kins, 1988; Sofaer et al., 2005). R

kins, 1988; Sofaer et al., 2005). Regardless, this belief appears to be quite common, with 87% of respondents in one community sample endorsing statements that having more aches and pains was to be expected with increasing age (Sarkisian, Hays, & Mangione, 2002). The impact of this belief in older adults is complex and under-researched. On the one hand, most underlying conditions that cause persistent pain can be medically managed, and the belief that pain is normal is a high-risk one if it prevents an older adult from reporting pain or seeking appropriate care (Gagliese, 2009; Miaskowski, 2000). Older adults should never tolerate pain when relief is possible, and the belief that pain is “to be expected” may encourage them to do so (Miaskowski, 2000). On the other hand, it has been sug- gested that an attribution of pain as “age normative” may buffer psychological distress in that such an attribution means there is less emotional reactivity associated with pain and the limitations it brings (Williamson, 2000; Wil- liamson & Schulz, 1992, 1995). There is also preliminary evidence that increasing age brings with it a greater toler- ance for uncertainty (Le, 2008), which may also buffer distress via greater acceptance of the lack of clarity and clear fixes in persistent pain treatment.
It is likely that older adults hold all of these beliefs to varying degrees—they may believe that some pain is “to be expected” in aging but that pain is also something worthy of medical assessment and treatment. This possibility is supported by data from one study in which 40% of older individuals said it was “definitely true” that having more aches and pains was to be expected with aging, but 94% also stated that it was “very” or “somewhat” important that someone with aches and pains should talk to a doctor about treating them (Sarkisian et al., 2002). In any case, we highlight that while older adults may see their pain as “normal,” this attribution should never be present in care providers, where it can interfere with effective pain assess- ment and management (Cowan, Fitzpatrick, Roberts, While, & Baldwin, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คินส์ 1988 Sofaer et al. 2005) ไม่คำนึงถึง ความเชื่อนี้ปรากฏ เป็นปกติ 87% ของผู้ตอบในหนึ่งชุมชนตัวอย่างขยายงบที่มีอาการปวดมากขึ้น และปวดไม่ไปคาดหวังกับอายุ (Sarkisian, Hays, & Mangione, 2002) ที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบของความเชื่อนี้ในผู้สูงอายุมีความซับซ้อน และ วิจัยภายใต้ มือ เงื่อนไขพื้นฐานที่สุดที่ทำให้เจ็บปวดถาวรสามารถสามารถจัดการทางการแพทย์ และความเชื่อที่ว่า ความเจ็บปวดเป็นปกติเป็นหนึ่งมีความเสี่ยงสูงถ้าจะป้องกันไม่ให้ผู้ใหญ่เก่าจากรายงานความเจ็บปวด