You let out a deep sigh as you walk

You let out a deep sigh as you walked next to your best friend, Matoro Juka (You know, the girl with the fox hat thingy from Hakuren's team), towards the benches next to the soccer field.

"What is it, (F/n)?" Matoro looked worriedly at you. You blinked a couple of times and then smiled.

"It's nothing.. It just bothers me that I was late, again." You sighed again and hung your head in defeat. Matoro chuckled.

"Then buy a different alarm or.. stop dreaming about a certain someone?"

"What? I don't dream about anyone.." You frowned at her. Now Matoro sighed.

"All right. Fine, whatever. I'm hungry, so can we hurry up already?" Without waiting for an answer she pulled you along by your sleeve until you reached the bench. There she plopped down on it and got her food from her bag. You chuckled slightly at her behaviour and sat down next to her. You weren't that hungry, so you looked around a bit in a dazed way.

"Lost something again, (F/n)-san?" Your head snapped towards the side where Fubuki was smiling at you.

"Oh, no. I was just looking for inspiration." He chuckled.

"I see. You're always rather dreamy, aren't you?"

"Am I?" You tilted your head slightly, a thoughtful expression on your face.

"Yes, you are." Matoro cut in, having finished her lunch. "But.. uhm.. (F/n), I have to be somewhere and I totally forgot. So see you later, okay?" Matoro smiled towards you as her eyes flickered to Fubuki for a moment. You frowned slightly, but then she was already gone.

"Mind of I sit here?" Fubuki asked.

"Oh, sure. Go ahead." When he sat down your eyes went across the field again.

"Say, can I ask you something?"

"Of course." You returned your gaze towards him.

"You've drawn about everyone from the team, but.. well.. not me." He scratched his cheek as he looked away.

"Oh!" Your cheeks gained colour and you looked away too. "Uhm.. well.. t-that's because.. uhm.. you don't stand still that much and your shoots are really-" You stopped yourself mid sentence and bit your lip.

"Really what?" Fubuki had turned towards you again, but you kept staring towards the ground.

"No, I won't tell you." You shook your head vividly.

"Come on. I won't bite."

"I'm not telling you. It's too-" You stopped talking again.

"Why don't you ever finish sentences?"

"Just because." You heard him sigh.

"I still don't know what it is with my techniques, though."

"It's nothing." You still refused to look at him and you felt completely stressed out, like you always felt when someone pressured you.

"Come on. I really want to know."

"Please stop." Your voice sounded pleading and you shook your head once more, your hands now going through your hair.

"(F/n)-san?" He touched your arm, making you flinch. You looked at him through your hair with scared eyes.

"I-I'm sorry. I just can't handle pressure very good." You sniffed and looked forward again, going with a hand through your hair to get it out of your eyes.

"I'm sorry. I didn't know that." Fubuki looked away and seemed to think for a moment. You looked at him and then realized that he actually looked rather sad.

"Fubuki-san?" You stretched out your hand towards him, but stopped halfway when you realized why he might be sad.

"I think y-your shoots are really.. beautiful. T-that's what I wanted to say." You blushed and stared towards your hands, which now laid folded in your lap.

"That's it? Phew.." He sighed in relief. Your head snapped back to him.

"What do you mean?"

"I thought that it was something really bad." He looked you in the eye and smiled.

"R-really bad? Well, maybe it is.." You stared towards the trees at the other side of the field.

"Huh? What do you mean?" He followed your glance and then fixed his gaze back on you.

"Well, because they're so.. beautiful, I can't draw them properly since I get so-" You stopped again when you felt your cheeks heat up. You swallowed and then shook your head. "S-since I get so.. entranced by them."

"You get entranced.. by my shoots?" He sounded utmost surprised.

"Why are you so surprised? I would trade my soul to get used to them and be able to draw them properly." You bit your lip again as you now glared at the forest.

"Your soul, you say?"

"Yeah." When you had said that you felt a hand on your shoulder and you looked towards Fubuki, giving him a questioning look. He, on the other hand, just smiled and moved his hand to your cheek. Then, his other hand followed suit, but on your other cheek. As you were forced to look into his bluish-grey eyes, you suddenly felt very calm. You tilted your head slightly and he chuckled.

"What is it?" You asked, but he shook his head. Then, he bent forward and when you grasped the concept he was already too close for you to politely refuse. So you kissed back instead. Your hands moved from your lap to his shoulder and neck. His hands went from cupping your face to your waist and hair. When you broke the kiss, he shot you a questioning look. You were busy with catching your breath, while he merely looked like he just ran to get on time for class.

