SBM contains high levels of oligosa

SBM contains high levels of oligosaccharides which disrupt feed digestion, and have been linked to the development of enteritis in certain carnivorous fish species (Gatlin et al., 2007).
Whether or not soy protein will induce enteritis in fish seems to depend on individual species sensitivity.
For example, in Atlantic salmon fed diets with as little as 10% SBMof total dietary protein certain histopathological changes
were documented (Krogdahl et al., 2003), while for turbot no differences were found among fish fed diets containing 23% SBM (Bonaldo et al., 2011).
Moderate changes in histopathology were observed in orange-spotted grouper when only 10% of FM in the diet was replaced by SBM, with more severe alterations observed in fish fed diets with replacement levels of 20% or above (Shiu et al., 2013).
In California yellowtail fed SPC-based diets growth performance was lower compared to fish fed diets containing SBM, despite the fact that no signs of enteritis were found after a histological analysis of fish intestines (Jirsa et al.,2011).
Giant grouper appears to be affected by dietary soy protein, as histological changes were observed in all diets containing soybean ingredients regardless of whether they contained SBM or SPC.
The most evident changes in intestinal tissue were observed in fish from the FM20 treatment, which contained only SPC.
An interesting observation in our study was the decrease in number and reduction in size of goblet cells in the intestinal epithelium with increased FM replacement, which is similar to what was observed in orange-spotted grouper fed soy-based diets (Shiu et al., 2013).
However, this contrasts with the increase in goblet cells with higher soy protein inclusion in diets as found for Atlantic salmon (Urán et al., 2008).
Giant grouper intestines were evaluated based on deviations in appearance from the FM100 diet treatment, which was considered to be normal.
In this regard, histological data from giant grouper fed fresh food, or data from groupers captured from the wild need to be acquired in order to have a baseline for comparison to fully assess the extent of the conditions observed in farmed fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SBM contains high levels of oligosaccharides which disrupt feed digestion, and have been linked to the development of enteritis in certain carnivorous fish species (Gatlin et al., 2007). Whether or not soy protein will induce enteritis in fish seems to depend on individual species sensitivity. For example, in Atlantic salmon fed diets with as little as 10% SBMof total dietary protein certain histopathological changeswere documented (Krogdahl et al., 2003), while for turbot no differences were found among fish fed diets containing 23% SBM (Bonaldo et al., 2011). Moderate changes in histopathology were observed in orange-spotted grouper when only 10% of FM in the diet was replaced by SBM, with more severe alterations observed in fish fed diets with replacement levels of 20% or above (Shiu et al., 2013). In California yellowtail fed SPC-based diets growth performance was lower compared to fish fed diets containing SBM, despite the fact that no signs of enteritis were found after a histological analysis of fish intestines (Jirsa et al.,2011). Giant grouper appears to be affected by dietary soy protein, as histological changes were observed in all diets containing soybean ingredients regardless of whether they contained SBM or SPC. The most evident changes in intestinal tissue were observed in fish from the FM20 treatment, which contained only SPC. สังเกตที่น่าสนใจในการศึกษาของเราถูกลดจำนวน และลดขนาดของเว็ทเซลล์ในเยื่อบุผิวลำไส้กับแทน FM เพิ่มขึ้น ซึ่งคล้ายกับสิ่งที่ถูกสังเกตในด่างส้มปลาเก๋า เลี้ยงอาหารจากถั่วเหลือง (Shiu et al. 2013) อย่างไรก็ตาม ควบคุมเพิ่มเว็ทเซลล์ด้วยรวมโปรตีนถั่วเหลืองสูงในอาหารเป็นสำหรับปลาแซลมอนแอตแลนติก (Urán et al. 2008) ลำไส้ของปลาหมอทะเลได้ประเมินตามความแตกต่างในลักษณะที่ปรากฏจากการ FM100 อาหารรักษา ซึ่งถือว่าเป็นปกติ ในเรื่องนี้ ข้อมูลลักษณะจากปลาเก๋ายักษ์เลี้ยงอาหารสด หรือข้อมูลจากอะคัวเรียมที่จับจากป่าต้องได้รับเพื่อเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการเปรียบเทียบการประเมินขอบเขตของเงื่อนไขที่พบในปลา farmed เต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SBM มีระดับสูงของ oligosaccharides ซึ่งส่งผลกระทบต่อการย่อยอาหารและได้รับการเชื่อมโยงกับการพัฒนาของลำไส้ในบางสายพันธุ์ปลาที่กินเนื้อ (Gatlin et al., 2007).
