S:ผู้ป่วยบอก “จุกแน่นบริเวณหน้าอก ห

S:ผู้ป่วยบอก “จุกแน่นบริเวณหน้าอก หายใจลำบาก หายใจหอบเหนื่อย”
- มีสีหน้ากังวล และอ่อนเพลีย ไม่ค่อยอยากพูดคุย
- Secretion สีเหลืองปริมาณมาก
- หายใจหอบเหนื่อย ตื้นและเร็ว
- พบ Crepitation both lung
- X-ray ปอดพบ Infiltration both lung :
- ลักษณะการหายใจเร็ว ค่า respiratory rate =26-30 bpm (5 พฤศจิกายน 2557)
respiratory rate =24-26 bpm (6 พฤศจิกายน 2557)
respiratory rate =25-28 bpm (7 พฤศจิกายน 2557)
- oxygen saturation (room air) = 88-93% (5 พฤศจิกายน 2557)
อภิปรายข้อวินิจฉัย
เนื่องจากผู้ป่วยเจ็บป่วยด้วยโรค pneumonia และการฟังปอดพบเสียง Crepitation both lung เนื่องจากมีพยาธิสภาพที่ปอดและมีการอุดกั้นทางเดินหายใจ โดยไอมีเสมหะสีเหลือง ลักษณะข้นและเหนียว เมื่อมีเสมหะมากขึ้นในบริเวณถุงลมของปอดจึงทำให้เมือกเหล่านี้ไหลเข้าสู่ถุงลมฝอย ทำให้พื้นที่ในการจะแลกเปลี่ยนก๊าซออกซิเจนและก๊าคาร์บอนไดออกไซด์ลดลง รวมทั้งปอดไม่สามารถขยายตัวได้ตามปกติเนื่องจากมีน้ำในเยื่อหุ้ม จึงทำให้ผู้ป่วยหายใจเหนื่อยหอบ
วัตถุประสงค์ :
เพื่อให้มีการแลกเปลี่ยนก๊าซดีขึ้น
เกณฑ์การประเมินผล
1.ไม่มีอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน เช่น หายใจเร็วและลึกขึ้น เขียวคล้ำ สับสน เวียนหัว มึนงง ปวดศีรษะ และคลื่นไส้ การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกัน หรือหมดสติ
2. chest x-ray ไม่พบinfiltration lung
3. ฟังเสียงปอดไม่พบ Crepitation sound
4. อัตราการหายใจอยู่ในช่วง 16-24 ครั้ง/นาทีลักษณะการหายใจปกติ ไม่มีการหายใจเร็ว แรง ลึก
5. ทางเดินหายใจโล่งไม่มี secretion
6. oxygen saturation >95 %
กิจกรรมการพยาบาล
1.ประเมินภาวะพร่องออกซิเจน ประเมินอัตราการหายใจ ชีพจร อาการหายใจเร็วและลึกขึ้น เขียวคล้ำ สับสน เวียนหัว มึนงง ปวดศีรษะ และคลื่นไส้ การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกัน หรือหมดสติ เป็นต้น ฟังเสียงปอด ความถี่ของการไอ ลักษณะของเสมหะ อัตราการเต้นของหัวใจ เพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย
2.ให้ O2 via mask with bag 10 LPM เมื่อผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ เพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจน
การพยาบาลผู้ป่วยหลังได้รับ O2 via mask with bag
- สังเกตและประเมินอาการของผู้ป่วยหลังได้รับออกซิเจน
- วัดสัญญาณชีพ สังเกตลักษณะการหายใจ
- สังเกตการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกตัว
- ตรวจดูสีผิวตามเยื่อบุและเล็บมือ เล็บเท้า
- ติดเครื่องวัด pulse oximeter ที่นิ้วมือหรือนิ้วเท้า
-ประเมินเสียงลมหายใจโดยการใช้หูฟังที่ทรวงอก
-หากมีเสมหะเหนียวในทางเดินหายใจให้กระตุ้นการดื่มน้ำหรือดูแลการได้รับความชื้นจากการให้ออกซิเจน
