They walk in frosty silence for a w

They walk in frosty silence for a while, both figuratively and literally. Snow crunches beneath Ichimatsu's boots (dull, clunky ones Jyushimatsu'd insisted he'd need for winter) and Karamatsu's wedges as the latter attempts to strike up conversation every few minutes, his topics being shot down by the other every time with one word replies. He sighs inwardly; how was he supposed to bond with his brother like this?

Snowflakes land softly on Ichimatsu's hat, lodging themselves in the fibers. Karamatsu thinks of his own naked head mournfully-- the snow would probably melt and mess up his hair (if it somehow managed to get past the pint of gel in it). He jams his hands deeper in his pockets, balling them into fists to try and retain some warmth in his palms. Maybe he should've worn a coat after all. Though, he wonders, perhaps this was a sacrifice for fashion. Yes, that sounded right. You can't have your cake and eat it too. Karamatsu pats his hair down triumphantly. He was truly a master of language.

The grocery store comes into view eventually, and Karamatsu estimate that the snow will soon have them trapped inside if they don't hurry. He shivers and pulls his jacket tighter around himself. "Hey, do you want--" He starts when he sees the vending machine, but when he turns around Ichimatsu isn't there. He blinks, confused, until he gets a glimpse of the other slipping into a nearby alley. Karamatsu follows him curiously, opening his mouth to ask what he's doing, but stops when he hears the pitiful mewl of a stray cat. Ichimatsu attempts to coax it out from inside a cardboard box, mumbling something under his breath. Karamatsu's lips tug up into a small smile; even Ichimatsu can be cute sometimes, huh. He turns back around, heading inside the store.

Choromatsu's list is fairly simple, compromised of basic things like rice, saury, ginger, etcetera. Karamatsu tosses a package of natto in as well, considering he used up the last of it this morning. He gathers everything else and pats his jacket pocket to make sure he has the money Mom left out, then walks over to the register and checks out. He steps outside again and exhales quietly, watching his breath condense into fog in the cold air. He tucks the plastic bag's handle into the crook of his elbow, pulling out a couple 100 yen coins and punching in two buttons on the vending machine, which in turn ejects two warm cans of coffee and hot cocoa.

Ichimatsu has moved so he's now sitting against the wall, the cat cradled in his lap like a baby. He's leaned his head forward over it to protect it from the snow, and Karamatsu shivers just looking at the white powder reddening his ears and neck. Nonetheless, he walks over and bends down, holding out the can of hot cocoa for Ichimatsu to take. "Here." He says simply, grinning. I probably look like such a cool older brother right now, he thinks.

Much to his chagrin, Ichimatsu plucks the drink out of his hand without so much as a "thanks". Karamatsu falters, but he quickly recovers, opening his own coffee and sitting down beside his brother. The cat perks up and looks at him with curious eyes, but it shrinks back when he reaches to scratch behind its ears. Ichimatsu snorts at that, and Karamarsu sticks out his bottom lip, taking a sip of his drink. "Not even cats can handle my love..." He remarks with a distant expression. Ichimatsu scoffs, smoothing the cat's fur down and biting his lip to keep from saying anything.

The snow's coming down harder now. Karamatsu watches it float down in powdery clouds, then stands and shakes it off his shoulders. "We should go before we get snowed in." He says, then looks to Ichimatsu and cracks a smile. "You don't want to have to be saved by your cool niisan, would you?"

"Gross." Flies out of the other's mouth before they can process anything, and he has to bite his tongue to keep from laughing when he sees Karamatsu's expression. Ichimatsu slides his hands under the cat then, lifting it off his lap and tucking it back into its box. The elder of the two looks confused when he stands and walks towards the road again, until he looks back and says, "Didn't you say we were leaving?" Karamatsu unfreezes then, snapping his fingers and replying "Of course!" while Ichimatsu rolls his eyes.





"We could cuddle when we get home. If you're cold, I mean."



