Having expectations of life’s pleas

Having expectations of life’s pleasures in the open fields, Zitkala-Sa soon learns that what she is to receive, is a life lesson. Being different in the eyes of other’s, she is subjected to the cruelties and ridicule of the white man’s world. She is looked upon as one of the outsiders.

It all started as soon as she boarded the “Iron Horse”. This was the beginning of a journey that would forever hold a memory of the rudeness and curiosity of people. While traveling on the train, she was stared at by men and women alike because she was different in their eyes. Having a style of clothing, not familiar to them caught their attention. Another thing that was noticed, she was traveling alone, with no parental presence. Because of the different style of clothing worn, the other young children pointed and glared at her. The other adults also stared with rude curiosity, at the blanket she was carrying.
Surviving her journey was only the first part of this life lesson, arriving at the school started yet another chapter. She was afraid and alone. Standing in a room filled with bright lights and people scurrying around at the sight of the new arrivals, she hugged the wall for safety. All the strange customs being forced upon her were overwhelming and frightening to a young girl she wished for the comfort of her mother or the companionship of her brother, but these would not be found, only the grasp of a stranger, lifting her off the ground. She was led to a row of narrow beds, where she cried herself to sleep.
The next day would bring yet another shock, the morning meal was an experience not to be forgotten. As described by Zitkala-Sa, it reminded me of the movie, Oliver twist. After breakfast, yet another custom was to be experienced; the haircut. Her long, thick braids were lopped off, making her feel like a coward.
Her story makes me recall my years as a student in the catholic school system. All the boys wore the same ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความคาดหวังของชีวิตความสุขในฟิลด์เปิด สา Zitkala เร็ว ๆ นี้รู้ว่า อะไรเธอจะได้รับ มีบทเรียนชีวิต อยู่ในสายตาของของผู้อื่น เธออยู่ภายใต้ cruelties และกันโลกของผู้ชายสีขาว เธอคือมองตามเป็นหนึ่งนอกมันทั้งหมดเริ่มต้นทันทีที่เธอโดยสาร "ม้าเหล็ก" นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ตลอดไปจะเก็บความทรงจำของความที่หยาบคายและความอยากรู้ของคน ขณะเดินทางบนรถไฟ เธอได้จ้องไปที่ผู้ชายและผู้หญิงเหมือนกันเนื่องจากเธอในสายตาของพวกเขา มีแบบเสื้อผ้า ไม่คุ้นเคยไปจับความสนใจ อีกสิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็นได้ เธอถูกทาง มีสถานะโดยผู้ปกครองไม่ เนื่องจากลักษณะแตกต่างกันของเสื้อผ้าที่สวมใส่ เด็กเล็กอื่น ๆ ชี้ และ glared ที่เธอ ผู้ใหญ่จ้องไปยังกับอยากหยาบคาย ที่ครอบคลุมที่เธอถูกดำเนินการ รอดการเดินทางของเธอถูกเฉพาะส่วนแรกของบทชีวิตนี้ มาถึงที่โรงเรียนเริ่มต้นแต่บทอื่น เธอกลัว และเพียงอย่างเดียว ยืนในห้องเต็มไป ด้วยแสงสว่าง และ scurrying สถานที่สายตาของผู้มาใหม่ คนที่เธอ hugged ผนังเพื่อความปลอดภัย ประเพณีแปลกทั้งหมดที่ถูกบังคับเมื่อเธอถูกครอบงำ และน่ากลัวกับสาวที่เธอปรารถนาของแม่ของเธอหรือเพื่อนของพี่ชายของเธอ แต่เหล่านี้จะไม่ พบ ความเข้าใจของคนแปลกหน้าเป็น ยกเธอออก เธอถูกนำไปยังแถวเตียงแคบ ที่เธอร้องตัวเองนอน ในวันถัดไปจะนำช็อตอีก อาหารเช้ามีประสบการณ์ไม่ได้ที่จะลืม ตามที่อธิบายไว้ โดย Zitkala ซา มันเตือนฉันของภาพยนตร์ Oliver บิด หลังอาหารเช้า ภาษีอื่นมาประสบการณ์ ผม อย่างใดอย่างเธอยาว หนามี lopped ปิด ทำให้เธอรู้สึกว่าหน้าตัวเมีย เรื่องราวของเธอทำให้ฉันจำของฉันปีเป็นนักเรียนในระบบโรงเรียนคาทอลิก ทุกคนสวมเหมือนกัน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความคาดหวังในความสุขของชีวิตในสาขาที่เปิด Zitkala-Sa เร็ว ๆ นี้รู้ว่าสิ่งที่เธอจะได้รับเป็นบทเรียนชีวิต ความแตกต่างกันในสายตาของคนอื่น ๆ ที่เธออยู่ภายใต้ความโหดร้ายและเยาะเย้ยของโลกคนขาว เธอถูกมองว่าเป็นหนึ่งในบุคคลภายนอก. มันทั้งหมดเริ่มต้นทันทีที่เธอขึ้นว่า "ม้าเหล็ก" นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ตลอดไปจะถือความทรงจำของความรุนแรงและความอยากรู้ของคนที่ ในขณะที่เดินทางบนรถไฟที่เธอกำลังจ้องมองมาที่ชายและหญิงเหมือนกันเพราะเธอเป็นที่แตกต่างกันในสายตาของพวก มีรูปแบบของเสื้อผ้าที่ไม่คุ้นเคยกับพวกเขาจับความสนใจของพวกเขา สิ่งที่สังเกตเห็นอีกเธอก็เดินทางคนเดียวโดยไม่มีการแสดงตนของผู้ปกครอง เพราะสไตล์ที่แตกต่างของเสื้อผ้าที่สวมใส่เด็กสาวคนอื่น ๆ ชี้และจ้องมาที่เธอ ผู้ใหญ่อื่น ๆ ยังจ้องมองด้วยความอยากรู้หยาบคายผ้าห่มที่เธอได้รับการดำเนินการ. หญิงการเดินทางของเธอเป็นเพียงส่วนแรกของบทเรียนชีวิตนี้มาถึงที่โรงเรียนได้เริ่มต้นอีกบทหนึ่ง เธอกลัวและคนเดียว ยืนอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยแสงสีและผู้คนเผ่นหนีไปรอบ ๆ ที่สายตาของเข้ามาใหม่เธอกอดผนังเพื่อความปลอดภัย ทั้งหมดศุลกากรแปลกที่จะถูกบังคับให้เธอถูกครอบงำและน่ากลัวที่จะเป็นเด็กสาวที่เธออยากให้ความสะดวกสบายของแม่ของเธอหรือมิตรภาพของพี่ชายของเธอ แต่เหล่านี้จะไม่ได้พบเพียงความเข้าใจของคนแปลกหน้ายกเธอออกจากพื้นดิน . เธอถูกนำตัวไปแถวของเตียงแคบ ๆ ที่เธอร้องไห้ตัวเองไปนอน. ในวันถัดไปจะนำมาซึ่งยังช็อตอีกมื้อเช้าเป็นประสบการณ์ที่ไม่ควรลืม ตามที่อธิบาย Zitkala-Sa มันทำให้ผมนึกถึงหนังบิดโอลิเวอร์ หลังอาหารเช้าที่กำหนดเองยังอีกที่จะมีประสบการณ์; ตัดผม ยาว braids หนาของเธอถูก lopped ปิดทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนขี้ขลาด. เรื่องราวของเธอทำให้ฉันจำได้ปีของฉันเป็นนักศึกษาในระบบโรงเรียนคาทอลิก เด็กผู้ชายทุกคนสวมเดียวกัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความคาดหวังของความสุขในชีวิตในท้องทุ่ง zitkala ซาแล้วรู้ว่าสิ่งที่เธอได้รับเป็นบทเรียนชีวิต การต่าง ๆ ในสายตาคนอื่น เธออยู่ภายใต้ความโหดร้ายและเยาะเย้ยของโลกคนขาว . เธอจะมองเป็นหนึ่งของคนนอก

