e obtain the sample of open-market

e obtain the sample of open-market stock repurchase announcements from the Securities Data Corporation (SDC) Mergers and Acquisitions database. Our sample of repurchase announcements spans from January 1988 through December 2010. Following Ikenberry et al. (1995) and Lie (2005), we exclude repurchase announcements from regulated firms, i.e., utilities and financial firms. We also exclude repurchases with announced values of less than one million dollars. Following Guay and Harford (2000), we only retain the first announcement if a firm has more than one announcement in a fiscal year, since the subsequent announcements are more likely duplicate announcements. Repurchase firms need to have data for computing returns at least one year after the announcement (Center for Research in Security Prices) and have sufficient data for accounting variables (from Standard and Poor’s Compustat). Our final sample has 6,311 repurchase announcements from 2,854 firms.

Following Yook (2010), we divide the repurchase announcement sample into repurchasing firms and non-repurchasing firms based on the actual repurchases made from the announcement quarter (t) through quarter t+4. Repurchases in each fiscal quarter are computed as Compustat data item PRSTKCY (purchase of common and preferred stock) less any decrease in preferred stock. Since PRDTKCY is a year-to-date item, we need to convert it to quarterly repurchases. Specifically, each quarterly repurchase, except the first quarter of the fiscal year, is equal to the PRDTKCY of the current quarter minus the PRDTKCY of the previous quarter. Preferred stock is estimated as, in order of preference, data item PSTKCY (redemption value), item PSTKL (liquidating value), or item PSTK (carrying value). We then obtain the total repurchases for the one-year period as the sum of repurchases from the announcement quarter (t) to quarter t+4. If a firm’s total repurchases for the one-year period are positive, we define the firm as a repurchasing firm and as a non-repurchasing firm otherwise.

In Table I, we present the distribution of the sample repurchase announcements by calendar years and by subsamples based on actual repurchases over a one-year period. The annual distribution of repurchase announcements is uneven throughout the sample period. In particular, more repurchase announcements occur in the late 1990s than in other periods. According to our definition of actual repurchases, 4,603 repurchase announcement firms or 72.9 percent of the entire sample are considered repurchasing firms, which is consistent with Yook (2010).

Table II presents the descriptive statistics for the entire sample of repurchase announcement firms as well as for the two subsamples defined by actual repurchases. Size is measured as the market value of equity in the month before the repurchase announcement. On average, the repurchasing firms are larger than non-repurchasing firms. The repurchasing firms also have a higher B/M value of equity ratio than that of the non-repurchasing firms, suggesting that repurchasing firms are more undervalued compared to the non-repurchasing firms. This is intuitive and consistent with the most cited reason for repurchase, which is undervaluation. EarningsΔ is the percentage change in earnings before extraordinary items (IB in COMPUSTAT) in the announcement year relative to the prior year. Table II shows that, on average, repurchasing firms exhibit higher EarningsΔ in the announcement year compared to non-repurchasing firms. Performance is measured as the monthly compounded return for 12 months before the repurchase announcement month. The mean prior return of repurchasing firms is 9 percent, as compared to 11 percent for non-repurchasing firms. Peyer and Vermaelen (2009) find that the pre-announcement performance of repurchasing firms is negatively related to the post-announcement returns.

Grullon and Michaely (2004) find that repurchasing firms experience a decrease in systematic risk after repurchase announcements. We measure the change in systematic risk (RiskΔ) as the β estimate for the [+30, +250] window minus the β estimate for the [−250, −30] window using the market model. We observe an average decrease of 0.09 and 0.10 in the systematic risk for repurchasing firms and for non-repurchasing firms, respectively. Real_RP is a dummy variable that receives a value of one if the firm actually repurchases stock and zero otherwise. As shown previously in Table I, 73 percent of the firms that announce repurchases actually proceed with implementing the repurchase. The three-day CAR [−1, +1] around the repurchase announcement is 2 percent, consistent with previous studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

