Politics[edit]Main article: Politic

Politics[edit]
Main article: Politics of Mongolia

State Great Khural chamber in session
Mongolia is a parliamentary republic. The president is directly elected. The people also elect the deputies in the national assembly, the State Great Khural, which chooses the prime minister, who nominates the Cabinet in consultation with the president. The Khural confirms the ministers. Mongolia's constitution guarantees a number of freedoms, including full freedom of expression and religion. Mongolia has a number of political parties, the biggest are the Mongolian People's Party and the Democratic Party.

The People's Party — known as the People's Revolutionary Party between 1921 and 2010 — formed the government of the country from 1921 to 1996 (in a one-party system until 1990) and from 2000 to 2004. From 2004 to 2006, it was part of a coalition with the Democrats and two other parties, and after 2006 it was the dominant party in two other coalitions. The party initiated two changes of government from 2004 until it lost power in a 2012 election. The Democrats were the dominant force in a ruling coalition between 1996 and 2000, and an almost-equal partner with the People's Revolutionary Party in a coalition between 2004 and 2006. An election of deputies to the national assembly on 28 June 2012 resulted in no party having an overall majority;[83] however, as the Democratic Party won the largest number of seats,[84] its leader, Norovyn Altankhuyag, became prime minister on 10 August 2012.[85] Chimedyn Saikhanbileg became prime minister on 21 November 2014.[86]

The President of Mongolia has a largely symbolic role but can block the Parliament's decisions and appoint judges and justice of courts and appoint ambassadors abroad. The parliament can respond by overruling that veto by a two-thirds majority vote. Mongolia's constitution provides three requirements for taking office as president; the candidate must be a native-born Mongolian, be at least 45 years old, and have resided in Mongolia for five years before taking office. The president must also formally resign his or her party membership. Tsakhiagiin Elbegdorj, a two-time former prime minister and ex-member of the Democratic Party was elected as president on May 24, 2009 and inaugurated on 18 June that year.[87] Elbegdorj was re-elected on 26 June 2013 and was inaugurated on 10 July 2013 for his second term as president.[88]

