The quality and skill of the teache

The quality and skill of the teacher is one of the most important factors (if not the most important) influencing the success of any learning environment. But you can stand at the front of a classroom and teach until you are blue in the face, and it doesn't guarantee that any learning actually happens. So what separates successful teachers from less successful ones? Anyone will tell you that it's relationships. That's why it is critical to establish and maintain positive relationships with students throughout the school year. It's also not a bad idea to get some learning to happen while you're at it.

It was from a newsfeed or a tweet that I learned about an activity by Wyoming elementary school teacher, Ms. Freundlich. It was simply called "What kind of teacher do you want?" Every year, Ms. Freundlich asks her first graders this question and puts their answers on a poster that she displays in her room all year long. It was such a great idea that I decided to do something similar in my seventh grade math class at Challenger Middle School in Colorado Springs. Ms. Freundlich's inspiration has led to a mini-project that not only gets the relationship engine firing on all cylinders, but also makes for an authentic mathematical learning experience. Here's how it goes.

It starts with a simple question: what kind of teacher do you want? Students write their responses on a piece of paper. There's no need for complete sentences, just a few thoughts jotted down or a short list will do. After they have written their responses, they get a piece of tape from me (and I make sure at that point to thank them for their effort) and personally post their papers in the room. Last year we used the entire blackboard on one side of the room (Figure 1), but anywhere will work. I made sure every math student on our team of 52 participated. Then I looked at the responses. Quite a few indicated that they want their teacher to be funny, so I seized the opportunity to tell several exceedingly stupid jokes of my own invention. After a brief review, we left it at that -- for the moment.

Over the next couple of days, I revisited the papers during class and made a point of giving them consideration. Then it was time to spring the project. The students were asked to work in groups to study the responses, condense them into a manageable number of categories, and produce an easy-to-understand graph about what kind of teacher they wanted. I didn't specify exactly what a manageable number or the "right" kind of graph was -- they had to cooperatively figure that out for themselves (Figure 2). Most decided that bar graphs were best. Each graph went through several iterations, with feedback from me, until they looked good. After making a final graph that filled a sheet of paper, each group went somewhere different around the school to post their work for all to see.