"I.. I'm not.. an international football star.. like you.. you know? I need air." You managed to say as you clutched onto his shoulders. He chuckled again.

"You know, this international football star could show you his techniques until you get used to them." You chuckled too.

"Yeah, I already sold you my soul, right? Or hasn't the deal been sealed entirely yet?"

"Hmm.. I might need one last check to see if you're really certain about it."

"Okay." You smiled and moved towards him. He smiled as well and pulled you towards him, but just before your lips met he whispered something.

"You do know that you're wearing your shirt the other way around, right?"

"What!?" You pulled out of his grasp and looked down at your shirt. You sighed in frustration while he chuckled at your reaction.

"Don't worry about it. They say artists are chaotic after all and it's one of the things I like most about you." You frowned and pouted worriedly, but he pulled you closer again.

"Come, come." He closed the last bit of gap there was between the two of you and, with a sigh, let yourself fall into his kiss again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณให้ออกล่องลึกขณะที่คุณเดินอยู่ดีเพื่อน (คุณทราบ สาวกับหมวก fox thingy จากทีมงานของ Hakuren) Juka, Matoro ต่อม้านั่งอยู่สนามฟุตบอล"มันคืออะไร, (F/n) หรือไม่" Matoro มอง worriedly ที่คุณ คุณคันนั้นกะพริบสองครั้ง และยิ้มแล้ว"มันคืออะไร... มันเพียงรบกวนฉันที่ได้ปลาย อีกด้วย" คุณถอนหายใจอีกครั้ง และแขวนหัวของคุณในความพ่ายแพ้ Matoro เบา ๆ"แล้ว ซื้อปลุกที่แตกต่างกัน หรือ... หยุดฝันบางคน""อะไร ผมไม่ฝันถึงใคร..." คุณ frowned ที่เธอ ตอนนี้ Matoro ถอนหายใจ"เอาละกัน ดี สิ่งนั้น ฉันหิว เพื่อให้ สามารถเรารีบขึ้นแล้ว? " โดยไม่รอคำตอบ เธอดึงคุณตาม ด้วยแขนของคุณจนกว่าคุณถึงม้านั่ง มีเธอ plopped ลงไว้ และได้อาหารจากกระเป๋าเธอ คุณเบา ๆ เล็กน้อยในพฤติกรรมของเธอ และนั่งลงข้างเธอ คุณไม่ได้ว่า หิว ดังนั้นคุณมองรอบ ๆ บิตแบบงง"หายไปอะไรอีก, (F/n) -ซาน? " หัวของคุณจัดชิดไปทางด้านที่ถูกยิ้ม Fubuki ที่คุณ"โอ้ หมายเลขผมได้หาแรงบันดาลใจ" เขาเบา ๆ"อืมม คุณเสมอแต่ฝัน ไม่คุณ""ฉัน" คุณยืดศีรษะเล็กน้อย นิพจน์เด่นบนใบหน้าของคุณ"ใช่ คุณจะ" Matoro ตัด มีเสร็จมื้อกลางวันของเธอ "แต่... uhm ... (F/n), ฉันจะต้องบาง และฉันลืม พบกัน ในภายหลัง ไร" Matoro ยิ้มต่อคุณเป็นดวงตาของเธอ flickered Fubuki ครู่ คุณ frowned เล็กน้อย แต่แล้ว เธอได้หายไป"จิตใจของฉันนั่งที่นี่" Fubuki ถาม"โอ้ แน่ ไปข้างหน้า" เมื่อเขานั่งลงตาไปข้ามอีกครั้ง"พูด สามารถฉันถามอะไร""แน่นอน" คุณกลับสายตาไปยังเขา"คุณได้เกี่ยวกับทุกคนออกจากทีม แต่... ดี... ดิฉัน" เขาสามารถมีรอยขีดข่วนในแก้มของเขาขณะที่เขามองไป"โอ้" คุณแก้มได้สี และคุณมองไกลเกินไป "Uhm ... ดี... t-เนื่องจาก... uhm ... คุณไม่ยืนยังที่มาก และการถ่ายภาพของคุณเป็นจริง- "คุณหยุดตัวเองกลางประโยค และบิต lip ของคุณ"จริง ๆ อย่างไร" Fubuki มีเปิดสู่คุณอีกครั้ง แต่คุณยังคงจ้องมองไปยังพื้นดิน"ไม่ ฉันจะบอกคุณ" คุณจับศีรษะภายนอกอย่างชัดเจน"โธ่ ฉันจะกัด""ฉันไม่บอกคุณ ก็เกินไป- "หยุดพูดอีก"ทำไมไม่เคยเสร็จประโยค""เพียงเพราะ" คุณได้ยินเขาถอนหายใจ"ยังไม่รู้มันคืออะไร ด้วยเทคนิคของฉัน แม้ว่าการ""มันคืออะไร" คุณยังคงปฏิเสธที่จะมองไปที่เขา และคุณสมบูรณ์เน้นสักหลาด เช่นคุณมักจะรู้สึกเมื่อคนกดดันคุณ"โธ่ จริง ๆ อยากจะรู้""โปรดหยุด" เสียงของคุณแต่เพียงแห่งขอ และคุณจับหัวของคุณอีกครั้ง คุณมือขณะ ผ่านเส้นผมของคุณ"(F/n) ซัง? " เขาสัมผัสแขน ทำคุณ flinch คุณมองเขาผ่านเส้นผมของคุณ ด้วยกลัวตา"ผม-ผมเสียใจ ฉันเพียงไม่สามารถจัดการกับความดันที่ดี" คุณ sniffed และมองไปข้างหน้าอีก ไปกับมือผ่านเส้นผมของคุณจะได้รับจากตา"ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่า" Fubuki มองไป และดูเหมือนจะ คิดว่า ช่วง คุณมองเขา และรับรู้ว่า เขาจะดูค่อนข้างเศร้า"Fubuki ซัง" คุณเหยียดมือของคุณไปยังเขา แต่หยุด halfway เมื่อรู้สาเหตุเขาอาจเศร้า"ผมคิดว่า ถ่ายภาพของคุณ y เป็นจริง ๆ ... สวยงาม T-นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากพูด " คุณขวยเขิน และจ้องไปสู่มือของคุณ ซึ่งขณะนี้วางพับในปัจจุบัน"ใช่หรือไม่ ทัศนียภาพ..." เขาถอนหายใจในบรรเทา หัวของคุณจัดชิดกลับเขา"ไม่คุณหมายถึงอะไร""คิดว่า มันเป็นสิ่งไม่ดี" เขามองคุณตา และยิ้ม"อาร์ไม่ดี ดี บางทีก็กัน " คุณเริ่มไปทางต้นไม้กันของฟิลด์"ฮะ ทำคุณหมายถึงอะไร" เขาตามอย่างรวดเร็วของคุณ และจากนั้น คงสายตาของเขากลับคุณ"ดี เพราะพวกเขากำลังดังกล่าว สวยงาม ฉันไม่วาดได้อย่างถูกต้องเนื่องจากได้รับดังนั้น- "คุณหยุดอีกครั้งเมื่อคุณรู้สึกของคุณแก้มร้อนขึ้นได้ คุณกลืนกิน และจับหัวของคุณแล้ว " S-เนื่องจากได้รับนั้น entranced โดยพวกเขา""คุณรับร่างทรงของเทพเจ้า... โดยฉันถ่ายภาพ" เขาแต่เพียงแห่งความประหลาดใจ"ทำไมคุณจึงประหลาดใจ ฉันจะค้าขายจิตวิญญาณของ การรับใช้ของพวกเขาสามารถวาดได้อย่างถูกต้อง" คุณบิตของ lip อีกครั้งเป็นคุณ glared ตอนนี้ ที่ป่า"จิตวิญญาณของคุณ คุณพูด""ใช่" เมื่อคุณได้กล่าวไว้ว่า คุณรู้สึกมือบนไหล่ของคุณ และคุณมองไปทาง Fubuki ให้เขาดูข้อสงสัย เขา ในทางกลับกัน เพียงยิ้ม แล้วย้ายมือของเขากับแก้มของคุณ แล้ว ชุดตามมือของเขา แต่ บนแก้มของคุณ ตามที่คุณถูกบังคับให้มองเข้าไปในตาระยับสีเทา คุณก็รู้สึกสงบมากขึ้น คุณยืดศีรษะเล็กน้อย และเขาเบา ๆ"มันคืออะไร" ถามคุณ แต่เขาจับหัวของเขา แล้ว เขางอไปข้างหน้า และเมื่อคุณ grasped แนวคิด เขาได้ใกล้ชิดเกินไปสำหรับคุณสุภาพปฏิเสธ ดังนั้น คุณรั้งกลับแทน ย้ายจากปัจจุบันมือไหล่และคอของเขา มือของเขาไปจาก cupping ใบหน้าถึงเอวและผมของคุณ เมื่อคุณยากจนการจูบ เขายิงคุณดูข้อสงสัย คุณกำลังยุ่งอยู่กับการจับลมหายใจของคุณ ในขณะที่เขาเพียงดูเหมือนว่าเขาวิ่งได้เวลาสำหรับการเรียน"I.. ฉันไม่... ดาวมีฟุตบอลนานาชาติ... เช่นคุณ... เธอรู้นี่ ต้องอากาศ" คุณจัดการว่าเป็นคลัตช์ลงบนไหล่ของเขา เขาเบา ๆ อีกครั้ง"คุณทราบ ดาวนี้ฟุตบอลนานาชาติได้แสดงเทคนิคของเขาจนกว่าคุณได้ใช้ไป" คุณเบา ๆ เกินไป"ใช่ ฉันแล้วขายคุณจิตวิญญาณของฉัน ขวา หรือไม่การจัดการถูกปิดผนึกทั้งหมดยัง? ""อืมม... อาจต้องเช็คล่าสุดหนึ่งเพื่อดูถ้าคุณแน่ใจจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้""ดี" คุณยิ้ม และย้ายไปยังเขา เขายิ้มด้วย และดึงคุณต่อเขา แต่ก่อนไปตามริมฝีปากของ เขากระซิบอะไร"คุณรู้ว่า คุณกำลังใส่เสื้อของวิธีอื่น ๆ ขวา""อะไร?" คุณดึงออกมาจากความเข้าใจของเขา และมองลงไปในเสื้อของคุณ คุณถอนหายใจในแห้วขณะเขาเบา ๆ ที่ปฏิกิริยาของคุณ"ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน พวกเขากล่าวว่า ศิลปินจะวุ่นวายหลังจากทั้งหมด และเป็นหนึ่งในสิ่งที่ชอบมากที่สุดเกี่ยวกับคุณ" คุณ frowned และ pouted worriedly แต่เขาทำลายคุณใกล้ชิดอีกครั้ง"มา มา" เขาปิดบิตสุดท้ายของช่องว่างที่มีระหว่างสอง ของคุณ และ การล่อง ปล่อยตัวตกจูบของเขาอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณถอนหายใจลึกเมื่อคุณเดินข้างๆ เพื่อนรัก matoro juka ( คุณรู้มั้ย ผู้หญิงกับหมวกหมาจิ้งจอกได้จากทีม คุเรน ) ต่อที่ม้านั่งข้างสนามฟุตบอล