Mongolia uses a unicameral parliamentary system in which the president has a symbolic role and the government chosen by the legislature exercises executive power. The legislative arm, the State Great Khural, has one chamber with 76 seats and is chaired by the speaker of the house. It elects its members every four years by general elections. The State Great Khural is powerful in the Mongolian government with the president being largely symbolic and the prime minister being chosen by the parliament from among its own membership.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้ไข] การเมืองบทความหลัก: การเมืองของประเทศมองโกเลียรัฐ Khural มากหอในเซสชันมองโกเลียเป็นสาธารณรัฐแบบรัฐสภา ประธานาธิบดีรับการเลือกตั้งโดยตรง คนยังเลือกตั้งผู้แทนราษฎรสเปนในรัฐสภา รัฐดี Khural ซึ่งเลือกนายกฯ ที่แสดงให้ทราบคณะรัฐมนตรีหารือกับประธานาธิบดี Khural ยืนยันรัฐมนตรี รัฐธรรมนูญของมองโกเลียรับประกันจำนวนเสรีภาพ เสรีภาพเต็มและศาสนารวมทั้ง มองโกเลียมีจำนวนพรรคการเมือง ที่ใหญ่ที่สุดมีคณะราษฎรมองโกเลียและพรรคประชาธิปไตยราษฎร — เรียกว่าพรรคประชาชนระหว่าง 1921 และ 2010 — รัฐบาลประเทศ จาก 1921 เพื่อ 1996 (ในระบบพรรคหนึ่งจนถึงปี 1990) และ 2000 เป็นปี 2004 ที่เกิดขึ้น จากปี 2004 2006 มันเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลประชาธิปัตย์และสองฝ่ายอื่น ๆ และหลังจากปี 2006 เป็นบุคคลหลักในสอง coalitions อื่น ๆ บุคคลเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลจากปี 2004 จนกระทั่งมันสูญเสียพลังงานในการเลือกตั้ง 2012 สอง ประชาธิปัตย์มีแรงหลักในการร่วมมือกันปกครองระหว่างปี 1996 และ 2000 และคู่ค้าเท่ากับเกือบกับพรรคประชาชนในการร่วมมือกันระหว่างปี 2004 และ 2006 ผลการเลือกตั้งผู้แทนราษฎรสเปนให้สมัชชาแห่งชาติวันที่ 28 2555 มิถุนายนในพรรคไม่มีส่วนใหญ่มีทั้งหมด[83] อย่างไรก็ตาม เป็นพรรคประชาธิปไตยชนะจำนวนที่นั่ง, [84] ที่ใหญ่ที่สุดของผู้นำ Norovyn Altankhuyag กลายเป็นนายกรัฐมนตรีในวันที่ 10 2012 สิงหาคม[85] Chimedyn Saikhanbileg เป็น นายกรัฐมนตรีบน 21 2014 พฤศจิกายน[86]ประธานาธิบดีมองโกเลียมีบทบาทใหญ่สัญลักษณ์ แต่สามารถบล็อกการตัดสินใจของรัฐสภาแต่งตั้งผู้พิพากษาและความยุติธรรมของศาล และแต่งตั้งต่างประเทศแอมบาสเดอร์ รัฐสภาสามารถตอบ ด้วย overruling ที่การยับยั้งโดยเสียงส่วนใหญ่สองในสาม รัฐธรรมนูญของประเทศมองโกเลียมีข้อกำหนด 3 มีสำนักงานเป็นประธาน ผู้สมัครต้องเป็นมองโกเลีย native-born จะน้อยกว่า 45 ปีเก่า และมีอยู่ในประเทศมองโกเลียห้าปีก่อนสำนักงาน ประธานาธิบดีอย่างเป็นกิจจะลักษณะยังต้องเลิกเล่นสมาชิกพรรคของเขา หรือเธอ Tsakhiagiin Elbegdorj, two-time อดีตนายกรัฐมนตรี และอดีตสมาชิกของพรรคประชาธิปไตยได้รับเลือกเป็นประธานบน 24 พฤษภาคม 2009 และแห่งใน 18 มิถุนายนปีที่[87] Elbegdorj ได้รับเลือกอีกครั้งในวันที่ 26 2556 มิถุนายน และได้เปิดทำใน 10 2013 กรกฎาคมสำหรับระยะที่สองของเขาเป็นประธาน[88]มองโกเลียใช้ระบบรัฐสภา unicameral ที่ประธานมีบทบาทสัญลักษณ์และรัฐบาลเลือก โดยอำนาจการบริหารการออกกำลังกายทูลเกล้าทูลกระหม่อม แขนสภา Khural ดีสถานะ มีห้องหนึ่ง มี 76 ที่นั่ง และประเทศ โดยลำโพงบ้าน มัน elects สมาชิกทุกสี่ปี โดยการเลือกตั้งทั่วไป Khural ดีรัฐจะมีประสิทธิภาพในรัฐบาลมองโกเลียกับประธานที่เป็นสัญลักษณ์ส่วนใหญ่และนายกรัฐมนตรีที่ถูกเลือก โดยรัฐสภาจากสมาชิกเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมือง [แก้ไข]
