Weight levels are analysed by divid

Weight levels are analysed by dividing volunteers' weight in kilograms by height in metres to give a figure called the Body Mass Index; a BMI of below 20 is underweight; 20-25 is healthy, 25-30 is overweight, and above 35 is obese. Allowances are generous; someone 1.68 m tall (approx 5' 6") would be considered healthy at any weight between 55 kg and 70 kg (approx 8st 9lbs and 11st 2lbs).

Surprisingly, a high metabolic rate and a high BMI seem to go together. "Whereas most obese people think they have low metabolisms and can't lose weight," Dr Prentice says, "in fact, people who are overweight have a higher basic metabolic rate. When you

become fat, organs like your heart, digestive tract and liver need to be bigger and they cost more energy. And the effort required to carry fat around with you takes energy, so the rate goes up." He has found people who are overweight can use over a third more energy per day than lean people. "This turns on its head the `doctor, it's my metabolism' excuse," he says.

Dr Jebb has also investigated the effect of intermittent prolonged weight-loss and gain on metabolic rate - so-called yo-yo dieting - and found the long-term effects to be negligible.

But if most healthy metabolisms tick over at much the same rate, why are people so many different shapes? The reply has a stern Fifties feel about it. "Lack of control of food intake. We are eating too much." But every supermarket has shelves crammed with low-cal foods, every bookshop has a whole section devoted to diet and health. And, points out Dr Jebb, calorie consumption per head has actually declined by around 700 per head over the past 40 years. "We are eating less than we used to," says Dr Prentice, "but our rates of energy output have gone down even further." This is a sensitive issue. Asking people whether they think it's possible they over-eat and you risk a very dusty answer. They translate this straightforward question into an insult alongthe lines of "Are you a blubbery lard-butt with no self-control?"

"No! It's simply that my fat-to-muscle ratio is wrong," replied one man, mystifyingly.

"I swear I don't. It's a very cruel thing to ask. I never touch sweets or puddings and it seems so unfair that I weigh ten stone," says Maria, 5' 2".

"I'm sure metabolism plays a part. If I ate what my friend Lucy eats I'd turn into a barrage balloon," snorted Suzanne, 25. (Further questioning elicited that Lucy was four inches taller than Suzanne and never touched alcohol, which is extremely fattening.)

Others are more honest. "Yes, I'm afraid I do," says Annabel, 56, 5' 4" and 12 stone. "I love butter, cream, gravy, sauces and pastry. Those are my downfall."

Clare, 28, a successful dieter who has lost three stone and maintained her weight, says, "I'd dieted in the past and thought I couldn't do it because my family are all big. But this time I ignored that excuse, stuck at it, ate less, and it worked. My appetite's a lot less now - I still eat chocolate but just a tiny bit. I must have been eating too much before."

But what about the unfortunates who claim they can't lose a single ounce on a sparrow's diet, and the lucky ones who eat like horses without gaining an ounce? "They are misleading themselves about what they are eating," says the implacable Dr Prentice. "I remember experiments done years ago by Professor Garrow, who is the obesity expert of the medical world - he was at Barts until he retired recently. When people swore they couldn't lose weight they'd be locked in a ward, and when they were forced to stick to a diet the weight piled off in a perfectly predictable way."

Dr Prentice conducted a similar experiment in Cambridge. "We specifically advertised for men who claimed they could eat as much as they wanted without getting fat." The skinny volunteers were tested with a group of overweight men. "We fed them 50 per cent of calories in excess of a normal diet. When force-fed under these conditions they all put on weight. The thin ones gained weight just as fast as the fat ones, and we could detect no special mechanism for burning off calories any faster. And when we underfed them, both groups lost weight at the same rate."

Can it really be true that everyone is completely equal when it comes to losing weight? Not quite. There is one area where some people seem to have a natural advantage - knowing when enough has been eaten. In another Dunn experiment, healthy lean young men ("primordial eating machines," as one researcher calls them) were given yogurt drinks containing varying amounts of fat, then allowed to choose a meal. Afterwards they were all found to have taken in a similar calorie total; those who had been given high-calorie drinks had automatically eaten less. In a similar experiment with overweight volunteers, the meals chosen did not vary according to the calories secretly administered beforehand.

Blaming your well-covered family for your own generous upholstery is not fair, however. "There is a genetic effect, but it's more likely to control fat distribution or control of appetite than anything else," says Dr Prentice. "And obesity has doubled inthe last decade though we all have the same genes as we had before."

