Method of Difference. Researchers c

Method of Difference. Researchers can use the method of difference alone or in conjunction with the method of agreement. The method of difference is usually stronger and is a “double application” of the method of agreement. A researcher first locates cases that are similar in many respects but differ in a few crucial ways. He or she pinpoints features whereby a set of cases are similar with regard to an outcome and causal features. The method of difference reinforces information from positive cases (e.g., cases that have common causal features and outcomes) with negative cases (e.g., cases lacking the outcome and causal features). Thus, a researcher looks for cases that have many of the causal features of positive cases but lack a few key features and have a different outcome.
An Example. The method of agreement and method of difference are difficult to grasp in the abstract. Ragin (1987) provided a system for using the method of agreement and difference. Look at Box 16.2 for an example of each method. In the method of agreement chart, note that a and b are common in all four cases and are crucial similarities despite the many difference (c-q). Suppose cases 1 through 4 represent four nations and the letters represent features of the nations. Thus, a is a democratic form of government, b is a social structure with several equally strong social classes, c is a weak army, d is a large professional army, e is a large drafted army, f is a large “free” public education system, and so on. Using the method of agreement, a researcher interested in explaining outcome a (a democratic government) notes the regularity of b (several equally strong social classes) across all four cases where a democratic form of government developed. He or she hypothesizes that b is a critical causal factor for the development of a.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการแตกต่าง นักวิจัยสามารถใช้วิธีการแตกต่างเพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับวิธีการข้อตกลง วิธีการแตกต่างมักจะปลอดภัย และเป็นการ "คู่" ของวิธีการข้อตกลง นักวิจัยตั้งแรกกรณีที่คล้ายกันในหลายประการแต่แตกต่างกันกี่วิธีสำคัญ เขาหรือเธอ pinpoints คุณลักษณะโดยชุดของกรณีและปัญหาคล้ายกันตามผลและคุณลักษณะเชิงสาเหตุ วิธีการแตกต่าง reinforces ข้อมูลจากกรณีบวก (เช่น กรณีที่มีคุณลักษณะทั่วไปสาเหตุและผล) กับกรณีลบ (เช่น กรณีขาดคุณลักษณะผลและสาเหตุ) ดังนั้น นักวิจัยค้นหากรณีที่มีคุณลักษณะเชิงสาเหตุของกรณีบวก แต่ขาดลักษณะบาง และมีผลแตกต่างกันตัวอย่าง วิธีการของข้อตกลงและวิธีการแตกต่างยากเข้าใจในนามธรรม Ragin (1987) จัดเตรียมระบบสำหรับการใช้วิธีการตกลงและความแตกต่าง ดูที่ 16.2 กล่องสำหรับตัวอย่างของแต่ละวิธี ในวิธีการของแผนภูมิข้อตกลง หมายเหตุว่า บีใช้กันทั่วไปในทุกกรณี 4 และมีความสำคัญเหมือนแม้ มีความแตกต่างมาก (c-q) สมมติว่า กรณี 1 ถึง 4 แสดงถึงสี่ประเทศ และตัวแทนของชาติ ดังนั้น เป็นแบบประชาธิปไตยของรัฐบาล b คือ โครงสร้างทางสังคม มีหลายชั้นทางสังคมที่แข็งแกร่งเท่า c คือ กองทัพที่อ่อนแอ d คือ กองทัพใหญ่มืออาชีพ เป็นกองทัพใหญ่ drafted, f เป็นระบบการศึกษาสาธารณะ "ฟรี" ขนาดใหญ่ และอื่น ๆ โดยใช้วิธีการของข้อตกลง นักวิจัยที่สนใจในการอธิบายผลการ (รัฐบาลประชาธิปไตย) บันทึกความบี (หลายแข็งแกร่งเท่าเทียมกันสังคม) ในทุกกรณีที่สี่ซึ่งพัฒนารูปแบบประชาธิปไตยของรัฐบาล เขาหรือเธอที่ hypothesizes b เป็นปัจจัยสาเหตุสำคัญสำหรับการพัฒนาเป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่แตกต่าง นักวิจัยสามารถใช้วิธีการที่แตกต่างเพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับวิธีการของข้อตกลง วิธีการที่แตกต่างกันเป็นเรื่องปกติที่แข็งแกร่งและเป็นโปรแกรม "คู่" ของวิธีการทำข้อตกลง นักวิจัยคนแรกที่ตั้งอยู่ในกรณีที่มีความคล้ายคลึงกันในหลายประการ แต่แตกต่างกันในวิธีที่สำคัญบางอย่าง เขาหรือเธอ pinpoints คุณสมบัติโดยชุดของกรณีที่มีความคล้ายคลึงกันในเรื่องเกี่ยวกับผลและคุณสมบัติเชิงสาเหตุ วิธีการที่แตกต่างกันตอกย้ำข้อมูลจากกรณีที่เป็นบวก (เช่นกรณีที่มีคุณสมบัติเป็นสาเหตุที่พบบ่อยและผลลัพธ์) กับกรณีที่เป็นลบ (เช่นกรณีขาดผลและคุณสมบัติสาเหตุ) ดังนั้นนักวิจัยมองสำหรับกรณีที่มีหลายลักษณะที่เป็นสาเหตุของกรณีที่ดี แต่ขาดคุณสมบัติที่สำคัญน้อยและมีผลที่แตกต่างกัน.
