In our life time, there are not man

In our life time, there are not many chances for us to save someone’s life.

I had lived with my 79 year-old grandmother who was diagnosed with terminal cancer. One early Saturday morning in July while everybody was at home, my grandfather had been getting a high temperature and he was about to lose his consciousness. He couldn't respond to anyone, including my grandmother. Realizing that his condition was getting worse, my grandmother frantically cried for helps. Fortunately, I was nearby. I dropped everything in my hands and ran as fast as I could to her. The first and only thing in my mind was my grandmother. When I saw how in bad condition he was, it was like my heart was going to stop beating. I could not do anything at first, but, at that time, I was the only person who was strong enough to help my grandfather’s life. My father rushed to start the car. I carefully carried my grandmother in my arms and got him to the car. In good time, we could reach the hospital and manage to save our loved one’s life. This day would be the day that I could never forget. I couldn’t imagine if I had lost my beloved and kind-hearted grandmother. Everything seemed to stop when my grandmother opened his eyes and told me how proud of me he was. I promised to everyone I would never ignore to help everybody’s life, even though he or she was not my family.

In this world, right now, there are so many people who still need some helps. We should always care about surrounding people, not only the ones we love, but also those we may never talk to. if you can save one’s life once, you will never stop to save more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาในชีวิตของเราไม่ได้มีโอกาสมากสำหรับเราที่จะช่วยชีวิตของใครบางคน

ผมเคยอาศัยอยู่กับยายของปีเก่าของฉัน 79 คนที่ถูกวินิจฉัยว่าเ​​ป็นมะเร็งขั้ว เสาร์เช้าวันหนึ่งในช่วงต้นเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนเป็นที่บ้านคุณปู่ของฉันได้รับอุณหภูมิสูงและเขากำลังจะสูญเสียจิตสำนึกของเขา เขาไม่สามารถตอบสนองต่อทุกคนรวมทั้งคุณยายตระหนักว่าสภาพของเขาได้รับที่เลวร้ายยิ่งยายของฉันเมามันร้องช่วย โชคดีที่ฉันเป็นสถานที่ใกล้เคียง ผมทิ้งทุกอย่างในมือของฉันและวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ผมสามารถทำได้เพื่อเธอ สิ่งแรกและที่เดียวในใจของฉันเป็นยายของฉัน เมื่อฉันเห็นว่าอยู่ในสภาพที่ไม่ดีเขาก็เป็นเหมือนหัวใจของฉันกำลังจะหยุดเต้น ผมไม่สามารถทำอะไรในตอนแรก แต่ในเวลานั้น,ผมเป็นเพียงคนเดียวที่เป็นคนเข้มแข็งพอที่จะช่วยชีวิตคุณปู่ของฉัน พ่อของฉันรีบวิ่งไปที่เริ่มต้นรถ ฉันอย่างดำเนินยายของฉันอยู่ในอ้อมแขนของฉันและเขาได้ไปที่รถ ในช่วงเวลาที่ดีที่เราจะไปถึงโรงพยาบาลและบริหารจัดการที่จะช่วยชีวิตหนึ่งที่รักของเรา วันนี้จะเป็นวันที่ฉันไม่เคยลืม ฉันไม่สามารถจินตนาการถ้าฉันได้สูญเสียคุณยายอันเป็นที่รักและใจดีของฉันทุกอย่างดูเหมือนจะหยุดเมื่อยายของฉันเปิดตาของเขาและบอกฉันว่าภูมิใจในตัวผมเขาเป็น ผมสัญญาว่าจะทุกคนที่ฉันไม่เคยจะไม่สนใจที่จะช่วยให้ชีวิตของทุกคนแม้ว่าเขาหรือเธอไม่ได้เป็นครอบครัวของฉัน.

ในโลกนี้ตอนนี้มีผู้คนจำนวนมากที่ยังคงต้องมีการช่วยให้ เรามักจะควรดูแลเกี่ยวกับผู้คนโดยรอบไม่เพียง แต่คนที่เรารักแต่ยังคนที่เราอาจจะไม่เคยพูดคุยกับ ถ้าคุณสามารถบันทึกชีวิตหนึ่งของครั้งเดียวคุณจะไม่หยุดที่จะประหยัดมากขึ้น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเวลาชีวิตของเรา ไม่มีโอกาสในการบันทึกชีวิตของคนเรา

