Protests emerged in North Africa in

Protests emerged in North Africa in the beginning of 2011. Tunisia was the first country in which leadership felt the heat of civil resistance and open revolution. In January, the Tunisian president of more than twenty-three years was forced to flee to Saudi Arabia. In Egypt, millions of protesters demonstrated in the streets against political corruption and the lack of reforms. The revolution of Egypt’s citizens was not an armed conflict, but it was an effective protest, because it eventually brought about the ouster of President Hosni Mubarak, who had been in office for almost thirty years. Demonstrations and protests continued against governments in Morocco and Algeria; the people voiced their concerns regarding issues such as high unemployment, poor living conditions, and government corruption. Libya’s protests erupted into a full-scale armed revolution as antigovernment rebels took control of the city of Benghazi in an attempt to topple Muammar Gadhafi’s forty-two years of authoritarian control of the government, oil revenues, and the people. The armed Libyan revolution was eventually successful in taking control of Tripoli and in removing Gadhafi and his family from power. The revolution in Libya was aided by North Atlantic Treaty Organization (NATO) air strikes and the implementation of a no-fly zone over the country.
The ripple effect that the Tunisian revolution had on North Africa was felt on the Arabian Peninsula in places such as Yemen and Bahrain. Mass public demonstrations in Yemen over government corruption, economic conditions, and high unemployment escalated into serious armed conflicts between government troops and opposition factions that wanted the president removed from office. In Bahrain, the protests and demonstrations were centered on the request for more personal freedoms and a greater role in leadership for the Shia population, who experienced discrimination by the Sunni-dominated government. Protests also occurred in Oman for greater reforms.
The Middle East did not escape the Arab Spring of 2011. Protests in Jordan forced King ‘Abdullah II to reorganize his government. Israel and Lebanon were not as affected, as they have been addressing many of these issues on an ongoing basis. The country experiencing the greatest impact was Syria. Major mass demonstrations and serious protests against the government were staged in a number of cities across the country. In Syria, the long-term leadership of an Alawite minority continues to run the government and control the military. The al-Assad family—a father and then his son—has ruled Syria since 1971. The Syrian government has cracked down on the revolution with hard-line measures aimed at subduing the protests and demonstrations. By September 2011, more than two thousand protesters had been killed in Syria, and many more were detained or tortured. Countless others have tried to flee to neighboring countries for their safety. The protesters in Syria want democratic reforms as well as the end of the al-Assad family reign.
