Chapter 115: The Great EscapeBut th

Chapter 115: The Great Escape

But that wasn’t the end of them. After luring in a second one, naturally, there would also be a third, fourth and fifth. Various types of demonic beasts came gathering over from every direction. Staring at the shadow as though it was a lump of meat, they began to throw waves after waves of attacks. Some of them attacked the shadow, while some began to slaughter each other.

Zhu Yao suddenly imagined as though demonic beasts were raiding a city. She had never seen a single one of these demonic beasts before, and she was able to guarantee that not a single person in the entire cultivation world had ever seen such demonic beasts before. Not to mention, she was unable to discern just what ranks the demonic beasts possessed. Although they clearly did not possess a single hint of any tyrannical aura, their strength was a little terrifying.

If any one of these were to descend into the cultivation world, it would simply become an existence which could kill anything with a single blow.

Even something as strong as that shadow, was clearly unable to beat a crowd of such demonic beasts. Dodging seemed to become tough for it as well, as its figure was becoming fainter from all the chewing. Yet, more and more demonic beasts continued to flood in.

In the beginning, Zhu Yao was hiding, and finding places to flee to with all her might. Yet, no matter how she retreated, she was still unable to leave the battlefield. When she finally managed to leave far enough, she bumped face-to-face with a demonic beast that had just been lured over.

That beast was as sturdy as a mountain. Its entire body was covered with boulders, and seemed to be a stone-beast. Its pair of glowing red eyes was currently staring right at her.

At that moment, Zhu Yao had a bad premonition.

Even that shadow was unable to beat these demonic beasts, she would definitely be trash in this situation.

“Mistress, hurry, hurry, release your aura.” Turning around, Sesame reminded.

Oh right, she was of the Dragon Race, demonic beasts instinctively feared her. Zhu Yao did not hesitate. Supressing the intense pain in her chest, she released her dragon’s aura with all her might, and even expanded it to her limit.

In an instant, the place seemed to have quietened down for a moment. Not even a single noise could be heard. Even the demonic beasts which were fighting in a heated battle with the shadow at the other side, had strangely stopped as well. Zhu Yao simply felt a chill running down her spine, as though she had just heard a congratulatory firecracker going off.

There’s something off… with this reaction.

Rooooar~~~~~~~~

Resounding roars encompassed the heaven and earth. The demonic beasts which were crowding around the shadow earlier, suddenly switched their target, and came attacking towards her.

The hell, what happened to the promised suppression of bloodlines!

Zhu Yao leapt onto Sesame’s back, and shouted loudly. “Run!”

What happened to the most basic form of trust between humans and beasts?

Release your sister’s dragon’s might, dammit.

