My proudest moment was when I was 9

My proudest moment was when I was 9 years old. It was the first day I had been back to horseback riding lessons since I was 6 years old. I had stopped riding when I was six because my horse had thrown me off, the winter was pretty harsh on my asthma, and my riding instructor told me I needed to take a break. So when my grandmother offered to pay for new lessons for me I was thrilled and I took up the chance right away.

When I started horseback riding I was only 5 years old, and I went to the lessons everyday with my best friend Lexi. Lexi was much better than me, and owned her own horse. I was always a little jealous of her mainly because she could jump, canter, and trot and in the year I had been taking lessons, I was still only allowed to trot. I wasn’t scared at all. Despite my being shy when I was younger, I always took chances and wanted to do new things when it came to riding horses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่ฉันภูมิใจที่สุดคือเมื่อ 9 ปีที่แล้ว วันแรกที่ผมเคยไปเรียนขี่ม้าตั้งแต่อายุ 6 ปีได้ ฉันหยุดขี่เมื่อหก เพราะม้าของฉันมีโยนฉันออก ฤดูหนาวสวยรุนแรงในโรคหอบหืดของฉัน และสอนการขี่ของฉันบอกฉันฉันจำเป็นต้องหยุดการ ดังนั้นเมื่อยายของฉันเสนอให้จ่ายค่าบทเรียนใหม่สำหรับผม ผมรู้สึกตื่นเต้น และผมเอาค่าโอกาสทันทีเมื่อฉันเริ่มต้นขึ้นหลังม้าขี่ฉันได้เพียง 5 ปี และผมก็ไปเรียนทุกวันกับเพื่อนสุด Lexi Lexi ดีกว่าฉัน และเจ้าของม้าของตนเอง ผมจะอิจฉาเล็กน้อยของเธอ เพราะเธอสามารถกระโดด จากศูนย์ และวิชา และในปีที่ผมได้รับบทเรียน ฉันถูกยังคงเท่าวิชา ฉันไม่ได้กลัวเลย ถึงแม้ว่าฉันจะอายเมื่ออายุ ฉันจะเอาโอกาส และต้องการทำสิ่งใหม่ ๆ ไปขี่ม้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงเวลาที่น่าภาคภูมิใจของผมคือเมื่อผมอายุ 9 ปี มันเป็นวันแรกที่ผมได้รับกลับไปที่ม้าขี่บทเรียนตั้งแต่ผมอายุ 6 ปี ฉันได้หยุดขี่เมื่อฉันถูกหกเพราะม้าของฉันได้โยนฉันลงฤดูหนาวค่อนข้างรุนแรงในโรคหอบหืดของฉันและครูสอนขี่ม้าของฉันบอกฉันฉันต้องการที่จะใช้เวลาพัก ดังนั้นเมื่อคุณยายของฉันเสนอว่าจะจ่ายสำหรับการเรียนใหม่สำหรับฉันฉันตื่นเต้นและผมหยิบขึ้นมามีโอกาสได้ทันที. เมื่อผมเริ่มขี่ม้าฉันเป็นเพียง 5 ปีและผมไปเรียนในชีวิตประจำวันกับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน Lexi Lexi เป็นดีกว่าฉันและเจ้าของม้าของเธอเอง ฉันถูกเสมออิจฉาเล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนใหญ่ของเธอเพราะเธอสามารถกระโดดวิ่งและวิ่งและในปีที่ผมได้รับการเรียนผมก็ยังคงได้รับอนุญาตเท่านั้นที่จะวิ่งเหยาะๆ ผมก็กลัวไม่ได้เลย แม้จะเป็นคนขี้อายของฉันเมื่อฉันเป็นเด็กฉันมักจะเอาโอกาสและต้องการที่จะทำสิ่งใหม่ ๆ เมื่อมันมาถึงการขี่ม้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงเวลาที่ภูมิใจที่สุดของผมคือ เมื่อผมอายุได้ 9 ขวบ มันเป็นวันแรกที่ฉันได้รับกลับมากับการขี่ม้าบทเรียนตั้งแต่ฉันอายุ 6 ขวบ ผมหยุดขี่ตอน 6 ขวบ เพราะม้าของฉันก็โยนฉันออกไป ฤดูหนาวค่อนข้างแรงหอบ และขี่ผู้สอนบอกว่าฉันต้องการหยุดพักดังนั้น เมื่อคุณยายเสนอที่จะจ่ายสำหรับการเรียนใหม่ สำหรับผม ผมตื่นเต้นและฉันเอาโอกาสทันที

เมื่อฉันเริ่มต้นขี่ม้า ผมเพิ่งอายุได้ 5 ปี แล้วฉันไปเรียนทุกวัน กับเพื่อนสนิท เล็กซี่ เล็กซี่เป็นดีกว่าฉัน และเป็นเจ้าของม้าของเธอเอง ฉันถูกเสมอเพียงเล็กน้อยอิจฉาเธอเพราะส่วนใหญ่เธอจะกระโดด Canterและ วิ่งเหยาะๆ และในปีที่ผมเคยเรียน ผมยังต้องวิ่งเหยาะๆ ผมไม่ได้กลัวเลย แม้จะอายเมื่อฉันเป็นเด็ก ฉันมักจะเอาโอกาสและต้องการที่จะทำสิ่งใหม่ ๆ เมื่อมันมาเพื่อการขี่ม้า