Queen SirikitBiographyHer Majesty Q

Queen Sirikit
Biography
Her Majesty Queen Sirikit is the daughter of His Highness Prince Chandaburi Suranath (Mom Chao Nakkhatra Mangkala Kitiyakara) and Mom Luang Bua Kitiyakara (nee Mom Luang Bua Snidwongse).
She was born on August 12, 1932. She attended kindergarten class at Rajini School, but subsequently went to St. Francis Xavier convent school at Samsen District in Bangkok. Her father later on became Thai Minister to France, then to Denmark and, ultimately, Ambassador to the Court of St. James in England. Her Majesty accompanied him and continued her general education in the three countries and lastly in Switzerland.
It was while her father was stationed in Paris that she first met His Majesty King Bhumibol Adulyadej, who was then studying in Switzerland but went now and then to Paris. The chance meeting in Paris ripened into friendship and understanding. When His Majesty met with a very serious motor accident in Geneva, Switzerland, and had to stay in a hospital at Lausanne, Her Majesty was a frequent visitor. When His Majesty was well again and left the hospital, he was graciously pleased to arrange for Her Majesty to continue her studies at Riante Rive, a boarding school in Lausanne. On July 19, 1949, Their Majesties were quietly engaged in Lausanne. On March 24, 1950, Their Majesties landed in Bangkok by ship after a long absence. On April 28 of the same year, the royal wedding took place at Pathumwan Palace.

Some Activities of Her Majesty the Queen
President of the Thai Red Cross Society
Her Majesty has many public functions to perform. She became President of the Thai Red Cross Society on August 12, 1956, and her keenness in the work has built up her popularity and aroused enthusiasm in the public for the cause of the Red Cross. Later on, in 1979, upon learning of the influx of about 40,000 Cambodian refugees into Trat province, Her Majesty Queen Sirikit flew to the site to see the situation herself. Then, in her capacity as President of the Thai Red Cross Society, Her Majesty set up the Khao Larn Thai Red Cross Center to give shelter, food and medical care to those Cambodian refugees who were mostly peasant families with small children and unaccompanied orphans. The Center was a refuge for these displaced people for some years.
When His Majesty entered the priesthood in 1956, Her Majesty became Regent during that interval. She performed her duties so well and so satisfactorily that, on the recommendation from the Government, Her Majesty was given a title of higher distinction, “Somdech Phraborom Rajininath.”
Since August 10, 1961, Her Majesty has been Honorary President of the Council of Social Welfare of Thailand under His Majesty’s patronage.
Promoting Thai National Costumes
Her Majesty the Queen is naturally endowed with artistic talents and is keenly interested in the world of arts and culture, especially those of Thailand. Her cultural promotion activities date back to 1960, when she accompanied His Majesty the King on a state visit to Europe and the United States. She noticed at the time that there were no national dresses for Thai women, unlike the Indian Sari or the Japanese Kimono, to name only two. She concluded it was time to create such costumes for the sake of national identity. With this in mind, Her Majesty made a research into traditional costumes that Thai women had worn in different historical periods, from the Sukhothai and Ayutthaya to the Rattanakosin (Bangkok) Periods. Then she set out to adapt and modify these different modes into Thai national costumes for present-day use. Initially, there were five designs, all worn with a long skirt. Three of these have simple wrap-around skirts and the other two have a pleated fold in the middle, running the entire length of the skirts. These five designs were given such names as Thai Ruan Ton, Thai Chitralada, Thai Amarin, Thai Chakri and Thai Borom Phiman. Later on, more designs were gradually added to the collection. These designs were launched by Her Majesty the Queen during the course of the state visits and on subsequent occasions, until they are now internationally recognized as Thai national costumes.
