Hydro peroxides Most peroxides are

Hydro peroxides
Most peroxides are odorless and tasteless per se, but they are further involved in the chain of reactions which produce the objectionable compounds Oxidation produces a number of different types of peroxides, some fairly stable, others so unstable that one cannot measure them by the normal iodometric method for peroxide value (PV) (AOAC Official Method 965.33). Such highly unstable peroxides tend to be formed from compounds that contain conjugated double bonds (R-CH CH-CH CH-R) such as fish oil, vitamin A, etc. In normal fats and oils containing methylene interrupted double bonds (R-CH CH-CH2-CH CH-R), the peroxides formed are primarily hydroperoxides which are stable for weeks or even months at room temperature. When one monitors the rate of oxidation of a refined oil using the Oil Stability Index Method (OSI) (AOCS Cd12 ), or the Active Oxygen Method (AOM), (AOCS Cd12) one can demonstrate that after the induction period, the PV increases quite rapidly This induction period is a time during which there is little change in the peroxide value measurements (often too small to measure) and can last for some time with high stability oils. As oxidation proceeds, the rate of peroxide decomposition with respect to formation increases. Eventually the peroxide values will actually begin to decrease because the formation slower than the decomposition. Some foods contain substances such as metal ions or enzymes that enhance the decomposition of the peroxides making the PV meaningless as a method of measuring rancidity. The PV test is most properly applied as a measure of the quality of fresh oils which should have a PV of one or less. Shortening with a PV of greater than 5 should not be used in the manufacture of mix products, as it will significantly decrease the shelf life of the product.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฮโดรเปอร์ออกไซด์ เปอร์ออกไซด์ส่วนใหญ่ไม่มีกลิ่น และรสจืดเพิ่มต่อ แต่จะมีการเกี่ยวข้องในห่วงโซ่ของปฏิกิริยาซึ่งผลิตสารสมออกซิเดชันสร้างหมายเลขของประเภทของเปอร์ออกไซด์ บางค่อนข้าง เสถียร อื่น ๆ ไม่เสถียรหนึ่งไม่สามารถวัดได้ โดยวิธีการ iodometric ปกติสำหรับค่าเปอร์ออกไซด์ (PV) (aoac หรือ 965.33 วิธีการอย่างเป็นทางการ) เปอร์ออกไซด์ไม่แน่นอนสูงดังกล่าวมักจะเกิดจากสารประกอบที่ประกอบด้วยวลีสองพันธบัตร (R CH CH CH CH-R) เช่นน้ำมันปลา วิตามินเอ ฯลฯ ปกติไขมันและน้ำมัน ที่ประกอบด้วยลีขัดจังหวะสองพันธบัตร (R CH CH-CH2-CH CH-R) เปอร์ออกไซด์ที่เกิดขึ้นเป็นหลัก hydroperoxides ซึ่งมีความเสถียรสำหรับสัปดาห์ หรืออาจเป็นเดือนที่อุณหภูมิห้อง