e ได้รับตัวอย่างประกาศเปิดตลาดหุ้นปรับจากฐานข้อมูลบริษัทข้อมูลบริษัทหลักทรัพย์ (SDC) ครอบงำและซื้อ ตัวอย่างของประกาศปรับเราขยายจาก 1988 มกราคมถึง 2553 ธันวาคม ต่อไปนี้ Ikenberry และ al. (1995) และนอน (2005), เราไม่รวมประกาศปรับจากบริษัทควบคุม เช่น สาธารณูปโภคและการเงินบริษัท นอกจากนี้เรายังแยก repurchases กับค่าที่กำหนดน้อยกว่าหนึ่งล้านดอลลาร์ ต่อก๋วยน้ำข้นและ Harford (2000), เราเพียงรักษาประกาศแรกถ้าบริษัทมีประกาศมากกว่าหนึ่งในปี ตั้งแต่ประกาศต่อมา ประกาศซ้ำยิ่ง ปรับบริษัทจำเป็นต้องมีข้อมูลสำหรับคอมพิวเตอร์คืนค่าอย่างน้อยหนึ่งปีหลังจากประกาศ (ศูนย์วิจัยความปลอดภัยราคา) และมีข้อมูลเพียงพอสำหรับตัวแปรการบัญชี (จากมาตรฐานและแย่ของ Compustat) ตัวอย่างสุดท้ายของเราได้ประกาศการปรับ 6,311 จากบริษัท 2,854Following Yook (2010), we divide the repurchase announcement sample into repurchasing firms and non-repurchasing firms based on the actual repurchases made from the announcement quarter (t) through quarter t+4. Repurchases in each fiscal quarter are computed as Compustat data item PRSTKCY (purchase of common and preferred stock) less any decrease in preferred stock. Since PRDTKCY is a year-to-date item, we need to convert it to quarterly repurchases. Specifically, each quarterly repurchase, except the first quarter of the fiscal year, is equal to the PRDTKCY of the current quarter minus the PRDTKCY of the previous quarter. Preferred stock is estimated as, in order of preference, data item PSTKCY (redemption value), item PSTKL (liquidating value), or item PSTK (carrying value). We then obtain the total repurchases for the one-year period as the sum of repurchases from the announcement quarter (t) to quarter t+4. If a firm’s total repurchases for the one-year period are positive, we define the firm as a repurchasing firm and as a non-repurchasing firm otherwise.In Table I, we present the distribution of the sample repurchase announcements by calendar years and by subsamples based on actual repurchases over a one-year period. The annual distribution of repurchase announcements is uneven throughout the sample period. In particular, more repurchase announcements occur in the late 1990s than in other periods. According to our definition of actual repurchases, 4,603 repurchase announcement firms or 72.9 percent of the entire sample are considered repurchasing firms, which is consistent with Yook (2010).Table II presents the descriptive statistics for the entire sample of repurchase announcement firms as well as for the two subsamples defined by actual repurchases. Size is measured as the market value of equity in the month before the repurchase announcement. On average, the repurchasing firms are larger than non-repurchasing firms. The repurchasing firms also have a higher B/M value of equity ratio than that of the non-repurchasing firms, suggesting that repurchasing firms are more undervalued compared to the non-repurchasing firms. This is intuitive and consistent with the most cited reason for repurchase, which is undervaluation. EarningsΔ is the percentage change in earnings before extraordinary items (IB in COMPUSTAT) in the announcement year relative to the prior year. Table II shows that, on average, repurchasing firms exhibit higher EarningsΔ in the announcement year compared to non-repurchasing firms. Performance is measured as the monthly compounded return for 12 months before the repurchase announcement month. The mean prior return of repurchasing firms is 9 percent, as compared to 11 percent for non-repurchasing firms. Peyer and Vermaelen (2009) find that the pre-announcement performance of repurchasing firms is negatively related to the post-announcement returns.Grullon and Michaely (2004) find that repurchasing firms experience a decrease in systematic risk after repurchase announcements. We measure the change in systematic risk (RiskΔ) as the β estimate for the [+30, +250] window minus the β estimate for the [−250, −30] window using the market model. We observe an average decrease of 0.09 and 0.10 in the systematic risk for repurchasing firms and for non-repurchasing firms, respectively. Real_RP is a dummy variable that receives a value of one if the firm actually repurchases stock and zero otherwise. As shown previously in Table I, 73 percent of the firms that announce repurchases actually proceed with implementing the repurchase. The three-day CAR [−1, +1] around the repurchase announcement is 2 percent, consistent with previous studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีได้รับตัวอย่างของหุ้นเปิดตลาดซื้อคืนประกาศจากข้อมูลหลักทรัพย์คอร์ปอเรชั่น (SDC) การควบรวมกิจการและเข้าซื้อกิจการในฐานข้อมูล ตัวอย่างของเราประกาศซื้อคืนครอบคลุมจากมกราคม 1988 ถึงเดือนธันวาคม 2010 หลังจาก Ikenberry et al, (1995) และโกหก (2005) เราไม่รวมประกาศซื้อคืนจาก บริษัท ที่มีการควบคุมเช่นสาธารณูปโภคและ บริษัท การเงิน นอกจากนี้เรายังไม่รวมการซื้อคืนหุ้นที่มีการประกาศค่าน้อยกว่าหนึ่งล้านดอลลาร์ ต่อไปนี้ Guay และ Harford (2000) เรายังคงมีการประกาศก่อนว่า บริษัท ที่มีมากกว่าหนึ่งประกาศในปีงบประมาณตั้งแต่ประกาศต่อมามีการประกาศที่ซ้ำกันมีโอกาสมากขึ้น บริษัท ซื้อคืนจะต้องมีข้อมูลสำหรับการคำนวณผลตอบแทนอย่างน้อยหนึ่งปีหลังจากการประกาศ (ศูนย์เพื่อการวิจัยในการรักษาความปลอดภัยราคา) และมีข้อมูลที่เพียงพอสำหรับตัวแปรบัญชี (จาก Standard and Poor ของ Compustat) ตัวอย่างสุดท้ายของเรามี 6311 ประกาศซื้อคืนจาก บริษัท 2,854. หลังจาก Yook (2010) เราแบ่งตัวอย่างประกาศซื้อคืนเข้าซื้อ บริษัท และ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อขึ้นอยู่กับการซื้อคืนหุ้นที่เกิดขึ้นจริงที่ทำจากไตรมาสประกาศ (t) ผ่านเสื้อไตรมาสที่ 4 คืนในแต่ละไตรมาสจะคำนวณเป็น Compustat รายการข้อมูล PRSTKCY (ซื้อหุ้นสามัญและหุ้นบุริมสิทธิ) น้อยกว่าการลดลงของหุ้นบุริมสิทธิ์ใด ๆ ตั้งแต่ PRDTKCY เป็นปีที่ไปวันที่รายการเราต้องแปลงเป็นรายไตรมาสซื้อคืน โดยเฉพาะการซื้อคืนในแต่ละไตรมาสยกเว้นช่วงไตรมาสแรกของปีงบการเงินที่มีค่าเท่ากับ PRDTKCY ของไตรมาสปัจจุบันลบ PRDTKCY ไตรมาสก่อนหน้านี้ ที่ต้องการหุ้นที่คาดว่าจะเป็นในคำสั่งของการตั้งค่ารายการข้อมูล PSTKCY (มูลค่าไถ่ถอน) รายการ PSTKL (ค่าชำระบัญชี) หรือรายการ PSTK (มูลค่าตามบัญชี) จากนั้นเราจะได้รับคืนรวมสำหรับระยะเวลาหนึ่งปีเป็นผลรวมของการซื้อคืนหุ้นจากไตรมาสประกาศที่ (t) จะเสื้อไตรมาสที่ 4 หากรวม บริษัท ซื้อคืนสำหรับระยะเวลาหนึ่งปีเป็นบวกเรากำหนด บริษัท เป็น บริษัท ซื้อหุ้นคืนและเป็น บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อเป็นอย่างอื่น. ในตารางที่เรานำเสนอการกระจายของประกาศซื้อคืนตัวอย่างโดยปีปฏิทินและ subsamples ขึ้นอยู่กับการซื้อคืนหุ้นที่เกิดขึ้นจริงในช่วงระยะเวลาหนึ่งปี การกระจายประจำปีของการประกาศซื้อคืนไม่สม่ำเสมอตลอดระยะเวลาตัวอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการประกาศซื้อคืนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในปลายปี 1990 กว่าในช่วงเวลาอื่น ๆ ตามคำนิยามของการซื้อคืนจริง 4603 บริษัท ประกาศซื้อคืนคิดเป็นร้อยละ 72.9 ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดได้รับการพิจารณา บริษัท ที่ซื้อซึ่งมีความสอดคล้องกับ Yook (2010). ตารางที่สองนำเสนอสถิติเชิงพรรณนาสำหรับตัวอย่างทั้งหมดของ บริษัท ประกาศซื้อคืนเช่นเดียวกับ สำหรับสอง subsamples กำหนดโดยซื้อคืนที่เกิดขึ้นจริง ขนาดที่วัดเป็นค่าการตลาดของผู้ถือหุ้นในเดือนก่อนการประกาศซื้อคืน โดยเฉลี่ย บริษัท ซื้อมีขนาดใหญ่กว่า บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อ บริษัท ซื้อยังมีสูง B / M ค่าของอัตราส่วนหนี้สินต่อทุนกว่าของ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อบอกว่า บริษัท ซื้อเท่าไหร่มีมากขึ้นเมื่อเทียบกับ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อ นี่คือใช้งานง่ายและสอดคล้องกับเหตุผลที่อ้างถึงมากที่สุดสำหรับการซื้อคืนซึ่งเป็นเบา EarningsΔเป็นอัตราการเปลี่ยนแปลงในกำไรก่อนรายการพิเศษ (IB ใน Compustat) ประกาศปีเมื่อเทียบกับปีก่อน ตารางที่สองแสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ย บริษัท ซื้อแสดงEarningsΔที่สูงขึ้นในปีประกาศเมื่อเทียบกับ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อ ผลการดำเนินงานเป็นวัดที่เป็นผลตอบแทนประกอบกับรายเดือนเป็นเวลา 12 เดือนก่อนเดือนประกาศซื้อคืน ค่าเฉลี่ยผลตอบแทนก่อนที่ บริษัท ซื้อเป็นร้อยละ 9 เมื่อเทียบกับร้อยละ 11 สำหรับ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อ Peyer และ Vermaelen (2009) พบว่าผลการดำเนินงานก่อนการประกาศของ บริษัท ที่ซื้อมีความสัมพันธ์เชิงลบกับผลตอบแทนที่โพสต์ประกาศ. Grullon และ Michaely (2004) พบว่า บริษัท ซื้อพบการลดลงของความเสี่ยงที่เป็นระบบหลังการประกาศซื้อคืน เราวัดการเปลี่ยนแปลงในความเสี่ยงที่เป็นระบบ (RiskΔ) ในขณะที่ประมาณการβสำหรับ [30, 250] หน้าต่างลบประมาณการβสำหรับ [-250, -30] หน้าต่างโดยใช้แบบจำลองตลาด เราสังเกตลดลงเฉลี่ย 0.09 และ 0.10 ในความเสี่ยงอย่างเป็นระบบสำหรับ บริษัท ซื้อและสำหรับ บริษัท ที่ไม่ได้ซื้อตามลำดับ Real_RP เป็นตัวแปรดัมมี่ที่ได้รับค่าหนึ่งถ้า บริษัท ซื้อคืนหุ้นจริงและศูนย์อื่น ดังแสดงในตารางที่ก่อนหน้านี้ผมร้อยละ 73 ของ บริษัท ที่ประกาศซื้อคืนจริงดำเนินการกับการดำเนินการซื้อคืน รถสามวัน [-1, 1] ทั่วประกาศซื้อคืนเป็นร้อยละ 2 ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และขอรับตัวอย่างของตลาดเปิดซื้อหุ้นคืนประกาศจากบริษัทหลักทรัพย์ ( SDC ) และฐานข้อมูลข้อมูลการควบรวมกิจการ ตัวอย่างประกาศประกาศขยายของเราตั้งแต่เดือนมกราคม 2531 ถึงธันวาคม 2553 ต่อไปนี้ ikenberry et al . ( 1995 ) และโกหก ( 2005 ) , เรารวมซื้อคืนจาก บริษัท ประกาศ ระเบียบ เช่น สาธารณูปโภค และ บริษัท ทางการเงินเรายังไม่รวมกับค่าของการซื้อหุ้นคืน ( น้อยกว่าหนึ่งล้านดอลลาร์ และต่อไปนี้กวยร์ฟอร์ด ( 2000 ) ที่เราเก็บประกาศไว้ก่อน ถ้า บริษัท มีมากกว่าหนึ่งประกาศในรอบปีบัญชีตั้งแต่การประกาศต่อมามีโอกาสซ้ำประกาศบริษัท แต่ต้องมีข้อมูลเพื่อการคำนวณผลตอบแทนอย่างน้อยหนึ่งปีหลังจากการประกาศ ( ศูนย์วิจัยเพื่อการรักษาความปลอดภัย ) และมีข้อมูลที่เพียงพอสำหรับตัวแปรบัญชี ( จากมาตรฐานและแย่ของคอมพิว ตท ) ตัวอย่างสุดท้ายของเรามีประกาศจาก บริษัท 6311 ซื้อแฟลช