- ตรวจดูอุปกรณ์ สายยาง หน้ากาก ให้อยู่ในตำแหน่งและออกซิเจนไม่หลุดรั่ว สายยางไม่หักพับงอ
- ตรวจสอบการโป่งของถุงกักออกซิเจน
- บันทึกผลการให้ออกซิเจนตลอดจนการตอบสนองของผู้ป่วยต่อการรักษา
- เปลี่ยนอุปกรณ์ส่งทำความสะอาดทุก 24-48 ช.ม. ตามมาตรฐาน
3.จัดท่าให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง 30 องศาเพื่อให้กระบังลมเคลื่อนต่ำ ปอดขยายตัวได้เต็มที่ นอนตะแคง ซ้ายหรือขวา เพื่อไมให้เสมหะอุดกั้นทางเดินหายใจ
4.Suction clear airway เมื่อมีความจำเป็นเพื่อให้ทางเดินหายใจโล่ง ลดการอุดกั้นของเสมหะ ที่ท่อทางเดินหายใจ เพิ่มประสิทธิภาพในการหายใจ
5.วัดประเมิน V/S ทุก 4 ชั่วโมง ประเมินระดับความรู้สึกตัว ภาวะพร่องออกซิเจนฟังปอด วัด O2 saturationเพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงผู้ป่วย
6.ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ ลดการทำกิจกรรม เพื่อลดการใช้ออกซิเจน
7.ติดตามค่าผล lab (chest x-ray)ทางห้องปฏิบัติการ
ประเมินผล
5 พฤศจิกายน 2557
ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็ว หอบเหนื่อย แรง ลึก ฟังเสียงปอดพบ Crepitation sound อัตราการหายใจ 22-30 ครั้ง/นาที ทางเดินหายใจโล่งไม่มี secretion รอผล chest x-ray และ oxygen saturation (room air) = 88% จึง on oxygen mask with bag 8 LPM ขณะนั้นวัดค่า oxygen saturation =99 %
6 พฤศจิกายน 2557
ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็ว หอบเหนื่อย แรง ลึก รอผล chest X-ray ฟังเสียงปอดพบ Crepitation sound อัตราการหายใจ 24-26 ครั้ง/นาที ทางเดินหายใจโล่งไม่มี secretion oxygen saturation =99 % ขณะ on oxygen mask with bag
7 พฤศจิกายน 2557
ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็ว หอบเหนื่อย แรง ลึก รอผลchest X-ray ฟังเสียงปอดพบ Crepitation sound อัตราการหายใจ 26-28 ครั้ง/นาที ทางเดินหายใจโล่งไม่มี secretion ขณะ on oxygen saturation =99 % (on oxygen mask with bag)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

S:ผู้ป่วยบอก "จุกแน่นบริเวณหน้าอกหายใจลำบากหายใจหอบเหนื่อย"-มีสีหน้ากังวลและอ่อนเพลียไม่ค่อยอยากพูดคุย -สีเหลืองปริมาณมากหลั่ง -หายใจหอบเหนื่อยตื้นและเร็ว -พบ Crepitation ทั้งปอด -เอ็กซ์เรย์ปอดพบแทรกซึมทั้งปอด: -อัตราการหายใจค่าลักษณะการหายใจเร็ว = 26-30 bpm (5 พฤศจิกายน 2557)อัตราการหายใจ = bpm 24-26 (6 พฤศจิกายน 2557)อัตราการหายใจ = bpm 25-28 (7 พฤศจิกายน 2557)-ความอิ่มตัวออกซิเจน (ห้องแอร์) = 88-93% (5 พฤศจิกายน 2557)อภิปรายข้อวินิจฉัยและการฟังปอดพบเสียงเนื่องจากผู้ป่วยเจ็บป่วยด้วยโรคโรค Crepitation ทั้งปอดเนื่องจากมีพยาธิสภาพที่ปอดและมีการอุดกั้นทางเดินหายใจโดยไอมีเสมหะสีเหลืองลักษณะข้นและเหนียวเมื่อมีเสมหะมากขึ้นในบริเวณถุงลมของปอดจึงทำให้เมือกเหล่านี้ไหลเข้าสู่ถุงลมฝอยทำให้พื้นที่ในการจะแลกเปลี่ยนก๊าซออกซิเจนและก๊าคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงรวมทั้งปอดไม่สามารถขยายตัวได้ตามปกติเนื่องจากมีน้ำในเยื่อหุ้มจึงทำให้ผู้ป่วยหายใจเหนื่อยหอบวัตถุประสงค์: เพื่อให้มีการแลกเปลี่ยนก๊าซดีขึ้น เกณฑ์การประเมินผล 1.