In 1941, the Los Angeles Department

In 1941, the Los Angeles Department of Water and Power began diverting Mono Lake's tributary streams 350 miles south to meet the growing water demands of Los Angeles.
Deprived of its freshwater sources, the volume of Mono Lake halved, while its salinity doubled. Unable to adapt to these changing conditions within such a short period of time, the ecosystem began to collapse. The photo at left was taken in 1962, after the lake had already dropped almost 25 vertical feet.
Islands, previously important nesting sites, became peninsulas vulnerable to mammalian and reptilian predation. Photosynthetic rates of algae, the base of the food chain, were reduced while reproductive abilities of brine shrimp became impaired. Stream ecosystems 1968unraveled due to lack of water. Air quality grew poor as the exposed lake bed became the source of air-borne particulate matter, violating the Clean Air Act. If something was not done, Mono Lake was certain to become a lifeless chemical sump. The photo at right was taken in 1968. The one below was taken in 1995, at a lake level over 40 vertical feet below the pre-diversion leve
Appalled by this prospect, David Gaines formed the Mono Lake Committee in 1978 and began talking to conservation clubs, schools, service organizations, legislators, lawyers and to anyone who would listen about the value of this high desert lake. Under David Gaines' leadership, the Mono Lake Committee grew to 20,000 members and gained legal and legislative recognition for Mono Lake.
A decade later, David Gaines and a Committee staff volunteer, Don Oberlin, were killed in a winter automobile accident near Lee Vining. Despite the loss of its founder, our citizens' action group has continued to lead the fight to protect Mono Lake.