"...Ew."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาเดินในความเงียบหนาวขณะ ทั้ง figuratively และอักษร หิมะ crunches ใต้รองเท้าของ Ichimatsu (น่าเบื่อ clunky คน Jyushimatsu ได้ยืนยันเขาต้องการสำหรับฤดูหนาว) และ wedges ของ Karamatsu เป็นหลังความพยายามที่จะตีค่าทุกไม่กี่นาที การสนทนาหัวข้อของเขาถูกยิงลง โดยอื่นทุกครั้งที่มีหนึ่งคำตอบ เขา sighs สองอย่างภายใน ว่าเขาควรพันธบัตรกับน้องเช่นนี้ที่ดินเกล็ดหิมะเบา ๆ บนหมวกของ Ichimatsu พักเองในเส้นใย Karamatsu คิดว่า ตนหัวเปลือยของ mournfully - หิมะคงจะละลาย และทำร้ายเส้นผมของเขา (ถ้าได้อย่างใดจัดการรับไพน์ของเจในที่ผ่านมา) เขา jams มือลึกในกระเป๋าของเขา balling นั้นเป็นหมัด และพยายามรักษาความอบอุ่นบางอย่างในปาล์มของเขา บางทีเขาควรได้สวมใส่เสื้อนอกจาก ถึงแม้ว่า เขาประหลาดใจ ทีนี้ได้บูชาสำหรับแฟชั่น ใช่ ที่แต่เพียงแห่งขวา คุณไม่มีเค้กของคุณ และกินมากเกินไป Karamatsu สกุลเงิน pats การผมเขาลงประสบความสำเร็จ แท้จริงเขาเป็นต้นแบบของภาษาร้านค้ามาดูในที่สุด และ Karamatsu คาดว่า หิมะจะเร็วให้ติดอยู่ภายในถ้าเขาไม่รีบ เขา shivers และดึงเสื้อเขาสัดรอบตัวเอง "Hey คุณต้อง-" เขาเริ่มเห็นเครื่องหยอดเหรียญ แต่ เมื่อเขาหันรอบ Ichimatsu ไม่มี เขากะพริบ สับสน จนกว่าเขาได้รับของอื่น ๆ ลื่นไถลเข้าไปในซอยใกล้เคียงกัน Karamatsu ต่อไปนี้เขา curiously เปิดปากจะขอให้เขาทำอะไรอยู่ แต่หยุดเมื่อเขาได้ยิน mewl น่าสงสารแมวจรจัด Ichimatsu ที่พยายามคะยั้นคะยอมันออกมาจากภายในกล่องกระดาษแข็ง mumbling บางสิ่งบางอย่างภายใต้ลมหายใจของเขา ริมฝีปากของ Karamatsu สาวเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ ไม่สามารถใช้งานได้ Ichimatsu น่ารักบางครั้ง ฮะ เขาจะกลับสถาน หัวเรื่องภายในจัดเก็บรายการของ Choromatsu ได้ค่อนข้างง่าย ทำลายสิ่งพื้นฐานเช่นข้าว saury ขิง etcetera Karamatsu tosses แพคเกจของ natto ในเช่น พิจารณาเขาใช้ค่าล่าสุดของเช้านี้ เขารวบรวมทุกอย่าง แล้ว pats กระเป๋าเสื้อของเขาให้แน่ใจว่า เขามีเงินที่แม่ปล่อยออก แล้วเดินผ่านให้ลงทะเบียน และเช็คเอาท์ เขาต่อภายนอกอีกครั้ง และ exhales เงียบ ๆ ดูลมหายใจของเขาบีบเป็นหมอกในอากาศเย็น เขา tucks จัดการถุงพลาสติกเป็นส่วนงอของข้อศอกของเขา ดึงออกเหรียญ 100 เยน คู่ และเจาะในปุ่มสองปุ่มบนเครื่องหยอดเหรียญ ที่จะเลื่อนกระป๋องสองอุ่นกาแฟและโกโก้ร้อนIchimatsu ได้ย้ายเพื่อเขาตอนนี้นั่งกำแพง แมวไกวเปลในตักของเขาเช่นเด็ก เขามีเองศีรษะไปข้างหน้าเพื่อป้องกันหิมะ และ Karamatsu shivers ผงขาว reddening หูและลำคอของเขาเพียงแค่มอง กระนั้น เขาเดินผ่าน และฟันลง กดออกสามารถของโกโก้ร้อนสำหรับ Ichimatsu จะ "ที่นี่" เขากล่าวว่า เพียงแค่ grinning ฉันคงเหมือนเช่นการเย็นพี่ขณะนี้ เขาคิดมากให้เขาน้ำตกชากริน Ichimatsu plucks ดื่มจากพระหัตถ์โดยไม่ดังมากเป็นการ "ขอบคุณ" Karamatsu falters แต่เขาได้อย่างรวดเร็ว กู้ เปิดกาแฟของตัวเอง และนั่งลงข้างน้อง แมว perks ขึ้น และมองไปที่เขาด้วยอยากรู้อยากเห็นตา แต่ลดขนาดกลับเมื่อเขาเกาหลังหูมัน Ichimatsu snorts