ไม่มีอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน เช่นหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติ2. อกเอ็กซ์เรย์ปอด ไม่พบinfiltration 3. ฟังเสียงปอดไม่พบเสียง Crepitation4. อัตราการหายใจอยู่ในช่วง 16-24 ครั้ง/นาทีลักษณะการหายใจปกติไม่มีการหายใจเร็วแรงลึก5. ทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่ง 6. ออกซิเจนอิ่มตัว > 95%กิจกรรมการพยาบาล1.ประเมินภาวะพร่องออกซิเจน ประเมินอัตราการหายใจชีพจรอาการหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติเป็นต้นฟังเสียงปอดความถี่ของการไอลักษณะของเสมหะอัตราการเต้นของหัวใจเพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย2.ให้ O2 ผ่านหน้ากากกับถุง 10 LPM เมื่อผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบเพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนการพยาบาลผู้ป่วยหลังได้รับ O2 ผ่านหน้ากากกับถุง-สังเกตและประเมินอาการของผู้ป่วยหลังได้รับออกซิเจน-วัดสัญญาณชีพสังเกตลักษณะการหายใจ-สังเกตการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกตัว-ตรวจดูสีผิวตามเยื่อบุและเล็บมือเล็บเท้า-ที่นิ้วมือหรือนิ้วเท้า oximeter ชีพจรติดเครื่องวัด-ประเมินเสียงลมหายใจโดยการใช้หูฟังที่ทรวงอก -หากมีเสมหะเหนียวในทางเดินหายใจให้กระตุ้นการดื่มน้ำหรือดูแลการได้รับความชื้นจากการให้ออกซิเจน-หน้ากากตรวจดูอุปกรณ์สายยางให้อยู่ในตำแหน่งและออกซิเจนไม่หลุดรั่วสายยางไม่หักพับงอ-ตรวจสอบการโป่งของถุงกักออกซิเจน -บันทึกผลการให้ออกซิเจนตลอดจนการตอบสนองของผู้ป่วยต่อการรักษา-เปลี่ยนอุปกรณ์ส่งทำความสะอาดทุก 24-48 ช.ม. ตามมาตรฐาน3.จัดท่าให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง 30 องศาเพื่อให้กระบังลมเคลื่อนต่ำปอดขยายตัวได้เต็มที่นอนตะแคงซ้ายหรือขวาเพื่อไมให้เสมหะอุดกั้นทางเดินหายใจ4.ดูดล้างทำเมื่อมีความจำเป็นเพื่อให้ทางเดินหายใจโล่งลดการอุดกั้นของเสมหะที่ท่อทางเดินหายใจเพิ่มประสิทธิภาพในการหายใจ5.วัดประเมิน V/S ทุก 4 ชั่วโมงประเมินระดับความรู้สึกตัวภาวะพร่องออกซิเจนฟังปอดวัด O2 saturationเพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงผู้ป่วย6.ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ ลดการทำกิจกรรมเพื่อลดการใช้ออกซิเจน7.