หรือแสวงหาการดูแลที่เหมาะสม (Gagliese, 2009 Miaskowski, 2000) ผู้สูงอายุไม่ควรทนปวดเมื่อบรรเทาไปได้ และความเชื่อที่ว่าความเจ็บปวดจะ "คาดหวัง" อาจสนับสนุนให้พวกเขาทำเช่นนั้น (Miaskowski, 2000) บนมืออื่น ๆ มันเป็นที่ที่มาของความเจ็บปวดเป็น "กฎเกณฑ์"อายุอาจบัฟเฟอร์ความทุกข์ทางจิตในที่ดังกล่าวมาที่หมายถึง มีอารมณ์น้อยเกิดปฏิกิริยาเกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดและข้อจำกัดที่จะนำ (วิลเลียมสัน 2000; gested sug- Wil - liamson & Schulz, 1992, 1995) มีหลักฐานเบื้องต้นว่าอายุที่เพิ่มขึ้นทำให้มี toler ance มากกว่าสำหรับความไม่แน่นอน (Le, 2008), ซึ่งอาจบัฟเฟอร์ความทุกข์ผ่านการยอมรับขาดความคมชัดมากขึ้น และยกเลิกการแก้ไขในการรักษาอาการปวดแบบถาวรมีแนวโน้มว่า ผู้สูงอายุถือทั้งหมดของความเชื่อเหล่านี้ภา — พวกเขาอาจเชื่อว่า ความเจ็บปวดบางอย่าง "คาดหวัง" ในริ้วรอยแต่ว่าความเจ็บปวดเป็นสิ่งที่คุ้มค่าของการประเมินทางการแพทย์และการรักษา โอกาสนี้ได้ข้อมูลจากการศึกษาหนึ่งในซึ่ง 40% ของคนรุ่นเก่ากล่าวว่า มันเป็น "จริงแน่นอน" ที่มีอาการปวดเมื่อยและปวดมากขึ้นคือการคาดหวังกับอายุ แต่ 94% ยังระบุว่า มันเป็น "มาก" หรือ "ค่อนข้าง" สิ่งสำคัญที่ผู้ที่ มีอาการปวดเมื่อยควรพูดคุยกับแพทย์เกี่ยวกับการรักษาพวกเขา (Sarkisian et al. 2002) ในกรณีใด ๆ เราเน้นว่าในขณะที่ผู้สูงอายุอาจพบความเจ็บปวดของพวกเขาเป็น "ปกติ" มานี้ไม่ควรจะอยู่ในผู้ให้บริการ ซึ่งมันสามารถรบกวนปวดผลประเมินพยาบาลและการจัดการ (Cowan ฟิทซ์ โรเบิร์ต ขณะ และบอลด์วิน 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

kins 1988; Sofaer et al., 2005) โดยไม่คำนึงถึงความเชื่อนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาที่มี 87% ของผู้ตอบแบบสอบถามในกลุ่มตัวอย่างชุมชนแห่งหนึ่งรับรองงบว่ามีอาการปวดเมื่อยและปวดมากขึ้นจะได้รับการคาดหวังกับอายุที่เพิ่มขึ้น (Sarkisian เฮส์ & Mangione, 2002) ผลกระทบของความเชื่อนี้ในผู้สูงอายุที่มีความซับซ้อนและอยู่ภายใต้การวิจัย ในมือข้างหนึ่งเงื่อนไขพื้นฐานที่สุดที่ทำให้เกิดอาการปวดถาวรสามารถจัดการทางการแพทย์และความเชื่อที่ว่าอาการปวดเป็นปกติคือมีความเสี่ยงสูงหนึ่งถ้าจะป้องกันไม่ให้เป็นผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าจากการรายงานอาการปวดหรือการแสวงหาการดูแลที่เหมาะสม (Gagliese 2009; Miaskowski, 2000) ผู้สูงอายุไม่ควรทนต่อความเจ็บปวดบรรเทาเมื่อเป็นไปได้และความเชื่อที่ว่าเจ็บปวด "ที่จะคาดว่า" อาจจะกระตุ้นให้พวกเขาทำเช่นนั้น (Miaskowski, 2000) บนมืออื่น ๆ จะได้รับ sug- gested ที่ระบุแหล่งที่มาของอาการปวดเป็น "อายุกฎเกณฑ์" อาจ buffer ความทุกข์ทางจิตใจในที่ดังกล่าวหมายถึงการระบุแหล่งที่มีความไวต่อปฏิกิริยาทางอารมณ์น้อยเกี่ยวข้องกับอาการปวดและข้อ จำกัด ที่จะนำ (วิลเลียมสัน, 2000 Wil - liamson & ชัลส์ 1992, 1995) นอกจากนี้ยังมีหลักฐานเบื้องต้นว่าอายุที่เพิ่มขึ้นทำให้มี ance คงทนมากขึ้นสำหรับความไม่แน่นอน (Le, 2008) ซึ่งอาจ buffer ความทุกข์ผ่านการยอมรับมากขึ้นของการขาดความชัดเจนและการแก้ไขที่ชัดเจนในการรักษาอาการปวดถาวร.