The promotion of Thai national costumes has had lasting consequences on Thai traditional handicrafts and cottage industries, as the costumes are particularly suited to hand-woven silk, plain, brocade or the patterned, tie-dye silk, called the mud-mee. These costumes are further enhanced by traditional handbags, which again are the products of delicate craftsmanship in wickerwork.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระบรมราชินีนาถประวัติสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเป็นลูกสาวของพระเจ้าฟ้าเจ้า Chandaburi Suranath (หม่อมเจ้า Nakkhatra Mangkala พงศ์) และหม่อมราชวงศ์อดุล (ณีย์แม่หลวงบัว Snidwongse) บัวหลวงเธอเกิดในวันที่ 12 สิงหาคม 1932 เธอเข้าร่วมชั้นอนุบาลที่โรงเรียน Rajini แต่ต่อไปคอนแวนต์ St. Francis Xavier ที่ย่านสามเสนในกรุงเทพมหานคร พ่อของเธอในภายหลังได้กลายเป็น รัฐมนตรีไทยฝรั่งเศส แล้วไปที่เดนมาร์กและ สุด แอมบาสเดอร์ให้ James คอร์ท St. ในอังกฤษ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พร้อมเขา และทั่วไปศึกษาต่อในประเทศสาม และสุดท้ายในสวิตเซอร์แลนด์ในขณะที่พ่อของเธอเป็นประจำทั้งที่ครั้งแรกได้พบพระองค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช แล้วเรียนในสวิตเซอร์แลนด์ แต่ตอนนี้แล้วไปปารีส ได้ พบกันโดยบังเอิญในปารีสสุกเป็นมิตรภาพและความเข้าใจ เมื่อสมเด็จพระกับอุบัติเหตุมอเตอร์ร้ายแรงมากในเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ และต้องพักในโรงพยาบาลในเมืองโลซานน์ พระบรมเยี่ยมชมบ่อย เมื่อสมเด็จพระได้ดีอีกครั้ง และซ้ายโรงพยาบาล เป็นปรมิยินดีจัดพระบรมการศึกษาของเธอที่ Riante Rive โรงเรียนประจำในเมืองโลซานน์ บน 19 กรกฎาคม 1949 นางเจ้าฯ ถูกติดหมกมุ่นโล บน 24 มีนาคม 1950 นางเจ้าฯ ที่ดินในกรุงเทพมหานคร โดยการจัดส่งหลังจากที่ขาดยาว บน 28 เมษายนปีเดียว สมรสเอาสถานที่พระราชวังปทุมวัน บางกิจกรรมของสมเด็จพระราชินีประธานาธิบดีกาชาดไทยสมเด็จมีหน้าที่ราชการในการ เธอได้กลายเป็นประธานาธิบดีกาชาดไทยบน 12 สิงหาคม 1956 และ keenness ในการทำงานของเธอได้สร้างความนิยมของเธอ และ aroused กระตือรือร้นในสาเหตุของกาชาด ภายหลังเมื่อ ในปีค.ศ. 1979 เมื่อเรียนรู้หลั่งไหลของผู้ลี้ภัยชาวกัมพูชาประมาณ 40000 ในจังหวัดตราด เธอสมเด็จพระบรมราชินีนาถบินไปดูสถานการณ์ตัวเอง จากนั้น ในเธอกำลังเป็นนายกไทยกาชาด พระบรมได้เขาล้านไทยแดงข้ามศูนย์ให้กำบัง อาหาร และการดูแลทางการแพทย์ที่ผู้ลี้ภัยชาวกัมพูชาที่ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวชาวนาที่ มีเด็กเล็กและเด็กกำพร้าที่ไม่มีผู้ ตัวเป็นกำบังสำหรับคนเหล่านี้หน่วยสำหรับปีเมื่อสมเด็จพระป้อนปุโรหิตในปี 1956 พระบรมกลายเป็น รีเจนท์ในระหว่างช่วงเวลานั้น เธอทำหน้าที่ของเธอได้ดี และเพื่อให้ผ่านที่ ในการแนะนำจากรัฐบาล พระบรมได้รับชื่อเรื่องของความแตกต่างสูง "ซี Phraborom Rajininath"ตั้งแต่ 10 สิงหาคม 1961 พระบรมได้รับประธาน กิตติมศักดิ์ของสภาสังคมสงเคราะห์ของไทยภายใต้การอุปถัมภ์ของสมเด็จพระส่งเสริมการแต่งกายประเทศไทยสมเด็จพระราชินีเป็นธรรมชาติเต็มไป ด้วยความสามารถทางศิลปะ และ keenly สนใจในโลกของศิลปะและวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งของประเทศไทย วันกิจกรรมส่งเสริมวัฒนธรรมของเธอที่ไป 1960 เมื่อเธอพร้อมกับพระบาทสมเด็จในรัฐเยือนยุโรปและสหรัฐอเมริกา เธอสังเกตเห็นเวลาที่มีไม่ชุดชาติไทยผู้หญิง ต่างจากส่าหรีในอินเดียหรือกิโมโนญี่ปุ่น ชื่อเพียงสอง เธอได้มีเวลาในการสร้างเครื่องแต่งกายดังกล่าวเพื่อเอกลักษณ์ประจำชาติ นี้ในจิตใจ พระบรมทำวิจัยเป็นเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่หญิงไทยได้สวมใส่ในอดีตช่วงเวลาต่าง สุโขทัยและอยุธยาไปรอบรัตนโกสินทร์ (กรุงเทพ) จากนั้น เธอได้ออก การปรับปรับเปลี่ยนโหมดต่าง ๆ เหล่านี้เป็นเครื่องแต่งกายแห่งชาติไทยใช้เหตุการณ์ เริ่มแรก มีห้าแบบ ทั้งหมดสวมใส่กับกระโปรงยาว สามเหล่านี้มีเรื่องรอบกระโปรง และอื่น ๆ ทั้งสองมีพับจีบตรงกลาง ทั้งความยาวของกระโปรงทำงาน ออกแบบห้าเหล่านี้ได้รับชื่อดังกล่าว เป็นไทยเรือนต้น พระตำหนัก จิตรลดาไทย ไทยอมรินทร์ ไทยจักรีไทยบรมพิมาน ในภายหลัง ออกแบบเพิ่มเติมได้ค่อย ๆ เพิ่มคอลเลกชัน ออกแบบเหล่านี้ได้เปิดตัว ด้วยพระบรมราชินีระหว่างรัฐมีการเข้าชม และ ใน ครั้งต่อ ๆ ไป จนกว่าพวกเขามีตอนนี้รู้จักในระดับสากลเป็นเครื่องแต่งกายแห่งชาติไทยส่งเสริมการแต่งกายแห่งชาติไทยที่มียาวนานผลหัตถกรรมไทยดั้งเดิมและคอทเทจอุตสาหกรรม เป็นเครื่องแต่งกายเหมาะสมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทอผ้าไหม ล้วน ยกที่มีลวด ลาย tie-dye ไหม เรียกว่าโคลน-ฉัน กระเป๋าแบบดั้งเดิม ที่อีก ด้านของฝีมือที่ละเอียดอ่อนในการแต่ง เติมเพิ่มการเครื่องแต่งกายเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวประวัติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เป็นบุตรสาวขององค์ชายจันทบุรี suranath ( แม่จ้าว พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุขุมาภินันท์ ) และหม่อมหลวงบัว กิติยากร ( นี่แม่หลวงบัววรกิจ ) .
เธอเกิดวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2475 . เธอได้เข้าเรียนอนุบาลเรียนที่โรงเรียนราชินี แต่ต่อมาไปโรงเรียนคอนแวนต์เซนต์ฟรังซิสเซเวียร์ สามเสนใน เขตกรุงเทพมหานครพ่อของเธอในภายหลังกลายเป็นไทยไปฝรั่งเศส , เดนมาร์ก และ สุด ทูตราชสำนักเซนต์เจมส์ในอังกฤษ ฝ่าบาทไปกับเขา และต่อเธอศึกษาทั่วไปใน 3 ประเทศ และสุดท้าย ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
มันในขณะที่พ่อของเธอเคยอยู่ในปารีส ที่เธอเจอครั้งแรกพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ,ที่ได้ศึกษาอยู่ในสวิตเซอร์แลนด์ แต่ไปตอนนี้แล้ว ไปปารีส โอกาสการประชุมในปารีสสุกในมิตรภาพและความเข้าใจ เมื่อฝ่าบาทเสด็จไปพบกับมอเตอร์อุบัติเหตุร้ายแรงมากในเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ และต้องอยู่ในโรงพยาบาลที่โลซาน ทรงเป็นผู้เข้าชมบ่อย เมื่อฝ่าบาทดีอีกครั้ง และออกจากโรงพยาบาลทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดเป็นพระมเหสี ไปเรียนต่อที่ riante รีฟ เป็นโรงเรียนประจำในเมืองโลซานน์ . เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2492 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ได้หมั้นอย่างเงียบๆในเมืองโลซานน์ . วันที่ 24 มีนาคม 2493 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ที่ดินในกรุงเทพ โดย เรือ หลังจากที่ห่างหายไปนาน ในวันที่ 28 เมษายนของปีเดียวกัน พิธีอภิเษกสมรสจัดขึ้น ณ วังสระปทุม

กิจกรรมบางอย่างของพระมเหสี
ประธานของสภากาชาดไทย
พระมเหสีมีฟังก์ชันสาธารณะหลายแสดง เธอกลายเป็นประธานาธิบดีของสภากาชาดไทย ในวันที่ 12 สิงหาคม ปี 1956 และความกล้าของเธอ ในงานได้สร้างความนิยมของเธอและกระตุ้นความกระตือรือร้นในที่สาธารณะสำหรับสาเหตุของกาชาด ต่อมา ในปี 1979 เมื่อการเรียนรู้ของการหลั่งไหลของผู้อพยพชาวกัมพูชา ประมาณ 40 , 000 ในจังหวัดตราดสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ บินลงไปที่เว็บไซต์เพื่อดูสถานการณ์ด้วยตัวเอง จากนั้นในความสามารถของเธอในฐานะประธานของสภากาชาดไทย ทรงตั้งศูนย์สภากาชาดไทยเขาล้าน เพื่อให้ที่พักพิง อาหาร และการรักษาพยาบาลที่เขมร ผู้ลี้ภัยที่ส่วนใหญ่เป็นชาวนาและครอบครัวที่มีเด็กเล็ก ๆแต่ไม่มีเด็กกำพร้าศูนย์ลี้ภัยพลัดถิ่นเหล่านี้ คน บางปี .