Other parts of the realm also felt the effects of the Arab Spring of 2011 with mixed results. Iran has had similar protests and demonstrations in past years, but there was not a major revolution or uprising as a direct result of the Arab Spring. Iran is not an Arab country but has experienced ongoing political friction between citizen factions and the government. The wars in Iraq and Afghanistan have tempered or isolated internal protests or revolutionary activities in those countries even though armed conflicts continue. Various Central Asian states have been working through similar issues but either have not had mass demonstrations or have not received the attention of news media regarding their situations. The wave of change that swept over the realm in the Arab Spring of 2011 is an example of how centripetal and centrifugal cultural forces act on a state or region. The political landscape was altered or drastically changed in many countries. The impact of these changes will be realized in the years and decades to come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประท้วงในแอฟริกาเหนือที่ปรากฏขึ้นในต้นปี 2554 ตูนิเซียเป็นประเทศแรกที่นำความรู้สึกความร้อนต้านทานแพ่งและปฏิวัติเปิด ในเดือนมกราคม ประธานาธิบดี Tunisian กว่ายี่สิบสามปีถูกบังคับให้หนีไปซาอุดีอาระเบีย อียิปต์ ล้านผู้ประท้วงแสดงในต่อต้านคอรัปชั่นและการขาดของการปฏิรูป การปฏิวัติของประชาชนของอียิปต์ไม่สู้มี แต่มันเป็นการปฏิเสธการมีผลบังคับใช้ เพราะมันก็เกี่ยวกับ ouster ของประธานาธิบดี Hosni Mubarak ที่ได้รับในสำนักงานเกือบสามสิบปี ชุมนุมและประท้วงอย่างต่อเนื่องจากรัฐบาลในประเทศโมร็อกโกและประเทศแอลจีเรีย คนที่เสียงของพวกเขากังวลเกี่ยวกับปัญหาการว่างงานสูง สภาพความเป็นอยู่ที่ดี และทุจริตรัฐบาล จ๊าวของลิเบียประท้วงการเอากองกำลังติดอาวุธปฏิวัติเป็นกบฏ antigovernment เอาของเมืองเบงกาซีในความพยายามที่จะโค่น Muammar Gadhafi สี่สิบสองปีของตัวควบคุมผู้ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จของรัฐบาล รายได้น้ำมัน และคน การปฏิวัติลิเบียอาวุธได้ในที่สุดประสบความสำเร็จ ในการควบคุมของทริโปลี และเอา Gadhafi และครอบครัวจากพลังงาน การปฏิวัติในลิเบียถูกช่วย โดยการนัดหยุดงานอากาศเหนือแอตแลนติกสนธิสัญญาองค์กร (นา) และการดำเนินการของเขตไม่บินทั่วประเทศรู้สึกผลกระทบระลอกคลื่นที่มีการปฏิวัติ Tunisian แอฟริกาเหนือคาบสมุทรอาหรับในเยเมนและบาห์เรน ชุมนุมสาธารณะจำนวนมากในเยเมนเหนือรัฐบาลทุจริต สภาวะเศรษฐกิจ และการว่างงานสูงที่เลื่อนระดับเป็นความขัดแย้งติดอาวุธร้ายแรงระหว่างกองกำลังรัฐบาลและฝ่ายค้านที่ต้องออกจากสำนักงานอธิการบดี บาห์เรน สาธิตและประท้วงถูกแปลกคำขอเสรีภาพส่วนบุคคลมากขึ้นและมีบทบาทมากขึ้นในภาวะผู้นำสำหรับประชากรฮฺ ที่มีประสบการณ์การเลือกปฏิบัติ โดยรัฐบาลครอบงำ Sunni การประท้วงยังเกิดในโอมานการปฏิรูปมากขึ้นตะวันออกกลางได้หนีฤดูใบไม้ผลิอาหรับ 2011 ใน Jordan บังคับคิง ' อับดุลลอฮ II เพื่อจัดรัฐบาลของเขา อิสราเอลและเลบานอนได้ไม่ได้รับผลกระทบ ตามที่พวกเขามีการกำหนดปัญหาเหล่านี้อย่างต่อเนื่องมากมาย ประเทศที่ประสบผลกระทบมากที่สุดคือ ซีเรีย สาธิตโดยรวมหลัก ๆ และรุนแรงการประท้วงต่อต้านรัฐบาลถูกจัดในหลายเมืองทั่วประเทศ ในซีเรีย นำระยะยาวของชนกลุ่มน้อย Alawite ที่ยังคงทำงานรัฐบาล และควบคุมกองทัพ ครอบครัว al-Assad ซึ่งเป็นบิดา และบุตร — มีซีเรียปกครองตั้งแต่พ.ศ. 2514 รัฐบาลซีเรียได้แตกลงในการปฏิวัติ ด้วยมาตรการ hard-line ที่ subduing ประท้วงและสาธิต 2554 กันยายน การฆ่าผู้ชุมนุมกว่าสองพันในซีเรีย และกักตัว หรือทรมานมาก คนอื่นนับไม่ถ้วนได้พยายามหนีไปประเทศเพื่อนบ้านเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา ผู้ประท้วงในซีเรียต้องปฏิรูปประชาธิปไตยตลอดจนสิ้นรัชกาลตระกูล al-Assadส่วนอื่น ๆ ของขอบเขตยังรู้สึกว่าผลกระทบของฤดูใบไม้ผลิอาหรับ 2011 ผลผสม อิหร่านได้มีการสาธิตและประท้วงเหมือนในปีที่ผ่านมา แต่ยังไม่มีการปฏิวัติใหญ่หรือเทียบเป็นผลโดยตรงของฤดูใบไม้ผลิอาหรับ อิหร่านไม่ได้เป็นประเทศอาหรับ แต่มีประสบการณ์แรงเสียดทานทางการเมืองอย่างต่อเนื่องระหว่างฝ่ายประชาชนและรัฐบาล สงครามในอิรักและอัฟกานิสถานได้อารมณ์ หรือแยกต่างหากภายในประท้วงหรือกิจกรรมปฏิวัติในประเทศนั้นแม้ว่าความขัดแย้งติดอาวุธต่อไป อเมริกาเอเชียกลางต่าง ๆ ทำงานได้ผ่านปัญหาคล้ายกัน แต่อาจจะไม่มีมวลสาธิต หรือได้รับความสนใจของสื่อข่าวสารเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา คลื่นของการเปลี่ยนแปลงที่กวาดผ่านแดนในฤดูใบไม้ผลิอาหรับ 2011 เป็นตัวอย่างของวิธี centripetal และแรงเหวี่ยงกองวัฒนธรรมดำเนินการกับรัฐหรือภูมิภาค ภูมิทัศน์ทางการเมืองถูกเปลี่ยนแปลง หรือเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในหลายประเทศ ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะถูกรับรู้ในปีทศวรรษที่ผ่านมามา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประท้วงเกิดขึ้นในแอฟริกาเหนือในช่วงเริ่มต้นของปี 2011 ตูนิเซียเป็นประเทศแรกที่เป็นผู้นำความรู้สึกความร้อนของความต้านทานทางแพ่งและการปฏิวัติเปิด ในเดือนมกราคมประธานาธิบดีตูนิเซียกว่ายี่สิบสามปีถูกบังคับให้หนีไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย ในอียิปต์นับล้านประท้วงแสดงให้เห็นในท้องถนนกับการทุจริตทางการเมืองและการขาดของการปฏิรูป การปฏิวัติของประชาชนอียิปต์ก็ไม่ได้เป็นความขัดแย้ง แต่มันก็ประท้วงที่มีประสิทธิภาพเพราะมันนำในที่สุดเกี่ยวกับการขับไล่ของประธานาธิบดีฮอสนีมูบารัคที่ได้รับในสำนักงานเกือบสามสิบปี การสาธิตและการประท้วงอย่างต่อเนื่องกับรัฐบาลในโมร็อกโกและแอลจีเรีย; คนที่เปล่งออกมาของพวกเขากังวลเกี่ยวกับประเด็นต่าง ๆ เช่นการว่างงานสูง, สภาพความเป็นอยู่ที่ยากจนและการทุจริตของรัฐบาล การประท้วงลิเบียระเบิดเต็มรูปแบบการปฏิวัติติดอาวุธเป็นกบฏต่อต้านรัฐบาลเข้าควบคุมของเมืองเบงกาซีในความพยายามที่จะโค่นล้ม Muammar Gadhafi ของสี่สิบสองปีที่ผ่านมาจากการควบคุมของรัฐบาลเผด็จการ, รายได้จากน้ำมันและผู้คน การปฏิวัติลิเบียติดอาวุธในที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการควบคุมของตริโปลีและในการลบ Gadhafi และครอบครัวของเขาจากอำนาจ การปฏิวัติในลิเบียได้รับความช่วยเหลือจากภาคเหนือองค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติก (นาโต) โจมตีทางอากาศและการดำเนินงานของเขตห้ามบินทั่วประเทศ.
ผลกระทบระลอกว่าการปฏิวัติตูนิเซียมีในแอฟริกาเหนือเป็นความรู้สึกในคาบสมุทรอาหรับในสถานที่เช่น เยเมนและบาห์เรน ประชาชนเดินขบวนประท้วงในเยเมนมวลมากกว่าการทุจริตของรัฐบาลภาวะเศรษฐกิจและการว่างงานสูงเพิ่มขึ้นในการแก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างรุนแรงระหว่างกองกำลังของรัฐบาลและกลุ่มฝ่ายค้านที่ต้องการประธานถอดถอนออกจากตำแหน่ง ในบาห์เรน, การประท้วงและการสาธิตได้รับการเป็นศูนย์กลางในการขอเสรีภาพส่วนบุคคลมากขึ้นและมีบทบาทในการเป็นผู้นำมากขึ้นสำหรับประชากรชิที่มีประสบการณ์การเลือกปฏิบัติโดยรัฐบาลซุนเด่น การประท้วงยังเกิดขึ้นในโอมานการปฏิรูปมากขึ้น.