Since 1978, the Committee has achieved many accomplishments in the fight to protect Mono Lake. Working with the public and an extraordinary coalition of government agencies and non-profit groups, the Committee has brought negotiation, legislation, and litigation to Mono Lake's support.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In 1941, the Los Angeles Department of Water and Power began diverting Mono Lake's tributary streams 350 miles south to meet the growing water demands of Los Angeles.Deprived of its freshwater sources, the volume of Mono Lake halved, while its salinity doubled. Unable to adapt to these changing conditions within such a short period of time, the ecosystem began to collapse. The photo at left was taken in 1962, after the lake had already dropped almost 25 vertical feet.Islands, previously important nesting sites, became peninsulas vulnerable to mammalian and reptilian predation. Photosynthetic rates of algae, the base of the food chain, were reduced while reproductive abilities of brine shrimp became impaired. Stream ecosystems 1968unraveled due to lack of water. Air quality grew poor as the exposed lake bed became the source of air-borne particulate matter, violating the Clean Air Act. If something was not done, Mono Lake was certain to become a lifeless chemical sump. The photo at right was taken in 1968. The one below was taken in 1995, at a lake level over 40 vertical feet below the pre-diversion leveAppalled by this prospect, David Gaines formed the Mono Lake Committee in 1978 and began talking to conservation clubs, schools, service organizations, legislators, lawyers and to anyone who would listen about the value of this high desert lake. Under David Gaines' leadership, the Mono Lake Committee grew to 20,000 members and gained legal and legislative recognition for Mono Lake.ทศวรรษหลัง David Gaines และความคณะกรรมการอาสาสมัคร ดอน Oberlin ถูกฆ่าตายในอุบัติเหตุรถยนต์มีหนาวใกล้ลี Vining แม้ มีการสูญเสียของผู้ก่อตั้ง กลุ่มการดำเนินการของประชาชนได้อย่างต่อเนื่องเพื่อนำการต่อสู้เพื่อปกป้องโมโนเลคพ.ศ. 1978 คณะกรรมการมีความสำเร็จมากในการต่อสู้เพื่อปกป้องโมโนเลค ทำงานกับประชาชนและรัฐบาลการพิเศษของหน่วยงานภาครัฐและกลุ่มนิสิต คณะกรรมการได้มาเจรจาต่อรอง กฎหมาย และดำเนินคดีสนับสนุนของทะเลสาบโมโน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1941 ที่ Los Angeles กรมน้ำและพลังงานเริ่มโอนแควโมโนทะเลสาบลำธาร 350 ไมล์ทางใต้เพื่อตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นของน้ำ Los Angeles.
ปราศจากแหล่งน้ำจืดของปริมาณของทะเลสาบโมโนลดลงครึ่งหนึ่งในขณะที่ความเค็มของสองเท่า ไม่สามารถที่จะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ที่อยู่ในเงื่อนไขดังกล่าวเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ระบบนิเวศเริ่มที่จะยุบ ภาพที่ด้านซ้ายถูกนำตัวขึ้นในปี 1962 หลังจากที่ทะเลสาบได้ลดลงแล้วเกือบ 25 ฟุตในแนวตั้ง.
เกาะที่สำคัญก่อนหน้านี้เว็บไซต์รังกลายเป็นคาบสมุทรเสี่ยงต่อการปล้นสะดมเลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลื้อยคลาน อัตราการสังเคราะห์แสงของสาหร่ายฐานของห่วงโซ่อาหารที่ลดลงในขณะที่ความสามารถในการสืบพันธุ์ของกุ้งทะเลกลายเป็นความบกพร่อง ระบบนิเวศกระแส 1968unraveled เกิดจากการขาดน้ำ คุณภาพอากาศที่ไม่ดีเพิ่มขึ้นเป็นเตียงทะเลสาบสัมผัสกลายเป็นแหล่งที่มาของฝุ่นละอองในอากาศที่เกิดจากการละเมิดพระราชบัญญัติอากาศบริสุทธิ์ หากสิ่งที่ไม่ได้ทำ, ทะเลสาบโมโนเป็นบางอย่างที่จะกลายเป็นบ่อสารเคมีไม่มีชีวิตชีวา ภาพที่ด้านขวาที่ถูกนำมาในปี 1968 หนึ่งดังต่อไปนี้ถูกนำตัวขึ้นในปี 1995 อยู่ในระดับที่ทะเลสาบกว่า 40 ฟุตในแนวตั้งด้านล่าง leve
ก่อนผันตกใจโดยโอกาสนี้เดวิดเกนส์ที่เกิดขึ้นคณะกรรมการทะเลสาบโมโนในปี1978 และเริ่มพูดคุยกับการอนุรักษ์ สโมสร, โรงเรียน, องค์กรที่ให้บริการสมาชิกสภานิติบัญญัติทนายความและกับทุกคนที่จะฟังเกี่ยวกับคุณค่าของทะเลสาบทะเลทรายนี้ ภายใต้การนำของเดวิดเกนส์, คณะกรรมการทะเลสาบโมโนเพิ่มขึ้นถึง 20,000 คนและได้รับการยอมรับทางกฎหมายและกฎหมายสำหรับทะเลสาบโมโน.
ทศวรรษต่อมาเดวิดเกนส์และเจ้าหน้าที่อาสาสมัครคณะกรรมการดอนแลงถูกฆ่าตายในอุบัติเหตุทางรถยนต์ในช่วงฤดูหนาวใกล้ลี Vining แม้จะมีการสูญเสียของผู้ก่อตั้งกลุ่มการกระทำของเราของประชาชนได้อย่างต่อเนื่องเพื่อนำไปสู่การต่อสู้เพื่อปกป้องทะเลสาบโมโน. ตั้งแต่ปี 1978 คณะกรรมการได้ประสบความสำเร็จจำนวนมากประสบความสำเร็จในการต่อสู้เพื่อปกป้องทะเลสาบโมโน การทำงานกับประชาชนและรัฐบาลที่ไม่ธรรมดาของหน่วยงานภาครัฐและกลุ่มที่ไม่แสวงหากำไรที่คณะกรรมการได้นำการเจรจาต่อรองการบังคับใช้กฎหมายและการดำเนินคดีที่ให้การสนับสนุนโมโนทะเลสาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1941 กรม Los Angeles ของน้ำ และพลังงานเริ่มเอาโมโนของทะเลสาบแควลำธาร 350 ไมล์ทางใต้เพื่อตอบสนองการเติบโตความต้องการน้ำของ Los Angeles .
เปลื้องแหล่งน้ำจืดของ ปริมาณของ Mono Lake halved , ในขณะที่ความเค็มเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขเหล่านี้ในช่วงเวลาสั้นๆ ซึ่งก็เริ่มยุบรูปที่ไปถ่ายใน 1962 หลังจากทะเลสาบได้ลดลงเกือบ 25 ฟุตตามแนวตั้ง .
เกาะรังสำคัญก่อนหน้านี้เว็บไซต์กลายเป็นคาบสมุทรต่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสัตว์เลื้อยคลานและการปล้นสะดม อัตราการสังเคราะห์แสงของสาหร่าย ฐานของห่วงโซ่อาหาร ลดลง ในขณะที่ความสามารถในการเจริญพันธุ์ของกุ้งน้ำเค็มชนิดหนึ่งก็บกพร่อง ระบบนิเวศลำธาร 1968unraveled เนื่องจากขาดน้ำคุณภาพอากาศที่ขยายตัวจนเป็นสัมผัสเตียงทะเลสาบกลายเป็นแหล่งที่มาของอนุภาคมลสารทางอากาศ , การละเมิดกฎหมายอากาศบริสุทธิ์ . ถ้ามันไม่เสร็จ ทะเลสาบโมโนเป็นบางอย่างที่จะกลายเป็นบ่อสารเคมี ไม่มีชีวิตชีวา ภาพที่ถูกถ่ายใน 1968 หนึ่งด้านล่างถูกถ่ายในปี 1995 ที่ทะเลสาบระดับ 40 กว่าแนวตั้ง เท้าด้านล่างก่อนผัน l
ตกใจ โดยโอกาสนี้เดวิดเกนส์ก่อตั้งคณะกรรมการทะเลสาบโมโนในปี 1978 และเริ่มพูดคุยกับชมรมอนุรักษ์ โรงเรียน องค์กร ผู้ออกกฎหมาย บริการ ทนายความ และใครก็ตามที่จะฟังเกี่ยวกับคุณค่าของทะเลสาบทะเลทรายสูงนี้ ผู้นำเดวิดเกนส์ ' คณะกรรมการทะเลสาบโมโนโต 20 , 000 สมาชิก และได้รับการยอมรับทางนิติบัญญัติและทะเลสาบโมโน .
ทศวรรษต่อมาเดวิด เกนส์ และคณะเจ้าหน้าที่อาสาสมัครก็แลงถูกฆ่าตายในอุบัติเหตุทางรถยนต์ในฤดูหนาวใกล้ ลีไวนิ่ง . แม้จะมีการสูญเสียของผู้ก่อตั้งของกลุ่มปฏิบัติการประชาชนของเรายังคงนำการต่อสู้เพื่อปกป้องทะเลสาบโมโน .

ตั้งแต่ปี 1978 คณะกรรมการได้รับการประสบความสำเร็จในการต่อสู้เพื่อปกป้องทะเลสาบโมโนทำงานร่วมกับประชาชนและกลุ่มพิเศษของหน่วยงานราชการและกลุ่มที่ไม่แสวงหากำไร คณะกรรมการได้นำการเจรจาต่อรอง กฎหมาย และคดี เพื่อสนับสนุนของทะเลสาบโมโน