With a flap of his wings, like a curving arrow, Sesame flew up with all his might. Broken images filled the surroundings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 115: หลบหนีมากแต่ว่าไม่สิ้นสุดของพวกเขา หลังจากล่อในหนึ่งในสอง ตามธรรมชาติ จะมีสาม สี่ และห้า ปีศาจสัตว์ชนิดต่าง ๆ มารวบรวมผ่านจากทุกทิศทาง พวกเขาเริ่มจ้องเงาราวกับว่ามันเป็นก้อนเนื้อ โยนคลื่นหลังจากคลื่นของการโจมตี บางส่วนของพวกเขาโจมตีเงา ในขณะที่บางส่วนเริ่มที่จะฆ่ากันซื่อยาวก็คิดว่าสัตว์ปีศาจจู่โจมเมือง เธอไม่เคยเห็นเป็นหนึ่งเดียวของสัตว์เหล่านี้ปีศาจก่อน และเธอก็สามารถที่จะรับประกันว่า ไม่ได้คนเดียวในโลกทั้งหมดปลูกได้เคยเห็นเช่นสัตว์ปีศาจก่อน ไม่ต้องพูดถึง เธอไม่สามารถมองเห็นเพียงสิ่งอันดับสัตว์ปีศาจที่สิง แม้ว่าพวกเขาอย่างชัดเจนไม่มีคำแนะนำเดียวของออร่า tyrannical ใด ๆ ความแข็งแรงก็น่ากลัวเล็กน้อยถ้าหนึ่งเหล่านี้จะ ไหลลงไปในโลกของการเพาะปลูก มันก็จะกลายเป็นการดำรงอยู่ซึ่งสามารถฆ่าอะไรกับการตีเพียงครั้งเดียวแข็งแรงเป็น shadow แม้กระทั่งสิ่งที่เป็นไม่ชัดเจนสามารถชนะฝูงชนของสัตว์ปีศาจดังกล่าว กะล่อนดูเหมือนจะ กลายเป็นยากมันเป็นอย่างดี ตามรูปของมันกลายเป็นหวังที่รำไรจากทั้งหมดเคี้ยว ยัง สัตว์ปีศาจมากขึ้นอย่างต่อเนื่องน้ำท่วมในในการเริ่มต้น ซ่อนยาว Zhu และค้นพบสถานที่หนีไปทั้งหมดของเธอด้วย ยัง ไม่ว่าอย่างไรเธอสภาพระส่ำ เธอก็ยังไม่สามารถออกจากสนามรบ เมื่อเธอก็จัดการปล่อยไกลพอ เธอชนคุยกับสัตว์ปีศาจที่มีเพียงการล่อลวงผ่านสัตว์ที่มีความทนทานที่เป็นภูเขา ของทั้งร่างกายปกคลุมไป ด้วยก้อนหิน และดูเหมือนจะ เป็นหินสัตว์ร้าย คู่ดวงตาสีแดงกำลังถูกจ้องมองขวาที่เธอณ ช่วงเวลานั้น Zhu ยาวมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีแม้แต่เงานั้นไม่สามารถเอาชนะสัตว์ปีศาจเหล่านี้ เธอแน่นอนจะถังขยะในสถานการณ์นี้"ชู้ รีบ รีบ ปล่อยออร่าของคุณ" หมุนรอบ งาเตือนโอ้ ขวา เธอคือการแข่งขันมังกร สัตว์ปีศาจสัญชาตญาณกลัวเธอ ซื่อยาวไม่ลังเล Supressing เจ็บรุนแรงในอกของเธอ เธอออกเธอมังกรของออร่า ด้วยทั้งหมดของเธอ และแม้กระทั่งขยายมันเป็นขีดจำกัดของเธอในทันที ดูเหมือนจะ มี quietened ลงครู่หนึ่ง สามารถได้ยินเสียงเดียวไม่ได้ แม้สัตว์ปีศาจที่ได้ต่อสู้ในการรบที่อุ่นกับเงากัน ได้หยุดแปลกเช่นกัน ซื่อยาวรู้สึกเย็นที่วิ่งลงกระดูกสันหลังของเธอ เพียงแค่ว่าเธอเพียงยินเต้าหู้ยี้แสดงความยินดีที่จะมีประโยชน์... กับปฏิกิริยานี้Rooooar ~ ~ ~กึกก้อง roars ห้อมล้อมสวรรค์และโลก สัตว์ปีศาจที่ถูกแย่งเงาก่อนหน้านี้ ก็เปลี่ยนเป้าหมายของพวกเขา และมาโจมตีต่อเธอนรก เกิดอะไรขึ้นกับการปราบปรามตามสัญญาของ bloodlinesซื่อยาวหลุดบนหลังของงา และตะโกนเสียงดัง "รัน"เกิดอะไรขึ้นกับรูปแบบพื้นฐานของความไว้วางใจระหว่างมนุษย์และสัตว์ปล่อยน้องสาวของคุณมังกรอาจ dammitมีแผ่นพับปีกของเขา เหมือนเป็นลูกศรโค้ง งาบินทั้งหมดของเขาด้วย ภาพเสียเต็มไปด้วยสภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 115: เดอะเกรทแต่ที่ไม่สิ้นสุดของพวกเขา