I’m not a sociologist but it was a

I’m not a sociologist but it was a time when people in the States wanted to turn to something other than their troubles,” Brazilian singer Astrud Gilberto mused in 1996. “There was a feeling of dissatisfaction, possibly the hint of war to come, and people needed some romance, something dreamy for distraction.” This year marks the fiftieth anniversary of 1964’s Getz/Gilberto, the triumphant collaboration between North American jazz saxophonist Stanley Getz (1927-1991), Brazilian singer and guitarist João Gilberto (b. 1931), his then-wife, Astrud Gilberto (b. 1940), and their friend and compatriot, the composer Antonio Carlos “Tom” Jobim (1927-1994).

getz-gilberto_0Getz/Gilberto was not North America’s first encounter with bossa nova, the lyrical fusion of samba and cool jazz emanating from the smoky nightclubs, recording studios, and performance halls of Rio de Janeiro in the mid-1950s. Yet the eight-track LP was by far the most successful. Propelled by the genre-defining single, “The Girl From Ipanema,” Getz/Gilberto spent ninety-six weeks on the charts and won four Grammy awards, including Best Album of the Year in 1965. Other tracks, including “Para Machucar Meu Coração,” “Desafinado,” and “Corcovado/Quiet Nights of Quiet Stars,” also became jazz standards. “Americans are generally not very curious about the styles of other countries,” Astrud Gilberto insisted. “But our music was Brazilian music in a modern form. It was very pretty and it was exceptional for managing to infiltrate America’s musical culture.”