ตัวอย่าง วิธีการของข้อตกลงและวิธีการที่แตกต่างกันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจในนามธรรม Ragin (1987) ที่ให้บริการระบบสำหรับการใช้วิธีการของข้อตกลงและความแตกต่าง ดูกล่อง 16.2 ตัวอย่างของแต่ละวิธี ในวิธีการของแผนภูมิข้อตกลงดังกล่าวทราบว่า a และ b เป็นเรื่องธรรมดาในทั้งสี่กรณีที่มีความคล้ายคลึงกันและที่สำคัญแม้จะมีความแตกต่างมาก (CQ) สมมติว่ากรณีที่ 1 ถึง 4 เป็นตัวแทนของสี่ประเทศและตัวอักษรแทนคุณลักษณะของประเทศ ดังนั้นเป็นรูปแบบประชาธิปไตยของรัฐบาลขเป็นโครงสร้างทางสังคมที่มีชนชั้นทางสังคมหลายแข็งแรงเท่ากัน, c คือกองทัพอ่อนแอ, D เป็นกองทัพขนาดใหญ่มืออาชีพ, อีมีขนาดใหญ่กองทัพร่างฉเป็นใหญ่ "ฟรี" ของประชาชน ระบบการศึกษาและอื่น ๆ โดยใช้วิธีการของสัญญานักวิจัยที่สนใจในการอธิบายผล (รัฐบาลประชาธิปไตย) บันทึกความสม่ำเสมอของข (หลายชนชั้นทางสังคมที่แข็งแรงเท่ากัน) ทั่วทั้งสี่กรณีที่รูปแบบประชาธิปไตยของรัฐบาลได้รับการพัฒนา เขาหรือเธอมีสมมติฐานว่าขเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุที่สำคัญสำหรับการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการของความแตกต่าง นักวิจัยสามารถใช้วิธีที่แตกต่างเพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับวิธีการของข้อตกลง วิธีที่แตกต่างคือมักจะแข็งแกร่งและเป็นใบสมัคร " คู่ " ของวิธีการของข้อตกลง นักวิจัยแรกตั้งคดีที่คล้ายคลึงกันหลายประการ แต่แตกต่างกันในวิธีการที่สำคัญบางอย่างเขาหรือเธอตลอดเวลา ซึ่งประกอบด้วยชุดของกรณีคล้ายกันเกี่ยวกับผลและคุณสมบัติเชิงสาเหตุ วิธีการของความแตกต่างระหว่างข้อมูลจากกรณีบวก ( เช่นกรณีที่มีคุณลักษณะเชิงสาเหตุทั่วไปและผล ) กับกรณีลบ ( เช่น กรณีขาดผลและสาเหตุที่คุณสมบัติ ) ดังนั้นนักวิจัยมองกรณีที่มีหลายลักษณะสาเหตุของกรณีเป็นบวก แต่ขาดคุณสมบัติที่สำคัญน้อยและได้ผลที่แตกต่างกัน .
ตัวอย่าง วิธีของข้อตกลงและวิธีการแตกต่าง ยากที่จะเข้าใจในนามธรรม ragin ( 1987 ) ให้ระบบใช้วิธีของข้อตกลงและความแตกต่าง ดูที่กล่อง 16.2 สำหรับตัวอย่างของแต่ละวิธีในวิธีการของแผนภูมิดังกล่าวทราบว่า A และ B มีทั่วไปในทั้งหมด 4 ราย และมีความคล้ายคลึงกันมากแม้จะมีความแตกต่างมากมาย ( c-q ) สมมติว่า คดีที่ 1 ถึง 4 ของ 4 ประเทศและตัวอักษรแสดงคุณลักษณะของประชาชาติ ดังนั้น , เป็นรูปแบบประชาธิปไตยของรัฐบาล , B เป็นโครงสร้างทางสังคมมีหลายชนชั้นแรงพอๆกัน ซี คือกองทัพที่อ่อนแอD เป็นทหารมืออาชีพขนาดใหญ่และมีขนาดใหญ่ร่างทหาร , F มีขนาดใหญ่ " ฟรี " ระบบการศึกษาสาธารณะ และอื่น ๆ ใช้วิธีของข้อตกลง , นักวิจัยที่สนใจในการอธิบายผล ( รัฐบาลประชาธิปไตย ) สังเกตความสม่ำเสมอของ B ( หลายชนชั้นแรงพอๆกัน ) ทั้งสี่รายที่เป็นรูปแบบของรัฐบาลประชาธิปไตยที่พัฒนาแล้วเขาหรือเธอ hypothesizes ที่ B เป็นปัจจัยเชิงสาเหตุที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของ A .