And what about all those best-selling diets? In fact, yes, they all work - or none of them do. "They are all packaged differently," says Dr Jebb, "but they all involve calorie reduction, and equally importantly make you think hard about exactly what you are eating. But boredom and deprivation mean they often fail. Simple dietary changes like switching to skimmed milk and low-fat spreads, stopping using fats and oils in cooking, work far better in the long term."

Why are many people so hopeless at gauging and controlling what they consume? "Very many people have a difficult relationship with food," says Dr Prentice. "It completely dominates their lives. The only other comparable question is when you ask people how much alcohol they drink; they underestimate in the same way."

"Anorexia and bulimia are disorders that reach the point where we see them and treat them, but there must be many people who can't be classified in the same way but who do have disorders," adds Dr Jebb.

Dr Prentice, despite his uncompromising stance, believes his message is one of hope - that if you weigh a stone too much, it's simply because you need to change your eating habits, not because there is anything physically wrong with you. "It's essential l y good news," he says. "We knock away these excuses robustly - even brutally - but it's scientists like us that have set up these ideas. Being overweight is not down to metabolism, big bones, hormones or whatever else - the important message is that weig ht is controllable."

WeightWatchers are developing a similar philosophy. "A lot of people believe there is something faulty within their own mechanism," says vice-president Linda Huett, "but people have selective amnesia about what they do eat - and if you're overweight you're very careful about what you eat in public, as others can be critical. If other people then don't think you eat very much it increases your own non-eating fallacy. It's very hard to tell people they eat too much, because often they don't believe t h eydo, and it seems as though you're blaming them for being heavier than they need be. Being `on a diet' is detrimental though - what we aim to do is change people to a healthy eating regime forever. It's true that anyone can lose weight and keep it off.

"

