In the second quatrain, Shakespeare

In the second quatrain, Shakespeare takes the inward thoughts and looks outward with coveting eyes. He wishes he could be a different man, “more rich in hope”, with good features or appearance like another man, or with the friends of a third man. He is wistful of “this man’s art” referring to another’s skills or trade, and “that man’s scope” referring to another man’s role or opportunities. This is the classic concept of looking at everyone around you seeing greener grass in the lawn’s of others and not their troubles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน quatrain สอง เช็คสเปียร์ใช้ความคิดเข้า และมีลักษณะภายนอก ด้วยโลภตา เขาปรารถนาจะเป็นคนอื่น "ยิ่งอุดมไปด้วยความหวัง" มีคุณสมบัติที่ดี หรือลักษณะ เหมือนคนอื่น หรือเพื่อนของคนที่สาม เขาเป็น wistful ของ "ศิลปะของผู้ชายคนนี้" หมายถึงทักษะของผู้อื่น หรือการค้า และ "ที่ชายขอบเขต" หมายถึงบทบาทหรือโอกาสของคนอื่น แนวคิดคลาสสิกของการมองคนรอบ ๆ ตัวคุณเห็นหญ้าสีเขียวในสนามหญ้าของของผู้อื่นและปัญหาของพวกเขาไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบรรทัดที่สองเช็คสเปียร์ต้องใช้ความคิดภายในและมองออกไปด้านนอกด้วยตาโลภ เขาปรารถนาที่เขาอาจจะเป็นคนที่แตกต่างกัน "รวยมากขึ้นในความหวัง" ที่มีคุณสมบัติที่ดีหรือลักษณะเหมือนคนอื่นหรือกับเพื่อน ๆ ของชายคนที่สาม เขาเป็นคนที่โหยหาของ "ศิลปะของผู้ชายคนนี้" หมายถึงทักษะหรือการค้าของผู้อื่นและ "ขอบเขตของมนุษย์ว่า" หมายถึงบทบาทหรือโอกาสของคนอื่น นี่คือแนวคิดคลาสสิกของการมองที่ทุกคนรอบ ๆ ตัวคุณเห็นหญ้าสีเขียวในสนามหญ้าของผู้อื่นและไม่ได้ปัญหาของพวกเขา