Tails a’ wagging, tongues a’ hangin

Tails a’ wagging, tongues a’ hanging. They all come a’ running the moment Taeyeon lifts the lid of the huge pot. She stirs the stew in it with a big wooden spoon and is satisfied to see that the consistency is smooth overall. The ingredients are soft and it is mushy, with no flowing liquid visible. Perfect. She scoops the stew out onto eight dishes and leaves them to cool.

“Alright, alright, you gotta let me out, kids,” she says to the eight dogs that are hanging around the gate that keeps them out of the kitchen. She steps over the gate and the dogs swarm around her leg, looking at her with hopeful eyes. She chuckles and pets a few of their heads. “Dinner will be ready real soon. Let me take a shower first.” She hops into the shower for a quick wash down and emerges in fresh new clothes—her favourite blue flannel shirt and black sweats—and heads to the kitchen to bring out the puppy stew. The patter of paws is followed by a flurry of excited barks when she brings out the dishes and the dogs go right for it as soon as she puts the dishes on the floor in the food area. While the dogs are busy eating, she takes the chance to clean out their sleeping cushions and play area. Her little dog care business has a reputation for being clean and safe and she intends to keep it up.

Sometime later, the door sensor bell rings. A familiar face appears and she smiles in greeting. The client’s dog is returned and Taeyeon gives the cute little sausage dog a pet before her client leaves.

“Bye, Jangshin,” she says to the dog and the owner says bye with a nod and leaves. This client of hers is a man of few words. But he is a good client who sends his dog to her for a few days every week. He is a busy man who flies in and out of the country and such people are her best clients. The next best clients are the ones who send their dogs to her regularly to be groomed.

But the sausage dog’s owner is not her favourite client. Favourite as in the client she looks forward to seeing the most (she treats all dogs equally, regardless of who their owners are). Her favourite client is another busy owner who flies in and out of the country relatively often as well. Not as frequently as Jangshin’s owner but this client sends her dog for grooming more often so she gets to see her more as well.

While Taeyeon looks forward to seeing this particular owner the most, she also likes her client’s dog a lot. It is called Prince Fluffy and is an adorable Maltese, bright and playful. Its owner sends it for grooming and care at least twice a week because this breed of dogs require frequent grooming to keep its coat sheared short and well-brushed. It also needs companionship and does not like being left alone for more than a few hours. As a result, Taeyeon has Prince Fluffy over at her shop a lot more than the other dogs.

The bell goes off again and a familiar voice resounds through her little shop.

“Prince Fluffy!”

Taeyeon walks out to the reception immediately. The Tiffany who walks in today is wearing a lovely smile as usual. It is one of the things Taeyeon likes most about Tiffany—her never ending positivity. Along with the smile comes an equally lovely dress. A creamy-white cotton dress, partially covered by the long woollen coat that hangs over her shoulders and falls to her knees.

“Hi, Tiffany. Here for the cutest dog in the world?”

“Yes, I am. How was he today? Did he give you any trouble?”

Taeyeon shakes her head. “Prince was a good boy today.” It had taken effort to housebreak Prince at first but as time passed by, Prince got used to her shop and learnt to respect her. “I think he’s taken to another Maltese recently,” she adds with a giggle. “He’s always sticking to her.”

“Oh?” Tiffany’s eye flash with curiosity. “Which one is it? I’d like to see her.”

“Her owner came by earlier to pick her up but I took a video of them. I can show you. Come on in, I’ll bring Prince out as well.” She retrieves her phone from the drawer and picks Prince Fluffy up. “Your mommy is here to bring you home,” she says to Prince Fluffy. It is active, even in her arms, and she has to be careful to hold it firmly. And a slew of yapping commences when she walks out of the dog care room into the reception area.

“Prince!” Tiffany takes the dog from Taeyeon’s arms and it is ecstatic. All wriggles and squirms and barks. “Calm down, Prince. Calm down, boy.”

I pet it as Tiffany sits with it in her arms and after a while, it is calm enough for me to show Tiffany the video. “He’s adorable. Look.”

Tiffany is all smiles as she watches how her dog follows the female Maltese everywhere. “Aww, Prince, you like her a lot, don’t you. You little rascal.”

“They are very cute together,” Taeyeon says as she puts her phone away.