หลังจากที่ล่อในสองตามธรรมชาติก็จะยังเป็นที่สามที่สี่และห้า ประเภทต่างๆของสัตว์ปีศาจมารวบรวมมาจากทุกทิศทุกทาง จ้องมองที่เงาราวกับว่ามันเป็นก้อนเนื้อพวกเขาเริ่มที่จะโยนคลื่นหลังจากคลื่นของการโจมตี บางส่วนของพวกเขาโจมตีเงาขณะที่บางคนเริ่มที่จะฆ่าคนอื่น ๆ . จู้ยาวจู่ ๆ ก็คิดว่าเป็นสัตว์ปีศาจถูกปล้นเมือง เธอไม่เคยเห็นหนึ่งเดียวของสัตว์เหล่านี้ก่อนที่ปีศาจและเธอก็สามารถที่จะรับประกันได้ว่าไม่ได้เป็นคนเดียวในโลกที่การเพาะปลูกทั้งเคยเห็นสัตว์ปีศาจดังกล่าวก่อน ไม่พูดถึงเธอก็ไม่สามารถที่จะมองเห็นเพียงแค่สิ่งที่อันดับสัตว์ปีศาจสิง ถึงแม้ว่าพวกเขาได้อย่างชัดเจนไม่ได้มีคำใบ้เดียวของกลิ่นอายเผด็จการใด ๆ แรงของพวกเขาเป็นที่น่ากลัวเล็ก ๆ น้อย ๆ . หากคนใดคนหนึ่งของเหล่านี้จะลงมาสู่โลกการเพาะปลูกมันก็จะกลายเป็นการดำรงอยู่ซึ่งสามารถฆ่าอะไรกับตีเพียงครั้งเดียว. แม้ สิ่งที่เป็นที่แข็งแกร่งเป็นเงานั้นก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะได้อย่างชัดเจนฝูงชนของสัตว์ปีศาจดังกล่าว หลบดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องที่ยากสำหรับมันเช่นกันเป็นร่างของมันได้กลายเป็นจางจากการเคี้ยว แต่มากขึ้นและสัตว์ปีศาจยังคงท่วม. ในการเริ่มต้นจู้ยาวถูกซ่อนและหาสถานที่ที่จะหนีไปกับเธออาจจะ แต่ไม่ว่าเธอถอยเธอก็ยังไม่สามารถที่จะออกจากสนามรบ ในที่สุดเมื่อเธอได้รับการจัดการที่จะออกไปไกลพอเธอกระแทกใบหน้าเพื่อใบหน้าที่มีสัตว์ปีศาจที่เพิ่งได้รับการล่อมากกว่า. สัตว์ที่เป็นที่มีความทนทานเป็นภูเขา ร่างทั้งร่างของมันถูกปกคลุมด้วยก้อนหินและดูเหมือนจะเป็นหินสัตว์ คู่ของตาสีแดงได้รับในขณะที่จ้องมองทางด้านขวาที่เธอ. ในขณะที่จู้ยาวมีลางสังหรณ์ไม่ดี. แม้กระทั่งว่าเงาก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะสัตว์ปีศาจเหล่านี้แน่นอนเธอจะมีถังขยะในสถานการณ์เช่นนี้. "นายรีบรีบ ปล่อยกลิ่นอายของคุณ. "เปิดรอบงาเตือน. ขวาโอ้เธอเป็นของการแข่งขันมังกรสัตว์ปีศาจสัญชาตญาณกลัวของเธอ จู้ยาวไม่ลังเล Supressing ความเจ็บปวดที่รุนแรงในหน้าอกของเธอเธอปล่อยกลิ่นอายมังกรของเธอกับเธอทั้งหมดอาจและแม้กระทั่งการขยายขีด จำกัด ของเธอ. ในทันทีสถานที่ดูเหมือนจะเงียบลงสักครู่ ไม่แม้แต่เสียงเดียวอาจจะได้ยิน แม้แต่สัตว์ปีศาจซึ่งกำลังต่อสู้ในสงครามอุ่นกับเงาที่ด้านอื่น ๆ ที่ได้หยุดแปลกเช่นกัน จู้ยาวเพียงแค่รู้สึกว่ามีชิลวิ่งลงกระดูกสันหลังของเธอราวกับว่าเธอได้ยินเพียงพลุแสดงความยินดีจะออก. มีบางสิ่งบางอย่างออกไป ... กับปฏิกิริยานี้เป็น. Rooooar ~~~~~~~~ เสียงคำรามดังก้องห้อมล้อมชั้นฟ้าและแผ่นดิน สัตว์ปีศาจซึ่งถูกเบียดขับรอบเงาก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนเป้าหมายของพวกเขาและมาโจมตีต่อเธอ. นรกเกิดอะไรขึ้นกับการปราบปรามสัญญาของสายเลือด! จู้ยาวกระโจนลงบนหลังของงาและตะโกนเสียงดัง "Run!" เกิดอะไรขึ้นกับรูปแบบพื้นฐานที่สุดของความไว้วางใจระหว่างมนุษย์และสัตว์? ปล่อยอาจมังกรของน้องสาวของคุณบ้า. ด้วยพนังปีกของเขาเหมือนลูกศรโค้งงาบินขึ้นมีทั้งหมดอาจของเขา ภาพหักเต็มไปด้วยสภาพแวดล้อม