ต่อไปนี้ยุก ( 2010 )เราแบ่งการประกาศซื้อคืน / ตัวอย่างในบริษัทและนอกบริษัท ซื้อคืนตามอัตราจริงจากประกาศไตรมาส ( T ) ผ่านไตรมาสที 4 ตลาดการเงินในแต่ละไตรมาสจะคำนวณเป็นคอมพิว ตทรายการข้อมูล prstkcy ( ซื้อสามัญและหุ้นบุริมสิทธิ ) น้อยกว่าใด ๆที่ต้องการลดหุ้น ตั้งแต่ prdtkcy เป็นปีถึงวันที่รายการเราต้องแปลงเป็นตลาดรายไตรมาส . โดยในแต่ละไตรมาส แต่ยกเว้นไตรมาสแรกของปีงบประมาณ จะเท่ากับ prdtkcy ของไตรมาสปัจจุบันลบ prdtkcy ของไตรมาสก่อนหน้า หุ้นบุริมสิทธิ์ประมาณ เพื่อความพึงพอใจ pstkcy รายการข้อมูล ( มูลค่าการไถ่ถอน ) , รายการ pstkl ( แก้ไขค่า ) หรือรายการ pstk ( แบกค่า )จากนั้นเราได้รับการซื้อหุ้นคืนทั้งหมดสำหรับระยะเวลาหนึ่งปีเป็นผลรวมของการซื้อหุ้นคืนจากประกาศไตรมาส ( T ) ไตรมาสที 4 ถ้าเป็น บริษัท การซื้อหุ้นคืนทั้งหมดสำหรับระยะเวลาหนึ่งปีเป็นบวก เรากำหนด บริษัท เป็น บริษัท และเป็นองค์กร / บริษัท / มิฉะนั้น