ฉันก็อาศัยอยู่กับยายของฉันปี 79 ที่มีการวินิจฉัยโรคมะเร็งเทอร์มินัล เช้าวันเสาร์ช่วงหนึ่งในเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนในบ้าน ปู่ของฉันได้รับอุณหภูมิสูง และกำลังจะสูญเสียสติของเขา เขาไม่ตอบสนองให้กับทุกคน รวมถึงยายของฉัน ยายของฉันเมามันร้องสำหรับช่วยให้ตระหนักถึงว่า เงื่อนไขของเขาคือการแย่ โชคดี ผมใกล้เคียง ฉันทิ้งทุกอย่างในมือของฉัน และวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่สามารถเพื่อเธอ แรกและเฉพาะสิ่งในใจของฉันเป็นยายของฉัน เมื่อผมเห็นว่าในสภาพที่ไม่ดี เขา มันเป็นเหมือนหัวใจกำลังจะหยุดตี ฉันไม่สามารถทำอะไรที่แรก แต่ ครั้งที่ ผมคนเดียวที่ไม่แข็งแรงพอที่จะช่วยชีวิตของปู่ของฉัน พ่อวิ่งเริ่มรถ ผมอย่างทำยายของฉันในอ้อมแขนของฉัน และได้รถ ในช่วงเวลาที่ดี เราอาจไปถึงโรงพยาบาล และจัดการบันทึกของเรารักชีวิต วันนี้จะเป็นวันที่ฉันไม่เคยลืม ฉันไม่สามารถคิดได้ถ้ามีหายยาย kind-hearted และเป็นที่รักของฉัน ทุกอย่างดูเหมือนหยุดเมื่อเปิดตายายของฉัน และบอกฉันภูมิใจว่าฉันเป็น ผมสัญญากับทุกคนผมจะไม่เคยละเว้นการช่วยของทุกชีวิต แม้ว่าเขาหรือเธอไม่ใช่ครอบครัวของฉัน

ในโลกนี้ ขณะนี้ มีคนจำนวนมากที่ยังคง ต้องช่วยบางอย่าง เราควรจะดูแลเกี่ยวกับรอบคน ไม่เพียงแต่คนที่เรารัก แต่ยัง ที่เราอาจไม่ต้อง หากคุณสามารถบันทึกชีวิต เมื่อคุณไม่เคยจะหยุดการบันทึกเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเวลาแห่งชีวิตของเราไม่มีโอกาสจำนวนมากสำหรับเราในการช่วยชีวิตของใครบางคน

ผมก็อาศัยอยู่กับยาย 79 ปีของผมคนที่วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งอาคารโดยสาร หนึ่งช่วงเช้าตรู่วันเสาร์ในเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนอยู่ที่บ้านคุณปู่ของฉันได้รับการเรียก อุณหภูมิ สูงและเขาก็จะสูญเสียความสำนึกของเขา เขาไม่สามารถตอบสนองต่อทุกฝ่ายรวมทั้งคุณยายของฉันตระหนักถึง สภาพ ของเขาก็คือการที่แย่กว่านั้นคือคุณยายของผมคราวนี้ร้องให้ช่วย โชคดีผมก็อยู่ในบริเวณใกล้เคียง ฉันจะลดลงทุกอย่างอยู่ในมือของฉันและวิ่งอย่างรวดเร็วเท่าที่ผมได้ไปของเธอ สิ่งแรกและเพียงแห่งเดียวที่อยู่ในใจของผมก็คือคุณยายของฉัน เมื่อผมเห็นว่าอยู่ใน สภาพ ที่เลวร้ายเขาก็เหมือนกับหัวใจของฉันจะหยุดเต้น ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ในครั้งแรกแต่ในช่วงเวลานั้นผมเป็นคนเดียวที่มีมากพอที่จะช่วยให้ชีวิตของปู่ของฉัน พ่อของฉันวิ่งไปยังรถ ผมอย่างระมัดระวังนำคุณยายของฉันอยู่ในอ้อมแขนของฉันและก็เลยให้เขาในรถได้ ในช่วงเวลาที่ดีเราสามารถเข้าถึงยังโรงพยาบาลและการจัดการการบันทึกรักหนึ่งของชีวิตของเรา ในวันนี้จะเป็นวันที่ผมจะไม่มีวันลืม ผมไม่สามารถจินตนาการถึงหากผมหายไปคุณยายที่รักและเมตตาผมทุกอย่างดูจะหยุดเมื่อคุณยายของผมก็เปิดดวงตาของเขาและบอกว่าความ ภาคภูมิใจ ของฉันเขา เราได้สัญญากับทุกคนที่ผมไม่เคยไม่สนใจจะช่วยให้ชีวิตของทุกคนแม้ว่าเขาหรือเธอก็ไม่ได้คนในครอบครัวของฉัน.

ในโลกนี้อยู่ในขณะนี้มีผู้คนจำนวนมากดังนั้นผู้ที่ยังจำเป็นต้องช่วยให้บางส่วน เราจึงต้องให้ความสนใจเกี่ยวกับผู้ที่อยู่รอบข้างอยู่ไม่เพียงเฉพาะคนที่เรารักอยู่เสมอแต่ยังมีผู้ที่เราอาจจะไม่เคยคุยกับหากคุณสามารถบันทึกหนึ่งของชีวิตเมื่อคุณจะไม่เคยหยุดการบันทึกเพิ่มเติม.