Although my view of the project is purely subjective, I think it has been effective at establishing good relationships and a positive learning environment. The kids know that I care about what they want, and I have a better idea of what children hope for in their school experience than I ever had before. And who knows what affect it will have on the whole school population when other students and teachers in the building see those awesome graphs made with pride and hanging in the hallways (Figure 3)? Sometimes all it takes is a simple question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพและทักษะของครูเป็นหนึ่งปัจจัยสำคัญที่สุด (ถ้าไม่สำคัญสุด) มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ แต่คุณสามารถยืนหน้าห้องเรียน และสอนจนกว่าคุณบลูในหน้า และจะไม่รับประกันว่า การเรียนรู้จะเกิดขึ้น ดังนั้น อะไรแยกครูประสบความสำเร็จจากคนที่ประสบความสำเร็จน้อยหรือไม่ ใครจะบอกคุณว่า มันเป็นความสัมพันธ์ จึงมีความสำคัญต่อการสร้าง และรักษาความสัมพันธ์เชิงบวกกับนักเรียนตลอดทั้งปีโรงเรียน มันยังไม่ได้ความคิดที่ไม่ดีบางอย่างเรียนรู้จะเกิดขึ้นในขณะที่คุณได้รับก็เป็น newsfeed หรือ tweet ที่ฉันเรียนรู้เกี่ยวกับกิจกรรมโดยครูประถมไวโอมิง นางสาว Freundlich เพียงแต่มันถูกเรียกว่า "ครูอะไรหา" ทุกปี นางสาว Freundlich ถามคำถามนี้นักเรียนของเธอครั้งแรก และใส่คำตอบของพวกเขาบนโปสเตอร์ที่เธอแสดงในห้องของเธอตลอดทั้งปี มันเป็นเช่นความคิดที่ดีที่ผมตัดสินใจทำบางสิ่งบางอย่างคล้ายฉันเจ็ดชั้นคณิตศาสตร์ชั้นที่ชาลเลนเจอร์โรงเรียนในโคโลราโดสปริงส์ นางสาว Freundlich แรงบันดาลใจได้นำโครงการมินิที่ไม่เพียงได้รับเครื่องยนต์สัมพันธ์ยิงบนภาชนะบรรจุทั้งหมด แต่ยัง ให้ประสบการณ์การเรียนรู้คณิตศาสตร์ที่แท้จริง นี่คือว่ามันไปมันเริ่มต้น ด้วยคำถามง่าย ๆ: ครูอะไรหา นักเรียนเขียนคำตอบของพวกเขาบนกระดาษ ไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์ประโยค เพียงไม่กี่ความคิด jotted ลงหรือรายการสั้น ๆ จะทำได้ หลังจากได้เขียนคำตอบของพวกเขา พวกเขาได้รับชิ้นส่วนของเทปจากฉัน (และฉันแน่ใจว่าจุดที่จะขอบคุณพวกเขาสำหรับความพยายามของพวกเขา) และลงรายการบัญชีเอกสารของตนเองในห้อง ปีเราใช้กระดานดำทั้งบนด้านหนึ่งของห้อง (รูปที่ 1), แต่จะทำงานที่ใดก็ได้ ฉันทำแน่ใจว่า นักเรียนในทีม 52 คณิตศาสตร์ทุกคน แล้ว ผมมองที่การตอบสนอง เที่ยวระบุว่า พวกเขาต้องครูให้ตลก ฉันยึดโอกาสเล่าเรื่องตลกโง่ไปหลายของประดิษฐ์ของตัวเอง หลังจากสรุปย่อ เราเดิมว่า - ตอนนี้กว่าคู่ที่ถัดไปของวัน ฉัน revisited เอกสารในชั้นเรียน และทำจุดให้พิจารณา แล้ว ก็เวลาฤดูใบไม้ผลิที่โครงการ นักเรียนที่ต้องทำงานในกลุ่มการศึกษาการตอบสนอง บีบให้จัดการเป็นหมวดหมู่ และกราฟที่เข้าใจง่ายเกี่ยวกับชนิดของครูที่จะต้องผลิต ผมไม่ได้ระบุว่า การจัดการหมายเลข หรือเป็น "สิทธิ" ชนิดของกราฟ - มี cooperatively คิดที่ออกสำหรับตัวเอง (รูปที่ 2) ส่วนใหญ่ตัดสินใจว่า บาร์กราฟดีที่สุด กราฟแต่ละไปผ่านซ้ำหลาย มีความคิดเห็นจากฉัน จนกว่าพวกเขาดี หลังจากทำกราฟสุดท้ายที่เติมกระดาษ แต่ละกลุ่มไปตำแหน่งต่าง ๆ รอบโรงเรียนเพื่อลงรายการบัญชีงานให้ดูทุกคนแม้ว่ามุมมองของฉันของโครงการจะหมดจดตามอัตวิสัย ฉันคิดว่า จะได้รับประสิทธิภาพที่สร้างความสัมพันธ์ที่ดีและสภาพแวดล้อมการเรียนรู้บวก เด็กรู้ว่า ฉันดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้อง และไม่มีความดีอะไรเด็กหวังว่าในประสบการณ์ของโรงเรียนมากกว่าที่ฉันเคยมีก่อน และใครรู้ผลว่าจะมีประชากรทั้งหมดโรงเรียนเมื่อนักเรียนและครูในอาคารอื่น ๆ ดูกราฟน่ากลัวเหล่านั้นทำ ด้วยความภาคภูมิใจ และแขวนใน hallways (3 รูป) บางครั้งทั้งหมดก็จะเป็นคำถามง่าย ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีคุณภาพและทักษะของครูเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุด (ถ้าไม่สำคัญที่สุด) ที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ใด ๆ แต่คุณสามารถยืนอยู่ที่ด้านหน้าของชั้นเรียนและสอนจนกว่าคุณจะสีฟ้าในหน้าและมันก็ไม่ได้รับประกันว่าการเรียนรู้ใด ๆ ที่เกิดขึ้นจริง