Many distinctive features of wester

Many distinctive features of western European feudalism are explained partly by conditions in the Roman Empire during the first three centuries of its existence. Several elements later became constituent parts of feudalism. Precarium or benefice (beneficium), patronage, and immunity are well known in Roman times. Beneficium formerly designated any temporary possessions, sometimes during the life of the possessor; therefore lands given on certain conditions for temporary use, often for life, were also called beneficia; among the conditions, the possessors rendering of military service occupied first place, so that beneficium usually meant a territorial grant to be held on condition of paying military service. Later when western European feudalism took definite shape, the beneficium became a feodum (fief), i.e. land given in hereditary possession on definite conditions. The conventional name feudalism comes from this word feodum, whose origin has not yet been definitely established. Patronage, i.e. the custom of placing oneself under the protection of a more powerful man, passed from Roman times to the Middle Ages and in the feudal epoch began to be called by a Latin word, commendatio, or sometimes by a German word, mundium. Finally, immunitas, which was known in the Roman period, in the feudal epoch meant giving certain state rights to private individuals; these men were often exempted from certain obligations to the state, and government agents were forbidden to enter the territory of an immunist.
In the West as the central power declined, these three elements, which existed for a considerable time independently of each other, gradually began to concentrate in one person; the same individual, namely the landowner, distributed benefices, received commendations, and used immunities. In other words, the landowner became a sovereign. This process concerned both laity and clergy. Of course this evolution took place in various countries in various ways.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติที่โดดเด่นมากของระบบเจ้าขุนมูลนายยุโรปตะวันตกจะอธิบายบางส่วนตามเงื่อนไขในจักรวรรดิโรมันในช่วงศตวรรษที่ 3 แรกของการดำรงอยู่ของ องค์ประกอบต่าง ๆ เป็น ส่วนประกอบต่าง ๆ ของชิ้นส่วนของระบบเจ้าขุนมูลนายในภายหลัง Precarium หรือ benefice (beneficium), อุปถัมภ์ และภูมิคุ้มกันจะรู้จักกันดีในยุคโรมัน Beneficium เดิมกำหนดทรัพย์สินใด ๆ ชั่วคราว บางครั้งในระหว่างอายุของ possessor ดังนั้น ดินแดนที่กำหนดในเงื่อนไขการใช้งานชั่วคราว สำหรับชีวิต มักจะถูกเรียกว่า beneficia ระหว่างเงื่อนไข possessors จำลองของทหารครอบครองสถานที่แรก เพื่อให้ beneficium มักจะหมายถึง เงินช่วยเหลือดินแดนที่จะจัดขึ้นในเงื่อนไขของการชำระเงินการรับราชการทหาร ต่อเมื่อระบบเจ้าขุนมูลนายยุโรปตะวันตกเอาร่างที่แน่นอน beneficium เป็น แบบ feodum (กำหนดศักดินา), เช่นที่ดินในความครอบครองของรัชทายาทแห่งสภาพแน่นอน ระบบเจ้าขุนมูลนายแบบเดิมชื่อมาจาก feodum คำนี้ จุดเริ่มต้นไม่ได้แน่นอนก่อตั้งขึ้น อุปถัมภ์ เช่นแบบกำหนดเองของการวางตนเองภายใต้การป้องกันของมนุษย์มีประสิทธิภาพมากขึ้น ผ่านจากเวลาโรมันยุคกลาง และในยุคศักดินาเริ่มจะเรียก โดย คำละติน commendatio หรือบางครั้ง คำเยอรมัน mundium สุดท้าย immunitas ซึ่งเป็นที่รู้จักในช่วงเวลาโรมัน ในยุคศักดินา หมายถึง ให้สิทธิ์บางรัฐกับบุคคลส่วนตัว คนเหล่านี้ได้บ่อยยกเว้นจากพันธกรณีบางรัฐ และตัวแทนรัฐบาลได้ห้ามป้อนเขตของ immunist