ที่ และ Karamarsu แท่งออกเขาล่าง lip การจิบเครื่องดื่มของเขา "แมวแม้ไม่สามารถจัดการกับความรักของฉัน..." เขาหมายเหตุกับนิพจน์ที่ห่างไกล Ichimatsu scoffs ราบเรียบขนแมวลง และเสียดสี lip ของเขาเพื่อไม่ให้พูดอะไรหิมะของมาลงยากตอนนี้ Karamatsu นาฬิกามันลอยลงในทรายขาวละเอียดเมฆ ยืน แล้วปั่นออกจากไหล่ของเขา "เราควรไปก่อนเราได้รับ snowed ใน" เขากล่าวว่า แล้วไป Ichimatsu และรอยแตกรอยยิ้ม "คุณไม่ต้องการให้บันทึก โดยคุณ niisan เย็น คุณ""ขั้นต้น" แมลงจากอื่น ๆ ของปากก่อนที่จะสามารถดำเนินการอะไร และต้องกัดลิ้นของเขาเพื่อไม่ให้หัวเราะเมื่อเขาเห็น Karamatsu ของนิพจน์ Ichimatsu ภาพนิ่งมือของเขาภายใต้แมว นั้น ยกออกจากตักของเขา และ tucking มันกลับเข้าไปในกล่องของ พี่สองดูสับสนเมื่อเขายืน และเดินไปยังถนนอีก จนกว่าเขาดูกลับไป และกล่าว ว่า "ไม่คุณพูดเราออกจาก" Karamatsu unfreezes แล้ว จัดระยะนิ้วมือของเขา และตอบกลับ "แน่นอน" ในขณะที่ Ichimatsu กลิ้งตา "เราได้นอกจากนี้เมื่อเราได้รับบ้าน ถ้าคุณเย็น ผมหมายถึงการ" "... Ew "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเดินอยู่ในความเงียบหนาวในขณะที่ทั้งรูปธรรมและตัวอักษร crunches หิมะใต้รองเท้าของ Ichimatsu (หมองคล้ำคน clunky Jyushimatsu'd ยืนยันว่าเขาต้องการเพื่อให้ฤดูหนาว) และเวดจ์ Karamatsu เป็นความพยายามหลังพุดคุยทุกไม่กี่นาทีหัวข้อของเขาถูกยิงโดยคนอื่น ๆ เวลาที่มีการตอบกลับคำทุกคน . เขาถอนหายใจในใจ; วิธีการที่ถูกเขาควรจะผูกพันกับพี่ชายของเขาเช่นนี้? เกล็ดหิมะที่ดินเบาหมวก Ichimatsu ของตัวเองในการยื่นเส้นใย Karamatsu คิดของหัวเปลือยของตัวเอง mournfully-- หิมะอาจจะละลายและเลอะผมของเขา (ถ้าการจัดการอย่างใดที่จะได้รับที่ผ่านมาเจลไพน์ของในนั้น) เขาติดขัดมือของเขาลึกลงไปในกระเป๋าของเขา, balling พวกเขาเป็นหมัดที่จะลองและรักษาความอบอุ่นในฝ่ามือของเขาบางส่วน บางทีเขาอาจจะควรจะได้สวมใส่เสื้อหลังจากทั้งหมด แม้ว่าเขาสงสัยบางทีนี่คือเสียสละเพื่อแฟชั่น ใช่ว่าฟังที่เหมาะสม คุณไม่สามารถมีเค้กและกินมันมากเกินไป Karamatsu ตบผมของเขาลงชัย เขาเป็นอย่างแท้จริงเป็นหลักของภาษา. ร้านขายของชำมาในมุมมองที่สุดและประมาณการ Karamatsu หิมะที่เร็ว ๆ นี้จะมีพวกเขาติดอยู่ภายในถ้าพวกเขาไม่รีบร้อน เขาสั่นและดึงเสื้อของเขาที่เข้มงวดมากขึ้นรอบตัวเอง "เฮ้คุณ want--" เขาเริ่มต้นเมื่อเขาเห็นเครื่องจำหน่าย แต่เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ Ichimatsu ไม่ได้มี เขากระพริบสับสนจนกว่าเขาจะได้รับเหลือบของอื่น ๆ ลื่นไถลลงในซอยใกล้เคียง Karamatsu ตามเขาอยากรู้อยากเห็นการเปิดปากของเขาจะขอให้สิ่งที่เขาทำ แต่หยุดเมื่อเขาได้ยินเสียงออกเสี่ยงแมวที่น่าสงสารของแมวจรจัด Ichimatsu พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมมันออกมาจากด้านในกล่องกระดาษแข็ง, พึมพำอะไรบางอย่างที่อยู่ใต้ลมหายใจของเขา ริมฝีปากของ Karamatsu ดึงขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ แม้ Ichimatsu สามารถน่ารักบางครั้งฮะ เขาหันกลับมารอบที่จะมุ่งหน้าภายในร้าน. รายการ Choromatsu