Over the past years, several measur

Over the past years, several measures of feed efficiency have been used (Archer et al., 1999) to identify superior animals, feeding strategies, and genetics. Most studies to date have put emphasis on evaluating feed efficiency in young growing cattle, particularly in the feedlot sector. However, emphasis in replacement heifers, developing bulls, and mature cows is growing. For years, a measure of efficiency in an animal was determined using gross feed efficiency or a feed conversion ratio. Gross feed efficiency is the ratio of live-weight gain to DMI where the higher the value the more desirable. Feed conversion ratio (FCR) is the ratio of DMI to gain where the lower the value the more desirable. Feed conversion ratio is the most widely used method of determining feed efficiency and is typically measured as a group compared to an individual animal. Reason being, intake must be determined and most facilities/feedlots are not equipped to measure individual DMI on a daily basis. One of the downfalls of feed conversion ratio is that it does not account for maintenance requirements of an animal (Archer et al., 1999) and is negatively correlated with post weaning ADG, yearling BW, and mature cow size (Herd and Bishop,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีผ่านมา วัดประสิทธิภาพต่าง ๆ ได้ใช้ (คนยิงธนูและ al., 1999) ระบุห้องสัตว์ อาหาร และกลยุทธ์พันธุศาสตร์ ศึกษามากที่สุดถึงวันได้ใส่เน้นประเมินประสิทธิภาพการใช้อาหารในหนุ่มวัวเจริญเติบโต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาค feedlot อย่างไรก็ตาม มีการเติบโตเน้น ใน heifers แทน พัฒนาวัว วัวสุก ปี การวัดประสิทธิภาพในสัตว์ที่ถูกกำหนดโดยใช้ประสิทธิภาพรวมหรืออัตราส่วนการแปลงอาหาร รวมอาหารประสิทธิภาพคือ อัตราส่วนของน้ำหนักสดกำไรกับ DMI ซึ่งสูงกว่าค่าประกอบเพิ่มเติม อัตราส่วนการแปลงอาหาร (FCR) คือ อัตราส่วนของ DMI เพื่อต่ำลงค่าประกอบเพิ่มเติม อัตราส่วนการแปลงอาหารเป็นที่ใช้วิธีการกำหนดประสิทธิภาพการใช้อาหาร และโดยปกติวัดเป็นกลุ่มเปรียบเทียบกับสัตว์แต่ละอย่างแพร่หลาย เหตุผลที่เป็น ต้องกำหนดปริมาณ และไม่พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกมากที่สุด feedlots วัด DMI แต่ละแบบ Downfalls อัตราส่วนการแปลงอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งคือมันไม่บัญชีสำหรับความต้องการบำรุงรักษาของสัตว์ (อาร์เชอร์และ al., 1999) และจะส่ง correlated กับไปรษณีย์ weaning ADG, yearling BW และขนาดผู้ใหญ่วัว (ฝูงและบาทหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าปีที่ผ่านมาหลายมาตรการของประสิทธิภาพการใช้อาหารที่มีการใช้ (ยิงธนู et al., 1999) ในการระบุสัตว์ที่เหนือกว่ากลยุทธ์การให้อาหารและพันธุศาสตร์ การศึกษาส่วนใหญ่วันที่ได้ให้ความสำคัญกับการประเมินประสิทธิภาพการใช้อาหารในวัวหนุ่มที่เติบโตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคขุน แต่ให้ความสำคัญในการเปลี่ยนสาววัวพัฒนาและวัวที่มีการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ปีที่ผ่านมาวัดประสิทธิภาพในสัตว์ที่ถูกกำหนดโดยใช้ประสิทธิภาพการใช้อาหารขั้นต้นหรืออัตราการเปลี่ยนอาหารเป็น ประสิทธิภาพการใช้อาหารขั้นต้นเป็นอัตราการเพิ่มของน้ำหนักสดเพื่อ DMI ที่สูงกว่าค่าที่ต้องการมากขึ้น ฟีดอัตราการแปลงสภาพ (FCR) คืออัตราส่วนของ DMI ที่จะได้รับที่ต่ำกว่ามูลค่าที่น่าพอใจมากขึ้น อัตราส่วนฟีดแปลงเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการกำหนดประสิทธิภาพการใช้อาหารและเป็นวัดที่มักจะเป็นกลุ่มเมื่อเทียบกับสัตว์แต่ละบุคคล เหตุผลที่ถูกบริโภคต้องได้รับการพิจารณาและสิ่งอำนวยความสะดวกมากที่สุด / feedlots ยังไม่พร้อมในการวัดแต่ละ DMI ในชีวิตประจำวัน หนึ่งใน downfalls ของอัตราการเปลี่ยนอาหารก็คือว่ามันไม่บัญชีสำหรับการบำรุงรักษาของสัตว์ (ยิงธนู et al., 1999) และมีความสัมพันธ์เชิงลบกับ ADG หย่านมโพสต์ขวบ BW และขนาดวัวผู้ใหญ่ (ฝูงและบิชอป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว่าปีที่ผ่านมา หลายมาตรการประสิทธิภาพของอาหาร มีการใช้ ( Archer et al . , 1999 ) เพื่อระบุกลยุทธ์การให้อาหารสัตว์ที่เหนือกว่าและพันธุศาสตร์ การศึกษาส่วนใหญ่ถึงวันที่ต้องใส่เน้นการประเมินประสิทธิภาพในการเลี้ยงโคหนุ่ม โดยเฉพาะในภาคการผลิต . แต่เน้นที่แทนตัวพัฒนาวัว และวัว เป็นผู้ใหญ่ขึ้น for years ,วัดประสิทธิภาพในการใช้วิเคราะห์ประสิทธิภาพของอาหารสัตว์ หรือเลี้ยงรวมอัตราส่วนการแปลง . ประสิทธิภาพการใช้อาหารรวมสัดส่วนของน้ำหนักสดเพิ่มขึ้นตามลำดับซึ่งสูงกว่าค่ายิ่งถูกใจ อัตราส่วนการแปลงอาหาร ( FCR ) คืออัตราส่วนของ DMI ที่จะได้รับที่ลดคุณค่ายิ่งถูกใจอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุดของการกำหนดประสิทธิภาพของอาหารและโดยทั่วไปจะวัดเป็นกลุ่มเมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์ บุคคล Reason being, intake must be determined and most facilities/feedlots are not equipped to measure individual DMI on a daily basis.หนึ่งใน downfalls ของอัตราส่วนการแปลงอาหารเป็นไม่บัญชีสำหรับความต้องการการบำรุงรักษาของสัตว์ ( Archer et al . , 1999 ) และไม่มีความสัมพันธ์กับอัตราการเจริญเติบโตหลังหย่านมอายุ น้ำหนักตัว และผู้ใหญ่ , ฝูงวัว ( ขนาด และบิชอป