Ⅰ. INTRODUCTIONIn many Asian cultur

Ⅰ. INTRODUCTION
In many Asian cultures (such as India, Taiwan, and
Southeast Asia), betel nut , Areca catechu L. (family
Palmaceae), is traditionally masticated either alone or as a
quid along with a large variety of ingredients, such as betel
leaf (Piper betel; family Piperaceae), slaked lime, catechu,
different types of tobacco, and various additives, perfumes,
and stimulants [1]. It is estimated that over 600 million
individuals all over the world consume betel nut (also called
areca nut) in one form or another [2]. In herbal medicine,
the areca nut has been used medicinally as a drug against
parasitic worms [3]. In old Indian scripts, such as Vagbhata
(4th century), and Bhavamista (13th century), betel nut has
been described as a therapeutic agent. Its use was
recommended in many diseases, such as leucoderma,
leprosy, anaemia, and obesity. It was also reported to have
de-worming properties. In China, it has been used as a
vermifuge since the 6th century and is still employed as
such in some parts [4].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ⅰ การแนะนำ
ในวัฒนธรรมเอเชียหลายคน (เช่นอิน​​เดีย, ไต้หวันและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
), หมาก, หมากลิตรสีเสียด (ครอบครัว
palmaceae) จะ masticated แบบดั้งเดิมเพียงอย่างเดียวหรือเป็น
ชานพร้อมกับความหลากหลายของส่วนผสมเช่นพลู
ใบ (ไพเพอร์พลู; ครอบครัว Piperaceae), ปูนผิว, สีเสียด,
ประเภทที่แตกต่างกันของยาสูบและต่างๆ เติมน้ำหอมและสารกระตุ้น
[1]มันเป็นที่คาดกันว่ากว่า 600 ล้าน
บุคคลทั่วโลกกินหมาก (ที่เรียกว่า
หมากถั่ว) ในรูปแบบเดียวหรืออื่น [2] ในยาสมุนไพร
หมากมีการใช้ยาเป็นยาเสพติดกับ
หนอนปรสิต [3] ในสคริปอินเดียเก่าเช่น vagbhata
(ศตวรรษที่ 4), และ bhavamista (ศตวรรษที่ 13), หมากได้
ถูกอธิบายว่าเ​​ป็นตัวแทนในการรักษา การใช้งานเป็น
แนะนำให้ใช้ในโรคต่างๆเช่น leucoderma
โรคเรื้อนโรคโลหิตจางและโรคอ้วน มันก็รายงานว่าจะมี
de-อุปกรณ์ตกแต่งขนสุนัขคุณสมบัติ ในประเทศจีนจะได้รับการใช้เป็น
vermifuge ตั้งแต่ศตวรรษที่ 6 และยังคงได้รับการว่าจ้างให้เป็น
ดังกล่าวในบางส่วน [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ⅰแนะนำ
ในหลายวัฒนธรรมเอเชีย (เช่นอินเดีย ไต้หวัน และ
เอเชียตะวันออกเฉียง), ลูกหมาก หมากสง L. (ครอบครัว
Palmaceae), เป็นประเพณี masticated ทั้งคนเดียว หรือเป็นการ
quid หลากหลายขนาดใหญ่ของส่วนผสม เช่นหมาก
ใบไม้ (หมากพริกไทย ครอบครัว Piperaceae), ปูน สง,
ชนิดต่าง ๆ ของยาสูบ และสารเติมแต่งต่าง ๆ น้ำหอม,
สารกระต้น [1] และ คาดที่กว่า 600 ล้าน
บุคคลทั่วโลกบริโภคถั่วหมาก (เรียกว่า
สลา) ในรูปแบบเดียวหรืออื่น [2] ในยาสมุนไพร,
สลาที่ใช้ medicinally เป็นยากับ
เสียงฟู่เหมือนกาฝากหนอน [3] เก่าสคริปต์อินเดีย Vagbhata
(4th century) และ Bhavamista (ศตวรรษที่ 13), หมากถั่วมี
ได้อธิบายไว้ว่าเป็นตัวแทนรักษา ใช้ได้
แนะนำโรคหลาย เช่น leucoderma,
leprosy โรคโลหิตจาง และโรคอ้วน นอกจากนี้มันยังเป็นรายงานที่มี
คุณสมบัติ worming เด ในจีน มีการใช้เป็นแบบ
vermifuge ตั้งแต่ศตวรรษ 6 และยังเป็นลูกจ้างเป็น
เช่นในบางส่วน [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Ⅰ . การแนะนำ
ในเอเชียส่วนใหญ่วัฒนธรรม(เช่นอินเดีย,ไต้หวัน,และ
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้),หมาก,หมากสีเสียดอ.ล.(ครอบครัว
palmaceae )ใส่ในแบบดั้งเดิมทั้งคนเดียวหรือเป็นที่
ปอนด์พร้อมด้วยขนาดใหญ่ความหลากหลายของส่วนประกอบ,เช่นหมาก
ใบ(คนเป่าปี่หมากครอบครัวชะพลู),ปูนขาวธรรมดา,สีเสียด,
แตกต่างตาม ประเภท ของโรงงานยาสูบ,และสาร,น้ำหอม,
และระบบประสาทส่วนกลางอยู่ระหว่าง[ 1 ].มีการประมาณการว่าว่ากว่า 600 ล้านบาท
ซึ่งจะช่วยผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมากกว่าโลกทั้งหมดที่ บริโภค หมาก(ที่เรียกอีกอย่างว่าน็อต
หมาก)ในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง[ 2 ] ในยารักษาโรคสมุนไพร
ลูกหมากที่มีการใช้งานดีหมีเป็นยาที่มีต่อ
กาฝากซึ่งเวิร์ม[ 3 ] ในสคริปต์อินเดียเก่าเช่น vagbhata
(ศตวรรษที่ 4 . co . th )และ bhavamista (ศตวรรษที่ 13 . co . th )หมากมี
รับการอธิบายว่าเป็น Agent เพื่อการบำบัดโรคที่ ใช้เป็น
ตามมาตรฐานขอแนะนำให้ในโรคจำนวนมากเช่น leucoderma
โรคเรื้อนและโรคอ้วนโรคโลหิตจาง. มีรายงานไปยังมีคุณสมบัติ
de - worming ยัง ในประเทศจีนมีการใช้เป็น
vermifuge ตั้งแต่ศตวรรษที่ 6 และถูกใช้เป็น
ดังกล่าวในบางส่วน[ 4 ]ยังอยู่