คือค่อนข้างง่ายทำลายสิ่งพื้นฐานเช่นข้าว, saury ขิงเป็นต้น Karamatsu โยนแพคเกจของนัตโตะในเช่นกันพิจารณาเขาใช้ขึ้นล่าสุดของมันเช้านี้ พระองค์ทรงรวบรวมทุกอย่างอื่นและตบกระเป๋าเสื้อของเขาที่จะให้แน่ใจว่าเขามีเงินแม่ปล่อยออกมาแล้วเดินไปลงทะเบียนและการตรวจสอบออก เขาก้าวออกไปข้างนอกอีกครั้งและ exhales เงียบ ๆ ดูลมหายใจของเขาบีบลงในหมอกในอากาศที่หนาวเย็น เขา tucks จับถุงพลาสติกลงในข้อพับของข้อศอกของเขาดึงออกมาเป็นคู่ 100 เหรียญเยนและเจาะในสองปุ่มบนเครื่องจำหน่ายซึ่งในทางกลับกันสำรอกสองกระป๋องที่อบอุ่นของกาแฟและโกโก้ร้อน. Ichimatsu ได้ย้ายเพื่อให้เขาตอนนี้นั่งอยู่ กับผนังแมวประคองในตักของเขาเหมือนเด็ก เขาพิงศีรษะของเขาไปข้างหน้ามากกว่านั้นเพื่อปกป้องมันจากหิมะและ Karamatsu สั่นเพียงแค่มองที่ผงสีขาวเป็นสีแดงหูและลำคอของเขา อย่างไรก็ตามเขาเดินมากกว่าและโค้งลงถือออกสามารถของโกโก้ร้อนสำหรับ Ichimatsu ที่จะใช้ "ที่นี่." เขาบอกว่าเพียงแค่ยิ้ม ฉันอาจมีลักษณะเหมือนเช่นพี่ชายเย็นตอนนี้เขาคิดว่า. มากเพื่อความผิดหวังของเขา Ichimatsu กระตุกเครื่องดื่มออกมาจากมือของเขาโดยมากเป็น "ขอบคุณ" Karamatsu สะดุด แต่เขาได้อย่างรวดเร็วกู้เปิดร้านกาแฟของตัวเองและนั่งลงข้างพี่ชายของเขา แมว perks ขึ้นและมองไปที่เขาด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น แต่มันหดตัวกลับมาเมื่อเขามาถึงที่จะเกาหลังหูของมัน Ichimatsu ที่พยักหน้านั้นและ Karamarsu sticks ออกริมฝีปากล่างของเขาจิบเครื่องดื่มของเขา "ไม่ได้แมวสามารถจัดการกับความรักของฉัน ... " เขาพูดด้วยการแสดงออกที่ห่างไกล Ichimatsu น้ำอดน้ำทนเรียบขนของแมวลงและกัดริมฝีปากของเขาที่จะเก็บจากการพูดอะไร. หิมะมาลงหนักในขณะนี้ Karamatsu นาฬิกามันลอยลงไปในเมฆแป้งแล้วยืนและการสั่นออกไหล่ของเขา "เราควรจะไปก่อนที่เราจะได้รับในหิมะ." เขาบอกว่าจากนั้นก็มีลักษณะที่จะ Ichimatsu และรอยแตกรอยยิ้ม "คุณไม่ต้องการที่จะต้องได้รับการบันทึกไว้โดย niisan เย็นของคุณคุณจะ?" "ขั้นต้น." บินออกมาจากปากของคนอื่นก่อนที่จะสามารถดำเนินการอะไรและเขามีที่จะกัดลิ้นของเขาที่จะเก็บจากหัวเราะเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของ Karamatsu Ichimatsu สไลด์มือของเขาภายใต้แมวแล้วยกออกจากตักของเขาและ tucking มันกลับเข้ามาในกล่อง ผู้สูงอายุของทั้งสองมีลักษณะที่สับสนเมื่อเขายืนและเดินไปทางถนนอีกครั้งจนกว่าเขาจะมองย้อนกลับไปและกล่าวว่า "คุณไม่บอกว่าเรากำลังจะออกเดินทาง?" Karamatsu unfreezes แล้วหักนิ้วมือของเขาและตอบ "แน่นอน!" ในขณะที่ Ichimatsu ม้วนตาของเขา. "เราจะกอดเมื่อเราได้รับบ้าน. หากคุณเย็นผมหมายถึง." "... เอ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาเดินในมักเงียบไปพักหนึ่ง ทั้ง figuratively และแท้จริง . หิมะ crunches ใต้ ichimatsu บู๊ทส์ ( ทึบ อุ้ยอ้ายคน jyushimatsu จะยืนยันว่าเขาต้องการสำหรับฤดูหนาว ) และ karamatsu เป็นเวดจ์เป็นความพยายามหลังตีขึ้นการสนทนาทุกไม่กี่นาที หัวข้อของเขาถูกยิงลงโดยทุก ๆเวลา มีคำตอบ . . . . . ภายใน ;ทำไมเขาต้องผูกพันกับพี่ชายของเขาแบบนี้

