Green Prata bananas at the full thr

Green Prata bananas at the full three-quarter stage were exposed to gamma radiation at doses of 0.0 (control), 1.0, 1.5 and 2.0 kGy and stored at 16±1 °C and 85% relative humidity. Samples were collected periodically and analyzed for peel color, pulp-to-peel ratio and levels of starch, soluble sugars and bioactive amines. Degradation of starch and formation of fructose and glucose followed first- and zero-order kinetics, respectively. Higher irradiation doses caused increased inhibitory effect on starch degradation and glucose formation. However, doses of 1.5 and 2.0 kGy caused browning of the peel, making the fruit unacceptable. Irradiation at 1.0 kGy was the most promising dose: it did not affect peel color, the pulp-to-peel ratio or the levels of the amines spermidine, serotonin and putrescine. However, it slowed down starch degradation and the formation and accumulation of fructose and glucose, delaying the ripening of the fruit for 7 days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียว Prata กล้วยในระยะ three-quarter เต็มที่สัมผัสกับรังสีแกมมาที่ปริมาณ 0.0 (ควบคุม), 1.0, 1.5 และ 2.0 kGy และเก็บไว้ที่ 16±1 ° C และความชื้นสัมพัทธ์ 85% ตัวอย่างที่ถูกรวบรวมไว้เป็นระยะ ๆ และวิเคราะห์ สำหรับสีเปลือก เยื่อเปลือกอัตราส่วน ของแป้ง น้ำตาลละลาย amines กรรมการก สลายตัวของแป้งและการก่อตัวของฟรักโทสและกลูโคสตามหนึ่งศูนย์ใบสั่ง และจลนพลศาสตร์ ตามลำดับ วิธีการฉายรังสีปริมาณสูงเกิดเพิ่มลิปกลอสไขผลการย่อยสลายแป้งและน้ำตาลในก่อ อย่างไรก็ตาม ปริมาณของ 1.5 และ 2.0 kGy เกิด browning ของเปลือก ทำให้ผลไม้ไม่สามารถยอมรับ วิธีการฉายรังสีที่ 1.0 kGy ถูกยาว่า: ได้ผลสีเปลือก เยื่อเปลือกอัตราส่วน หรือระดับของ amines spermidine, serotonin และ putrescine อย่างไรก็ตาม จะชะลอตัวลงแป้งย่อยสลาย และก่อตัว และสะสมของฟรักโทสและกลูโคส ล่าช้า ripening ของผลไม้ 7 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล้วยสีเขียว Prata ที่เต็มเวทีสามในสี่ได้รับการสัมผัสกับรังสีแกมมาในปริมาณ 0.0 (ควบคุม), 1.0, 1.5 และ 2.0 กิโลเกรย์และเก็บไว้ที่ 16 ± 1 ° C และ 85% ความชื้นสัมพัทธ์ เก็บตัวอย่างและวิเคราะห์เป็นระยะ ๆ สำหรับสีเปลือกอัตราส่วนเยื่อกระดาษเพื่อเปลือกและระดับของแป้งน้ำตาลละลายน้ำและเอมีนออกฤทธิ์ทางชีวภาพ ย่อยสลายแป้งและการก่อตัวของฟรุกโตสและกลูโ​​คสตามครั้งแรกและจลนศาสตร์ศูนย์สั่งตามลำดับ สูงกว่าปริมาณรังสีที่เกิดจากผลการยับยั้งที่เพิ่มขึ้นในการย่อยสลายแป้งและน้ำตาลในการก่อ อย่างไรก็ตามปริมาณ 1.5 และ 2.0 กิโลเกรย์ที่เกิดจากการเกิดสีน้ำตาลของเปลือกทำให้ผลไม้ที่ยอมรับไม่ได้ การฉายรังสีที่ 1.0 กิโลเกรย์เป็นยาที่มีแนวโน้มมากที่สุด: มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสีเปลือกอัตราส่วนเยื่อกระดาษเพื่อเปลือกหรือระดับของสเปอร์เอมีน, serotonin และ putrescine แต่ก็ชะลอตัวลงการย่อยสลายแป้งและการก่อตัวและการสะสมของฟรุกโตสและกลูโ​​คสชะลอการสุกของผลไม้เป็นเวลา 7 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กล้วย
สีเขียวภารตะที่เวทีสามไตรมาสเต็มสัมผัสกับรังสี แกมมา ( 0.0 ( การควบคุม ) , 1.0 , 1.5 และ 2.0 kGy และเก็บไว้ที่ 16 ± 1 ° C และความชื้นสัมพัทธ์ 85 . ทำการเก็บตัวอย่างเป็นระยะ ๆและวิเคราะห์สีเปลือกเยื่อเปลือกอัตราและระดับของแป้ง และน้ำตาลละลายสารเอมีนการสลายตัวของแป้งและโครงสร้างของฟรักโทสและกลูโคสตามคนแรกและศูนย์คำสั่งจลนศาสตร์ ตามลำดับ การฉายรังสีปริมาณสูงทำให้เพิ่มขึ้นมีผลต่อการย่อยสลายการยับยั้งแป้งและกลูโคส อย่างไรก็ตาม ขนาด 1.5 และ 2.0 kGy เกิดสีน้ำตาลของเปลือก ทำให้ผลไม้ไม่ได้ การฉายรังสีที่ 1.0 kGy เป็นยาที่มีแนวโน้มมากที่สุด : มันไม่มีผลต่อสีเปลือกเยื่อเปลือกอัตราหรือระดับของเอมีน spermidine เซโรโทนิน และ putrescine . อย่างไรก็ตาม มันชะลอการย่อยสลายแป้งและการก่อตัวและการสะสมกลูโคสและฟรุคโตส , ชะลอการสุกของผลไม้ สำหรับ 7 วัน