ในโต๊ะผมเราเสนอการแจกแจงของตัวอย่างประกาศประกาศโดยปฏิทินปีและโดย subsamples ตามอัตราจริงตลอดระยะเวลา 1 ปี การกระจายปีประกาศซื้อคืนไม่เท่ากันตลอดระยะเวลาตัวอย่าง โดยเฉพาะการประกาศซื้อคืนเพิ่มเติมที่เกิดขึ้นในช่วงต้น 1990 ล่าช้ากว่าในช่วงอื่น ๆ ตามนิยามของตลาดที่เกิดขึ้นจริง , 4 ,ผมซื้อ บริษัท ส่วนใหญ่ประกาศหรือเปอร์เซ็นต์ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดมีการพิจารณาซื้อคืน บริษัท ซึ่งจะสอดคล้องกับยุค ( 2010 ) .

ตาราง 2 แสดงสถิติสำหรับตัวอย่างทั้งหมดของ บริษัท ประกาศซื้อรวมทั้งสอง subsamples กำหนดโดยตลาดที่แท้จริงขนาดวัดเป็นตลาดที่มูลค่าของหุ้นในเดือนก่อน แต่จะประกาศ โดยเฉลี่ยแล้ว บริษัท มีขนาดใหญ่กว่า / / ไม่ใช่บริษัท ซื้อคืน บริษัท ยังมีสูงกว่า B / M ค่าอัตราส่วนของผู้ถือหุ้นที่ไม่แนะนำให้ซื้อคืน บริษัท / บริษัท เป็น undervalued เมื่อเทียบกับไม่ / บริษัทนี่คือใช้งานง่ายและสอดคล้องกับที่อ้างเหตุผลสำหรับการซื้อคืน ซึ่งตีราคา . รายได้Δเป็น % กำไรก่อนรายการพิเศษ ( IB ในคอมพิว ตท ) ในการประกาศปีเมื่อเทียบกับปีก่อนหน้านี้ ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยสูงกว่ากำไร / บริษัทมีΔในการประกาศปีเมื่อเทียบกับองค์กร / บริษัท