Writing is a system of linguistic s

Writing is a system of linguistic symbols which permit one to transmit and conserve information. Writing appears to have developed between the 7th millennium BC and the 4th millennium BC, first in the form of early mnemonic symbols which became a system of ideograms or pictographs through simplification. The oldest known forms of writing were thus primarily logographic in nature. Later syllabic and alphabetic or segmental writing emerged.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นระบบการเขียนของภาษาสัญลักษณ์ที่อนุญาตให้หนึ่งในการส่งข้อมูลและการอนุรักษ์ การเขียนที่ดูเหมือนจะมีการพัฒนาระหว่างสหัสวรรษ bc bc 7 และสหัสวรรษที่ 4 เป็นครั้งแรกในรูปแบบของสัญลักษณ์ที่ช่วยในการจำต้นซึ่งเป็นระบบการทำงานของ ideograms หรือแผนภูมิผ่านความเรียบง่าย ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันในรูปแบบของการเขียนจึงเป็น logographic หลักในธรรมชาติพยางค์ในภายหลังและตามตัวอักษรหรือปล้องเขียนออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเขียนเป็นระบบสัญลักษณ์ภาษาศาสตร์ซึ่งอนุญาตให้มีการส่งผ่าน และรักษาข้อมูล การเขียนการ พัฒนามิลเลนเนียม 7 BC และมิลเลนเนียม 4 BC ครั้งแรกในรูปแบบของสัญลักษณ์ mnemonic ต้นซึ่งกลายเป็นระบบ ideograms หรือ pictographs โดยรวบ แล้ว ดังนั้น logographic หลักธรรมชาติเก่าแก่ชื่อดังแบบเขียนได้ ภายหลังเขียน syllabic และตัวอักษร หรืองานติด segmental ปรากฏขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเขียนเป็นระบบที่ได้รับการรับรองสัญลักษณ์ของ ภาษา ซึ่งอนุญาตให้เป็นหนึ่งในการส่งข้อมูลและประหยัด การเขียนจะปรากฏขึ้นในการมีการพัฒนาระหว่าง BC Millennium ที่ 7 และ 4 ที่มิลเลนเนียม BC ครั้งแรกในรูปแบบของสัญลักษณ์ตัวช่วยจำช่วงต้นซึ่งได้กลายเป็นระบบของ pictographs หรือลิเนียร์ B ,อักษร ภาพ ผ่านง่ายขึ้น รูปแบบที่มีชื่อเสียงเก่าแก่มากที่สุดของการเขียนก็เป็นหลักดังนั้น logographic ในธรรมชาติใน ภายหลัง การเขียน segmental หรือเป็นตัวอักษรและเกี่ยวกับพยางค์โผล่ออกมา