เมื่อหนึ่งตรวจสอบอัตราการเกิดออกซิเดชันของน้ำมันกลั่นที่ใช้ในน้ำมันเสถียรภาพดัชนีวิธี (OSI) (ของ AOCS Cd12), หรือการใช้ออกซิเจนวิธี (อ้อม), (ของ AOCS Cd12) หนึ่งสามารถแสดงให้เห็นว่า หลังจากระยะเหนี่ยวนำ PV ที่เพิ่มขึ้นค่อนข้างรวดเร็วเวลาเหนี่ยวนำนี้เป็นเวลาที่มีน้อยการเปลี่ยนแปลงในการวัดค่าเปอร์ออกไซด์ (มักจะเล็กวัด) และสามารถสุดท้ายบางครั้งน้ำมันมีความเสถียรสูง ขณะดำเนินการออกซิเดชัน อัตราของเปอร์ออกไซด์สลายตัวตามก่อตัวเพิ่มขึ้น ในที่สุดค่าเปอร์ออกไซด์จะจริงเริ่มลดลงเนื่องจากการก่อตัวช้ากว่าการย่อยสลาย อาหารบางอย่างประกอบด้วยสารเช่นไอออนโลหะหรือเอนไซม์ที่ช่วยเพิ่มการย่อยสลายของเปอร์ออกไซด์ที่ทำให้ PV ออกเป็นวิธีการวัด rancidity การทดสอบ PV สุดถูกใช้เป็นตัววัดคุณภาพของน้ำมันสดซึ่งควรมี PV ของหนึ่ง หรือน้อยกว่า เนยขาวกับ PV ของมากกว่า 5 ไม่ควรใช้ในการผลิตของผลิตภัณฑ์ผสม ที่มันจะลดอายุการใช้งานของผลิตภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรเปอร์ออกไซด์
เปอร์ออกไซด์ส่วนใหญ่จะไม่มีกลิ่นและรสจืดต่อ se แต่พวกเขามีส่วนร่วมต่อไปในห่วงโซ่ของการเกิดปฏิกิริยาที่ผลิตสารรังเกียจออกซิเดชันผลิตจำนวนชนิดที่แตกต่างกันของเปอร์ออกไซด์บางเสถียรธรรมอื่น ๆ ที่ไม่เสถียรเพื่อที่หนึ่งไม่สามารถวัดพวกเขาโดย วิธี iodometric ปกติสำหรับค่าเปอร์ออกไซด์ (PV) (AOAC วิธีการอย่างเป็นทางการ 965.33) เช่นเปอร์ออกไซด์ที่ไม่แน่นอนสูงมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นจากสารที่มีพันธะคู่ผัน (R-CH CH-CH CH-R) เช่นน้ำมันปลาวิตามิน A, ฯลฯ ในไขมันปกติและน้ำมันที่มีส่วนผสมของเมทิลีนขัดจังหวะพันธะคู่ (R-CH CH-CH2-CH CH-R), เปอร์ออกไซด์ที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่จะมี hydroperoxides ซึ่งมีความเสถียรเป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือนแม้ที่อุณหภูมิห้อง เมื่อหนึ่งในการตรวจสอบอัตราการเกิดออกซิเดชันของน้ำมันกลั่นโดยใช้น้ำมันเสถียรภาพดัชนีวิธี (OSI) (AOCS CD12) หรือวิธีการใช้งานออกซิเจน (AOM), (AOCS CD12) หนึ่งที่สามารถแสดงให้เห็นว่าหลังจากระยะเวลาการเหนี่ยวนำการเพิ่มขึ้นของ PV ที่ ค่อนข้างรวดเร็วระยะเวลาการเหนี่ยวนำนี้เป็นช่วงเวลาที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการวัดค่าเปอร์ออกไซด์ (มักจะมีขนาดเล็กเกินไปที่จะวัด) และสามารถสุดท้ายสำหรับบางเวลาด้วยน้ำมันมีความมั่นคงสูง ในฐานะที่เป็นเงินออกซิเดชันอัตราการสลายตัวของเปอร์ออกไซด์ที่เกี่ยวกับการก่อตัวเพิ่มขึ้น ในที่สุดค่าเปอร์ออกไซด์จริงจะเริ่มต้นที่จะลดลงเพราะการก่อตัวช้ากว่าการสลายตัว อาหารบางชนิดมีสารเช่นโลหะไอออนหรือเอนไซม์ที่ช่วยเพิ่มการสลายตัวของเปอร์ออกไซด์ทำให้เซลล์แสงอาทิตย์ที่ไม่มีความหมายเป็นวิธีการในการวัดการเกิดกลิ่นหืน การทดสอบ PV ถูกนำไปใช้มากที่สุดอย่างถูกต้องตามตัวชี้วัดคุณภาพของน้ำมันหอมสดที่ควรจะมี PV ของหนึ่งหรือน้อยกว่า การตัดทอนกับ PV มากกว่า 5 ไม่ควรนำมาใช้ในการผลิตผลิตภัณฑ์ผสมเป็นมันอย่างมีนัยสำคัญจะลดอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์