Market Opening during the 1960sDuri

Market Opening during the 1960s
During the 1950s, as Japanese exports increased, industrialized countries gradually stepped up the pressure
on the Japanese government to open its market. In the 1960s, the Japanese government initiated the process
of market opening in a strategic (scheduled, step-by-step) manner.
Trade liberalization was conducted by changing the foreign currency quota for the import of restricted
commodities (FA, fund allocation) to an automatic approval (AA). In 1960 the government adopted a
comprehensive plan to liberalize foreign trade that changed a ground rule from ‘restriction as a rule,
openness as an exception’ to the contrary. The ratio of liberalized import lines rose from 34% in 1959 to
93% in 1966.
With regard to foreign exchange transactions, the yen regained convertibility in 1960. In 1964, Japan
accepted the IMF Code Article 8 that ruled out foreign exchange restrictions for the purpose of balance of
payments stability.
As to capital flows, the law on foreign capital of 1950 stipulated that inward FDI should be allowed only if it
contributed to an improvement in balance of payments. In reality, the majority of inward FDI applications
were not approved as they were perceived to bear risks of harming the Japanese business sector. In 1967, a
basic program for capital liberalization was adopted. This program was implemented by 1970, again in a
step-by-step manner. By 1970, majority foreign ownership was allowed in 80% of Japanese industries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดตลาดในช่วงปี 1960ในช่วงปี 1950 ขณะที่ญี่ปุ่นส่งออก เพิ่มขึ้น อุตสาหกรรมประเทศค่อย ๆ ก้าวขึ้นความดันจากรัฐบาลญี่ปุ่นเพื่อเปิดตลาด ในปี 1960 รัฐบาลญี่ปุ่นเริ่มต้นกระบวนการตลาดเปิดในลักษณะเชิงกลยุทธ์ (กำหนดเวลา ทีละขั้นตอน)ดำเนินการเปิดเสรีการค้า โดยการเปลี่ยนโควต้าสกุลเงินต่างประเทศสำหรับการนำเข้าจำกัดสินค้าโภคภัณฑ์ (FA การปันส่วนกองทุน) เพื่อการอนุมัติอัตโนมัติ (AA) ในปี 1960 รัฐบาลนำมาใช้เป็นแผนครอบคลุมการการค้าต่างประเทศที่เปลี่ยนแปลงกฎพื้นดินจาก liberalize ' ข้อจำกัดตามกฎเปิดกว้างเป็นข้อยกเว้น ' ที่ขัดกัน อัตราส่วนของรายการนำเข้าเสรีเพิ่มขึ้นจาก 34% ในปี 1959 เพื่อ93% ใน 1966เกี่ยวข้องกับธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตรา เยชัว convertibility ในปี 1960 ในปี 1964 ญี่ปุ่น8 บทความรหัส IMF ที่ปกครองออกข้อจำกัดอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับวัตถุประสงค์ของ การยอมรับความเสถียรของการชำระเงินเป็นเงินทุนไหล กฎหมายว่าด้วยทุนต่างประเทศของปี 1950 กำหนดที่เข้ามาจากต่างประเทศควรได้รับอนุญาตเท่านั้นถ้ามันส่วนการปรับปรุงในดุลการชำระเงิน ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่ของการใช้งานจากต่างประเทศเข้าไม่ได้อนุมัติ ตามที่พวกเขาได้รับรู้การรับความเสี่ยงของอันตรายต่อภาคธุรกิจญี่ปุ่น ในปี 1967 การโปรแกรมพื้นฐานสำหรับการเปิดเสรีเงินทุนถูกนำมาใช้ โปรแกรมนี้ในการดำเนินการปี 1970 อีกลักษณะที่มีการทีละขั้นตอน ปี 1970 เป็นเจ้าของต่างประเทศส่วนใหญ่ได้รับอนุญาตใน 80% ของอุตสาหกรรมญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดตลาดช่วงทศวรรษที่ 1960
ในช่วงปี 1950 ในขณะที่การส่งออกของญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นประเทศอุตสาหกรรมค่อยๆก้าวขึ้นความดัน
ในรัฐบาลญี่ปุ่นในการเปิดตลาด ในปี 1960 รัฐบาลญี่ปุ่นเริ่มต้นกระบวนการ
ของการเปิดตลาดในเชิงกลยุทธ์ (ที่กำหนดขั้นตอนโดยขั้นตอน) ลักษณะ.