ติดตามค่าผล ทางห้องปฏิบัติการแล็บ (เอ็กซ์เรย์หน้าอก)ประเมินผล5 พฤศจิกายน 2557ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกฟังเสียงปอดพบ Crepitation เสียงอัตราการหายใจ 22-30 ครั้ง/นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งรอผลอกเอ็กซ์เรย์และออกซิเจนอิ่มตัว (ห้องแอร์) = 88% จึงบนหน้ากากออกซิเจนกับกระเป๋า 8 LPM ขณะนั้นวัดค่าออกซิเจนอิ่มตัว = 99% 6 พฤศจิกายน 2557ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยรอผลแรงลึกอกเอ็กซ์เรย์ฟังเสียงปอดพบ Crepitation อัตราการหายใจเสียง 24-26 ครั้ง/นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งออกซิเจนอิ่มตัว = 99% ขณะบนหน้ากากออกซิเจนพร้อมถุง7 พฤศจิกายน 2557ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึก รอผลchest เอ็กซ์เรย์ฟังเสียงปอดพบ Crepitation เสียงอัตราการหายใจ 26-28 ครั้ง/นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งขณะในความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% (บนหน้ากากออกซิเจนมีกระเป๋า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

S: ผู้ป่วยบอก "จุกแน่นบริเวณหน้าอกหายใจลำบากหายใจหอบเหนื่อย"
- มีสีหน้ากังวลและอ่อนเพลียไม่ค่อยอยากพูดคุย
- หลั่งสีเหลืองปริมาณมาก
- หายใจหอบเหนื่อยตื้นและเร็ว
- พบ Crepitation ทั้งปอด
- X-ray ปอดพบ แทรกซึมทั้งปอด:
- ลักษณะการหายใจเร็วค่าอัตราการหายใจ = 26-30 ครั้งต่อนาที (5 พฤศจิกายน 2557)
อัตราการหายใจ = 24-26 ครั้งต่อนาที (6 พฤศจิกายน 2557)
อัตราการหายใจ = 25-28 ครั้งต่อนาที (7 พฤศจิกายน 2557)
- ความอิ่มตัวของออกซิเจน ( อากาศห้องพัก) = 88-93% (5 พฤศจิกายน โรคปอดบวมและการฟังปอดพบเสียง Crepitation ทั้งปอด โดยไอมีเสมหะสีเหลืองลักษณะข้นและเหนียว เช่นหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติ2. เอกซเรย์ทรวงอกไม่พบการแทรกซึมปอด3. ฟังเสียงปอดไม่พบ Crepitation เสียง4. อัตราการหายใจ อยู่ในช่วง 16-24 ครั้ง / นาทีลักษณะการหายใจปกติไม่มีการหายใจเร็วแรงลึก5. ทางเดินหายใจโล่งไม่มีการหลั่ง6. ความอิ่มตัวของออกซิเจน> 95 ประเมินอัตราการหายใจชีพจรอาการหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติเป็นต้นฟังเสียงปอดความถี่ของการไอลักษณะของเสมหะอัตราการเต้นของหัวใจ O2 ผ่านหน้ากากที่มีถุง 10 LPM O2 ผ่านหน้ากากที่มีถุง- วัดสัญญาณชีพสังเกตลักษณะการหายใจ- ตรวจดูสีผิวตามเยื่อบุและเล็บมือเล็บเท้า- ติดเครื่องวัดชีพจร oximeter ตรวจดูอุปกรณ์สายยางหน้ากาก สายยางไม่หักพับงอ- ตรวจสอบการโป่งของถุงกักออกซิเจน- เปลี่ยนอุปกรณ์ส่งทำความสะอาดทุก 24-48 ช.