“Thanks for taking such good care of Prince. He really likes you.”

“It’s what I should do as the caretaker.”
“Oh and I brought you a present. Happy Valentine’s Day, Taeyeon.”

“Thank you, Tiffany.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หางเครื่อง ' กระดิก ลิ้น ' แขวน พวกเขาทั้งหมดมา ' Taeyeon ในขณะทำงานยกฝาของหม้อใหญ่ เธอขยับสตูว์ในมัน ด้วยช้อนไม้ขนาดใหญ่ และมีความพึงพอใจเพื่อดูความสอดคล้องเรียบโดยรวม ส่วนผสมนุ่ม และก็บด มีของเหลวไหลไม่สามารถมองเห็นได้ สมบูรณ์แบบ เธอบอลสตูว์ออกลงบนอาหารแปด และทิ้งให้เย็น"ไม่เป็นไร ไม่เป็น ไร คุณต้องให้ฉันออก เด็ก เธอกล่าวเพื่อสุนัขแปดที่แขวนอยู่รอบ ๆ ประตูที่ช่วยให้พวกเขาออกจากห้องครัว ขั้นตอนของเธอผ่านประตูและฝูงสุนัขรอบขาของเธอ มอง ด้วยตาความหวัง เธอ chuckles และสัตว์เลี้ยงของหัวของพวกเขา "อาหารเย็นได้จริงเร็ว ๆ นี้ ให้ฉันอาบน้ำครั้งแรก" เธอข้ามมาสำหรับการล้างด่วนลง และโผล่ออกมาในเสื้อผ้าใหม่สด — เสื้อผ้าขนหนูสีฟ้าโปรดและเหงื่อออกสีดำของเธอ — และหัวไปยังห้องครัวเพื่อนำมาออกแกงลูกสุนัข ความวุ่นวายของเปลือกตื่นเต้นตามลายของ paws เมื่อเธอนำอาหาร และสุนัขไปทางขวาให้เร็วที่สุดเท่าที่หล่อนวางอาหารบนชั้นในร้านอาหาร ในขณะที่สุนัขไม่รับประทานอาหารว่าง เธอใช้โอกาสที่จะล้างตัวเบาะรองนอน และพื้นที่เล่น ธุรกิจดูแลสุนัขน้อยของเธอมีชื่อเสียงในการทำความสะอาด และปลอดภัย และเธอตั้งใจที่จะให้มันขึ้นบางครั้งในภายหลัง ประตูเซนเซอร์ระฆังแหวน ใบหน้าที่คุ้นเคย และเธอยิ้มทักทาย สุนัขของไคลเอ็นต์จะถูกส่งกลับ และ Taeyeon ให้หมาไส้กรอกน้อยน่ารักสัตว์เลี้ยงก่อนลูกค้าของเธอออก"ลาก่อน Jangshin เธอกล่าวต่อสุนัข และเจ้าของบอกว่า ลาก่อนกับพยักหน้า และใบ ไคลเอนต์นี้ของเธอคือ คนของคำไม่กี่คำ แต่เขาเป็นลูกค้าดีที่ส่งสุนัขของเขากับเธอกี่วันทุกสัปดาห์ เขาเป็นคนที่บินเข้าและออกประเทศวุ่นวาย และคนดังกล่าวเป็นลูกค้าที่ดีที่สุดของเธอ ลูกค้าที่ดีที่สุดถัดไปคือ คนที่ส่งสุนัขของเธออย่างสม่ำเสมอเพื่อจะดูแลเป็นอย่างดีแต่ไม่ใช่เจ้าของสุนัขไส้กรอกลูกค้าที่ชื่นชอบของเธอ ชื่นชอบในไคลเอนต์เธอหวังว่าจะเห็นมากสุด (เธอถือสุนัขทั้งหมดเท่า ๆ กัน โดยไม่คำนึงถึงผู้ที่มีเจ้าของ) ลูกค้าที่ชื่นชอบของเธอคือ เจ้าของไม่ว่างอื่นที่บินเข้าและออกประเทศค่อนข้างบ่อยเช่นกัน ไม่บ่อยเท่าเจ้าของ Jangshin แต่ไคลเอนต์นี้ส่งสุนัขสำหรับกรูมมิ่งบ่อยขึ้นเพื่อให้เธอได้ดูเธอมากเช่นกันในขณะที่ Taeyeon หวังว่าจะเห็นเจ้านี้เฉพาะมากที่สุด เธอยังชอบสุนัขของลูกค้าของเธอมาก มันเรียกว่าเจ้าปุย และ มอลตาที่น่ารัก สดใส และขี้เล่น เจ้าของส่งการแต่งตัวและดูแลอย่างน้อยสองครั้งต่อสัปดาห์เนื่องจากสายพันธุ์ของสุนัขนี้ต้องดูแลบ่อย ๆ เพื่อให้มันตัดสั้น และแปรงอย่างดี มันยังต้องการเป็นเพื่อนและไม่ไม่เหมือนเป็นซ้ายคนเดียวมากกว่าไม่กี่ชั่วโมง เป็นผล Taeyeon มีเจ้าปุยกว่าที่ร้านของเธอมากขึ้นกว่าสุนัขอื่น ๆระฆังไปปิดอีก และทรงพลานุภาพดังกึกก้องเสียงคุ้นเคยผ่านร้านเล็ก ๆ ของเธอ“Prince Fluffy!”Taeyeon walks out to the reception immediately. The Tiffany who walks in today is wearing a lovely smile as usual. It is one of the things Taeyeon likes most about Tiffany—her never ending positivity. Along with the smile comes an equally lovely dress. A creamy-white cotton dress, partially covered by the long woollen coat that hangs over her shoulders and falls to her knees.“Hi, Tiffany. Here for the cutest dog in the world?”“Yes, I am. How was he today? Did he give you any trouble?”Taeyeon shakes her head. “Prince was a good boy today.” It had taken effort to housebreak Prince at first but as time passed by, Prince got used to her shop and learnt to respect her. “I think he’s taken to another Maltese recently,” she adds with a giggle. “He’s always sticking to her.”“Oh?” Tiffany’s eye flash with curiosity. “Which one is it? I’d like to see her.”“Her owner came by earlier to pick her up but I took a video of them. I can show you. Come on in, I’ll bring Prince out as well.” She retrieves her phone from the drawer and picks Prince Fluffy up. “Your mommy is here to bring you home,” she says to Prince Fluffy. It is active, even in her arms, and she has to be careful to hold it firmly. And a slew of yapping commences when she walks out of the dog care room into the reception area.“Prince!” Tiffany takes the dog from Taeyeon’s arms and it is ecstatic. All wriggles and squirms and barks. “Calm down, Prince. Calm down, boy.”I pet it as Tiffany sits with it in her arms and after a while, it is calm enough for me to show Tiffany the video. “He’s adorable. Look.”Tiffany is all smiles as she watches how her dog follows the female Maltese everywhere. “Aww, Prince, you like her a lot, don’t you. You little rascal.”“They are very cute together,” Taeyeon says as she puts her phone away.“Thanks for taking such good care of Prince. He really likes you.”“It’s what I should do as the caretaker.”“Oh and I brought you a present. Happy Valentine’s Day, Taeyeon.”“Thank you, Tiffany.