ่านมา (Joko Pramono ส่วนบุคคลการสื่อสาร) นอกจากนี้ C. auricilius ถือเป็นหนึ่งในสุดทำลายศัตรูพืชอ้อยในอินเดียตอนเหนือและถูกบันทึกไปกินข้าว และถือเป็นหนึ่งในศัตรูพืชสำคัญในประเทศบังกลาเทศและบางส่วนของอินเดียและจีน(ฮุซเซนและ Begum, 1985 เมงและ al., 1997 Neupane, 1990) ยัง มีซี auriciliusไม่ถูกบันทึกเป็นศัตรูพืชที่สำคัญของข้าวใน Java และมีเสมอทราบว่าส่วนใหญ่กินอ้อยจน Hattori และ Siwi (1986) รายงานการให้อาหารกับข้าวJava และกาลิมันตันใต้ อีก ศึกษา phylogenetic DNA มีความจำเป็นเพื่อช่วยในการความเข้าใจของแต่ละพันธุ์พืชและ ที่สุด การจัดศัตรูพืชเฉพาะและกลยุทธ์การจัดการศัตรูพืชที่ถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มอริเชียสและเรอูนียง (ซึ่งอาจจะถูกนำมาจาก Java ในช่วงกลางปี ​​1800
(Bleszynski 1970; วิลเลียมส์, 1983)) ดังนั้นการศึกษาทางพันธุกรรมต่อไปจะต้องชี้แจงสถานะของความซับซ้อนซี sacchariphagus ได้. ในทำนองเดียวกันในขณะที่การสำรวจของเราแสดงให้เห็นว่าซี auricilius เป็นก้านน้อยมากหนอนเจาะเมื่อเทียบกับซีsacchariphagus ใน Java ก็เป็นที่ยอมรับโดยอินโดนีเซียนักวิทยาศาสตร์ที่จะมีรับการแพร่หลายมากขึ้นกว่าซี sacchariphagus ในชวาในช่วงต้นปี1990 และสถานะของดูเหมือนว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงในปีที่ผ่านมา (Joko Pramono ส่วนบุคคลการสื่อสาร) นอกจากนี้ซี auricilius จะถือเป็นหนึ่งในที่สุดศัตรูอ้อยที่สร้างความเสียหายในภาคเหนือของอินเดียและมีการบันทึกยังกินข้าวและถือเป็นหนึ่งของศัตรูพืชที่สำคัญในบังคลาเทศและส่วนของประเทศอินเดียและจีน(ฮุสเซนและเจ้าหญิงแขก 1985; เม้ง, et al, 1997;. Neupane, 1990) แต่ซี auricilius จะไม่ได้บันทึกเป็นศัตรูพืชที่สำคัญของข้าวในJava และได้รับการเสมอที่รู้จักกันส่วนใหญ่กินอ้อยจนฮัตโตริและSiwi (1986) รายงานการกินข้าวในชวาและกาลิมันตันใต้ อีกครั้งดีเอ็นเอ phylogenetic ศึกษาที่มีความจำเป็นเพื่อช่วยในการทำความเข้าใจของแต่ละสายพันธุ์ศัตรูพืชเหล่านี้และในที่สุดให้แน่ใจว่าสถานประกอบการของกลยุทธ์การจัดการศัตรูพืชที่มีเฉพาะที่ถูกต้องและศัตรูพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มอริเชียสและเรอูนียง ( ซึ่งอาจจะนำมาจากชวาในช่วงกลาง 1800
( bleszynski 1970 ; วิลเลียมส์ , 1983 ) ดังนั้น การศึกษาทางพันธุกรรมจะต้อง
ชี้แจงสถานะของ ซี. sacchariphagus ซับซ้อน .
ในทํานองเดียวกัน ในขณะที่การสำรวจของเราแสดงให้เห็นว่า C auricilius เป็นหนอนเจาะก้าน
มากน้อยเมื่อเทียบกับ ซี sacchariphagus ใน Java มันเป็นที่ยอมรับโดยอินโดนีเซีย
นักวิทยาศาสตร์ได้มีมากขึ้นอย่างแพร่หลายกว่า C . sacchariphagus ในชวาในช่วงต้นทศวรรษ 1990 และสถานะของ
ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงในปีล่าสุด ( โจ pramono , การสื่อสารส่วนบุคคล
) นอกจากนี้ ซี auricilius ถือเป็นหนึ่งในที่สุด
สร้างความเสียหายอ้อยศัตรูพืชในภาคเหนือของอินเดีย และยังเป็นบันทึกกินข้าวและ
ถือเป็นหนึ่งของศัตรูพืชที่สำคัญในบังคลาเทศและบางส่วนของอินเดียและจีน
( husain และ Begum , 1985 ; เมิง et al . , 1997 ; neupane , 2533 ) แต่ . . auricilius คือ
ไม่อัดเป็นศัตรูสำคัญของข้าว ใน ชวา และได้เสมอที่รู้จักกัน

ส่วนใหญ่กินอ้อยจนฮัตโตริกับ siwi ( 1986 ) รายงานมันกินข้าวใน
Java และกาลิมันตันใต้ . อีกครั้งดีเอ็นเอ ซึ่งการศึกษาจะต้องช่วยใน
ความเข้าใจในแต่ละของแมลงศัตรูพืชเหล่านี้และในที่สุดให้
ก่อตั้งการจัดการศัตรูพืชกลยุทธ์ที่ถูกต้องและโดยเฉพาะ