What explains Americans’ love affair with bossa nova in the winter of 1964? Part of the answer lies in the power of popular music to relieve a broken heart. Critics associated Getz/Gilberto’s cool, sophisticated sound with the Kennedy White House, where music, high fashion, and glamorous parties had been hallmarks of “Camelot” on Pennsylvania Avenue during the early 1960s. Perhaps audiences sought to recapture a bit of the mystique that had vanished when President Kennedy was slain in Dallas, Texas, only five months before the record’s release.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่เป็น sociologist แต่มันเป็นเวลาเมื่อคนในอเมริกาอยากเปิดเหนือความทุกข์ยากของพวกเขา นักร้องบราซิล Astrud Gilberto mused ในปี 1996 "มีความรู้สึกของความไม่พอใจ อาจเป็นคำแนะนำของสงครามมา และคนต้องโรแมนติกบาง สิ่งฝันสำหรับเพลิดเพลิน" ปีนี้ทำเครื่องหมายครบรอบปีของ 1964 เก็ตส์/Gilberto วารสารความร่วมมือระหว่างอเมริกาเหนือแจ๊ส saxophonist Stanley เก็ตส์ (1927-1991), นักร้องบราซิล guitarist João Gilberto (b. 1931), ภรรยานั้น Astrud Gilberto (บี 1940), และของเพื่อน และ compatriot ประพันธ์ Antonio Carlos "ทอม" Jobim (1927-1994) fiftiethเก็ตส์-gilberto_0Getz/Gilberto ไม่เผชิญหน้าแรกของทวีปอเมริกาเหนือกับโนวาเดเอนโบสซา ฟิวชั่นน้อยจอม samba และแจ๊สเย็นที่เกิดจากควันไนท์คลับ สตูดิโอบันทึก และฮอลล์ประสิทธิภาพของริโอเดอจาเนโรในมิ ห้างหุ้นส่วนจำกัดแปดแทร็คมาโดยไกลที่สุดประสบความสำเร็จ จาก โดยการกำหนดประเภทเดี่ยว "สาวจากอีพาเนมา เก็ตส์/Gilberto ใช้เวลา 90 หกสัปดาห์บนแผนภูมิ และชนะรางวัลแกรมมี่ 4 รวมถึงอัลบั้มที่สุดของปีในปี 1965 เพลงอื่น ๆ รวมทั้ง "Para Machucar ฟสสร้อย Meu," "Desafinado" และ"Corcovado/เงียบ ได้ของบรรยากาศดาว ยังกลายเป็น แจ๊สมาตรฐาน "คนอเมริกันโดยทั่วไปไม่มากอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับลักษณะของประเทศ Astrud Gilberto ยืนยัน "แต่เพลงของเรา เพลงบราซิลในรูปแบบที่ทันสมัย มันสวยมาก และก็ยอดเยี่ยมสำหรับการจัดการเพื่อแทรกซึมวัฒนธรรมดนตรีของอเมริกา"ที่อธิบายเรื่องความรักของชาวอเมริกันกับโนวาเดเอนโบสซาในฤดูหนาว 1964 เป็นคำตอบที่อยู่ในอำนาจของเพลงที่จะบรรเทาไข้ใจ วิจารณ์เกี่ยวข้อง เก็ตส์/Gilberto เสียงเย็น ซับซ้อนกับเคนเนดี้ไวท์เฮ้าส์ ที่เพลง แฟชั่นสูง และฝ่ายงามได้ณ "คาเมล็อต" บนถนนเพนซิลวาเนียในช่วงปี 1960 ก่อน บางทีผู้ชมพยายามที่จะรังสรรค์ความพร้อมติดที่มีศาสดาเมื่อประธานาธิบดีเคนเนดี้ถูกสังหารในดัลลัส เท็กซัส 5 เดือนก่อนนำออกของระเบียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่ได้เป็นนักสังคมวิทยา แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่คนในสหรัฐอเมริกาต้องการที่จะหันไปหาสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ปัญหาของพวกเขา "นักร้องบราซิล Astrud Gilberto รำพึงในปี 1996" มีความรู้สึกของความไม่พอใจก็อาจจะเป็นคำใบ้ของสงครามที่จะมาถึง และคนที่โรแมนติกที่จำเป็นบางอย่างบางสิ่งบางอย่างที่เหมือนฝันสำหรับสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว. "ปีนี้เป็นปีครบรอบห้าสิบปี 1964 ของเก็ตซ์ / กิล, การทำงานร่วมกันระหว่างชัยชนะเหนือแซ็กโซโฟนแจ๊สชาวอเมริกันสแตนเลย์เก็ตซ์ (1927-1991) นักร้องและมือกีตาร์บราซิลJoãoกิล (ข 1931) จากนั้นภรรยาของเขา Astrud กิล (ข. 1940) และเพื่อนร่วมชาติของพวกเขาเพลง Antonio Carlos "ทอม" Jobim (1927-1994). เก็ตซ์-gilberto_0Getz / กิลไม่ได้เป็นนอร์คนแรกของอเมริกาพบกับ bossa โนวา ที่พรั่งพรูออกมาจากฟิวชั่นแจ๊สและแซมบ้าเย็นเล็ดลอดออกมาจากควันไนท์คลับบันทึกสตูดิโอและห้องโถงประสิทธิภาพการทำงานของ Rio de Janeiro ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 แต่แผ่นเสียงแปดติดตามคือโดยไกลความสำเร็จมากที่สุด ขับเคลื่อนโดยการกำหนดประเภทเดียว "สาวจากอิปานีมา" เก็ตซ์ / กิลใช้เวลาเก้าสิบ-หกสัปดาห์ในชาร์ตและได้รับรางวัลแกรมมี่สี่รางวัลรวมทั้งอัลบั้มที่ดีที่สุดแห่งปีในปี 1965 เพลงอื่นรวมทั้ง "พารา Machucar Meu Coracao "," Desafinado "และ" Corcovado / คืนที่เงียบสงบของดาวเงียบ "ก็กลายเป็นแจ๊สมาตรฐาน "ชาวอเมริกันมักจะไม่อยากรู้มากเกี่ยวกับรูปแบบของประเทศอื่น ๆ " Astrud กิลยืนยัน "แต่เพลงของเราเป็นเพลงของบราซิลในรูปแบบที่ทันสมัย มันเป็นคนน่ารักมากและเป็นพิเศษสำหรับการจัดการที่จะแทรกซึมเข้าไปในวัฒนธรรมทางดนตรีของอเมริกา. "สิ่งที่อธิบายเรื่องรักๆ ใคร่ของชาวอเมริกันที่มี bossa โนวาในช่วงฤดูหนาวของปี 1964? เป็นส่วนหนึ่งของคำตอบอยู่ในอำนาจของเพลงที่เป็นที่นิยมในการบรรเทาอาการหัวใจที่แตกสลาย วิจารณ์เก็ตซ์ที่เกี่ยวข้อง / กิลเย็นเสียงที่มีความซับซ้อนกับเคนเนดี้ทำเนียบขาวที่เพลงแฟชั่นชั้นสูงและบุคคลที่มีเสน่ห์ได้รับการปฏิบัตของ "Camelot" ในเพนซิลเวนิวในช่วงต้นปี 1960 บางทีผู้ชมพยายามที่จะเอาคืนบิตของความขลังที่ได้หายไปเมื่อประธานาธิบดีเคนเนดี้ถูกฆ่าตายในดัลลัสเท็กซัสเพียงห้าเดือนก่อนที่จะปล่อยบันทึกของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมไม่ใช่ผู้ต้องโทษ แต่มันเป็นเวลาที่คนอเมริกาต้องการเปิดอย่างอื่นมากกว่าปัญหาของพวกเขา , " บราซิลนักร้องกองทัพปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมรรำพึงในปี 1996 " มันเป็นความรู้สึกที่ไม่พอใจอาจจะเป็นคำใบ้ของสงครามมา และคนที่ต้องการความโรแมนติก สำหรับบางอย่างที่ฟุ้งซ่าน . " ปีนี้เป็นรอบปี 1964 ก็ส่งสารน่ะ / ,นายชัยชนะระหว่างอเมริกาเหนือแจ๊ส saxophonist แสตนเก็ตส์ ( 1927-1991 ) นักร้องชาวบราซิลและกีต้าร์ชูเอา ชิลเบร์ตู ( B . 1931 ) , ภรรยาของเขาแล้ว กองทัพปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมร ( วศ. 2483 ) และเพื่อนร่วมชาติ , นักแต่งเพลงแอนโตนิโอคาร์ลอสโจบิม " ทอม " ( 1927-1994 )