ในตะวันตกเป็นศูนย์กลางอำนาจปฏิเสธ สามองค์ประกอบเหล่านี้ ซึ่งมีเวลามากเป็นอิสระจากกัน ค่อย ๆ เริ่มที่จะเข้มข้นคนหนึ่ง แต่ละคนเหมือนกัน คือที่ดิน กระจาย benefices ได้รับ commendations และใช้ immunities ในคำอื่น ๆ ที่ดินเป็นโซเวอเรน กระบวนการนี้เกี่ยวข้อง laity และเคลอจี แน่นอนวิวัฒนาการนี้เอาสถานที่ในประเทศต่าง ๆ ในรูปแบบต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติที่โดดเด่นมากของระบบศักดินาในยุโรปตะวันตกจะอธิบายบางส่วนโดยเงื่อนไขในจักรวรรดิโรมันในช่วงสามศตวรรษแรกของการดำรงอยู่ของ องค์ประกอบหลายต่อมากลายเป็นส่วนประกอบของระบบศักดินา Precarium หรือรายได้ (beneficium) อุปถัมภ์และภูมิคุ้มกันที่รู้จักกันดีในสมัยโรมัน Beneficium เดิมกำหนดให้ทรัพย์สินชั่วคราวใด ๆ บางครั้งในช่วงชีวิตของผู้ครอบครองนั้น ดังนั้นที่ดินที่ระบุในเงื่อนไขบางประการสำหรับการใช้งานชั่วคราวมักจะมีชีวิตที่ถูกเรียกว่า beneficia; ในเงื่อนไขการแสดงผลทรัพย์สมบัติของการรับราชการทหารอยู่ในสถานที่แรกดังนั้น beneficium ที่มักจะหมายถึงการให้ดินแดนที่จะจัดขึ้นในเงื่อนไขของการจ่ายเงินการรับราชการทหาร ต่อมาเมื่อระบบศักดินายุโรปตะวันตกเอารูปแน่นอน beneficium กลาย feodum (ศักดินา) คือที่ดินที่กำหนดไว้ในครอบครองกับสภาพทางพันธุกรรมที่ชัดเจน ระบบศักดินาชื่อเดิมมาจาก feodum คำนี้มีต้นกำเนิดยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้นแน่นอน อุปถัมภ์เช่นกำหนดเองของการวางตัวเองภายใต้การคุ้มครองของคนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นผ่านจากยุคโรมันที่ยุคกลางและในยุคศักดินาเริ่มที่จะถูกเรียกโดยคำภาษาละติน commendatio หรือบางครั้งด้วยคำเยอรมัน, mundium สุดท้าย immunitas ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในสมัยโรมันในยุคศักดินาหมายถึงการให้สิทธิบางอย่างที่รัฐเอกชน คนเหล่านี้มักจะถูกได้รับการยกเว้นจากภาระหน้าที่บางอย่างให้กับรัฐและตัวแทนรัฐบาลได้รับอนุญาตให้เข้าสู่ดินแดนของ immunist
ในเวสต์เป็นอำนาจกลางลดลงทั้งสามองค์ประกอบซึ่งมีอยู่เป็นเวลามากเป็นอิสระจากกันค่อย เริ่มที่จะมีสมาธิในคนหนึ่ง บุคคลเดียวกันคือเจ้าของที่ดินที่ benefices กระจายได้รับประกาศและใช้ความคุ้มกัน ในคำอื่น ๆ เจ้าของที่ดินกลายเป็นจักรพรรดิ กระบวนการนี้เกี่ยวข้องทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ แน่นอนวิวัฒนาการนี้เกิดขึ้นในประเทศต่างๆในรูปแบบต่างๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสมบัติที่โดดเด่นของหลายตะวันตกยุโรปศักดินาที่อธิบายบางส่วน โดยเงื่อนไขในจักรวรรดิโรมันในช่วง 3 ศตวรรษแรกของการดำรงอยู่ของมัน องค์ประกอบหลายต่อมากลายเป็นส่วนประกอบชิ้นส่วนของระบบศักดินา . precarium หรือตำแหน่งพระสอนศาสนา ( beneficium ) ในพระบรมราชูปถัมภ์ และภูมิคุ้มกันเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในช่วงเวลาที่โรมัน beneficium เดิมเขตใด ๆชั่วคราว ทรัพย์สมบัติบางครั้งในช่วงชีวิตของผู้ครอบครอง ดังนั้น ที่ดินที่ระบุในเงื่อนไขบางอย่างสำหรับการใช้งานชั่วคราว มักถูกเรียกว่า ชีวิต beneficia ระหว่างเงื่อนไข หรือการให้บริการ possessors การทหารครอบครองสถานที่แรกเพื่อให้ beneficium มักจะหมายถึงให้ดินแดนที่จะจัดขึ้นบนเงื่อนไขของการรับราชการทหารต่อมาเมื่อตะวันตกยุโรปศักดินาเอาแน่นอนรูปร่าง beneficium กลายเป็น feodum ( ที่ดินตามศักดินา ) คือที่ดินให้ในทางพันธุกรรมครอบครองบนเงื่อนไขที่แน่นอน ชื่อเดิมมาจากคำ feodum ระบบศักดินาที่มีแหล่งกำเนิดยังแน่นอนตั้งขึ้น ในพระบรมราชูปถัมภ์ ได้แก่ ประเพณีของการวางภายใต้การคุ้มครองของคนที่มีอำนาจมากกว่าตนผ่านจากสมัยโรมันในยุคกลางและยุคศักดินา เริ่มมีการเรียกด้วยคำภาษาละติน commendatio , หรือบางครั้งโดยภาษาเยอรมันคำ mundium . ในที่สุด immunitas ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในจักรวรรดิโรมันในยุคฟิวดัล หมายถึง การให้สิทธิของรัฐบางเอกชน คนเหล่านี้มักจะถูกยกเว้นจากหน้าที่บางอย่างให้กับรัฐและตัวแทนรัฐบาลถูกห้ามไม่ให้เข้าดินแดนของ immunist .
ในตะวันตก เช่น อำนาจส่วนกลางลดลง เหล่านี้สามองค์ประกอบซึ่งมีเวลามากอย่างเป็นอิสระของแต่ละอื่น ๆเริ่มที่จะมีสมาธิในคนหนึ่งค่อยๆ ; บุคคลเดียวกัน คือ เจ้าของที่ดิน กระจาย benefices ได้รับการยกย่อง และใช้ความคุ้มกัน . ในคำอื่น ๆเจ้าของที่ดินเป็นอธิปไตย กระบวนการนี้เกี่ยวข้องทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ . แน่นอนวิวัฒนาการนี้เกิดขึ้นในประเทศต่าง ๆ ในรูปแบบต่างๆ