Tom Sanders, Professor of Nutrition at King's College, London believes that if current trends continue, 25 per cent of the British population could be obese by the year 2000. "People point to metabolic or genetic differences, but it's noticeable that fatpeople tend to have fat dogs." Sanders is an energetic debunker of miracle fast-weight loss diet plans, and the co-author of You Don't Have To Diet, published last year - but recommends reducing calorie and fat intake. "There's no magic about retaining a stable weight. What is needed is small, long-term changes in eating habits. If you go out to lunch, have poultry or fish with vegetables and don't feel you have to go on through the pudding and cheese. Dietary restraint is life-long. You can't get awaywith stuffing your face all the time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับน้ำหนักที่ analysed โดยหารของอาสาสมัครน้ำหนักเป็นกิโลกรัมด้วยความสูงในเมตรให้ตัวเลขที่เรียกว่าดัชนีมวลกาย BMI ของด้านล่าง 20 เป็น underweight 20-25 เป็นอาหารเสริมเพื่อสุขภาพ 25-30 เป็นภาวะ และเหนือ 35 อ้วน เงินช่วยเหลือมีน้ำใจ คน 1.68 เมตรความสูง (ประมาณ 5' 6") จะถือว่ามีสุขภาพดีที่มีน้ำหนัก 55 กก.และ 70 กก. (ประมาณ 8st 9 ปอนด์และ 2 ปอนด์ 11st)จู่ ๆ อัตราการเผาผลาญสูงและ BMI สูงดูเหมือนจะ ไปด้วยกัน "ในขณะที่คนอ้วนมากที่สุดคิดว่า พวกเขามี metabolisms ที่ต่ำ และไม่สามารถลดน้ำหนัก ดร. Prentice กล่าวว่า "ในความเป็นจริง ผู้ที่มีภาวะมีอัตราการเผาผลาญพื้นฐานสูงขึ้น เมื่อคุณเป็นไขมัน อวัยวะเช่นหัวใจ ทางเดินอาหาร และตับต้องใหญ่ และพวกเขาค่าใช้จ่ายพลังงานมากขึ้น และความพยายามที่จำเป็นต้องมีไขมันรอบกับคุณใช้พลังงาน เพื่อไปอัตราค่า" เขาได้พบคนที่มีน้ำหนักมากกว่าปกติสามารถใช้ผ่านสามพลังงานมากขึ้นวันละกว่าคนแบบ lean "นี้ทำให้หัวของแก้ 'แพทย์ มีเมแทบอลิซึมของฉัน" เขากล่าวว่าดร. Jebb ได้ศึกษาผลของการขาดตอนนานน้ำหนัก และกำไรอัตราการเผาผลาญ - yo-yo เรียกว่าอดอาหาร - และพบผลกระทบระยะยาวเป็นระยะแต่ถ้า metabolisms สุขภาพดีสุดขีดกว่าที่มากอัตราเดียวกัน ทำไมเป็นคนรูปร่างต่าง ๆ มากมาย การตอบมีสเติร์นเป็น Fifties รู้สึกเกี่ยวกับมัน "ขาดการควบคุมการรับประทานอาหาร เรากินมากเกินไป" แต่ชั้นรับกับ cal ต่ำอาหารมีทุกซุปเปอร์มาร์เก็ต bookshop ทุกมีส่วนทั้งที่อุทิศให้กับอาหารและสุขภาพ ก จุดออก Dr Jebb ปริมาณแคลอรี่ต่อจริงปฏิเสธ โดยประมาณ 700 ต่อ 40 ปีผ่านมา "เราจะกินน้อยกว่าเราใช้ กล่าวว่า ดร. Prentice "แต่ราคาของผลผลิตพลังงานของเราได้ไปลงยิ่งไปกว่านี้" นี้เป็นปัญหาสำคัญ ถามผู้คนว่าพวกเขาคิดว่า เป็นพวกเขามากเกินไปกิน แล้วคุณเสี่ยงคำตอบ dusty มาก พวกเขาแปลคำถามตรงนี้เป็นการดูถูก alongthe บรรทัด "มีคุณ blubbery น้ำมันหมูชนอำนาจไม่""ไม่ มันเป็นเพียงว่าอัตราส่วนของไขมันในกล้ามเนื้อของฉันไม่ถูกต้อง ตอบกลับคนหนึ่ง mystifyingly"ผมขอสาบานฉันไม่ เป็นสิ่งโหดร้ายมากขอ ผมไม่เคยสัมผัสขนมหรือเลี่ยงดอกไม้ และดูเหมือนดังนั้นไม่เป็นธรรมว่า ผมน้ำหนักหินสิบ กล่าวว่า มาเรีย 5' 2""ฉันว่า เผาผลาญเล่นส่วนหนึ่ง ถ้าฉันกินอะไรเพื่อนกินลูซี่จะเปิดเข้าไปในบอลลูนเขื่อนกั้นน้ำ snorted ซูซานคอ 25 (สงสัยเพิ่มเติม elicited ว่า ลูซี่สี่นิ้วสูงกว่าซูซานคอ และไม่เคยสัมผัสแอลกอฮอล์ ซึ่งมากเลี่ยน)คนซื่อสัตย์มาก "ใช่ ฉันกลัวฉัน กล่าวว่า Annabel, 56, 5' 4" และหิน 12 "ฉันรักเนย ครีม น้ำซอสราดหน้า ซอส และขนม ผู้ที่จะล่มสลายของฉัน"แคลร์ 28, dieter ประสบความสำเร็จที่ได้สูญเสียสามหิน และรักษาน้ำหนักของเธอ กล่าวว่า "ฉันมี dieted ในอดีต และคิดว่า ฉันไม่สามารถทำได้เนื่องจากครอบครัวมีทั้งหมด แต่เวลานี้ผมละเว้นแก้ที่ ติดที่ กินน้อย และทำงาน ความอยากอาหารของฉันตอนนี้น้อยมาก - ฉันยังคงกินช็อกโกแลตแต่เพียงนิด ฉันต้องมีการรับประทานอาหารมากเกินไปก่อน"แต่สิ่งที่เกี่ยวกับ unfortunates ที่อ้างว่า พวกเขาไม่สามารถสูญเสียออนซ์เดียวกับอาหารของนกกระจอก และผู้หญิงที่กิน ม้าโดยไม่ต้องดึงดูดออนซ์ "พวกเขาจะเข้าใจผิดในตัวเองเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากิน กล่าวว่า Dr Prentice ไม่โอนอ่อน "ผมจำได้ว่า ปีที่ผ่านมาโดยศาสตราจารย์ Garrow ผู้เป็นโรคอ้วนผู้เชี่ยวชาญการทดลองของโลกทางการแพทย์ - พระองค์ที่ Barts จนเขาถอนล่าสุด เมื่อ swore คนพวกเขาไม่สามารถลดน้ำหนัก พวกเขาจะถูกล็อก ในผู้ป่วย และ เมื่อพวกเขาถูกบังคับให้ติดอาหารน้ำหนักชั้นออกแบบได้อย่างสมบูรณ์แบบ"ดร. Prentice ดำเนินการทดลองเหมือนในเคมบริดจ์ "เราโดยเฉพาะโฆษณาคนที่อ้างว่า พวกเขาสามารถกินได้มากเท่าที่พวกเขาต้องการโดยไม่ได้รับไขมัน" อาสาสมัครผอมได้ทดสอบกับกลุ่มคนที่มีภาวะ "เราเลี้ยงได้ร้อยละ 50 ของแคลอรี่เกินกว่าอาหารปกติ เมื่อ force-fed ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ล้วนทำให้ควบคุมน้ำหนัก บางคนรับน้ำหนักเพียงความเร็วไขมันคน และเราสามารถตรวจพบกลไกพิเศษสำหรับเขียนปิดแคลอรี่ใด ๆ ได้เร็วขึ้น และเมื่อเรา underfed พวกเขาทั้งสองสูญเสียน้ำหนักในอัตราเดียวกัน"Can it really be true that everyone is completely equal when it comes to losing weight? Not quite. There is one area where some people seem to have a natural advantage - knowing when enough has been eaten. In another Dunn experiment, healthy lean young men ("primordial eating machines," as one researcher calls them) were given yogurt drinks containing varying amounts of fat, then allowed to choose a meal. Afterwards they were all found to have taken in a similar calorie total; those who had been given high-calorie drinks had automatically eaten less. In a similar experiment with overweight volunteers, the meals chosen did not vary according to the calories secretly administered beforehand.Blaming your well-covered family for your own generous upholstery is not fair, however. "There is a genetic effect, but it's more likely to control fat distribution or control of appetite than anything else," says Dr Prentice. "And obesity has doubled inthe last decade though we all have the same genes as we had before."And what about all those best-selling diets? In fact, yes, they all work - or none of them do. "They are all packaged differently," says Dr Jebb, "but they all involve calorie reduction, and equally importantly make you think hard about exactly what you are eating. But boredom and deprivation mean they often fail. Simple dietary changes like switching to skimmed milk