Another important influence came fr

Another important influence came from the conquering Normans, who spoke a form of French called Old Norman, which in Britain developed into Anglo-Norman. Many Norman and French loanwords entered the language in this period, especially in vocabulary related to the church, the court system and the government. The system of orthography that became established during the Middle English period is by and large still in use today – later changes in pronunciation, however, combined with the adoption of various foreign spellings, mean that the spelling of modern English words appears highly irregular.

Early Modern English – the language used by Shakespeare – is dated from around 1500. It incorporated many Renaissance-era loans from Latin and Ancient Greek, as well as borrowings from other European languages, including French, German and Dutch. Significant pronunciation changes in this period included the ongoing Great Vowel Shift, which affected the qualities of most long vowels. Modern English proper, similar in most respects to that spoken today, was in place by the late 17th century. The English language came to be exported to other parts of the world through British colonisation, and is now the dominant language in Britain and Ireland, the United States and Canada, Australia, New Zealand and many smaller former colonies, as well as being widely spoken in India, parts of Africa, and elsewhere. Largely thanks to United States influence, English has taken on the status of a global lingua franca.

Old English consisted of a diverse group of dialects, reflecting the varied origins of the Anglo-Saxon kingdoms established in different parts of Britain. The Late West Saxon dialect eventually became dominant; however, a greater input to Middle English came from the Anglian dialects. Geographical and social variation between English dialects and accents remains significant today. Scots, a form of English traditionally spoken in parts of Scotland and the north of Ireland, is often regarded as a separate language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิทธิพลสำคัญอื่นมาจากนอร์ conquering ได้พูดแบบของฝรั่งเศสที่เรียกว่านอร์แมนเก่า สหราชอาณาจักรซึ่งพัฒนาเป็น Anglo-Norman นอร์แมนและฝรั่งเศสอังกฤษหลายป้อนภาษาที่ในช่วงนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักร ระบบศาล และรัฐบาล ระบบของการันต์ที่กลายเป็นก่อตั้งขึ้นในช่วงกลางอังกฤษโดยและใหญ่ยังคงใช้วันนี้ – ภายหลังการเปลี่ยนแปลงในการออกเสียง อย่างไรก็ตาม ร่วมกับของระบบต่างประเทศต่าง ๆ มีความหมาย ว่า การสะกดคำภาษาอังกฤษที่ทันสมัยปรากฏสูงผิดปกติช่วงสมัยใหม่ภาษาอังกฤษ –ภาษาเปียร์ – เป็นวันที่จาก 1500 รอบ มันรวมหลายยุคเรอเนสซองซ์ยืมจากภาษาละติ นและกรีกโบราณ รวมทั้งเงินกู้ยืมจากภาษาอื่น ๆ ในทวีปยุโรป ฝรั่งเศส เยอรมัน และดัตช์ เปลี่ยนแปลงการออกเสียงที่สำคัญในช่วงนี้อยู่อย่างต่อเนื่องดีสระกะ ซึ่งผลกระทบคุณภาพของเสียงสระยาวสุด ภาษาอังกฤษสมัยใหม่ที่เหมาะสม คล้ายประการส่วนใหญ่ที่พูดวันนี้ ถูกที่ โดยปลายศตวรรษที่ 17 ภาษาอังกฤษมายังส่วนอื่น