ดังนั้นสิ่งที่แยกครูที่ประสบความสำเร็จจากคนที่ประสบความสำเร็จน้อยลงหรือไม่ ทุกคนจะบอกคุณว่ามันเป็นความสัมพันธ์ นั่นเป็นเหตุผลที่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างและรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับนักเรียนตลอดปีการศึกษา นอกจากนี้ยังไม่ได้เป็นความคิดที่ดีที่จะได้รับการเรียนรู้บางอย่างที่จะเกิดขึ้นในขณะที่คุณกำลังที่มัน. มันมาจาก newsfeed หรือทวีตที่ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับกิจกรรมของครูโรงเรียนประถมศึกษาไวโอมิงนางสาว Freundlich มันถูกเรียกว่าเพียงแค่ "สิ่งที่ชนิดของครูที่คุณต้องการ?" ทุกปีนางสาว Freundlich ถามคารมครั้งแรกของเธอคำถามนี้และทำให้คำตอบของพวกเขาในโปสเตอร์ว่าเธอจะแสดงในห้องของเธอตลอดทั้งปี มันเป็นความคิดที่ดีที่ฉันตัดสินใจที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกันในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่เจ็ดของฉันที่ชาเลนเจอร์โรงเรียนมัธยมในโคโลราโดสปริงส์ แรงบันดาลใจนางสาว Freundlich ได้นำไปสู่โครงการขนาดเล็กที่ไม่เพียง แต่ได้รับการยิงเครื่องยนต์ความสัมพันธ์ในถังทั้งหมด แต่ยังทำให้ประสบการณ์การเรียนรู้คณิตศาสตร์ของแท้ นี่คือวิธีที่มันจะไป. มันเริ่มต้นด้วยคำถามง่ายๆ: สิ่งที่ชนิดของครูที่คุณต้องการ? นักเรียนเขียนคำตอบบนแผ่นกระดาษ ไม่จำเป็นต้องมีประโยคที่สมบูรณ์ไม่ได้เพียงไม่กี่ความคิดจดลงหรือรายการสั้นจะทำ หลังจากที่พวกเขาได้เขียนการตอบสนองของพวกเขาพวกเขาได้รับชิ้นส่วนของเทปจากฉัน (และฉันแน่ใจว่าที่จุดจะขอบคุณพวกเขาสำหรับความพยายามของพวกเขาที่) และส่วนตัวโพสต์เอกสารของพวกเขาในห้องพัก ปีที่แล้วเราใช้กระดานดำทั้งในด้านใดด้านหนึ่งของห้อง (รูปที่ 1) แต่จะทำงานที่ใดก็ได้ ฉันทำแน่ใจว่านักเรียนทุกคณิตศาสตร์ในทีมของเรา 52 ร่วม จากนั้นผมมองไปที่การตอบสนอง ค่อนข้างน้อยแสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องการครูของพวกเขาจะเป็นตลกดังนั้นฉันคว้าโอกาสที่จะเล่าเรื่องตลกโง่เหลือเกินหลายสิ่งประดิษฐ์ของตัวเอง หลังจากทบทวนเราทิ้งมันไว้ที่นั้น - สักครู่. กว่าคู่ต่อไปของวันที่ผมมาเยือนเอกสารในชั้นเรียนและทำจุดของการให้พวกเขาพิจารณา จากนั้นก็จะเป็นเวลาที่จะฤดูใบไม้ผลิโครงการ นักเรียนถูกถามในการทำงานในกลุ่มเพื่อศึกษาการตอบสนองที่รวมตัวให้เป็นจำนวนที่สามารถจัดการประเภทและการผลิตกราฟง่ายต่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับชนิดของครูที่พวกเขาต้องการ ฉันไม่ได้ระบุว่าสิ่งที่จำนวนที่สามารถจัดการหรือ "สิทธิ" ชนิดของกราฟเป็น - พวกเขาจะต้องร่วมมือกันคิดออกว่าสำหรับตัวเอง (รูปที่ 2) ส่วนใหญ่ตัดสินใจว่ากราฟแท่งเป็นที่ดีที่สุด แต่ละกราฟเดินผ่านซ้ำหลายที่มีความคิดเห็นจากฉันจนกว่าพวกเขาจะดูดี หลังจากที่กราฟสุดท้ายที่เต็มไปด้วยแผ่นกระดาษแต่ละกลุ่มที่แตกต่างกันไปที่ไหนสักแห่งรอบโรงเรียนเพื่อโพสต์งานของพวกเขาทุกคนได้เห็น. แม้ว่ามุมมองของฉันของโครงการเป็นอัตนัยอย่างหมดจดผมคิดว่าจะได้รับประสิทธิภาพในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีและ สภาพแวดล้อมการเรียนรู้ในเชิงบวก เด็กรู้ว่าฉันดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องการและผมก็มีความคิดที่ดีในสิ่งที่เด็กหวังในประสบการณ์ของโรงเรียนของพวกเขากว่าที่ฉันเคยมีมาก่อน และผู้ที่รู้ว่าสิ่งที่ส่งผลกระทบต่อมันจะมีประชากรทั้งโรงเรียนเมื่อนักเรียนคนอื่น ๆ และครูในการสร้างกราฟดูน่ากลัวเหล่านั้นทำด้วยความภาคภูมิใจและที่แขวนอยู่ในห้องโถง (รูปที่ 3) บางครั้งก็จะเป็นคำถามง่ายๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพและทักษะของครูเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุด ( ถ้าไม่สําคัญที่สุด ) มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ แต่คุณสามารถยืนที่หน้าห้องเรียน และ สอนจนกว่าคุณจะเหนื่อย และไม่รับประกันว่ามีการเรียนรู้เกิดขึ้นจริง เพื่อแยกสิ่งที่ประสบความสำเร็จ คนที่ประสบความสำเร็จจากครูน้อยทุกคนจะบอกคุณว่า มันคือความสัมพันธ์ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างและรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับนักเรียนตลอดทั้งปีของโรงเรียน มันก็ไม่เลวนะที่จะได้รับการเรียนรู้ที่จะเกิดขึ้นในขณะที่คุณกำลังที่มัน