มันทั้งหมดเริ่มต้นทันทีที่เธอขึ้นม้า " เหล็ก "นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ตลอดกาลความจำของความหยาบคายและความอยากรู้ของคน ขณะเดินทางบนรถไฟ เธอถูกจ้องมองโดยชายและหญิงเหมือนกัน เพราะว่าเธอแตกต่างในสายตาของพวกเขา มีสไตล์ของเสื้อผ้าที่ไม่คุ้นเคยกับพวกเขาจับความสนใจของพวกเขา อีกสิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็น เธอเดินทางคนเดียว ไม่มีผู้ปกครองอยู่ด้วยเนื่องจากลักษณะที่แตกต่างกันของเสื้อผ้าที่สวมใส่ , อื่น ๆ เด็กเล็ก แหลม และจ้องมาที่เธอ ผู้ใหญ่อื่น ๆยังจ้องด้วยความหยาบคาย ความอยากรู้ ในผ้าห่ม เธอถือ
รอดตายการเดินทางของเธอเป็นเพียงส่วนแรกของชีวิตนี้ บทเรียน มาถึงที่โรงเรียนก็ยังบทอื่น เธอกลัวและคนเดียวยืนอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยแสงสีและผู้คนยั้วเยี้ยในสายตาของผู้มาใหม่ เธอกอดผนังเพื่อความปลอดภัย แปลกทั้งหมด ประเพณีที่ถูกบังคับเธอยุ่งยากและน่ากลัวให้เด็กสาว เธอปรารถนาความสะดวกสบายของแม่หรือเพื่อนของน้องชาย แต่เหล่านี้จะไม่พบ แต่ความเข้าใจของคนแปลกหน้ายกเธอขึ้นจากพื้นดิน เธอทำให้แถวของเตียงแคบๆ ที่เธอร้องไห้จนหลับไป
วันถัดไปจะนำยังช็อตอีก มื้อเช้าเป็นประสบการณ์ที่ไม่ควรลืม ตามที่อธิบายไว้โดย zitkala ซา มันทำให้ฉันนึกถึงหนังเรื่อง Oliver Twist หลังจากอาหารเช้า แต่เองอีกเป็นประสบการณ์ การตัดผม เธอยาว braids หนาเป็น lopped ปิดทำให้เธอรู้สึกเหมือนคนขี้ขลาด เรื่องราวของเธอทำให้ผมนึกถึง
ปีของฉันเป็นนักเรียนในระบบโรงเรียนคาทอลิก ทุกคนใส่เหมือนกัน . . . . . . .