ตะวันออกกลางไม่ได้หลบหนีฤดูใบไม้ผลิอาหรับของปี 2011 การประท้วงในจอร์แดนบังคับกษัตริย์อับดุลลาห์ที่สองที่จะปฏิรูปรัฐบาลของเขา อิสราเอลและเลบานอนที่ไม่ได้รับผลกระทบเช่นที่พวกเขาได้รับการจัดการกับปัญหาเหล่านี้ของหลาย ๆ อย่างต่อเนื่อง ประเทศที่ประสบผลกระทบมากที่สุดคือซีเรีย การสาธิตมวลที่สำคัญและการประท้วงอย่างรุนแรงต่อต้านรัฐบาลเป็นฉากในหลายเมืองทั่วประเทศ ในประเทศซีเรียเป็นผู้นำในระยะยาวของผู้ถือหุ้นส่วนน้อย Alawite ยังทำงานต่อไปของรัฐบาลและการควบคุมทางทหาร ครอบครัวอัลอัสซาดบิดาและจากนั้นลูกชายของเขาได้ปกครองซีเรียตั้งแต่ปี 1971 รัฐบาลซีเรียได้แตกลงบนปฏิวัติมาตรการยากสายที่มุ่งขอแรงการประท้วงและการสาธิต โดยเดือนกันยายน 2011, มากกว่าสองพันประท้วงถูกฆ่าตายในซีเรียและอื่น ๆ อีกมากมายที่ถูกคุมขังหรือถูกทรมาน คนนับไม่ถ้วนได้พยายามที่จะหลบหนีไปยังประเทศเพื่อนบ้านเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา ผู้ประท้วงในซีเรียต้องการการปฏิรูปประชาธิปไตยเช่นเดียวกับในตอนท้ายของการครองราชย์ของครอบครัวอัลอัสซาด.
ชิ้นส่วนอื่น ๆ ของดินแดนที่ยังรู้สึกว่าผลกระทบของฤดูใบไม้ผลิของอาหรับปี 2011 มีผลการผสม อิหร่านได้มีการประท้วงที่คล้ายกันและการสาธิตในปีที่ผ่านมา แต่ยังไม่มีการปฏิวัติใหญ่หรือการจลาจลเป็นผลโดยตรงของฤดูใบไม้ผลิอาหรับ อิหร่านไม่ได้เป็นประเทศอาหรับ แต่มีประสบการณ์แรงเสียดทานทางการเมืองอย่างต่อเนื่องระหว่างกลุ่มประชาชนและรัฐบาล สงครามในอิรักและอัฟกานิสถานได้อารมณ์หรือแยกการประท้วงภายในหรือกิจกรรมการปฏิวัติในประเทศเหล่านั้นแม้ว่าความขัดแย้งอย่างต่อเนื่อง ประเทศในเอเชียกลางต่าง ๆ ได้รับการทำงานผ่านปัญหาที่คล้ายกัน แต่อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้มีการเดินขบวนหรือยังไม่ได้รับความสนใจจากสื่อข่าวเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา คลื่นของการเปลี่ยนแปลงที่กวาดไปทั่วดินแดนในฤดูใบไม้ผลิของอาหรับ 2011 เป็นตัวอย่างของวิธีกองกำลังศูนย์กลางทางวัฒนธรรมและแรงเหวี่ยงกระทำในรัฐหรือภูมิภาค ภูมิทัศน์ทางการเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงหรือมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในหลายประเทศ ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะรับรู้ในปีทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประท้วงเกิดขึ้นในแอฟริกาเหนือในช่วงต้นปี 2554 ตูนิเซีย เป็นประเทศแรกที่ผู้นำรู้สึกความร้อนของความต้านทานและการปฏิวัติทางเปิด ในเดือนมกราคม , ตูนิเซียประธานกว่า 23 ปีถูกบังคับให้ลี้ภัยไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย ในอียิปต์ , ล้านของผู้ประท้วงแสดงให้เห็นในท้องถนนต่อต้านการทุจริตทางการเมืองและการขาดการปฏิรูปการปฏิวัติของประชาชนชาวอียิปต์ไม่ได้มีความขัดแย้ง แต่เป็นการประท้วงอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะในที่สุดก็มาเกี่ยวกับ ouster ของประธานาธิบดี Hosni Mubarak ที่ได้รับในสำนักงานเกือบสามสิบปี การสาธิตและการประท้วงอย่างต่อเนื่องกับ รัฐบาล ใน โมร็อกโก และแอลจีเรีย ประชาชนออกเสียงของพวกเขากังวลเกี่ยวกับปัญหาเช่นการว่างงานสูงสภาพความเป็นอยู่ที่ยากจน และรัฐบาลคอรัปชั่น ลิเบียประท้วงปะทุขึ้นในการปฏิวัติติดอาวุธเต็มรูปแบบเป็นกบฏตัดสินใจยึดการควบคุมของเมือง Benghazi ในความพยายามที่จะโค่นล้มมูอัมมาร์ กัดดาฟี เป็น 42 ปีของการควบคุมเผด็จการของรัฐบาล รายได้จากน้ำมัน และประชาชนการปฏิวัติลิเบียอาวุธสำเร็จในที่สุดในการควบคุมของตริโปลีในการลบ กัดดาฟีและครอบครัวของเขาจากอำนาจ การปฏิวัติในลิเบียถูกช่วยโดยองค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ ( นาโต ) โจมตีทางอากาศและการไม่มีบินโซนเหนือประเทศ .