and low-fat spreads, stopping using fats and oils in cooking, work far better in the long term."Why are many people so hopeless at gauging and controlling what they consume? "Very many people have a difficult relationship with food," says Dr Prentice. "It completely dominates their lives. The only other comparable question is when you ask people how much alcohol they drink; they underestimate in the same way.""Anorexia and bulimia are disorders that reach the point where we see them and treat them, but there must be many people who can't be classified in the same way but who do have disorders," adds Dr Jebb.Dr Prentice, despite his uncompromising stance, believes his message is one of hope - that if you weigh a stone too much, it's simply because you need to change your eating habits, not because there is anything physically wrong with you. "It's essential l y good news," he says. "We knock away these excuses robustly - even brutally - but it's scientists like us that have set up these ideas. Being overweight is not down to metabolism, big bones, hormones or whatever else - the important message is that weig ht is controllable."WeightWatchers are developing a similar philosophy. "A lot of people believe there is something faulty within their own mechanism," says vice-president Linda Huett, "but people have selective amnesia about what they do eat - and if you're overweight you're very careful about what you eat in public, as others can be critical. If other people then don't think you eat very much it increases your own non-eating fallacy. It's very hard to tell people they eat too much, because often they don't believe t h eydo, and it seems as though you're blaming them for being heavier than they need be. Being `on a diet' is detrimental though - what we aim to do is change people to a healthy eating regime forever. It's true that anyone can lose weight and keep it off."Tom Sanders, Professor of Nutrition at King's College, London believes that if current trends continue, 25 per cent of the British population could be obese by the year 2000. "People point to metabolic or genetic differences, but it's noticeable that fatpeople tend to have fat dogs." Sanders is an energetic debunker of miracle fast-weight loss diet plans, and the co-author of You Don't Have To Diet, published last year - but recommends reducing calorie and fat intake. "There's no magic about retaining a stable weight. What is needed is small, long-term changes in eating habits. If you go out to lunch, have poultry or fish with vegetables and don't feel you have to go on through the pudding and cheese. Dietary restraint is life-long. You can't get awaywith stuffing your face all the time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับน้ำหนักมีการวิเคราะห์โดยการหารน้ำหนักอาสาสมัครในกิโลกรัมโดยความสูงเป็นเมตรที่จะให้ตัวเลขที่เรียกว่าดัชนีมวลกาย; ค่าดัชนีมวลกายต่ำกว่า 