That is, the KSAOs are described in

That is, the KSAOs are described in a manner that highlights their relationships
to the work or the objectives, or sometimes the KSAOs needed
to achieve each objective are identified and grouped together. In addition,
they are usually defined in terms of observable job behavior. Sometimes
this characteristic even affects how the competency model is developed. A
traditional job analysis is inductive (starting with job tasks and KSAOs to
arrive at conclusions about what is important to the job), whereas competency
modeling is more deductive (starting with the outcomes and backing
into the tasks and KSAOs).
Fifth, they are developed top down rather than bottom up like job
analysis. They not only start with gathering information from executives
rather than lower level job employees like job analysis, but they usually
start with defining the competencies for executive jobs and then work their
way down.
Sixth, competency models may consider future job requirements either
directly or indirectly (e.g., Parry, 1996; Rodriguez et al., 2002; Schippmann
et al., 2000). They do not document the status quo but attempt to
look into the future and sometimes try to even define that future.
Seventh, competency models are usually presented in a manner that
facilitates ease of use. Designing for ease of use often includes the utilization
of organization-specific language. Models may be in the form of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่นคือ อธิบาย KSAOs ที่ในลักษณะที่เน้นความสัมพันธ์ของพวกเขางาน หรือวัตถุประสงค์ หรือบางครั้ง KSAOs ที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์แต่ละจะระบุ และจัดกลุ่มเข้าด้วยกัน นอกจากนี้มักจะกำหนดในลักษณะงาน observable บางทีลักษณะนี้จะมีผลต่อวิธีพัฒนารูปแบบสมรรถนะ Aวิเคราะห์งานแบบดั้งเดิมเป็น (เริ่มงานและ KSAOs ต้องเหนี่ยวมาถึงบทสรุปเกี่ยวกับสิ่งสำคัญกับงาน), ในขณะที่ความสามารถโมเดลคือ deductive มาก (เริ่มต้น ด้วยผลลัพธ์ และการสำรองข้อมูลในงานและ KSAOs)ห้า พวกเขาจะพัฒนาแบบบนลงล่างมากกว่าล่างขึ้นเช่นงานวิเคราะห์ พวกเขาไม่เพียงแต่เริ่มต้น ด้วยการรวบรวมข้อมูลจากผู้บริหารแทนที่ลดงานระดับพนักงานเช่นงานวิเคราะห์ แต่พวกเขามักจะเริ่มต้น ด้วยการกำหนดความสามารถในการบริหารงาน และทำงานแล้ว ของพวกเขาวิธีการลงหก แบบจำลองสมรรถนะอาจพิจารณางานในอนาคตความต้องการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยตรง หรือโดยทางอ้อม (เช่น Parry, 1996 ร็อดริเกซและ al., 2002 Schippmannและ al., 2000) พวกเอกสารสภาพ แต่พยายามมองไปในอนาคต และบางครั้งพยายามกำหนดอนาคตว่าแม้เจ็ด โมเดลสมรรถนะมักแสดงในรูปที่อำนวยความสะดวกง่ายต่อการใช้ ออกแบบใช้ง่ายมักจะมีการใช้ประโยชน์ภาษาเฉพาะขององค์กร รูปแบบอาจเป็นในรูปแบบของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นคือ KSAOs
จะมีคำอธิบายในลักษณะที่เน้นความสัมพันธ์ของพวกเขาในการทำงานหรือวัตถุประสงค์หรือบางครั้งKSAOs
ที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์แต่ละมีการระบุและรวมกลุ่มกัน
นอกจากนี้พวกเขามักจะถูกกำหนดในแง่ของพฤติกรรมที่สังเกตได้งาน
บางครั้งลักษณะนี้แม้จะมีผลกระทบต่อความสามารถในรูปแบบวิธีการที่ได้รับการพัฒนา
วิเคราะห์งานแบบดั้งเดิมจะเหนี่ยวนำ (เริ่มต้นด้วยงานงานและ KSAOs
ที่จะมาถึงข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งที่มีความสำคัญกับงาน) ในขณะที่ความสามารถในการสร้างแบบจำลองเป็นนิรนัยมากขึ้น(เริ่มต้นด้วยผลและสนับสนุนในงานและKSAOs.) ประการที่ห้าการที่พวกเขามี การพัฒนาด้านบนลงด้านล่างมากกว่าขึ้นเช่นงานวิเคราะห์ พวกเขาไม่เพียงเริ่มต้นด้วยการรวบรวมข้อมูลจากผู้บริหารมากกว่าที่ต่ำกว่าพนักงานงานระดับเช่นการวิเคราะห์งานแต่พวกเขามักจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดความสามารถสำหรับงานบริหารแล้วทำงานของพวกเขาทางลง. หกรุ่นความสามารถอาจจะพิจารณาความต้องการของงานในอนาคตทั้งโดยตรงหรือโดยอ้อม(เช่น Parry 1996. Rodriguez et al, 2002; Schippmann., et al, 2000) พวกเขาไม่ได้เอกสารสภาพที่เป็นอยู่ แต่พยายามที่จะมองไปในอนาคตและบางครั้งพยายามที่จะได้ในอนาคตที่กำหนด. เจ็ดรุ่นความสามารถมักจะถูกนำเสนอในลักษณะที่อำนวยความสะดวกในการใช้งานง่าย การออกแบบเพื่อความสะดวกในการใช้งานมักจะมีการใช้ภาษาเฉพาะองค์กร รุ่นอาจจะอยู่ในรูปแบบของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นคือ ksaos อธิบายไว้ในลักษณะที่เน้นความสัมพันธ์ของพวกเขา
กับงานหรือวัตถุประสงค์ หรือบางครั้ง ksaos ต้องการ
เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์แต่ละระบุ และรวมกันเป็นกลุ่ม นอกจากนี้
พวกเขามักจะกำหนดในแง่ของพฤติกรรมงานสังเกต บางครั้ง
ลักษณะนี้ยังมีผลต่อวิธีการที่ความสามารถแบบพัฒนา
เป็นการวิเคราะห์งานแบบดั้งเดิมที่เป็นอุปนัย ( เริ่มงาน และ ksaos

มาถึงข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญกับงาน ) ส่วนแบบจำลองสมรรถนะ
เป็นนิรนัย ( ที่เริ่มต้นด้วยผล และสนับสนุนในงานและ ksaos
)
5 , พวกเขามีการพัฒนาจากบนลงล่างเหมือนมากกว่า
การวิเคราะห์งาน . พวกเขาไม่เพียง แต่เริ่มต้นด้วยการรวบรวมข้อมูลจากผู้บริหาร
มากกว่าพนักงานระดับล่าง เช่น วิเคราะห์งาน แต่พวกเขามักจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดสมรรถนะ
งานบริหารและงาน

6 วิธีลง แบบสมรรถนะอาจพิจารณางานในอนาคตความต้องการเหมือนกัน
โดยตรงหรือโดยอ้อม ( เช่น , ปัดป้อง , 1996 ; Rodriguez et al . , 2002 ; schippmann
et al . , 2000 ) พวกเขาไม่ได้เอกสาร สภาพที่เป็นอยู่ แต่พยายาม

มองไปในอนาคตและบางครั้งพยายามที่จะกำหนดอนาคต .
7 รุ่นความสามารถมักจะนำเสนอในลักษณะที่
สะดวกใช้งานง่าย การออกแบบเพื่อความสะดวกในการใช้งานมักจะรวมถึงการใช้ภาษาเฉพาะ
ขององค์กร รุ่นอาจอยู่ในรูปของ