As Song approached, he was about to

As Song approached, he was about to twist off Wang Lin’s neck when suddenly he felt shocked, as his body was seized by invisible hands, and thrown back heavily, after falling a long distance, for a long time could not move his body.

Seeing the strange scene in front of them, everyone was shocked, Wang Lin did not tear off the yellow paper on the Ginseng, after glancing at it, said leisurely: “Although you see an old friend, but you don’t come out to meet?”

A rustling sound emerged, as from inside the jungle, a solemn youth slowly walked out, his body had an invisible air, as the black clad men were pushed aside by this power. In addition, the three floating fireballs, at this time quickly returned to the youth’s side, and began spinning around his body.

The black people upon seeing the young man, respectfully said: “We greet the great master.”

The stern young man did not look at Song who was vomitting blood but stared at Wang Lin, and said in a sinking tone: “I know that I haven’t seen anyone with your face in ten years, who the hell are you?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเพลงเวลา กำลังจะบิดปิดคอวัง Lin เมื่อจู่ ๆ เขารู้สึกตกใจกลัว ร่างกายของเขาถูกยึด โดยมือที่มองไม่เห็น และโยนกลับมาก หลังจากตกไกล เป็นเวลานานไม่สามารถย้ายร่างกายของเขาเห็นฉากแปลกหน้าเหล่านั้น ทุกคนตกใจ ไม่ได้ฉีกออกจากกระดาษสีเหลืองบนโสม หลินวังหลังทิวทัศน์ที่ กล่าวว่า ท่าน: "แต่คุณเห็นเพื่อนเก่า คุณไม่ออกมาเพื่อตอบสนองหรือไม่"Rustling ที่เสียงออกมา เป็นจากภายในป่า เยาวชนบุดเดินช้าลง ร่างกายของเขามีอากาศมองไม่เห็น เป็นชาย clad สีดำถูกดันไว้ โดยอำนาจนี้ ดวงลอยสาม ในเวลานี้อย่างรวดเร็วกลับไปด้านของเยาวชน และเริ่มหมุนรอบตัวของเขาคนดำเมื่อเห็นชายหนุ่ม บังคมกล่าวว่า: "เราทักทายแบบที่ดี"ชายหนุ่มตรง ๆ ได้ไม่ดูเพลงที่มีคามเลือด แต่จ้องไปที่วังลิน และว่า เสียง sinking: "ฉันรู้ว่า เรามองไม่เห็นผู้ที่ใบหน้าของคุณในสิบปี นรกจะคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นเพลงเดินเข้ามาใกล้เขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการบิดคอวังหลินเมื่อจู่ ๆ เขารู้สึกตกใจในขณะที่ร่างกายของเขาถูกยึดโดยมือที่มองไม่เห็นและโยนกลับอย่างหนักหลังจากที่ตกลงมาเป็นระยะทางยาวเป็นเวลานานไม่สามารถย้ายร่างกายของเขา. เห็น ฉากแปลกในด้านหน้าของพวกเขาทุกคนก็ตกใจวังหลินไม่ได้ฉีกกระดาษสีเหลืองบนโสมหลังจาก glancing ที่มันสบายกล่าวว่า "แม้ว่าคุณเห็นเพื่อนเก่า แต่คุณไม่ได้ออกมาเพื่อตอบสนองความ ? "เสียงพึมพำโผล่ออกมาจากภายในป่าเยาวชนเคร่งขรึมช้าเดินออกมาจากร่างกายของเขามีอากาศที่มองไม่เห็นเป็นผู้ชายแต่งกายสีดำถูกผลักกันโดยอำนาจนี้ . นอกจากนี้สามบั้งไฟลอยในเวลานี้ได้อย่างรวดเร็วกลับไปด้านเยาวชนและเริ่มหมุนไปรอบ ๆ ร่างกายของเขาคนดำเมื่อเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกราบกล่าวว่า"เราทักทายต้นแบบที่ดี." ชายหนุ่มเติร์นได้ ไม่ได้มองไปที่เพลงที่ถูกอาเจียนเลือด แต่จ้องมองมาที่วังหลินและพูดด้วยน้ำเสียงจม: "ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เห็นทุกคนที่มีใบหน้าของคุณในรอบสิบปีที่นรกที่คุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเพลงที่เดินเข้ามาหา เขาจะบิดคอวัง หลิน เมื่อจู่ ๆเขารู้สึกตกใจ เมื่อร่างของเขาถูกยึดโดยมือที่มองไม่เห็น และโยนกลับไปอย่างหนัก หลังจากตกไกล เป็นเวลานานไม่สามารถขยับร่างกาย

เห็นฉากแปลกๆ ในด้านหน้าของพวกเขา ทุกคนตกใจมาก หวังหลินไม่ได้ ฉีกกระดาษสีเหลืองที่โสม หลังจากส่งสายตาที่บอกว่าตามสบาย :" แม้ว่าคุณจะเจอเพื่อนเก่า แต่คุณไม่ต้องมาเจอกัน "

เสียงเสียงออกมา เป็น จากในป่า เด็กหนุ่มขรึม ค่อยๆเดินออกมา ร่างกายของเขามีเครื่องมองไม่เห็น เป็นสีดำที่ห่มคนผลักไสด้วยพลังนี้ นอกจากนี้สามลอยลูกไฟ ที่ครั้งนี้รีบกลับไปที่ด้านของเยาวชน และเริ่มหมุนไปรอบ ๆร่างกายของเขา . . . . . .

สีดำคนเมื่อเห็นชายหนุ่ม สุภาพ กล่าวว่า " เราได้ทักทายท่านอาจารย์ "

ชายหนุ่มด้านหลังไม่ได้มองเพลงที่อาเจียนเลือด แต่จ้องหวังหลิน และกล่าวใน จม เสียง : " ผมรู้ว่าผมไม่เคยเห็นใครที่มีใบหน้าของคุณในสิบปี แกเป็นใคร ? "