หิมะที่ดินเบา ๆบน ichimatsu หมวก , ที่พักตัวเอง ในเส้นใย karamatsu คิดว่าหัวเปลือยของเขาเศร้าสร้อย . . . หิมะจะละลายและทำให้ผมของเขา ( ถ้ามันจัดการอย่างใดที่จะได้รับที่ผ่านมาปริมาณเจลนะ ) เขาติด มือของเขาลึกลงไปในกระเป๋าของเขาม้วนไว้ในกำมือและพยายามรักษาความอบอุ่นในอุ้งมือของเขา บางทีเขาควรจะใส่เสื้อเลย แม้ว่า เขาสงสัย บางทีมันอาจเป็นการเสียสละ สำหรับแฟชั่น ใช่ นั่นก็ถูก คุณไม่สามารถมีเค้กและกินมันเกินไป karamatsu Pats ผมของเขาลงอย่างลิงโลด เขาก็เป็นเจ้านายภาษา

ร้านขายของชำก็มาถึงในที่สุดและ karamatsu คาดว่าหิมะจะต้องติดอยู่ภายใน ถ้าพวกเขาไม่รีบ เขาตัวสั่นและดึงเสื้อของเขาแน่นรอบ ๆตัวเอง เฮ้ คุณต้องการ . . . " เขาเริ่ม เมื่อเขาเห็นเครื่อง แต่เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ ichimatsu ไม่ได้อยู่ที่นั่น เขากระพริบตา , สับสน , จนกว่าเขาจะเหลือบๆลื่นไถลเข้าไปในซอยใกล้เคียง karamatsu ดังนี้มองเขาอย่างสงสัยเปิดปากของเขาที่จะถามว่าเขาทำอะไร แต่จะหยุดเมื่อเขาได้ยิน mewl น่าสงสารแมวจรจัด ichimatsu พยายามให้มันออกมาจากข้างในกล่องกระดาษแข็งพึมพำบางอย่างภายใต้ลมหายใจของเขา karamatsu ปากง้างขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย แม้บางครั้ง ichimatsu ก็น่ารักเนอะ เขาจะเปลี่ยนอีกรอบ ไปภายในร้าน

choromatsu รายการจะค่อนข้างง่ายอันตรายของสิ่งพื้นฐานเช่นข้าว , saury ขิง และอื่นๆ . karamatsu โยนแพคเกจของนัตโตะเช่นกัน พิจารณาเขาใช้ขึ้นสุดท้ายของเช้านี้ เขารวบรวมทุกอย่างและ Pats ในกระเป๋าเสื้อของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาได้รับเงินแม่ซ้ายออก แล้วเดินมาลงทะเบียนและตรวจสอบออก เขาก้าวออกไปอีกครั้ง แล้วถอนหายใจเบาๆเฝ้าดูลมหายใจของเขาบีบเข้าไปในหมอกในช่วงอากาศเย็น เขา tucks ถุงพลาสติกก็จัดการเป็นข้อพับข้อศอกของเขาดึงออกกี่เหรียญ 100 เยนและต่อย 2 ปุ่มบนเครื่อง ซึ่งจะ ejects สองกระป๋องอุ่นกาแฟและโกโก้ร้อน

ichimatsu ได้ย้ายแล้ว ตอนนี้เขากำลังนั่งพิงผนัง , แมวรัดในตักของเขา เหมือนทารกเขาพิงศีรษะของเขาไปข้างหน้าเหนือเพื่อปกป้องมันจากหิมะ และ karamatsu สั่นดูผงสีขาวให้เป็นสีแดงหูและคอ อย่างไรก็ตาม เขาเดินมาและโค้งลง จับออกก็โกโก้ร้อนสำหรับ ichimatsu พา” ที่นี่ เขากล่าวว่า เพียง ยิ้มเลย ฉันอาจดูเหมือนเช่นเก่า เย็นพี่ตอนนี้ เขาคิดว่า

มากเพื่อความผิดหวังของเขาichimatsu plucks เครื่องดื่มออกจากมือของเขาโดยไม่ต้องมากเป็น " ขอบคุณ " karamatsu falters , แต่เขากู้คืนอย่างรวดเร็วเปิดกาแฟของตัวเองและนั่งลงข้างๆพี่ชายของเขา แมว perks และมองเขาด้วยแววตาสงสัย แต่มันเหี่ยวกลับเมื่อถึงขีดหลังหูของมัน ichimatsu . ที่นั้น และ karamarsu ที่ยื่นริมฝีปากล่างของเขา การจิบเครื่องดื่มของเขา" แม้แต่แมวสามารถจัดการกับความรักของผม . . . . . . . " เขาพูดด้วยสีหน้าที่ห่างไกล . ichimatsu กระแอมให้ขนแมวลงกัดริมฝีปากของเขาเพื่อไม่ให้พูดอะไร . . .

หิมะลงมาหนักขึ้นแล้ว karamatsu นาฬิกามันลอยลงในเมฆเป็นผง แล้วยืนสั่นออกไหล่ของเขา " . เราควรจะไป ก่อนที่เราจะรับหิมะ . " เขาพูดแล้วมอง ichimatsu และรอยแตก รอยยิ้ม" คุณไม่ต้องการที่จะถูกบันทึกไว้โดยท่านพี่ เย็นของคุณคุณจะ ?

" น่าสะอิดสะเอียน " บินออกจากปากก่อนที่พวกเขาสามารถดำเนินการอื่น ๆอะไร แล้วก็ต้องกัดลิ้นของเขาเพื่อไม่ให้หัวเราะ เมื่อเขาเห็นสีหน้า karamatsu . ichimatsu สไลด์มือของเขาตามแมว แล้วยกออกจากตักของเขาและ tucking มันกลับลงไปในกล่องของผู้อาวุโสของทั้งสองดูสับสนเมื่อเขายืนและเดินสู่ถนนอีกครั้ง จนเขากลับมาและกล่าวว่า " คุณไม่ได้บอกว่าเรากำลังจะไป ? " karamatsu unfreezes แล้วการดีดนิ้วของเขาและตอบ " แน่นอน ! " ในขณะที่ ichimatsu ม้วนตาของเขา . . . . . .





" เราได้กอดเมื่อเรากลับบ้าน ถ้าคุณหนาว ข้าหมายถึง . . . "



" . . . . . . . . . . แหวะ "