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก้อย 'กระดิกลิ้น' การแขวน พวกเขาทั้งหมดมา 'ทำงานขณะที่แทยอนยกฝาหม้อขนาดใหญ่ เธอขยับเคี่ยวในนั้นด้วยช้อนไม้ขนาดใหญ่และมีความพึงพอใจที่จะเห็นว่าสอดคล้องโดยรวมเป็นไปอย่างราบรื่น ส่วนผสมที่มีความนุ่มและมันก็เป็นอ่อนโดยไม่มีการไหลของของเหลวที่มองเห็นได้ สมบูรณ์ เธอ scoops เคี่ยวออกไปแปดอาหารและใบพวกเขาให้เย็น. "เอาล่ะเอาล่ะคุณต้องปล่อยให้ฉันออกเด็ก ๆ " เธอกล่าวกับสุนัขแปดที่แขวนอยู่รอบ ๆ ประตูที่ช่วยให้พวกเขาออกจากห้องครัว เธอก้าวอยู่เหนือประตูและสุนัขรุมรอบขาของเธอมองเธอด้วยสายตาที่มีความหวัง เธอหัวเราะเบา ๆ และสัตว์เลี้ยงไม่กี่หัวของพวกเขา "อาหารค่ำจะพร้อมจริงเร็ว ๆ นี้ ผมขอใช้เวลาอาบน้ำเป็นครั้งแรก. "เธอกระโดดเข้าไปในห้องอาบน้ำสำหรับล้างลงอย่างรวดเร็วและโผล่ออกมาในที่สดใหม่เสื้อผ้าที่เธอชื่นชอบเสื้อสักหลาดสีฟ้าและสีดำเหงื่อออกและหัวไปที่ห้องครัวเพื่อนำมาออกเคี่ยวลูกสุนัข ลายของอุ้งเท้าจะตามมาด้วยความวุ่นวายของเปลือกตื่นเต้นเมื่อเธอออกมาจานและสุนัขไปทางขวาให้มันเร็วที่สุดเท่าที่เธอทำให้อาหารบนพื้นในพื้นที่อาหาร ในขณะที่สุนัขกำลังรับประทานอาหารไม่ว่างเธอจะมีโอกาสที่จะทำความสะอาดออกจากเบาะนอนของพวกเขาและพื้นที่เล่น ธุรกิจการดูแลสุนัขของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีชื่อเสียงในการเป็นที่สะอาดและปลอดภัยและเธอตั้งใจที่จะให้มันขึ้น. หลังระฆังเซ็นเซอร์ประตู ใบหน้าที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นและเธอยิ้มทักทาย สุนัขของลูกค้าจะถูกส่งกลับและแทยอนจะช่วยให้สุนัขไส้กรอกน้อยน่ารักสัตว์เลี้ยงก่อนใบลูกค้าของเธอ. "ลาก่อน Jangshin" เธอกล่าวกับสุนัขและเจ้าของบอกว่าลาก่อนกับพยักหน้าและใบ ลูกค้าของเธอคนนี้เป็นคำไม่กี่คำ แต่เขาเป็นลูกค้าที่ดีที่ส่งสุนัขของเขากับเธอไม่กี่วันทุกสัปดาห์ เขาเป็นคนไม่ว่างที่บินเข้าและออกของประเทศและคนดังกล่าวเป็นลูกค้าที่ดีที่สุดของเธอ ลูกค้าที่ดีที่สุดต่อไปจะเป็นคนที่ส่งสุนัขของพวกเขากับเธอเป็นประจำจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี. แต่เจ้าของสุนัขไส้กรอกไม่ได้เป็นลูกค้าที่เธอชื่นชอบ ที่ชื่นชอบในขณะที่ลูกค้าที่เธอมองไปข้างหน้าจะได้เห็นมากที่สุด (เธอปฏิบัติต่อสุนัขทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่คำนึงถึงที่เจ้าของของพวกเขา) ลูกค้าที่เธอชื่นชอบเป็นอีกหนึ่งเจ้าของไม่ว่างที่บินเข้าและออกจากประเทศค่อนข้างบ่อยเช่นกัน ไม่บ่อยเท่าที่เจ้าของ Jangshin แต่ลูกค้ารายนี้ส่งสุนัขของเธอสำหรับกรูมมิ่งบ่อยขึ้นเพื่อให้เธอได้รับการเห็นเธอมากขึ้นเช่นกัน. ในขณะที่แทยอนมองไปข้างหน้าจะได้เห็นเจ้าของนี้โดยเฉพาะส่วนใหญ่เธอยังชอบสุนัขลูกค้าของเธอมาก มันถูกเรียกว่าเจ้าชายปุยและเป็นที่น่ารักมอลตาสดใสและขี้เล่น