การเปิดเสรีการค้าได้ดำเนินการโดยการเปลี่ยนโควต้าสกุลเงินต่างประเทศสำหรับการนำเข้าของ จำกัด
สินค้าโภคภัณฑ์ (เอฟเอจัดสรรกองทุน) เพื่อ อนุมัติอัตโนมัติ (AA) ในปี 1960 รัฐบาลได้ปฏิบัติตาม
แผนครอบคลุมการเปิดเสรีการค้าต่างประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากพื้นดิน 'ข้อ จำกัด เป็นกฎที่
เปิดกว้างเป็นข้อยกเว้น' ไปในทางตรงกันข้าม อัตราส่วนของเส้นนำเข้าเสรีเพิ่มขึ้นจาก 34% ในปี 1959 ที่จะ
ถึง 93% ในปี 1966
เกี่ยวกับการทำธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศที่มีเยนกลับมาเปลี่ยนแปลงในปี 1960 ในปี 1964 ญี่ปุ่น
ได้รับการยอมรับข้อกองทุนการเงินระหว่างประเทศรหัส 8 ที่ตัดออกข้อ จำกัด แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศสำหรับ จุดประสงค์ของความสมดุลของ
ความมั่นคงการชำระเงิน.
ในฐานะที่เป็นกระแสเงินทุนกฎหมายเกี่ยวกับเงินทุนต่างประเทศของปี 1950 ระบุว่าเข้าลงทุนจากต่างประเทศควรได้รับอนุญาต แต่ถ้ามัน
มีส่วนทำให้การปรับปรุงในความสมดุลของการชำระเงิน ในความเป็นจริงของการใช้งานส่วนใหญ่ลงทุนจากต่างประเทศเข้า
ไม่ได้รับการอนุมัติตามที่พวกเขารับรู้ที่จะแบกรับความเสี่ยงของการทำร้ายภาคธุรกิจชาวญี่ปุ่น ในปี 1967 ซึ่งเป็น
โปรแกรมพื้นฐานสำหรับการเปิดเสรีเงินทุนถูกนำมาใช้ โปรแกรมนี้ถูกนำมาใช้โดยปี 1970 อีกครั้งใน
ลักษณะขั้นตอนโดยขั้นตอน 1970 โดยเจ้าของต่างประเทศส่วนใหญ่ที่ได้รับอนุญาตใน 80% ของอุตสาหกรรมญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิดตลาดในช่วงทศวรรษที่ 1960ในช่วงยุค 50 ขณะที่ญี่ปุ่นส่งออกเพิ่มขึ้น ประเทศอุตสาหกรรมค่อยๆก้าวขึ้นความดันเมื่อรัฐบาลญี่ปุ่นเปิดตลาดของ ในปี 1960 , รัฐบาลญี่ปุ่นเริ่มกระบวนการของการเปิดตลาดในเชิงกลยุทธ์ ( กำหนดการ ขั้นตอน ) ลักษณะการเปิดเสรีทางการค้า ทำการศึกษาโดยการเปลี่ยนสกุลเงินต่างประเทศโควต้านำเข้า จำกัดสินค้าโภคภัณฑ์ ( ฟ้า , กองทุนจัดสรร ) โดยอัตโนมัติ ( AA ) ใน 1960 รัฐบาล นำผังเมืองรวม การเปิดเสรีการค้าต่างประเทศที่เปลี่ยนพื้นดินกฎจาก " ข้อ จำกัด ตามกฎเปิดกว้างเป็นข้อยกเว้น " ที่ตรงกันข้ามกัน อัตราส่วนของเปิดเสรีนำเข้าสายเพิ่มขึ้นจาก 34% ในปี 1959 เพื่อ93% ใน 1966 .เกี่ยวกับธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เงินเยนได้เปลี่ยนในปี 1960 . ในปี 1964 , ญี่ปุ่นรับรหัสกองทุนการเงินระหว่างประเทศข้อ 8 ที่ปกครองออกข้อ จำกัด การแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเพื่อความสมดุลของเงินมีเสถียรภาพเป็นเงินทุน , กฎหมายว่าด้วยเงินทุนต่างประเทศของ 1950 กำหนดว่าการลงทุนทางตรงจากต่างประเทศจะได้รับอนุญาตเท่านั้นถ้าสนับสนุนการปรับปรุงในดุลการชำระเงิน ในความเป็นจริงส่วนใหญ่ของโปรแกรมการลงทุนโดยตรงเข้าไปด้านในไม่ได้รับการอนุมัติตามที่พวกเขารับรู้ที่จะแบกความเสี่ยงของการทำร้ายภาคธุรกิจญี่ปุ่น ใน 1967 ,โปรแกรมพื้นฐานสำหรับทุนเสรีเป็นลูกบุญธรรม โปรแกรมนี้ถูกพัฒนาโดย 1970 อีกครั้งในวิธีการขั้นตอนที่ โดยปี 1970 ส่วนใหญ่ต่างชาติได้รับอนุญาตใน 80% ของอุตสาหกรรมญี่ปุ่น