ม. 30 องศาเพื่อให้กระบังลมเคลื่อนต่ำปอดขยายตัวได้เต็มที่นอนตะแคงซ้ายหรือขวา ชัดเจนทางเดินหายใจ ลดการอุดกั้นของเสมหะที่ท่อทางเดินหายใจ V / S ทุก 4 ชั่วโมงประเมินระดับความรู้สึกตัวภาวะพร่องออกซิเจนฟังปอดวัด O2 ลดการทำกิจกรรมเพื่อลดการใช้ออกซิเจน7. ติดตามค่าผลในห้องปฏิบัติการ (หน้าอก X-ray) ทางห้องปฏิบัติการประเมินผล5 พฤศจิกายน 2557 ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกฟังเสียงปอดพบ Crepitation เสียงอัตราการหายใจ 22 -30 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีการหลั่งรอผลเอกซเรย์ทรวงอกและความอิ่มตัวของออกซิเจน (อากาศห้องพัก) = 88% จึงหน้ากากออกซิเจนมีถุง 8 LPM ขณะนั้นวัดค่าความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% 6 พฤศจิกายน 2557 ผู้ป่วยมี ลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกรอผลเอกซเรย์หน้าอกฟังเสียงปอดพบ Crepitation เสียงอัตราการหายใจ 24-26 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีการหลั่งความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% ขณะหน้ากากออกซิเจนมีถุง7 พฤศจิกายน 2557 ผู้ ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกรอผลเอกซเรย์หน้าอกฟังเสียงปอดพบ Crepitation เสียงอัตราการหายใจ 26-28 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีการหลั่งขณะในความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% (หน้ากากออกซิเจนมีถุง )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

S : ผู้ป่วยบอก " จุกแน่นบริเวณหน้าอกหายใจลำบากหายใจหอบเหนื่อย "
- มีสีหน้ากังวลและอ่อนเพลียไม่ค่อยอยากพูดคุย
-
- หายใจหอบเหนื่อยหลั่งสีเหลืองปริมาณมากตื้นและเร็ว
- พบขุขันธ์ทั้งปอด
- เอ็กซ์เรย์ปอด :
ปอดพบการแทรกซึมทั้ง- ลักษณะการหายใจเร็วค่าอัตราการหายใจ = 30 นาที ( 5 พฤศจิกายน 2557 )
อัตราการหายใจ = 24-26 BPM ( 6 พฤศจิกายน 2557 )
อัตราการหายใจ = 25-28 BPM ( 7 พฤศจิกายน 2557 )
- ออกซิเจน ( ห้องแอร์ ) = 88-93 % ( 5 พฤศจิกายน 2557 )

อภิปรายข้อวินิจฉัยเนื่องจากผู้ป่วยเจ็บป่วยด้วยโรคปอดบวมและการฟังปอดพบเสียงขุขันธ์ทั้งปอดเนื่องจากมีพยาธิสภาพที่ปอดและมีการอุดกั้นทางเดินหายใจโดยไอมีเสมหะสีเหลืองลักษณะข้นและเหนียวทำให้พื้นที่ในการจะแลกเปลี่ยนก๊าซออกซิเจนและก๊าคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงรวมทั้งปอดไม่สามารถขยายตัวได้ตามปกติเนื่องจากมีน้ำในเยื่อหุ้มจึงทำให้ผู้ป่วยหายใจเหนื่อยหอบ
วัตถุประสงค์ :


เพื่อให้มีการแลกเปลี่ยนก๊าซดีขึ้นเกณฑ์การประเมินผล 1ไม่มีอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจนเช่นหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติ
2 เอ็กซเรย์ปอดไม่พบแทรกซึม
3ฟังเสียงปอดไม่พบขุขันธ์เสียง
4 อัตราการหายใจอยู่ในช่วง 16-24 ครั้ง / นาทีลักษณะการหายใจปกติไม่มีการหายใจเร็วแรงลึก
5 ทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่ง
6 ความอิ่มตัวของออกซิเจน > 95% กิจกรรมการพยาบาล