เจ้าของของมันส่งมันสำหรับเครื่องแต่งกายและการดูแลอย่างน้อยสัปดาห์ละสองครั้งเพราะสายพันธุ์ของสุนัขที่ไม่จำเป็นต้องแต่งกายเป็นประจำเพื่อให้เสื้อตัดสั้นและดี Brushed นอกจากนี้ยังต้องการมิตรภาพและไม่ชอบถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังมานานกว่าไม่กี่ชั่วโมง เป็นผลให้แทยอนมีเจ้าชายปุยไปที่ร้านของเธอมากขึ้นกว่าสุนัขตัวอื่น ๆ . ระฆังออกไปอีกครั้งและเสียงที่คุ้นเคยดังกึกก้องผ่านร้านค้าเล็ก ๆ ของเธอ. "เจ้าชายปุย!" แทยอนเดินออกมาเพื่อต้อนรับทันที ทิฟฟานี่ที่เดินเข้ามาในวันนี้คือการสวมใส่รอยยิ้มที่น่ารักเป็นปกติ มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่แทยอนชอบมากที่สุดเกี่ยวกับทิฟฟานี่เธอไม่สิ้นสุด positivity พร้อมกับรอยยิ้มที่มาพร้อมชุดน่ารักอย่างเท่าเทียมกัน ครีมสีขาวชุดผ้าฝ้ายปกคลุมบางส่วนจากเสื้อขนสัตว์ยาวที่แขวนอยู่เหนือไหล่ของเธอและตกลงไปที่หัวเข่าของเธอ. "สวัสดี, ทิฟฟานี่ ที่นี่สำหรับสุนัขที่น่ารักที่สุดในโลก? " " ใช่ฉัน วิธีการคือเขาวันนี้? เขาไม่ให้คุณมีปัญหาใด ๆ ? " แทยอนส่ายหัวของเธอ "เจ้าชายเป็นเด็กดีในวันนี้." มันได้นำความพยายามที่จะ housebreak เจ้าชายในตอนแรก แต่เมื่อเวลาผ่านไปโดยเจ้าชายได้ใช้ร้านของเธอและได้เรียนรู้ที่จะเคารพเธอ "ผมคิดว่าเขาถูกนำตัวไปเมื่อเร็ว ๆ นี้อีกที" เธอเสริมกับขำ "เขามักจะติดกับเธอ." "โอ้?" แฟลชตาทิฟฟานี่ด้วยความอยากรู้ "อันไหน? ผมอยากจะเห็นเธอ. " " เจ้าของของเธอมาโดยก่อนหน้านี้ที่จะเลือกเธอขึ้น แต่ฉันเอาวิดีโอของพวกเขา ฉันสามารถแสดงให้คุณดู. มาในผมจะนำเจ้าชายออกเช่นกัน. "เธอดึงโทรศัพท์ของเธอจากลิ้นชักและหยิบเจ้าชายปุยขึ้น "แม่ของคุณอยู่ที่นี่จะนำคุณกลับบ้าน" เธอพูดกับเจ้าชายปุย มันมีการใช้งานแม้จะอยู่ในอ้อมแขนของเธอและเธอต้องมีความระมัดระวังที่จะถือไว้แน่น และการฆ่าของ yapping เริ่มเมื่อเธอเดินออกจากห้องดูแลสุนัขเข้ามาในพื้นที่แผนกต้อนรับส่วนหน้า. "เจ้าชาย!" ทิฟฟานี่จะใช้เวลาสุนัขจากอ้อมแขนของแทยอนและมันก็เป็นความสุข ทั้งหมดเลื้อยและ squirms และเปลือก "ใจเย็น ๆ เจ้าชาย สงบลงเด็ก. " ผมว่ามันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ทิฟฟานี่นั่งอยู่กับมันอยู่ในอ้อมแขนของเธอและหลังจากที่ในขณะนั้นก็คือความสงบพอที่ผมจะแสดงทิฟฟานี่วิดีโอ "เขาน่ารัก ดู. " ทิฟฟานี่คือรอยยิ้มของทุกคนที่เธอมองว่าสุนัขของเธอดังนี้หญิงทุกมอลตา "ทุกเจ้าชายที่คุณชอบเธอมาก ๆ คุณไม่ คุณ Rascal เล็ก ๆ น้อย ๆ . " " พวกเขาเป็นน่ารักมากด้วยกัน "แทยอนกล่าวว่าขณะที่เธอทำให้โทรศัพท์ของเธอออกไป. " ขอบคุณสำหรับการดูแลที่ดีดังกล่าวของเจ้าชาย เขาชอบคุณ. " " มันเป็นสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไรในฐานะผู้ดูแล. " " โอ้และเราก็นำเจ้าในปัจจุบัน สุขสันต์วันวาเลนไทน์, แทยอน. " " ขอบคุณทิฟฟานี่