" มันคืออะไร ( f / n ) ? " matoro ดู worriedly ที่คุณ คุณกระพริบตาสองสามครั้ง แล้วยิ้ม

" ไม่มีอะไรหรอก . . . . . . . It just bothers me that I was late, again." You sighed again and hung your head in defeat.matoro หัวเราะ

" แล้วซื้อปลุกที่แตกต่างกันหรือ . . . . . . . หยุดฝันถึงใครบางคน ?

" อะไร ? ผมไม่ได้ฝันถึงใคร . . . . . . . " เธอขมวดคิ้วใส่เธอ now matoro Colon ในเก็บกวาดเก็บกวาด " เป็น . เออ ก็ได้ ฉันหิวแล้ว เรารีบตื่นแล้วเหรอ ? " โดยไม่รอคำตอบ เธอจึงดึงเธอตามแขนของคุณจนกว่าจะถึงม้านั่ง เธอจ่ายเงินบนและได้รับอาหารจากกระเป๋าของเธอเธอหัวเราะเล็กน้อยในพฤติกรรมของเธอ และนั่งลงข้างๆ เธอ คุณไม่หิว คุณมองรอบ ๆบิตในทางงง

" สูญเสียบางสิ่งอีกครั้ง ( f / n ) - ซัง ? หัวหลุดไปทางด้านที่ฟุบุกิก็ยิ้มให้คุณ

" โอ้ ไม่ ฉันกำลังมองหาแรงบันดาลใจ . " เขาหัวเราะ

" ผมเห็น คุณไม่ฝันเสมอ ไม่ใช่หรือ ? "

" ผม ? " จากผู้มีปืนบวกสีหน้าครุ่นคิดบนใบหน้าของคุณ .

" ใช่เธอ " matoro ตัดเสร็จแล้วไปกินข้าว " แต่ . . . . . . . อืม . . . . . . . ( F / n ) ต้องไปที่อื่น ฉันลืมไป งั้นเจอกันวันหลังนะ โอเค ? matoro ยิ้มต่อเธอตาเธอ flickered กับฟุบุกิ สักครู่ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่แล้วเธอก็หายไปแล้ว

" จิตใจของฉันนั่งที่นี่ " ? ฟุบุกิถาม

" โอ้ แน่นอน เอาเลย