หรือไม่ว่าโปรตีนถั่วเหลืองจะทำให้เกิดภาวะลำไส้อักเสบในปลาดูเหมือนว่าจะขึ้นอยู่กับแต่ละสายพันธุ์ ไว.
ยกตัวอย่างเช่นในปลาแซลมอนอาหารเลี้ยงแอตแลนติกกับโปรตีนเปลี่ยนแปลงทางจุลพยาธิวิทยาเป็นเพียง 10% SBMof รวมบางอย่าง
ได้รับการบันทึก (Krogdahl et al., 2003) ในขณะที่สำหรับบ็ไม่แตกต่างกันถูกพบในปลาที่ได้รับอาหารที่มีกากถั่วเหลือง 23% ( Bonaldo et al. 2011).
การเปลี่ยนแปลงปานกลางในจุลพยาธิวิทยาพบในปลากะรังดอกแดงเมื่อมีเพียง 10% ของเอฟเอ็มในอาหารก็ถูกแทนที่ด้วย SBM กับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงมากขึ้นสังเกตได้ในอาหารปลาที่เลี้ยงด้วยระดับทดแทน 20% หรือสูงกว่า (Shiu et al., 2013).
ในแคลิฟอร์เนีย yellowtail เลี้ยง SPC-ตามผลการดำเนินงานอาหารการเจริญเติบโตลดลงเมื่อเทียบกับปลาอาหารที่มี SBM แม้จะมีความจริงที่ว่าไม่มีสัญญาณของลำไส้ถูกพบหลังจากการวิเคราะห์ทางเนื้อเยื่อของลำไส้ปลา (Jirsa et al, . 2011).
ปลาหมอทะเลดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจากโปรตีนถั่วเหลืองอาหารที่มีการเปลี่ยนแปลงทางเนื้อเยื่อถูกตั้งข้อสังเกตในอาหารทั้งหมดที่มีส่วนผสมของถั่วเหลืองโดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขามี SBM หรือ SPC.
การเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดที่สุดในเนื้อเยื่อลำไส้พบในปลาจาก FM20 การรักษาซึ่งมีเพียง SPC.
มีข้อสังเกตที่น่าสนใจในการศึกษาของเราคือการลดลงของจำนวนและลดขนาดของเซลล์กุณโฑในเยื่อบุผิวลำไส้ด้วยการเปลี่ยนเอฟเอ็มที่เพิ่มขึ้นซึ่งจะคล้ายกับสิ่งที่ถูกตั้งข้อสังเกตในปลากะรังดอกแดงที่เลี้ยงจากถั่วเหลือง อาหาร (Shiu et al., 2013).
แต่นี้ขัดแย้งกับการเพิ่มขึ้นในเซลล์ถ้วยกับถั่วเหลืองรวมโปรตีนที่สูงขึ้นในอาหารที่พบสำหรับปลาแซลมอนแอตแลนติก (Uran et al., 2008).
ลำไส้ปลาหมอทะเลได้รับการประเมินอยู่บนพื้นฐานของการเบี่ยงเบนใน ลักษณะที่ปรากฏจากการรักษาอาหาร FM100 ซึ่งได้รับการพิจารณาให้เป็นปกติ.
