ประเทศไทยประสบกับปัญหายาเสพติดมาเป็นเวลาช้านาน ซึ่งปัญหายาเสพติดได้มีการเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะการของโลกปัจจุบันซึ่งมีการติดต่อสื่อสารที่สะดวกรวดเร็ว โดยใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัย ทำให้ผู้เสพโดยเฉพาะกลุ่มเสี่ยง คือ เด็กและเยาวชน ถือเป็นกลุ่มเป้าหมายที่มีความสำคัญมากที่สุด และมีสัดส่วนมากกว่ากลุ่มประชากรอื่น ๆ เข้าถึงและใช้ยาเสพติดได้ง่ายสะดวกกว่าในอดีต ปัญหานี้ส่งผลกระทบต่อสังคมโดยรวมเนื่องจากเด็กและเยาวชนไม่รู้เท่าทันต่อเล่ห์กลของผู้ค้ายาเสพติด ประกอบกับ ความอยากรู้ อยากลอง ความคึกคะนอง การต้องการความยอมรับในกลุ่มเพื่อน จิตใจที่ไม่หนักแน่น ถือเป็นจุดด้อยที่ทำให้เด็กและเยาวชนหลงกลเข้าไปติดบ่วงหรือตกเป็นทาสของยาเสพติด
นอกจากนี้ ยังมีปัจจัยที่เกิดจากความอ่อนแอของหน่วยที่เล็กที่สุดของสังคม คือ ครอบครัว ซึ่งเกิดจากพ่อแม่ด้อยคุณภาพ การที่เอาแต่รักลูกโดยที่ไม่รู้จักสอนลูก
จึงทำให้ยาเสพติดสามรถแพร่ระบาดในเข้าไปยังกลุ่มเด็กและเยาวชนเป็นไปได้โดยง่ายอีกทางหนึ่ง การแก้ไขปัญหายาเสพติดในกลุ่มเด็กและเยาวชนจึงต้องยังคงดำเนินการอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ ซึ่งรัฐบาลทุกยุคทุกสมัยได้ให้ความสำคัญการแก้ไขปัญหา
ยาเสพติดมาโดยตลอด รวมถึงรัฐบาลชุดปัจจุบันที่ได้ประกาศเป็นวาระแห่งชาติ ภายใต้ "พลังแผ่นดินเอาชนะยาเสพติด” ที่ทุกภาคส่วนในสังคมจะต้องมีความสามัคคี ร่วมแรงร่วมใจเร่งแก้ไขปัญหายาเสพติด อย่างจริงจังและต่อเนื่อง