getz-gilberto_0getz / กิลเบอร์โต้ ไม่ได้เหนือ อเมริกาเป็นครั้งแรกพบกับ Bossa โนวามีเนื้อเพลงของ Samba และเย็นฟิวชั่นแจ๊ส emanating จากไนท์คลับ , ควันสตูดิโอบันทึก การทำงานและห้องโถงของริโอ เดอ จาเนโรใน - . แต่แปดแทร็คแผ่นเสียงคือโดยไกลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด ขับเคลื่อนโดยรูปแบบการกำหนดเดียว " สาวจาก Ipanema " น่ะ / กิลเบอร์โต้ ใช้เวลาเก้าสิบหกสัปดาห์ในแผนภูมิและรางวัลสี่รางวัล แกรมมี่ อวอร์ด รวมถึงอัลบั้มที่ดีที่สุดของปี 1965แทร็คอื่น ๆรวมทั้ง " The machucar มู Cora çã O " desafinado " และ " คอร์โควาโด / เงียบคืนแห่งดาวเงียบ " ก็กลายเป็นมาตรฐานของแจ๊ส " คนอเมริกันโดยทั่วไปจะไม่สงสัยมากเกี่ยวกับลักษณะของประเทศอื่น ๆ " กองทัพปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมร ยืนยัน " แต่เพลงคือเพลงบราซิลในรูปแบบทันสมัยมันสวยมากและมันยอดเยี่ยมสำหรับการจัดการที่จะแทรกซึมวัฒนธรรมทางดนตรีของอเมริกา "

สิ่งที่อธิบายถึงความรักของคนอเมริกันกับบอสซาโนวา ในฤดูหนาว 1964 ? ส่วนหนึ่งของคำตอบอยู่ในพลังแห่งดนตรี เพื่อบรรเทาอาการอกหัก วิจารณ์ที่เกี่ยวข้องน่ะ / กิลเบอร์โต้ เจ๋ง ซับซ้อน เสียงกับเคนเนดี้ ทำเนียบขาว ซึ่งดนตรี แฟชั่นสูงและงานเลี้ยงหรูหราได้รับการออกแบบ " คาเมล " บนถนนเพนซิลวาเนียในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 . บางทีผู้ชมอยากจะรำลึกบิตของ Mystique ที่ได้หายไปเมื่อประธานาธิบดีเคนเนดีถูกสังหารในดัลลัส , เท็กซัส , เพียงห้าเดือน ก่อนบันทึกเผยแพร่