The metaphor of navigation […] comp

The metaphor of navigation […] comprises several components. Firstly, the obvious
idea of a journey (trajet), of effective movement from one point to another. Secondly,
the idea of navigation implies that this movement is directed towards a certain goal,
that it has an objective. […] During the journey one encounters risks, unforeseen risks
that may challenge your course or even get you lost. Consequently, the journey will
be one which leads you to the place of safety through a number of known and little
known, known and unknown, dangers. Finally, in this idea of navigation, I think that
we should retain the idea that this journey to the port, across the dangers, implies – in
order to be undertaken well and to reach its objective – knowledge, technique and art.
Such knowledge is complex, both theoretical and practical. It is also conjectural, which
is, of course, very close to the knowledge of piloting.
The idea of piloting as an art, as a theoretical and practical technique necessary to
existence, is an idea that I think is important and which would merit analysis in more
depth. (Foucault, 1982, 2, my translation)
Michel Foucault engaged the metaphor of ships and navigation (pilotage) on several
occasions in his exploration of ideas of spatial planning/town planning and governance
(1982; 1983a; 1983b; 1983c; [2001] 2005; [2004] 2007). I argue that such
metaphors resonate strongly with conceptualisations of strategic spatial planning
in complex and increasingly uncertain circumstances. Equally relevant and echoing
Foucault’s (1967) suggestion that a boat is ‘a floating piece of space’, Deleuze and
Guattari also refer to a ‘maritime model’ in which ‘to think is to voyage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุปมาของการนำทาง [...] ประกอบด้วยส่วนประกอบต่าง ๆ ประการแรก เห็นได้ชัดความคิดของการเดินทาง (trajet), การเคลื่อนไหวมีประสิทธิภาพจากจุดหนึ่งไปยังอีก ประการที่สองความคิดในการนำทางหมายถึงว่า การเคลื่อนไหวนี้หันเป้าหมายบางอย่างนั้นมีวัตถุประสงค์ […] ในระหว่างการเดินทาง หนึ่งพบความเสี่ยง ความเสี่ยงที่ไม่คาดฝันที่อาจท้าทายหลักสูตร หรือได้รับคุณหายไป ดังนั้น การเดินทางจะที่คุณไปสู่สถานที่ปลอดภัยจำนวนรู้จักและน้อยรู้จักกัน รู้จัก และไม่ รู้จัก อันตราย ในที่สุด ในความคิดนี้นำทาง ผมคิดว่าเราควรเก็บความคิดที่เดินทางกับพอร์ต ข้ามอันตราย – ในใบสั่ง ที่จะดำเนินการอย่างดี และถึงมีวัตถุประสงค์ความรู้ เทคนิค และศิลปะความรู้มีความซับซ้อน ทั้งทฤษฎี และปฏิบัติ เป็น conjectural ที่ได้ แน่นอน มากใกล้ความรู้นำความคิดในการนำเป็นศิลปะ เป็นทฤษฎี และการปฏิบัติเทคนิคการจำเป็นในการดำรงอยู่ เป็นความคิดที่ผมคิดว่า เป็นสิ่งสำคัญที่จะบุญวิเคราะห์เพิ่มเติมความลึก (Foucault, 1982, 2 แปลของฉัน)Michel Foucault หมั้นอุปมาของเรือและนำทาง (pilotage) หลายโอกาสของเขาสำรวจความคิดของการวางแผนเชิงพื้นที่การวางแผนเมือง(1982; 1983a; 1983b; 1983c [2001] 2005 [2004] 2007) ผมยืนยันว่า ดังกล่าวคำอุปมาอุปมัยขอสะท้อนกับ conceptualisations ของการวางแผนเชิงพื้นที่in complex and increasingly uncertain circumstances. Equally relevant and echoingFoucault’s (1967) suggestion that a boat is ‘a floating piece of space’, Deleuze andGuattari also refer to a ‘maritime model’ in which ‘to think is to voyage

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำอุปมาของการเดินเรือ [ . . . ] ประกอบด้วยหลายส่วนประกอบ อย่างแรก , ชัดเจนความคิดของการเดินทาง ( ทราเจท ) ของการเคลื่อนไหวที่มีประสิทธิภาพจากจุดหนึ่งไปยังอีก ประการที่สองความคิดของการนำทางหมายความว่าการเคลื่อนไหวนี้จะมุ่งไปที่เป้าหมายที่แน่นอนว่ามันมีวัตถุประสงค์ [ . . . ] ในระหว่างการเดินทางหนึ่งเผชิญความเสี่ยง ความเสี่ยงที่คาดไม่ถึงที่อาจแน่นอนความท้าทายของคุณหรือแม้กระทั่งให้คุณหลงทาง จากนั้น เดินทาง จะเป็นหนึ่งซึ่งจะนำคุณไปยังสถานที่ที่ปลอดภัย ผ่านหมายเลขที่รู้จักกันน้อยรู้จัก ที่รู้จักและไม่รู้จักอันตราย ในที่สุด , ในความคิดของการเดินเรือนี้ ฉันคิดว่าเราควรจะรักษาความคิดที่เดินทางไปที่ท่าเรือ ข้ามอันตรายบางสำหรับเพื่อให้สามารถดำเนินการได้ดีและเข้าถึงวัตถุประสงค์–ความรู้เทคนิคและศิลปะความรู้ดังกล่าวมีความซับซ้อน ทั้งทฤษฎี และปฏิบัติ มันคือการคาดเดา ซึ่งคือของหลักสูตรที่ใกล้เคียงกับความรู้เกี่ยวกับการนำความคิดของคนขับเป็นศิลปะ เป็นทฤษฎี และปฏิบัติ เป็นเทคนิคการมีชีวิตอยู่ คือ ความคิดที่ฉันคิดว่าสำคัญ และซึ่งจะทำบุญในการวิเคราะห์เพิ่มเติมความลึก ( ฟูโก , 1982 , 2 , การแปลของฉัน )มิเชล ฟูโกหมั้นคำอุปมาของเรือและการเดินเรือ การนำ ) หลายโอกาสในการสำรวจของเขาความคิดของพื้นที่ การวางแผนผังเมือง และการปกครอง( 2525 ; 1983a ; 1983b ; 1983c ; [ 2001 ] 2005 ; [ 2004 ] 2007 ) ผมยืนยันว่า เช่นอุปลักษณ์ดังก้องอย่างมากกับ conceptualisations การวางแผนเชิงพื้นที่เชิงกลยุทธ์ในสถานการณ์ที่ซับซ้อน และมีความไม่แน่นอนมากขึ้น เท่าเทียมกันที่เกี่ยวข้องและกังวานฟูโก ( 1967 ) ข้อเสนอแนะที่เรือลอยชิ้นพื้นที่ " และ " เดอลูซกัตตารี ยังอ้างถึง " " ซึ่ง " ทางทะเลแบบคิดคือการเดินทาง