บทความหลัก: การเมืองของประเทศมองโกเลียสถานะที่ดี Khural ห้องในเซสชั่นมองโกเลียเป็นสาธารณรัฐรัฐสภา ประธานได้รับการเลือกตั้งโดยตรง คนยังเลือกที่เจ้าหน้าที่ในสมัชชาแห่งชาติที่รัฐเกร Khural ซึ่งเลือกนายกรัฐมนตรีที่แต่งตั้งคณะรัฐมนตรีในการปรึกษาหารือกับประธาน Khural ยืนยันรัฐมนตรีว่าการกระทรวง รัฐธรรมนูญของประเทศมองโกเลียรับประกันจำนวนของเสรีภาพรวมถึงเสรีภาพเต็มรูปแบบของการแสดงออกและศาสนา มองโกเลียมีจำนวนของพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นของประชาชนมองโกเลียพรรคและพรรคประชาธิปัตย์. คนของพรรค - ที่รู้จักกันเป็นคนของพรรคปฏิวัติระหว่าง 1921 และ 2010 - จัดตั้งรัฐบาลของประเทศ 1921-1996 (ในหนึ่ง ระบบพรรคจนกระทั่ง 1990) และจากปี 2000 ถึงปี 2004 ตั้งแต่ปี 2004 ถึงปี 2006 มันเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลที่มีพรรคประชาธิปัตย์และทั้งสองฝ่ายอื่น ๆ และหลังจาก 2006 มันเป็นบุคคลที่โดดเด่นในสองพันธมิตรอื่น ๆ บุคคลที่ริเริ่มสองการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลจาก 2004 จนกว่าจะสูญเสียอำนาจในการเลือกตั้ง 2012 พรรคประชาธิปัตย์เป็นแรงที่โดดเด่นในการพิจารณาคดีของรัฐบาลระหว่างปี 1996 และ 2000 และคนที่เกือบจะเท่าเทียมกับคนของพรรคปฏิวัติในรัฐบาลระหว่างปี 2004 และปี 2006 การเลือกตั้งของเจ้าหน้าที่ที่จะสมัชชาแห่งชาติเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2012 ส่งผลให้บุคคลที่ไม่มี มีส่วนใหญ่โดยรวม [83] อย่างไรก็ตามในขณะที่พรรคประชาธิปัตย์ได้รับรางวัลใหญ่ที่สุดในจำนวนที่นั่ง [84] ผู้นำของ Norovyn Altankhuyag กลายมาเป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 10 เดือนสิงหาคม 2012 [85] Chimedyn Saikhanbileg กลายเป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2014 . [86] ประธานของมองโกเลียมีบทบาทสัญลักษณ์ส่วนใหญ่ แต่ไม่สามารถปิดกั้นการตัดสินใจของรัฐสภาและแต่งตั้งผู้พิพากษาและความยุติธรรมของศาลและแต่งตั้งทูตในต่างประเทศ รัฐสภาสามารถตอบสนองโดยการยับยั้ง overruling ว่าด้วยคะแนนเสียงข้างมากสองในสาม รัฐธรรมนูญของประเทศมองโกเลียมีสามความต้องการสำหรับการทำงานในฐานะประธาน; ผู้สมัครจะต้องเป็นชาวมองโกลมีอย่างน้อย 45 ปีและได้อาศัยอยู่ในประเทศมองโกเลียเป็นเวลาห้าปีก่อนที่สำนักงาน ประธานจะต้องลาออกจากตำแหน่งอย่างเป็นทางการนอกจากนี้ยังเป็นสมาชิกพรรคของเขาหรือเธอ Tsakhiagiin Elbegdorj, ครั้งที่สองอดีตนายกรัฐมนตรีและอดีตสมาชิกของพรรคประชาธิปัตย์ได้รับเลือกเป็นประธานเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2009 และเปิดตัวในวันที่ 18 เดือนมิถุนายนปีที่. [87] Elbegdorj เป็นอีกครั้งที่ได้รับการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2013 และได้รับการเปิดตัว เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2013 ในระยะที่สองของเขาในฐานะประธาน. [88] มองโกเลียใช้ระบบรัฐสภาซึ่งมีสภาเดียวในการที่ประธานมีบทบาทสัญลักษณ์และรัฐบาลที่ถูกเลือกโดยการออกกำลังกายที่สภานิติบัญญัติอำนาจบริหาร แขนนิติบัญญัติของรัฐมหาราช Khural มีห้องหนึ่งที่มี 76 ที่นั่งและเป็นประธานโดยลำโพงของบ้าน มัน elects สมาชิกทุกสี่ปีโดยการเลือกตั้งทั่วไป สถานะที่ดี Khural มีประสิทธิภาพในรัฐบาลมองโกเลียกับประธานาธิบดีเป็นส่วนใหญ่สัญลักษณ์และนายกรัฐมนตรีได้รับการแต่งตั้งจากรัฐสภาจากบรรดาสมาชิกของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมือง [ แก้ไข ]
บทความหลัก : การเมืองของมองโกเลีย