เมื่อฝ่าบาทเข้าไปบวชในปี 1956 , ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการในช่วงนั้น . เธอปฏิบัติหน้าที่เธอได้ดีและพอใจว่า ข้อเสนอแนะจากรัฐบาล ทรงได้รับตำแหน่งที่สูงขึ้น ความแตกต่าง " ตุลาคม phraborom rajininath "
ตั้งแต่ 10 สิงหาคม 2504พระมเหสีทรงเป็นประธานกิตติมศักดิ์ สภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ส่งเสริมเครื่องแต่งกายแห่งชาติ

พระมเหสีเป็นธรรมชาติ endowed กับความสามารถทางศิลปะและสนใจอย่างดีที่สุด ใน โลก ของ ศิลปะ และวัฒนธรรม โดยเฉพาะประเทศไทย กิจกรรมส่งเสริมวัฒนธรรมวันที่กลับไป 1960เมื่อเธอพร้อม พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในการเยี่ยมชมของรัฐไปยังยุโรปและสหรัฐอเมริกา เธอสังเกตเห็นในเวลาที่ไม่มีชุดประจำชาติ สำหรับผู้หญิงไทย ซึ่งแตกต่างจากผ้าส่าหรีอินเดีย หรือ กิโมโนญี่ปุ่น , ชื่อเพียงสอง เธอสรุปมันเวลาที่จะสร้างเครื่องแต่งกายดังกล่าวเพื่อเอกลักษณ์แห่งชาติ กับนี้ในใจฝ่าบาททำวิจัยในเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่ผู้หญิงไทย ได้สวมใส่ในช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกันจากสุโขทัยและกรุงศรีอยุธยากับกรุงรัตนโกสินทร์ ( กรุงเทพฯ ) ช่วง จากนั้นเธอได้ปรับตัวและปรับเปลี่ยนโหมดที่แตกต่างกันเหล่านี้เป็นภาษาไทยแห่งชาติชุดสำหรับใช้วันปัจจุบัน . ตอนแรก มีทั้งหมด 5 แบบ ใส่กับกระโปรงยาวสามเหล่านี้มีห่อง่ายรอบกระโปรงและสองอื่น ๆมีจีบพับตรงกลาง ใช้ความยาวทั้งหมดของกระโปรง เหล่านี้ห้ารูปแบบได้รับชื่อเช่นเป็นไทยเรื ตัน ไทยจิตรลดา ไทยรินทร์ ไทยจักรี ไทยบรมพิมานและ . ต่อมา การออกแบบเพิ่มเติมถูกเพิ่มค่อย ๆคอลเลกชันการออกแบบเหล่านี้ถูกใช้ โดยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถในระหว่างหลักสูตรของรัฐเยี่ยมชม และในโอกาสต่อมา จนตอนนี้ยอมรับในระดับสากลเป็นเครื่องแต่งกายแห่งชาติ .
ส่งเสริมเครื่องแต่งกายแห่งชาติไทย ได้ผลยั่งยืนบนหัตถกรรมและกระท่อมแบบดั้งเดิมอุตสาหกรรมไทย เป็นชุด เหมาะอย่างยิ่งกับมือผ้าทอธรรมดา ,ไหมทอง หรือลวดลาย , ผ้ามัดย้อม เรียกว่า มัดหมี่ เครื่องแต่งกายเหล่านี้มีการปรับปรุงเพิ่มเติมโดยกระเป๋าแบบดั้งเดิมอีกครั้งซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์จักสานฝีมือปราณีต .