20 มีน้ำหนัก; 20-25 มีสุขภาพดีมีน้ำหนักเกิน 25-30 และเหนือ 35 เป็นโรคอ้วน ค่าเผื่อจะใจกว้าง; คน 1.68 เมตรสูง (ประมาณ 5 '6 ") จะได้รับการพิจารณามีสุขภาพดีน้ำหนักระหว่าง 55 กก. และ 70 กก. ใด ๆ (ประมาณ£ 9 8ST และ 2 £ 11). น่าแปลกที่อัตราการเผาผลาญสูงและค่าดัชนีมวลกายสูงดูเหมือนจะไปด้วยกัน." ในขณะที่ คนอ้วนส่วนใหญ่คิดว่าพวกเขามี metabolisms ต่ำและไม่สามารถลดน้ำหนัก "ดรศิษย์กล่าวว่า" ในความเป็นจริงคนที่มีน้ำหนักเกินมีอัตราการเผาผลาญพื้นฐานที่สูงขึ้น เมื่อคุณกลายเป็นไขมันอวัยวะเช่นหัวใจของคุณระบบทางเดินอาหารและตับจะต้องใหญ่กว่าและค่าใช้จ่ายพลังงานมากขึ้น และความพยายามที่จำเป็นในการดำเนินการที่มีไขมันรอบกับคุณต้องใช้พลังงานเพื่อให้อัตราการขึ้นไป. "เขาได้พบคนที่มีน้ำหนักเกินสามารถใช้มากกว่าพลังงานมากขึ้นที่สามต่อวันกว่าคนยัน." นี้จะเปิดบนหัวของมันแพทย์ `, มันเผาผลาญอาหารของฉัน 'ข้ออ้าง "เขากล่าว. ดร Jebb ยังได้ตรวจสอบผลกระทบของการเป็นเวลานานต่อเนื่องการสูญเสียน้ำหนักและกำไรจากอัตราการเผาผลาญ - สิ่งที่เรียกว่า Yo-Yo อดอาหาร -. และพบว่าผลกระทบระยะยาวที่จะมีเพียงเล็กน้อยแต่ถ้า metabolisms ที่ดีต่อสุขภาพมากที่สุดติ๊กมากกว่าที่มากอัตราเดียวกันทำไมเป็นคนรูปร่างที่แตกต่างกันเพื่อ? การตอบกลับมี Fifties ท้ายรู้สึกเกี่ยวกับมัน. "ขาดการควบคุมของการบริโภคอาหาร เรากำลังรับประทานอาหารมากเกินไป. "แต่ซูเปอร์มาร์เก็ตทุกคนมีชั้นวางหนาตากับอาหารต่ำไขมัน, ร้านหนังสือทุกคนมีทั้งส่วนที่ทุ่มเทให้กับการรับประทานอาหารและสุขภาพ. และชี้ให้เห็นดร Jebb การบริโภคแคลอรี่ต่อหัวลดลงจริงโดยรอบ 700 ต่อหัว ที่ผ่านมา 40 ปี. "เรากำลังรับประทานอาหารน้อยกว่าที่เราใช้ในการ" ดรศิษย์ "แต่อัตราของเราของการส่งออกพลังงานได้ไปลงยิ่งขึ้น." นี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน. ถามคนว่าพวกเขาคิดว่ามันเป็นไปได้ที่พวกเขาเหนือกล่าวว่า -eat และคุณมีความเสี่ยงเป็นคำตอบที่เต็มไปด้วยฝุ่นมาก. พวกเขาแปลคำถามนี้ตรงไปตรงมาเข้าดูถูก alongthe สายของ "คุณเป็น blubbery หมูชนที่ไม่มีการควบคุมตนเอง?" "ไม่! มันเป็นเพียงแค่ว่าอัตราส่วนไขมันต่อกล้ามเนื้อของฉันที่ไม่ถูกต้อง "ตอบชายคนหนึ่ง mystifyingly." ฉันสาบานฉันทำไม่ได้ มันเป็นสิ่งที่โหดร้ายมากที่จะถาม ฉันไม่เคยสัมผัสหรือขนมพุดดิ้งและดูเหมือนว่าไม่เป็นธรรมเพื่อให้ผมมีน้ำหนักสิบหินกล่าวว่า "มาเรีย 5 '2". "ผมมั่นใจว่าการเผาผลาญเล่นเป็นส่วนหนึ่ง. ถ้าฉันกินสิ่งที่เพื่อนของฉันลูซี่กินฉันกลายเป็น บอลลูนเขื่อนกั้นน้ำ "ซูซาน snorted 25 (การซักถามเพิ่มเติมออกมาว่าลูซี่เป็นสี่นิ้วสูงกว่าซูซานและไม่เคยสัมผัสเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ซึ่งเป็นขุนมาก.) อื่น ๆ มีความซื่อสัตย์สุจริตมากขึ้น "ใช่ฉันกลัวฉันจะกล่าวว่า" แอนนาเบ, 56, 5 '4 "และ 12 หิน." ฉันรักเนยครีมน้ำเกรวี่ซอสปรุงรสและขนม เหล่านี้คือความหายนะของฉัน. "แคลร์28 หิวโหยที่ประสบความสำเร็จที่ได้หายไปสามหินและการบำรุงรักษาน้ำหนักของเธอกล่าวว่า" ฉัน dieted ในอดีตและคิดว่าฉันไม่สามารถทำมันเพราะครอบครัวของฉันมีขนาดใหญ่ทั้งหมด แต่ครั้งนี้ผมไม่สนใจข้อแก้ตัวที่ติดอยู่ที่มันกินน้อยลงและการทำงาน ความอยากอาหารของฉันมากน้อยตอนนี้ - ฉันยังคงกินช็อคโกแลต แต่เพียงเล็กน้อย