Dimensions of data qualityResearch

Dimensions of data quality
Research suggests that data quality is comprised of several
dimensions (Ballou and Pazer, 1985; Ballou et al., 1998; Pipino et
al., 2002; Redman,1996; Wand and Wang,1996; Wang and Strong,
1996). Both Wang and Strong (1996) and Lee et al. (2002) organize
data quality dimensions into two categories: intrinsic, referring to
attributes that are objective and native to the data and contextual,
referring to attributes that are dependent on the context in which
the data are observed or used. Contextual dimensions include
relevancy, value-added, quantity (Wang and Strong, 1996), believability, accessibility, and reputation of the data (Lee et al., 2004,
2002). Measures of these dimensions have relied heavily on selfreport surveys and user questionnaires, as they rely on subjective
and situational judgments of decision makers for quantification
(Batini et al., 2009). Contextual dimensions of data quality lend
themselves more towards information as opposed to data, because
these dimensions are formed by placing data within a situation or
problem specific context (Batini et al., 2009; Davenport and
Prusak, 2000; Haug et al., 2009; Watts et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิติของคุณภาพข้อมูลวิจัยชี้ให้เห็นว่า คุณภาพของข้อมูลประกอบด้วยหลายมิติ (Ballou และ Pazer, 1985 Ballou และ al., 1998 Pipino ร้อยเอ็ดal., 2002 Redman, 1996 เข้าใจและวัง 1996 วังและแข็งแกร่ง1996) ทั้งวังและแข็งแกร่ง (1996) และจัดระเบียบลี et al. (2002)มิติคุณภาพข้อมูลเป็นสองประเภท: intrinsic อ้างอิงแอตทริบิวต์ที่มีวัตถุประสงค์ และเป็นข้อมูล และ บริบทอ้างอิงถึงแอททริบิวต์ที่ขึ้นอยู่กับบริบทที่ข้อมูลที่สังเกต หรือใช้ รวมมิติบริบทปริมาณรา มูลค่าเพิ่ม (วังและแข็ง 1996), believability ถึง และชื่อเสียงของข้อมูล (Lee et al., 20042002) การวัดขนาดเหล่านี้ได้อาศัยหนักใน selfreport แบบสำรวจและแบบสอบถามของผู้ใช้ เป็นที่พึ่งตามอัตวิสัยและเมืองไทยตัดสินของผู้ตัดสินใจในการนับ(Batini et al., 2009) มิติของคุณภาพข้อมูลบริบทยืมตัวเองมากขึ้นต่อข้อมูลเมื่อเทียบกับข้อมูล เนื่องจากมิติเหล่านี้จะเกิดขึ้น โดยการใส่ข้อมูลในสถานการณ์ หรือปัญหาบริบท (Batini et al., 2009 ดาเวนพอร์ท และPrusak, 2000 Haug et al., 2009 วัตต์ et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขนาดของข้อมูลที่มีคุณภาพ
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่มีคุณภาพประกอบด้วยหลาย
มิติ (Ballou และ pazer 1985; Ballou et al, 1998;. แตงกวาและ
อัล, 2002;. เรดแมน, 1996; Wand และวัง, 1996; Wang และแข็งแรง
1996 ) ทั้งวังและแข็งแกร่ง (1996) และลีและคณะ (2002) จัดระเบียบ
ข้อมูลมิติที่มีคุณภาพเป็นสองประเภท: ที่แท้จริงหมายถึง
คุณลักษณะที่มีวัตถุประสงค์และพื้นเมืองข้อมูลและบริบท
หมายถึงคุณลักษณะที่ขึ้นอยู่กับบริบทที่
ข้อมูลจะถูกตั้งข้อสังเกตหรือนำไปใช้ ขนาดบริบทรวมถึง
ความเกี่ยวข้องที่มีมูลค่าเพิ่มปริมาณ (วังและแข็งแกร่ง, 1996), ความเชื่อ, การเข้าถึงและชื่อเสียงของข้อมูล (Lee et al., 2004,
2002) มาตรการของมิติเหล่านี้ได้อาศัยอยู่บน selfreport สำรวจและแบบสอบถามผู้ใช้เช่นที่พวกเขาพึ่งพาอัตนัย
ตัดสินและสถานการณ์ของผู้มีอำนาจตัดสินใจสำหรับปริมาณ
(Batini et al., 2009) ขนาดตามบริบทของข้อมูลที่มีคุณภาพให้ยืม
ตัวเองมากขึ้นต่อข้อมูลเมื่อเทียบกับข้อมูลเพราะ
ขนาดนี้จะเกิดขึ้นโดยการวางข้อมูลภายในสถานการณ์หรือ
ปัญหาบริบทเฉพาะ (Batini et al, 2009;. Davenport และ
Prusak 2000;. Haug et al, 2009 ; วัตต์ et al, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติของการวิจัยคุณภาพ
ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าคุณภาพของข้อมูลประกอบด้วยหลายมิติ
( เบิลลู และ pazer , 1985 ; เบิลลู et al . , 1998 ; ปิปิโน et
al . , 2002 ; เรดแมน , 1996 ; ไม้เรียวและวัง , 1996 ; วังและแข็งแรง
1996 ) ทั้งวังและแข็งแรง ( 1996 ) และ ลี และคณะ ( 2002 ) จัดระเบียบ
มิติคุณภาพของข้อมูลได้เป็นสองประเภท :

ที่แท้จริงหมายถึงแอตทริบิวต์ที่วัตถุประสงค์และพื้นเมืองข้อมูล และตามบริบท ,
หมายถึงคุณลักษณะที่ขึ้นอยู่กับบริบทที่
ข้อมูลจะสังเกต หรือใช้ ด้านบริบท ได้แก่
ความเกี่ยวข้องเพิ่มปริมาณ ( วังและแข็งแรง , 1996 ) , การเข้าถึงความเชื่อถือ และชื่อเสียงของข้อมูล ( ลี et al . , 2004 ,
2002 )มาตรการของมิติเหล่านี้ต้องอาศัยการสำรวจ selfreport และแบบสอบถามผู้ใช้เช่นที่พวกเขาพึ่งพาอัตนัย
และสถานการณ์ที่คำตัดสินของผู้ตัดสินใจสำหรับปริมาณ
( batini et al . , 2009 ) มิติตามบริบทของข้อมูลที่มีคุณภาพให้
ตัวเองมากขึ้นต่อข้อมูลเมื่อเทียบกับข้อมูลเพราะ
มิติเหล่านี้ที่รูปแบบโดยการใส่ข้อมูลในสถานการณ์หรือ
บริบทเฉพาะปัญหา ( batini et al . , 2009 ; ดาเวนพอร์ตและ
prusak , 2000 ; ฮอก et al . , 2009 ; วัตต์ et al . , 2009 )