ระลอกคลื่นผลว่า การปฏิวัติตูนิเซียในแอฟริกาเหนือ รู้สึกในคาบสมุทรอาหรับในสถานที่ต่าง ๆ เช่น เยเมน และบาห์เรน มวลชนประท้วงในเยเมนเหนือรัฐบาลคอร์รัปชั่น เงื่อนไขทางเศรษฐกิจและการว่างงานสูงทวีความขัดแย้งรุนแรงระหว่างกองกำลังรัฐบาลและฝ่ายต่อต้านต้องการประธานาธิบดีออกจากสำนักงาน ในบาห์เรนการประท้วงและการชุมนุมอยู่ในการร้องขอเพื่อเสรีภาพส่วนบุคคลมากขึ้น และ มากขึ้น บทบาทในการเป็นผู้นำสำหรับประชากรชิ ใครมีประสบการณ์การเลือกปฏิบัติโดยซุนครอบงำรัฐบาล การประท้วงยังเกิดขึ้นในโอมาน เพื่อการปฏิรูปมากขึ้น
ตะวันออกกลางไม่หนี ฤดูใบไม้ผลิของอาหรับ 2011 การประท้วงในประเทศจอร์แดนบังคับของกษัตริย์อับดุลลาห์ที่ 2 ปฏิวัติรัฐบาลของเขาอิสราเอลและเลบานอน อย่างไม่ กระทบ เป็น พวกเขามีที่อยู่หลายประเด็นเหล่านี้บนพื้นฐานอย่างต่อเนื่อง ประเทศได้รับผลกระทบมากที่สุด คือ ซีเรีย การสาธิตและการประท้วงใหญ่มวลร้ายแรงต่อรัฐบาล เป็นฉากในหลายเมืองทั่วประเทศ ในซีเรียผู้นำชนกลุ่มน้อย Alawite ระยะยาวของรัฐบาลยังคงทำงานและควบคุมทหาร พ่อ family-a อัล อัสซาด และลูกชายของเขาได้ปกครองซีเรียตั้งแต่ 1971 รัฐบาลซีเรียได้แตกลงในการปฏิวัติด้วยเส้นหนักมาตรการที่มุ่งขจัดการประท้วงและการชุมนุม กันยายน 2011 , มากกว่าสองหมื่นประท้วงได้ถูกฆ่าตายในซีเรียและอีกมากมายถูกกักขังหรือถูกทรมาน อีกหลายคนได้พยายามที่จะหลบหนีไปยังประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อความปลอดภัยของพวกเขา ผู้ประท้วงในซีเรียต้องการเรียกร้องประชาธิปไตย รวมทั้งสิ้น อัล อัสซาด ครอบครัวรัชกาลที่ .
ส่วนอื่น ๆของแดนก็รู้สึกว่าผลของฤดูใบไม้ผลิอาหรับ 2011 กับผลผสม อิหร่านได้มีการประท้วงคล้ายกันและการสาธิตในช่วงปีแต่ไม่มีหลักของการปฏิวัติ หรือกบฏเป็นผลโดยตรงของฤดูใบไม้ผลิอาหรับ อิหร่านเป็นประเทศอาหรับแต่มีประสบการณ์ทางการเมืองอย่างต่อเนื่องแรงเสียดทานระหว่างกลุ่มประชาชนและรัฐบาล สงครามในอิรักและอัฟกานิสถาน ได้อารมณ์ หรือแยกภายใน การประท้วง หรือกิจกรรมปฏิวัติในประเทศเหล่านั้น แม้ว่าความขัดแย้งต่อไปต่างๆในเอเชียกลาง สหรัฐอเมริกาได้ทำงานผ่านปัญหาที่คล้ายกัน แต่ให้มีการสาธิตมวล หรือ ไม่ได้รับความสนใจจากสื่อข่าวเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา คลื่นของการเปลี่ยนแปลงที่กวาดผ่านดินแดนในฤดูใบไม้ผลิอาหรับ 2011 เป็นตัวอย่างของวิธีแรงเหวี่ยงศูนย์กลางวัฒนธรรมและกฎหมายของรัฐหรือภูมิภาคภูมิทัศน์ทางการเมืองมีการเปลี่ยนแปลงหรือเปลี่ยนแปลงอย่างมากในหลายประเทศ ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะตระหนักในปีทศวรรษมา
.