มันคือจากแหล่งข่าวหรือทวีตที่ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับกิจกรรมโดยไวโอมิงครูประถมศึกษา , คุณพบ .มันก็เรียกว่า " ครูแบบไหนที่คุณต้องการ ? ทุกๆ ปี นางซึ่งขอให้นักเรียนครั้งแรกของเธอ คำถามนี้และทำให้คำตอบบนโปสเตอร์ที่เธอแสดงอยู่ในห้องตลอดทั้งปี มันเป็นเช่นความคิดที่ดีที่ฉันตัดสินใจที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกันในชั้นเรียนเกรดคณิตศาสตร์ 7 ณ อาคารชาเลนเจอร์กลางโรงเรียนในโคโลราโดสปริงส์ นางสาวซึ่งเป็นแรงบันดาลใจได้นำไปสู่โครงการขนาดเล็กที่ไม่เพียง แต่ได้รับความสัมพันธ์เครื่องยนต์ยิงในถังทั้งหมด แต่ยังให้ประสบการณ์การเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์ที่แท้จริง คืออย่างนี้

มันเริ่มกับคำถามง่ายๆ : ครูแบบไหนที่คุณต้องการ ? นักเรียนเขียนคำตอบลงในกระดาษ ไม่ต้องมีประโยคที่สมบูรณ์เพียงไม่กี่ความคิด jotted ลงหรือรายการสั้น ๆ จะทำ หลังจากที่พวกเขาได้เขียนการตอบสนองของพวกเขาได้รับชิ้นส่วนของเทปจากฉัน ( และฉันแน่ใจว่าจุดที่ต้องขอบคุณพวกเขาสำหรับความพยายามของพวกเขา ) และส่วนตัวโพสต์เอกสารในห้อง ปีที่แล้วเราใช้กระดานดำทั้งในด้านหนึ่งของห้อง ( รูปที่ 1 ) แต่ที่ไหนจะทำงานฉันทำให้แน่ใจว่า นักเรียนทุกคนในทีมงานของเราของคณิตศาสตร์ 52 ร่วม แล้วดูการตอบสนอง ค่อนข้างน้อย พบว่า ต้องการให้ครูของพวกเขาเป็นตลก ผมถือโอกาสเล่าเรื่องตลกเหลือเกิน โง่หลายแห่งการประดิษฐ์ของฉันเอง หลังจากทบทวน เราทิ้งมันไว้ที่นั้น . . . สักครู่

มากกว่าคู่ต่อไปของวันผมมาพิมพ์ในชั้นเรียนและได้ให้พวกเขาพิจารณา แล้วมันเป็นเวลาที่จะฤดูใบไม้ผลิที่โครงการ ให้นักเรียนทำงานเป็นกลุ่ม เพื่อศึกษาการตอบสนอง บีบเข้าไปจัดการเลขหมวดหมู่ และสร้างง่ายต่อการเข้าใจกราฟเกี่ยวกับครูแบบไหนที่พวกเขาต้องการผมไม่ได้ระบุว่าตัวเลขง่ายหรือชนิด " สิทธิ " ของกราฟ -- พวกเขาจะร่วมกันหาทางออกสำหรับตัวเอง ( รูปที่ 2 ) ส่วนใหญ่ตัดสินใจว่า กราฟแท่งเป็นดีที่สุด แต่ละกราฟก็ผ่านหลายรอบ มีความคิดเห็นจากผม จนกว่าจะได้ดูดี หลังจากตัดสินใจสุดท้ายกราฟที่เต็มไปด้วยแผ่นกระดาษแต่ละกลุ่มไปที่ต่าง ๆรอบโรงเรียน เพื่อแสดงงานของพวกเขาทั้งหมดเพื่อดู

ถึงแม้ว่ามุมมองของฉันของโครงการเป็นแบบอัตนัย ผม คิด ว่า มัน มีความสัมพันธ์ที่ดี และมีประสิทธิภาพในการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่เป็นบวก เด็ก ๆรู้ว่าฉันดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องการ และผมมีความคิดที่ดีในสิ่งที่ลูกหวังสำหรับประสบการณ์ในโรงเรียนของพวกเขามากกว่าที่เคยมีมาก่อน