ฉันต้องได้รับการรับประทานอาหารมากเกินไปก่อน. "แต่สิ่งที่เกี่ยวกับโชคร้ายที่อ้างว่าพวกเขาไม่สามารถสูญเสียออนซ์เดียวในอาหารกระจอกและคนที่โชคดีที่กินเหมือนม้าโดยไม่ต้องได้รับความออนซ์?" พวกเขาจะทำให้เข้าใจผิดตัวเองเกี่ยวกับสิ่งที่ พวกเขากำลังรับประทานอาหาร "กล่าวว่าไม่โอนอ่อนศิษย์ดร." ผมจำได้ว่าการทดลองทำปีที่ผ่านมาโดยศาสตราจารย์แกร์โรว์ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านโรคอ้วนของโลกแพทย์ - เขาเป็นที่ Barts จนกว่าเขาจะออกเร็ว ๆ นี้ เมื่อคนสาบานว่าพวกเขาไม่สามารถลดน้ำหนักพวกเขาต้องการจะถูกขังอยู่ในวอร์ดและเมื่อพวกเขาถูกบังคับให้ติดอาหารน้ำหนักซ้อนออกในทางคาดเดาได้อย่างสมบูรณ์แบบ. "ดรศิษย์ดำเนินการทดลองที่คล้ายกันในเคมบริดจ์." เรา โฆษณาโดยเฉพาะสำหรับคนที่อ้างว่าพวกเขาสามารถกินได้มากเท่าที่พวกเขาต้องการโดยไม่ได้รับไขมัน. "อาสาสมัครผอมได้มีการทดสอบกับกลุ่มของคนที่มีน้ำหนักเกิน." เราเลี้ยงเขาร้อยละ 50 ของแคลอรี่ในส่วนที่เกินของอาหารปกติ เมื่อแรงที่เลี้ยงภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้พวกเขาทั้งหมดวางน้ำหนัก บางคนได้รับน้ำหนักอย่างรวดเร็วเพียงเท่าคนที่ไขมันและเราสามารถตรวจสอบไม่มีกลไกพิเศษสำหรับการเผาไหม้แคลอรี่เร็วขึ้น และเมื่อเราอาณาพวกเขาทั้งสองกลุ่มสูญเสียน้ำหนักในอัตราเดียวกัน ". มันสามารถจริงๆเป็นความจริงที่ทุกคนมีความเท่าเทียมกันอย่างสมบูรณ์เมื่อมันมาถึงการสูญเสียน้ำหนักไม่มากมีพื้นที่หนึ่งเป็นที่ที่คนบางคนที่ดูเหมือนจะมีความได้เปรียบในธรรมชาติ. - เมื่อรู้ว่าพอที่ได้รับการกิน. อีกการทดลองดันน์สุขภาพชายหนุ่มลีน ("เครื่องรับประทานอาหารดั่งเดิม" เป็นหนึ่งในสายวิจัยพวกเขา) ได้รับเครื่องดื่มโยเกิร์ตที่มีจำนวนแตกต่างกันของไขมันที่ได้รับอนุญาตแล้วในการเลือกรับประทานอาหาร. หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมด พบว่ามีการดำเนินการในแคลอรี่ที่คล้ายกันรวม. ผู้ที่ได้รับเครื่องดื่มแคลอรี่สูงได้กินน้อยลงโดยอัตโนมัติในการทดลองที่คล้ายกันกับอาสาสมัครที่มีน้ำหนักเกินอาหารที่เลือกไม่ได้แตกต่างกันตามแคลอรี่ยาแอบก่อน. โทษดีของคุณ ครอบครัวครอบคลุมสำหรับเบาะใจกว้างของคุณเองไม่ยุติธรรม แต่. "มีผลกระทบทางพันธุกรรม แต่ก็มีแนวโน้มที่จะควบคุมการกระจายไขมันหรือการควบคุมความอยากอาหารมากกว่าสิ่งอื่นใด" ดรศิษย์กล่าวว่า. "และโรคอ้วนได้เท่า inthe ทศวรรษที่ผ่านมาแม้ว่า เราทุกคนมียีนเช่นเดียวกับที่เรามีมาก่อน. "และสิ่งที่เกี่ยวกับทุกคนอาหารที่ขายดีที่สุด? ในความเป็นจริงใช่พวกเขาทุกงาน - หรือไม่มีของพวกเขาทำ "พวกเขาได้รับการบรรจุที่แตกต่างกัน" ดร Jebb "แต่พวกเขาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการลดแคลอรี่และที่สำคัญไม่แพ้กันทำให้คุณคิดหนักเกี่ยวกับสิ่งที่คุณกำลังรับประทานอาหาร. แต่ความเบื่อหน่ายและการกีดกันหมายความว่าพวกเขามักจะล้มเหลว. การเปลี่ยนแปลงอาหารง่ายๆเช่นการเปลี่ยนไปใช้ไขมันต่ำกล่าวว่า นมและกระจายไขมันต่ำ, หยุดใช้ไขมันและน้ำมันในการปรุงอาหารทำงานดีกว่าในระยะยาว. "ทำไมผู้คนจำนวนมากที่สิ้นหวังในการวัดและการควบคุมสิ่งที่พวกเขากิน? "ผู้คนจำนวนมากมีความสัมพันธ์ที่ยากลำบากกับอาหาร" ดรศิษย์กล่าวว่า "มันสมบูรณ์ครอบงำชีวิตของพวกเขาเพียงคำถามอื่น ๆ ที่เทียบเคียงคือเมื่อคุณถามคนที่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ว่าพวกเขาดื่ม. พวกเขาประมาทในทางเดียวกัน." "อาการเบื่ออาหารและ bulimia มีความผิดปกติที่ไปถึงจุดที่เราเห็นพวกเขาและปฏิบัติต่อพวกเขา แต่ ต้องมีหลายคนที่ไม่สามารถจัดในลักษณะเดียวกัน แต่ผู้ที่มีความผิดปกติของการทำ "เพิ่ม Jebb ดร. ดรศิษย์แม้จะมีจุดยืนที่แน่วแน่ของเขาเชื่อว่าข้อความของเขาเป็นหนึ่งในความหวัง - ว่าถ้าคุณมีน้ำหนักหินมากเกินไป ก็เพียงเพราะคุณจะต้องเปลี่ยนนิสัยการกินของคุณไม่ได้เพราะมีอะไรที่ผิดปกติกับร่างกายคุณ "มันเป็นสิ่งสำคัญเหมือนข่าวที่ดี" เขากล่าว "เราเคาะออกไปแก้ตัวเหล่านี้ทนทาน - แม้ไร้ความปราณี -. แต่ก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ชอบเราที่มีการตั้งค่าความคิดเหล่านี้มีน้ำหนักเกินไม่ได้ลงไปที่การเผาผลาญอาหารกระดูกใหญ่ฮอร์โมนหรือสิ่งอื่น - ข้อความที่สำคัญคือการที่ weig HT สามารถควบคุมได้." WeightWatchers มีการพัฒนาปรัชญาที่คล้ายกัน "ผู้คนจำนวนมากเชื่อว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่ผิดพลาดเป็นกลไกภายในของตัวเองกล่าวว่า" รองประธานาธิบดีลินดา Huett "แต่คนมีความทรงจำเกี่ยวกับการเลือกสิ่งที่พวกเขากิน - และถ้าคุณมีน้ำหนักเกินคุณระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งที่คุณกิน ในที่สาธารณะกับคนอื่น ๆ สามารถที่สำคัญ. ถ้าคนอื่น ๆ แล้วไม่คิดว่าคุณกินมากมันจะเพิ่มความเข้าใจผิดที่ไม่ได้รับประทานอาหารของคุณเอง. มันยากมากที่จะบอกคนที่พวกเขากินมากเกินไปเพราะพวกเขามักจะไม่เชื่อว่า ณ eydo . และมันดูเหมือนกับว่าคุณจะโทษพวกเขาสำหรับการเป็นหนักกว่าที่พวกเขาจำเป็นต้องเป็น `อยู่กับอาหารที่เป็นอันตรายแม้ว่า - สิ่งที่เรามุ่งมั่นที่จะทำคือการเปลี่ยนคนที่จะระบอบการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพตลอดไปมันเป็นความจริงที่ทุกคนสามารถจะสูญเสีย. น้ำหนักและทำให้มันออก. "ทอมแซนเดอศาสตราจารย์โภชนาการที่คิงส์คอลเลจลอนดอนเชื่อว่าถ้าแนวโน้มในปัจจุบันดำเนินการต่อร้อยละ 25 ของประชากรอังกฤษอาจจะเป็นโรคอ้วนโดยในปี 2000" คนชี้ไปที่การเผาผลาญหรือแตกต่างทางพันธุกรรม แต่ มันเห็นได้ชัดว่า fatpeople แนวโน้มที่จะมีสุนัขไขมัน. " แซนเดอเป็น debunker พลังมหัศจรรย์ของการสูญเสียน้ำหนักอย่างรวดเร็วแผนอาหารและผู้เขียนร่วมของคุณไม่ต้องอาหารที่ตีพิมพ์เมื่อปีที่แล้ว - แต่แนะนำให้ลดแคลอรี่และไขมัน "มีความมหัศจรรย์เกี่ยวกับการรักษาน้ำหนักที่มีเสถียรภาพไม่. สิ่งที่จำเป็นต้องมีขนาดเล็กการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวนิสัยการรับประทานอาหาร. ถ้าคุณออกไปรับประทานอาหารกลางวันที่มีสัตว์ปีกหรือปลากับผักและไม่รู้สึกว่าคุณจะต้องไปผ่านพุดดิ้ง และชีส. ยับยั้งชั่งใจอาหารคือชีวิตยาว. คุณไม่สามารถได้รับการบรรจุ awaywith ใบหน้าของคุณตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักระดับ วิเคราะห์โดยแบ่งน้ำหนักของอาสาสมัครในกิโลกรัมจากความสูงเป็นเมตรให้คิดเรียกว่าดัชนีมวลกาย BMI ต่ำกว่า 20 ; ต่ำ ; 20-25 มีสุขภาพดี 25-30 เป็นคนอ้วน ขึ้นไปเป็นตุ๊ เผื่อมีใครใจดี ; 1.68 เมตรสูง ( ประมาณ 5 ' 6 " ) จะถือว่ามีสุขภาพดีที่น้ำหนักใด ๆ ระหว่าง 55 กก. และ 70 กก. ( ประมาณ 8st 9lbs ๑๑ ค่ะ

และ 2 ปอนด์ )จู่ ๆ มีอัตราการเผาผลาญสูงและค่าดัชนีมวลกายสูง ดูเหมือนจะไปด้วยกัน " ในขณะที่คนส่วนใหญ่คิดว่าพวกเขาอ้วนได้น้อยและการเผาผลาญอาหารลดน้ำหนักไม่ได้ " ดร เพรนทิส กล่าวว่า " ในความเป็นจริง คนอ้วนมีอัตราการเผาผลาญที่สูงขึ้นพื้นฐาน . เมื่อคุณ

กลายเป็นไขมัน อวัยวะ เช่น หัวใจ ระบบทางเดินอาหารและตับต้องใหญ่และมีต้นทุนพลังงานเพิ่มขึ้น