1ประเมินภาวะพร่องออกซิเจนประเมินอัตราการหายใจชีพจรอาการหายใจเร็วและลึกขึ้นเขียวคล้ำสับสนเวียนหัวมึนงงปวดศีรษะและคลื่นไส้การทำงานของกล้ามเนื้อไม่ประสานกันหรือหมดสติเป็นต้นฟังเสียงปอดลักษณะของเสมหะอัตราการเต้นของหัวใจเพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย
2 . ให้ O2 ผ่านทางหน้ากากกับถุง 10 แอลพีเอ็มเมื่อผู้ป่วยมีอาการหายใจเหนื่อยหอบเพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจน
การพยาบาลผู้ป่วยหลังได้รับ O2 ผ่านทางหน้ากากกับกระเป๋า
-
สังเกตและประเมินอาการของผู้ป่วยหลังได้รับออกซิเจน- วัดสัญญาณชีพสังเกตลักษณะการหายใจ
-
-
- สังเกตการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกตัวตรวจดูสีผิวตามเยื่อบุและเล็บมือเล็บเท้าติดเครื่องวัด pulse oximeter ที่นิ้วมือหรือนิ้วเท้า
- ประเมินเสียงลมหายใจโดยการใช้หูฟังที่ทรวงอก
-
หากมีเสมหะเหนียวในทางเดินหายใจให้กระตุ้นการดื่มน้ำหรือดูแลการได้รับความชื้นจากการให้ออกซิเจน- ตรวจดูอุปกรณ์สายยางหน้ากากให้อยู่ในตำแหน่งและออกซิเจนไม่หลุดรั่วสายยางไม่หักพับงอ
-

- บันทึกผลการให้ออกซิเจนตลอดจนการตอบสนองของผู้ป่วยต่อการรักษาตรวจสอบการโป่งของถุงกักออกซิเจน- เปลี่ยนอุปกรณ์ส่งทำความสะอาดทุก 24-48 แล้ว . แอง . ตามมาตรฐาน
3 จัดท่าให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง 30 องศาเพื่อให้กระบังลมเคลื่อนต่ำปอดขยายตัวได้เต็มที่นอนตะแคงซ้ายหรือขวาเพื่อไมให้เสมหะอุดกั้นทางเดินหายใจ
4ดูดล้างการบินเมื่อมีความจำเป็นเพื่อให้ทางเดินหายใจโล่งลดการอุดกั้นของเสมหะที่ท่อทางเดินหายใจเพิ่มประสิทธิภาพในการหายใจ
5วัดประเมิน v / s ทุก 4 ชั่วโมงประเมินระดับความรู้สึกตัวภาวะพร่องออกซิเจนฟังปอดวัด O2 อิ่มตัวเพื่อประเมินอาการเปลี่ยนแปลงผู้ป่วย
6 ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอลดการทำกิจกรรมเพื่อลดการใช้ออกซิเจน
7ติดตามค่าผล Lab ( เข่าอ่อน ) ทางห้องปฏิบัติการ

5
ประเมินผลพฤศจิกายน 2557ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกฟังเสียงปอดพบขุขันธ์เสียงอัตราการหายใจ 25 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งรอผลเอ็กซเรย์และความอิ่มตัวของออกซิเจน ( ห้องแอร์ ) = 88 % จึงบนหน้ากากออกซิเจนพร้อมถุง 8 แอลพีเอ็มขณะนั้นวัดค่าความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99 %
6 พฤศจิกายน 2557
ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกรอผลเอ็กซเรย์ฟังเสียงปอดพบขุขันธ์เสียงอัตราการหายใจ 24-26 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% ขณะบนหน้ากากออกซิเจนพร้อมถุงพฤศจิกายน 2557

7ผู้ป่วยมีลักษณะการหายใจเร็วหอบเหนื่อยแรงลึกรอผลเอ็กซเรย์ฟังเสียงปอดพบขุขันธ์เสียงอัตราการหายใจ 26-28 ครั้ง / นาทีทางเดินหายใจโล่งไม่มีหลั่งขณะต่อความอิ่มตัวของออกซิเจน = 99% ( หน้ากากออกซิเจนพร้อมถุง )