ก็มีโอกาสที่มีอายุมากกว่า ผู้ใหญ่ถือทั้งหมดของความเชื่อเหล่านี้แตกต่างกันองศาที่พวกเขาอาจจะเชื่อว่าอาการปวดบางอย่าง "ที่จะคาดว่า" ในริ้วรอย แต่ความเจ็บปวดที่ยังเป็นสิ่งที่คุ้มค่าของการประเมินทางการแพทย์และการรักษา เป็นไปได้นี้ได้รับการสนับสนุนโดยข้อมูลจากการศึกษาหนึ่งที่ 40% ของผู้ที่มีอายุมากกว่าบอกว่ามันเป็น "ของจริงแน่นอน" ว่ามีอาการปวดเมื่อยมากขึ้นและปวดก็จะถูกคาดว่าจะมีริ้วรอย แต่ 94% ยังระบุว่ามันเป็น "มาก" หรือ "ค่อนข้าง "สิ่งสำคัญที่คนที่มีอาการปวดเมื่อยและปวดควรพูดคุยกับแพทย์เกี่ยวกับการรักษาพวกเขา (Sarkisian et al., 2002) ในกรณีใด ๆ เราเน้นว่าในขณะที่ผู้สูงอายุที่อาจจะเห็นความเจ็บปวดของพวกเขาเป็น "ปกติ" ระบุแหล่งที่มานี้ไม่ควรจะอยู่ในผู้ให้บริการดูแลที่มันสามารถยุ่งเกี่ยวกับความเจ็บปวดที่มีประสิทธิภาพ ment ประเมินและการจัดการ (แวนส์, ฟิทซ์, โรเบิร์ตในขณะที่ และบอลด์วิน, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ญาติ , 1988 ; sofaer et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตาม ความเชื่อนี้ปรากฏจะค่อนข้างทั่วไป กับ 87% ของผู้ตอบแบบสอบถามในหนึ่งชุมชนรับรองงบที่ต้องเจ็บปวดและปวดก็จะคาดหวังกับอายุที่มากขึ้น ( sarkisian หญ้า และ Mangione , 2002 ) ผลกระทบของความเชื่อนี้ในผู้สูงอายุ มีความซับซ้อนและภายใต้การวิจัย . ในมือข้างหนึ่ง ส่วนใหญ่เงื่อนไขพื้นฐานที่ทำให้เกิดอาการปวดถาวรที่สามารถรักษาได้ และความเชื่อว่า ความเจ็บปวดเป็นปกติคือ มีความเสี่ยงสูง ถ้าจะป้องกันไม่ให้ผู้ใหญ่เก่าจากการรายงานอาการปวดหรือการดูแลที่เหมาะสม ( gagliese , 2009 ; miaskowski , 2000 ) ผู้ใหญ่ไม่ควรทนต่อความเจ็บปวดเมื่อโล่งอกไปได้ และความเชื่อที่ว่า ความเจ็บปวด คือ " ได้ " อาจจะกระตุ้นให้พวกเขาที่จะทำเช่นนั้น ( miaskowski , 2000 ) บนมืออื่น ๆที่ถูกซุก - gested ว่าลักษณะของอาการปวดเป็น " อายุอ้างอิง " อาจจะบัฟเฟอร์ความทุกข์ทางจิตใจในลักษณะดังกล่าวหมายความว่า มีปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดทางอารมณ์น้อยกว่าและข้อจำกัดทำให้ ( วิลเลียมสัน , 2000 ; วิล - liamson & ชูลซ์ , 1992 , 1995 ) นอกจากนี้ยังมีหลักฐานเบื้องต้นที่เพิ่มอายุมาด้วยมากกว่า toler - ance สำหรับความไม่แน่นอน ( Le , 2551 ) ซึ่งอาจยังบัฟเฟอร์ความทุกข์ผ่านการยอมรับมากขึ้นของการขาดความชัดเจนและการแก้ไขที่ชัดเจนในการรักษา อาการปวดแบบถาวรมันเป็นโอกาสที่ผู้ใหญ่ถือทั้งหมดของความเชื่อเหล่านี้ให้กับองศาที่แตกต่างที่พวกเขาอาจเชื่อว่าความเจ็บปวดบางอย่าง คือ " ได้ " ในอายุ แต่ความเจ็บปวดนั้นก็มีค่าการประเมินทางการแพทย์และการรักษา โอกาสนี้ได้รับการสนับสนุนโดยข้อมูลจากการศึกษาหนึ่งที่ 40% ของคนรุ่นเก่ากล่าวว่ามันเป็น " จริง " แน่นอนว่ามีปวดมากขึ้นและปวดก็จะคาดหวังกับอายุ แต่ 94% ยังระบุว่ามันเป็น " มาก " หรือ " ค่อนข้าง " สำคัญที่คนที่มีอาการปวดเมื่อยและปวด ควรพูดคุยกับแพทย์เกี่ยวกับ ปฏิบัติ ( sarkisian et al . , 2002 ) ในกรณีใด ๆ เราเน้นว่า ในขณะที่ผู้ใหญ่อาจเห็นความเจ็บปวดของพวกเขาเป็น " ปกติ " ลักษณะนี้ไม่ควรอยู่ในการดูแลของผู้ให้บริการ ซึ่งมันสามารถรบกวนผลการการประเมินความปวดและการจัดการ ( แวนส์ ฟิตซ์แพทริค โรเบิร์ต , ในขณะที่ , & Baldwin , 2003 )