สภาพห้อง khural ที่ดีในเซสชั่น
มองโกเลียเป็นสาธารณรัฐรัฐสภา ประธานาธิบดีได้รับการเลือกตั้งโดยตรง คนยังเลือกผู้แทนในรัฐสภารัฐที่ดี khural ซึ่งเลือกนายกรัฐมนตรี ที่เสนอคณะรัฐมนตรีได้หารือกับท่านประธาน การ khural ยืนยันรัฐมนตรีรัฐธรรมนูญของมองโกเลียรับประกันตัวเลขของเสรีภาพ รวมทั้งเสรีภาพเต็มรูปแบบของการแสดงออกและศาสนา มองโกเลีย มีหมายเลขของพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือ พรรคเลียคน และพรรคประชาธิปไตย .

ประชาชนของพรรคเป็นคนปฏิวัติพรรคระหว่าง 2464 และ 2010 - จัดตั้งรัฐบาลของประเทศจาก 2446 ถึงพ.ศ. 2539 ในระบบพรรค จนกระทั่งปี 1990 ) และจาก 2543 ถึง 2547 จาก 2004 2006 เป็นส่วนหนึ่งของพันธมิตรกับพรรคประชาธิปัตย์และพรรคการเมืองอื่น ๆ 2 และหลังจากปี 2006 มันเป็นบุคคลที่เด่นในพันธมิตรอื่น ๆสองพรรค ซึ่งการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลตั้งแต่ปี 2004 จนสูญเสียอำนาจในการเลือกตั้ง 2012 . พรรคประชาธิปัตย์ได้แรงเด่นในพรรคร่วมรัฐบาลระหว่าง 1996 และ 2000 และเกือบเท่ากับคู่กับประชาชนปฏิวัติพรรคในรัฐบาลผสมระหว่างปี 2004 และ 2006 การเลือกตั้งของผู้แทนสมัชชาแห่งชาติ เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2555 ส่งผลให้บุคคลที่ไม่มีส่วนใหญ่โดยรวม ;[ 83 ] อย่างไรก็ตาม พรรคประชาธิปัตย์จะตัวเลขที่ใหญ่ที่สุดของที่นั่ง [ 84 ] ของผู้นำ norovyn altankhuyag กลายเป็นนายกรัฐมนตรีในวันที่ 10 สิงหาคม 2555 [ 85 ] chimedyn saikhanbileg เป็นนายกรัฐมนตรีในวันที่ 21 พฤศจิกายน 2014 [ 86 ]

ประธานของมองโกเลียที่มีบทบาทสัญลักษณ์ส่วนใหญ่ แต่สามารถขัดขวางการตัดสินใจของรัฐสภา และแต่งตั้งผู้พิพากษาและผู้พิพากษาของศาลและแต่งตั้งทูตต่างประเทศรัฐสภาสามารถตอบสนองโดย overruling ว่ายับยั้งโดยเสียงข้างมากสองในสาม . รัฐธรรมนูญของมองโกเลียให้สามข้อกำหนดสำหรับการรับตำแหน่งประธาน ; ผู้สมัครต้องเกิดพื้นเมืองมองโกเลีย เป็นอย่างน้อย อายุ 45 ปี และมีภูมิลำเนาในมองโกเลียเป็นเวลาห้าปี ก่อนกลับมาทำงาน ท่านประธานต้องลาออกจากการเป็นสมาชิกพรรค ของเขาหรือเธอ จ tsakhiagiin ,2 เวลา อดีตนายกรัฐมนตรีและอดีตสมาชิกของพรรคได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีในเดือนพฤษภาคม 24 , 2009 และเปิดตัวเมื่อวันที่ 18 มิถุนายนปีนั้น . [ 87 ] จได้รับการเลือกตั้งอีกครั้งเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2013 และในวันที่ 10 ก.ค. 2013 สำหรับระยะที่สองของเขาในฐานะประธานาธิบดี [ 88 ]

ส่วนประกอบของห้องเดี่ยวรัฐสภามองโกเลียใช้ระบบที่ท่านมีบทบาทเชิงสัญลักษณ์ และรัฐบาลที่ถูกเลือกโดยรัฐสภาใช้อำนาจของฝ่ายบริหาร แขนนิติบัญญัติ รัฐที่ดี khural , มีหนึ่งห้องมี 76 ที่นั่ง และเป็นประธานโดยประธานของบ้าน มันเลือกสมาชิก ทุกสี่ปีจากการเลือกตั้งทั่วไปสภาพดี khural มีอำนาจในรัฐบาลมองโกเลียกับประธานาธิบดีเป็นสัญลักษณ์ส่วนใหญ่และนายกรัฐมนตรี ที่ถูกเลือกโดยรัฐสภาของสมาชิกเอง