ๆ ของโลกผ่านอาณานิคมอังกฤษ และเป็นภาษาหลักในสหราชอาณาจักร และไอร์แลนด์ สหรัฐอเมริกา และแคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และอาณานิคมเดิมมีขนาดเล็กมาก เช่นเดียวกับการอย่างกว้างขวางในประเทศอินเดีย ส่วนของแอฟริกา และอื่น ๆ ส่วนใหญ่จากอิทธิพลสหรัฐอเมริกา อังกฤษได้ดำเนินสถานะของนาฟรังซ์ lingua ทั่วโลกภาษาอังกฤษเก่าประกอบ ด้วยกลุ่มหลากหลายของสำเนียง สะท้อนให้เห็นถึงต้นกำเนิดแตกต่างกันของอาณาจักรชาวแองโกลที่ก่อตั้งขึ้นในส่วนต่าง ๆ ของสหราชอาณาจักร ภาษาสายตะวันตกแซกในที่สุดกลายเป็นโดดเด่น อย่างไรก็ตาม อินพุตมากกว่าภาษาอังกฤษกลางมาจากสำเนียง Anglian การเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ และสังคมระหว่างสำเนียงอังกฤษและสำเนียงยังคงสำคัญวันนี้ สก็อต รูปแบบของพูดแบบดั้งเดิมในส่วนของสกอตแลนด์และภาคเหนือของไอร์แลนด์ อังกฤษมักได้รับการยกย่องว่าเป็นภาษาแยกต่างหาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกประการหนึ่งที่สำคัญที่มีอิทธิพลมาจากนอร์ชนะที่พูดรูปแบบของฝรั่งเศสที่เรียกว่าเก่านอร์แมนซึ่งในสหราชอาณาจักรพัฒนาเป็นแองโกลนอร์แมน หลายคนนอร์แมนและภาษาฝรั่งเศสคำยืมภาษาที่ป้อนในช่วงนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักรระบบศาลและรัฐบาล ระบบการทำงานของการสะกดการันต์ที่กลายเป็นที่ยอมรับในช่วงระยะเวลากลางเป็นภาษาอังกฤษโดยและขนาดใหญ่ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน - การเปลี่ยนแปลงในภายหลังในการออกเสียง แต่รวมกับการยอมรับของการสะกดคำต่างประเทศต่าง ๆ หมายความว่าการสะกดคำภาษาอังกฤษที่ทันสมัยจะปรากฏขึ้นที่ผิดปกติอย่างมาก. ก่อนกำหนด โมเดิร์นภาษาอังกฤษ - ภาษาที่ใช้โดยเช็คสเปียร์ - คือวันจากทั่ว 1500 มันเป็น บริษัท เงินให้กู้ยืมเรอเนซองส์ยุคจำนวนมากจากภาษาละตินและกรีกโบราณเช่นเดียวกับเงินกู้ยืมจากภาษาอื่น ๆ ในยุโรปรวมทั้งฝรั่งเศส, เยอรมันและเนเธอร์แลนด์ การเปลี่ยนแปลงการออกเสียงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงนี้อย่างต่อเนื่องรวมถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดีเสียงสระซึ่งส่งผลต่อคุณภาพของสระยาวที่สุด โมเดิร์นภาษาอังกฤษที่เหมาะสมที่คล้ายกันในที่สุดประการที่พูดในวันนี้อยู่ในสถานที่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 ภาษาอังกฤษก็จะถูกส่งออกไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลกผ่านการล่าอาณานิคมของอังกฤษและเป็นภาษาที่โดดเด่นในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์สหรัฐอเมริกาและแคนาดา, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์และหลายขนาดเล็กอดีตอาณานิคมเช่นเดียวกับการพูดกันอย่างแพร่หลาย ในอินเดียส่วนของทวีปแอฟริกาและที่อื่น ๆ ขอบคุณมากสหรัฐอเมริกามีอิทธิพลต่อภาษาอังกฤษได้ดำเนินการเกี่ยวกับสถานะของโลกภาษากลางได้. ภาษาอังกฤษประกอบไปด้วยหลากหลายของกลุ่มภาษาสะท้อนให้เห็นถึงต้นกำเนิดที่แตกต่างกันของอาณาจักรแองโกลแซกซอนก่อตั้งขึ้นในส่วนต่าง ๆ ของสหราชอาณาจักร สายภาษาชาวตะวันตกในที่สุดก็กลายเป็นส่วนสำคัญ; แต่การป้อนข้อมูลมากขึ้นในภาษาอังกฤษยุคกลางมาจากภาษาชนเผ่า การเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์และสังคมระหว่างภาษาอังกฤษและภาษาสำเนียงยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญในวันนี้ สก็อตเป็นรูปแบบของการพูดภาษาอังกฤษแบบดั้งเดิมในส่วนของสกอตแลนด์และทางตอนเหนือของไอร์แลนด์ก็มักจะได้รับการยกย่องเป็นภาษาที่แยกต่างหาก