Many now think the Canadian nation-

Many now think the Canadian nation-state is entering a phase in its development that can be described as “postmodern” (Porter, 1995, pp. 91–106). Throughout the 1990s we have heard much talk of “asymmetrical federalism,” “bilateral federalism,” “successor states” and Quebec/ROC (Rest of Canada) polarities (Watts, 1991, pp. 1–7). In this time of constitutional and political ferment, commentators postulated the existence of as many as “seven incipient nations” within the borders of the present Canadian polity (Mahler and March, 1991, p. 16). There are resonances here within the field of literary criticism. Linda Hutcheon and Marion Richmond’s Other Solitudes: Canadian Multicultural Fictions (1990) highlight factors of paradox, contradiction, and extreme irony in the Canadian situation, factors they see as central to the postmodern world view. This paper examines two works of Canadian popular culture analyzed against E. J. Pratt’s Towards the Last Spike (1952) in an effort to suggest that a postmodern style may have something to offer our sociopolitical debate. The television dramatization of Pierre Berton’s two-volume work on the building of the Canadian Pacific Railway, The National Dream (1974), and the Canada Day Canadian Broadcasting Corporation (CBC) special “Murray McLauchlan’s Floating Over Canada” represent, with Pratt, two differing visions of Canada. The McLauchlan effort, I hope to show, when set against Berton and Pratt, represents an implied postmodern critique of modernism’s romantic faith in technological efficiency and cultural tradition. McLaughlan’s antiintentionalism and playfulness, I argue, offer a useful way to represent some of our present dilemmas and may even provide reasons for optimism about problems that have plagued Canadians for years

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้หลายคนคิดว่า nation-state แคนาดากำลังเข้าเฟสของการพัฒนาที่สามารถอธิบายได้ว่า "หลังสมัยใหม่" (กระเป๋า 1995 นำ 91-106) ตลอดปี 1990 เราได้ยินมากพูด "asymmetrical ระบอบสหพันธรัฐ "ทวิภาคีระบอบสหพันธรัฐ "สืบอเมริกา" และขั้ว ROC ควิเบก (ส่วนที่เหลือของแคนาดา) (วัตต์ 1991 พีพีอ่าวมาหยา 1 – 7) ในช่วงเวลานี้ของความสับสนอลหม่านต่อรัฐธรรมนูญ และการเมือง แสดง postulated มีมากถึง "เจ็ด incipient ประเทศ" ภายในเขตของอยู่แคนาดา polity (Mahler และมีนาคม 1991, p. 16) มี resonances นี่ภายในด้านการวิจารณ์วรรณคดี ลินดา Hutcheon และมารีริชมอนด์ Solitudes อื่น ๆ: Fictions แคนาดาวัฒนธรรมนานาชาติ (ปี 1990) เน้นปัจจัยของ paradox ขัดแย้ง และประชดมากในสถานการณ์ที่แคนาดา ปัจจัยที่พวกเขาดูเป็นกลางมองโลกหลังสมัยใหม่ กระดาษนี้ตรวจสอบงานสองของแคนาดาวัฒนธรรมสมัยนิยมวิเคราะห์กับ E. J. คิดต่อสุดท้ายเก็บชั่วคราว (1952) ในความพยายามที่จะแนะนำว่า แบบหลังสมัยใหม่อาจมีบางสิ่งบางอย่างให้เราอภิปราย sociopolitical Dramatization โทรทัศน์ของ Pierre Berton สองปริมาณงานในการสร้าง รถไฟแปซิฟิกแคนาดา เดอะชาติฝัน (1974), และที่แคนาดาวันแคนาดาบรอดคาสติ้งคอร์ปอเรชั่น (รักษาการณ์) พิเศษ "เมอร์เรย์ McLauchlan ลอยเหนือแคนาดา" แสดง ถึง คิด มีวิสัยทัศน์ที่แตกต่างกันสองของแคนาดา พยายาม McLauchlan ฉันหวังว่าจะแสดง เมื่อตั้ง Berton และคิด แสดงการวิจารณ์หลังสมัยใหม่โดยนัยของสมัยโรแมนติกหม่านประสิทธิภาพเทคโนโลยีและวัฒนธรรมประเพณี ของ McLaughlan antiintentionalism และ playfulness ฉันโต้เถียง มีประโยชน์คือแสดงบาง dilemmas ปัจจุบันของเรา