“Marcel-sama, please enjoy these as

“Marcel-sama, please enjoy these as well.”

Kana held the basket out to me. It would have been better if she had noticed my exhaustion for herself, but it seems that Roy had signaled her to do so.

“Ahh. –Oh, an orange, eh. This is good.”

There were about ten citrus-type fruits in the basket.

“Ahh, what should I do. I forgot to bring a knife.”

Kana noticed her blunder, and got flustered. I took one and peeled it with my hand. It’s a bit different from an orange, but it was still easy to peel.

“Mmm, eating an orange after running is delicious.”

When I ate an orange just like a commoner would, the two of them were shocked.

“Hoho, didn’t you guys know? There was once a story of Raiheart-dono who ran all the way to the town of Muraton in order to save the people there from illness. Let’s see, how did it go again?”

I flipped through the book that I brought with me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

" Marcel-sama กรุณาเพลิดเพลินกับเหล่านี้เช่นกัน"คะนะจัดตะกร้าออกให้ฉัน มันจะได้ดีกว่าถ้าเธอพบฉันมาสำหรับตัวเอง แต่ดูเหมือนว่า รอยมีสัญญาณเธอดัง"ตื่นเต้น -โอ้ ลูกส้ม เอ๊ะ นี้เป็นดี"มีอยู่ประมาณสิบชนิดส้มผลไม้ในตะกร้า"ตื่นเต้น ไร ฉันลืมที่จะนำมีด"คะนะสังเกตเธอเผลอผิด และได้เกิดความสับสน แหล่ง และปอกเปลือก ด้วยมือของฉัน มันแตกต่างจากลูกส้ม แต่ก็ยังคงง่ายปอก"Mmm กินส้มหลังจากทำเป็นอร่อย"เมื่อฉันกินสีส้มเหมือนจะผัน เขาทั้งสองก็ตกใจ"Hoho ไม่ได้พวกคุณรู้หรือไม่ เคยมีเรื่องราวของ Raiheart-dono ที่วิ่งไปทางเมือง Muraton เพื่อบันทึกคนที่มีจากการเจ็บป่วย ลองดู วิธีทำมันไปอีกครั้ง"ฉันพลิกผ่านหนังสือที่ฉันมากับฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มาร์เซล-sama โปรดได้เหล่านี้เช่นกัน." Kana จัดตะกร้าออกมาให้ฉัน มันจะได้รับดีกว่าถ้าเธอได้สังเกตเห็นความอ่อนล้าของฉันสำหรับตัวเอง แต่ดูเหมือนว่ารอยได้ส่งสัญญาณของเธอที่จะทำเช่นนั้น. "อ่า โอ้, สีส้มใช่มั้ย นี้เป็นสิ่งที่ดี. "มีอยู่ประมาณสิบผลไม้ส้มชนิดในตะกร้า." อ่าสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไร ฉันลืมที่จะนำมีด. "Kana สังเกตเห็นความผิดพลาดของเธอและได้ลน ผมเอาหนึ่งและปอกเปลือกมันด้วยมือของฉัน เป็นบิตที่แตกต่างจากสีส้ม แต่มันก็ยังคงเป็นเรื่องง่ายที่จะปอกเปลือก. "อืมกินส้มหลังจากทำงานอร่อย." เมื่อฉันกินส้มเช่นเดียวกับสามัญชนที่จะทั้งสองของพวกเขาตกใจ. "Hoho, didn 'ทีพวกคุณรู้หรือไม่? มีครั้งหนึ่งเคยเป็นเรื่องราวของ Raiheart ท่านองค์ที่วิ่งไปตลอดทางจนถึงเมือง Muraton เพื่อที่จะช่วยชีวิตผู้คนมีจากการเจ็บป่วย ลองมาดูวิธีการมันไปอีกครั้ง? "ฉันพลิกผ่านหนังสือที่เรานำกับฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มาร์เซล ซามะ กรุณาเพลิดเพลินเหล่านี้เช่นกัน "

คานะถือตะกร้าออกมาให้ฉัน มันคงจะดีถ้าเธอได้สังเกตเห็นความเหนื่อยของผมเอง แต่ดูเหมือนว่า รอยได้สัญญาณเธอเลย

" อ๊า - โอ้ , ส้ม ค่ะ นี้เป็นสิ่งที่ดี "

มีประมาณ 10 ชนิด ส้ม ผลไม้ในตะกร้า

" เฮ้อ ฉันควรทำยังไง ฉันลืมเอามีด "

คานะสังเกตเห็นเธอพลาดและได้แน่ ผมเอาหนึ่งและปอกเปลือกมันด้วยมือของฉัน มันแตกต่างจากส้มนิดหน่อย แต่มันก็ยังหลุดง่าย

" อืม กินส้มหลังจากวิ่งอร่อย "

ตอนที่กินส้มเหมือนคนธรรมดาจะ พวกเขาสองคนตกใจ

" โฮโฮ พวกนายไม่ได้รู้มั้ย ?ครั้งหนึ่ง เรื่องของ raiheart โดะที่วิ่งไปเมือง muraton เพื่อช่วยเหลือประชาชนนั้น จากการเจ็บป่วย ดูซิ จะไปอีกได้ยังไง ? "

ฉันพลิกผ่านหนังสือที่ฉันพามาด้วย