The current study is an extension o

The current study is an extension of past research (Cohen et al.,
1997; Cohen et al., 2001; Britt, Cohen, Collins, & Cohen, 2001)
investigating the utility of confectionary chewing gum on selfreported
withdrawal from nicotine. Chewing gum has thus far
demonstrated its ability to lessen withdrawal symptoms during
short periods of abstinence (Cohen et al., 1997, 2001) as well as
decrease smoking behavior when smoking was permitted (Cohen
et al., 1999). Chewing flavored gum has also been found to be more
effective than chewing unflavored gum during 24-hour periods of
abstinence (Cortez-Garland et al., 2010). These data extend the period
of nicotine abstinence to 48 h and more closely examined specific
symptoms believed to play a role in the maintenance of smoking
behavior (e.g., anxiety and depression). The goal of this study,
therefore, was to determine if chewing gum could be used over a
longer period of time with similar positive results, which is the next
step in determining whether chewing gum may indeed be useful in
helping those individuals who wish to quit smoking permanently. It
was also our hope to gain a better understanding of what aspects of
nicotine withdrawal are most affected by gum while considering the
influence of flavor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในปัจจุบันเป็นส่วนขยายของการวิจัยที่ผ่านมา (โคเฮน, et al.
1997; โคเฮน, et al, 2001;. Britt โคเฮน, คอลลิน & โคเฮน, 2001)
การตรวจสอบยูทิลิตี้ของหมากฝรั่งขนมหวานใน selfreported
ถอนตัวออกจากนิโคติน หมากฝรั่งได้ป่านนี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการที่จะช่วยลดอาการถอนในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ของการเลิกบุหรี่ (โคเฮน et al., 1997, 2001) เช่นเดียวกับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ลดลงเมื่อสูบบุหรี่ได้รับอนุญาต(โคเฮนet al., 1999) หมากฝรั่งรสยังได้รับพบว่ามีมากขึ้นที่มีประสิทธิภาพกว่าการเคี้ยวหมากฝรั่ง unflavored ในช่วงระยะเวลา 24 ชั่วโมงของการเลิกบุหรี่(คอร์เตซการ์แลนด์-et al., 2010) ข้อมูลเหล่านี้ขยายระยะเวลาของการเลิกบุหรี่นิโคตินถึง 48 ชั่วโมงและอื่น ๆ ตรวจสอบอย่างใกล้ชิดโดยเฉพาะอาการเชื่อว่าจะมีบทบาทสำคัญในการบำรุงรักษาของการสูบบุหรี่เป็นพฤติกรรม(เช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า) เป้าหมายของการศึกษาครั้งนี้จึงคือการตรวจสอบว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งสามารถนำมาใช้ในช่วงระยะเวลานานของเวลาที่มีผลในเชิงบวกที่คล้ายกันซึ่งเป็นต่อไปขั้นตอนในการพิจารณาว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งแน่นอนอาจจะเป็นประโยชน์ในการช่วยเหลือประชาชนผู้ที่ต้องการที่จะเลิกการสูบบุหรี่อย่างถาวร มันก็ยังเป็นความหวังของเราที่จะได้รับความเข้าใจที่ดีของสิ่งที่แง่มุมของการถอนนิโคตินได้รับผลกระทบมากที่สุดโดยเหงือกขณะที่การพิจารณาอิทธิพลของรสชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาปัจจุบันเป็นส่วนขยายของการวิจัยที่ผ่านมา ( Cohen et al . ,
1997 ; Cohen et al . , 2001 ; บริท โคเฮน คอลลินส์ &โคเฮน , 2001 )
ตรวจสอบสาธารณูปโภคของขนมเคี้ยวหมากฝรั่งใน selfreported
การถอนนิโคติน หมากฝรั่งได้ป่านนี้
) ความสามารถในการลดอาการถอนในช่วงระยะเวลาสั้น ๆของการเลิกบุหรี่
( Cohen et al . , 1997 , 2001 ) รวมทั้ง
ลดพฤติกรรมการสูบบุหรี่ที่สูบบุหรี่ได้รับอนุญาต ( Cohen
et al . , 1999 ) เคี้ยวหมากฝรั่งรสยังถูกพบว่าเป็นมากขึ้นมีประสิทธิภาพกว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งในระหว่าง unflavored

บริการช่วงเว้น ( Cortez พวงมาลัย et al . , 2010 ) ข้อมูลเหล่านี้ขยายระยะเวลา
นิโคตินเว้น 48 h อย่างใกล้ชิดตรวจสอบเฉพาะ
อาการเชื่อว่ามีบทบาทในการธำรงรักษาสูบบุหรี่
พฤติกรรม ( เช่น ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ) เป้าหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษา
ดังนั้นถ้าเคี้ยวหมากฝรั่งอาจจะใช้มากกว่า
ยาวระยะเวลาที่มีผลในเชิงบวกที่คล้ายกันซึ่งเป็นขั้นตอนต่อไป
ในการกําหนดว่า หมากฝรั่ง แน่นอน อาจจะมีประโยชน์ใน
ช่วยบุคคลผู้ต้องการเลิกสูบบุหรี่อย่างถาวร มัน
ยังความหวังของเราที่จะได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของสิ่งที่ด้านของ
ถอนนิโคตินได้รับผลกระทบมากที่สุดโดยหมากฝรั่งในขณะที่พิจารณา
อิทธิพลของรส