ในเรื่องนี้ข้อมูลการตรวจชิ้นเนื้อจากปลาหมอทะเลเลี้ยงอาหารสดหรือข้อมูลจากปลากะรังยึดมาได้จากความต้องการที่ป่าที่จะได้มาเพื่อให้มีพื้นฐานสำหรับการเปรียบเทียบที่จะประเมินได้อย่างเต็มที่ ขอบเขตของเงื่อนไขที่สังเกตได้ในปลาทำไร่ไถนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

SBM มีระดับสูงของโอลิโกแซ็กคาไรด์ซึ่งขัดขวางการย่อย อาหาร และมีการเชื่อมโยงกับการพัฒนาของลำไส้เล็กในสายพันธุ์ปลาที่กินเนื้อบาง ( การ์ทลิน et al . , 2007 )หรือไม่ว่าโปรตีนถั่วเหลืองจะทำให้ลำไส้อักเสบ ในปลาแต่ละชนิดจะขึ้นอยู่กับความไวตัวอย่างเช่น ในปลาแซลมอนแอตแลนติกอาหารที่มีเป็นเพียง 10 % sbmof รวมอาหาร โปรตีนของเซลล์การเปลี่ยนแปลงบางอย่างมีเอกสาร ( krogdahl et al . , 2003 ) ในขณะที่ไม่พบความแตกต่างระหว่างปลาชนิดหนึ่งพบปลาที่ได้รับอาหารที่มีกากร้อยละ 23 ( bonaldo et al . , 2011 )การเปลี่ยนแปลงในระดับปานกลางในการเปลี่ยนแปลงที่พบในส้ม ปลาเก๋า เมื่อเพียง 10% ของ FM ในอาหารถูกแทนที่โดยเปรียบเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงมากขึ้น พบในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารทดแทนระดับ 20% ขึ้นไป ( ชิว et al . , 2013 )ในแคลิฟอร์เนียเดวิส SPC ปลาหางเหลือง อาหารหลัก การเจริญเติบโตลดลง เมื่อเทียบกับปลาที่ได้รับอาหารที่มีกาก , แม้จะมีความจริงที่ว่าไม่มีอาการท้องเสียที่พบหลังจากการวิเคราะห์ส่วนไส้ปลา ( jirsa et al . , 2011 )ปลาเก๋ายักษ์ที่ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบ โดยโปรตีนจากถั่วเหลืองในอาหาร การเปลี่ยนแปลงจากที่พบในอาหารที่มีส่วนผสมของถั่วเหลืองไม่ว่าพวกเขามีอยู่เป็นฐาน หรือ ดีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดมากที่สุดในเนื้อเยื่อที่พบในลำไส้ปลาจากการรักษา fm20 ซึ่งมีเพียงดีการสังเกตที่น่าสนใจในการศึกษาของเรา คือ ลดจำนวนและการลดขนาดของแก้วน้ำเซลล์ในเยื่อบุผิวลำไส้เพิ่มขึ้น ทดแทน FM ซึ่งคล้ายกับที่พบในถั่วเหลือง อาหารหลัก กินส้มปลาเก๋า ( ชิว et al . , 2013 )อย่างไรก็ตาม นี้แตกต่างกับการเพิ่มขึ้นในถ้วยของเซลล์ที่มีสูงกว่าโปรตีนถั่วเหลืองรวมในอาหารที่พบในปลาแซลมอนแอตแลนติก ( ur . kgm n et al . , 2008 )ปลาเก๋ายักษ์ ไส้ ได้แก่ ขึ้นอยู่กับค่าในลักษณะที่ปรากฏจาก fm100 อาหารการรักษาซึ่งถือว่าเป็นปกติทั้งนี้ จากข้อมูลพบปลาเก๋ายักษ์เลี้ยงอาหารสด หรือข้อมูลจากปลากะรังจับจากป่า จะต้องได้รับเพื่อที่จะมีพื้นฐานสำหรับการรองรับการประเมินขอบเขตของเงื่อนไขที่พบในฟาร์มปลา