และอาจให้เหตุผลที่มองในแง่ดีเกี่ยวกับปัญหาที่ได้เลือกธนบัตรปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้หลายคนคิดว่าแคนาดารัฐชาติจะเข้าสู่ขั้นตอนในการพัฒนาที่สามารถนำมาอธิบายว่า "หลังสมัยใหม่" (พอร์เตอร์ 1995 ได้ pp. 91-106) ตลอดปี 1990 ที่เราเคยได้ยินมากพูดคุยของ "สหพันธ์อสมมาตร", "สหพันธ์ทวิภาคี", "ทายาทฯ " และควิเบก / ร็อค (ส่วนที่เหลือของแคนาดา) ขั้ว (วัตต์ปี 1991 ได้ pp. 1-7) ในช่วงเวลาของการหมักตามรัฐธรรมนูญและการเมืองนี้แสดงความเห็นการตั้งสมมติฐานการดำรงอยู่ของเป็นจำนวนมากขณะที่ "เจ็ดประเทศเริ่มเกิดขึ้น" ภายในขอบเขตของรัฐธรรมนูญแคนาดาปัจจุบัน (มาห์เลอร์และมีนาคม 1991, น. 16) มี resonances อยู่ที่นี่ในสนามของการวิจารณ์วรรณกรรม ลินดา Hutcheon และแมเรียนริชมอนด์อื่น ๆ Solitudes: แคนาดาวัฒนธรรม Fictions (1990) ปัจจัยสำคัญของความขัดแย้ง, ความขัดแย้งและถ้อยคำที่รุนแรงในสถานการณ์ที่แคนาดาปัจจัยที่พวกเขาเห็นว่าหัวใจสำคัญที่ทำให้มุมมองของโลกหลังสมัยใหม่ กระดาษนี้จะตรวจสอบการทำงานของสองวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยมของแคนาดาวิเคราะห์กับ EJ แพรตต์ต่อเข็มที่แล้ว (1952) ในความพยายามที่จะชี้ให้เห็นว่ารูปแบบหลังสมัยใหม่อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะนำเสนอการอภิปรายการเมืองของเรา เกินจริงโทรทัศน์ของปิแอร์ Berton การทำงานของสองเล่มในอาคารของแคนาดาแปซิฟิกรถไฟฝันแห่งชาติ (1974) และแคนาดาวันแคนาดาบรรษัท (CBC) พิเศษ "เมอร์เร McLauchlan ของลอยกว่าแคนาดา" เป็นตัวแทนกับแพรตต์สอง ที่แตกต่างกันวิสัยทัศน์ของประเทศแคนาดา ความพยายาม McLauchlan ผมหวังว่าจะแสดงเมื่อตั้งกับ Berton และแพรตต์แสดงให้เห็นถึงการวิจารณ์หลังสมัยใหม่โดยนัยของความเชื่อสมัยโรแมนติกในประสิทธิภาพการใช้เทคโนโลยีและวัฒนธรรมประเพณี antiintentionalism McLaughlan และสนุกสนานผมเถียงนำเสนอวิธีที่มีประโยชน์ที่จะเป็นตัวแทนบางส่วนของวิกฤติปัจจุบันของเราและอาจให้เหตุผลในการมองในแง่ดีเกี่ยวกับปัญหาที่มี plagued แคนาดาเป็นเวลาหลายปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายคนคิดว่ารัฐชาติแคนาดาจะเข้าสู่ขั้นตอนในการพัฒนาที่สามารถอธิบายเป็น " หลังสมัยใหม่ " ( Porter , 1995 , pp . 91 ( 106 ) ตลอดยุค 90 เราได้ยินพูดของ " สหพันธ์อสมมาตร " ทวิภาคีสหพันธ์ " ผู้สืบทอดรัฐ " และควิเบก / ร็อค ( ส่วนที่เหลือของแคนาดา ) ขั้ว ( วัตต์ , 1991 , pp . 1 ( 7 ) ในช่วงเวลานี้ของรัฐธรรมนูญหมักและการเมืองแสดงความเห็นซึ่งมีอยู่เป็นจำนวนมาก " เจ็ดเริ่มแรกชาติ " ภายในพรมแดนปัจจุบันแคนาดารัฐธรรมนูญ ( มาห์เลอร์และมีนาคม 1991 16 หน้า ) ที่นี่มี resonances ภายในเขตของการวิจารณ์วรรณกรรม ลินดา hutcheon และแมเรียน ริชมอนด์ solitudes อื่นๆ : วรรณกรรมวัฒนธรรมชาวแคนาดา ( 2533 ) เน้นปัจจัยของความขัดแย้ง , ความขัดแย้ง ,และรุนแรงแดกดันสถานการณ์แคนาดา ปัจจัยที่เขาเห็นเป็น กลาง กับวิวหลังสมัยใหม่ของโลก บทความนี้ตรวจสอบสองงานวัฒนธรรมที่ได้รับความนิยมของชาวแคนาดาวิเคราะห์กับอีเจแพรตต์ต่อเข็มสุดท้าย ( 1952 ) ในความพยายามที่จะชี้ให้เห็นว่าลักษณะหลังสมัยใหม่อาจมีเรื่องให้ถกเถียง sociopolitical ของเราโทรทัศน์ dramatization ของปิแอร์ เบอร์ตันสองเล่มในงานสร้างทางรถไฟแคนาดาแปซิฟิก ความฝันแห่งชาติ ( 1974 ) และวันแคนาดาแคนาดา Broadcasting Corporation ( CBC ) พิเศษ " เมอร์เรย์ mclauchlan ลอยเหนือแคนาดา " เป็นตัวแทนกับ Pratt สองที่มีวิสัยทัศน์ของแคนาดา การ mclauchlan ความพยายาม ผมหวังว่าจะแสดง เมื่อตั้งกับ เบอร์ตัน และ แพรตต์หมายถึงการวิจารณ์หลังสมัยใหม่โดยนัยแห่งความทันสมัย โรแมนติกความเชื่อในประสิทธิภาพทางเทคโนโลยีและประเพณีวัฒนธรรม mclaughlan เป็น antiintentionalism และความสนุกสนาน ผมเถียง เสนอเป็นวิธีที่มีประโยชน์ที่จะแสดงบางส่วนของปัญหาปัจจุบันและอาจให้เหตุผลสำหรับการมองในแง่ดีเกี่ยวกับปัญหาที่มี plagued แคนาดาปี