We have synthesized the literature

We have synthesized the literature that describes and evaluates interventions that use cultural
leverage to narrow disparities in health care. We focused on interventions that emphasized
behavioral change of persons in communities and patients in health care organization, access
to care, and health care organization innovation. Interventions that emphasized individual
behavioral change relied on the expertise of community members to inform their programs.
These community members were enlisted to share culturally specific information on health
care practices such as breast and cervical cancer screening. Interventions that focused on
improving access to health care relied on patient navigators and lay educators to encourage
regular screening and to dispel misconceptions about the disease. Finally, those that
concentrated on the health care system homed in on the role of health care professionals. The
dominant model in this set of interventions emphasized the training of health professionals to
effectively deliver culturally specific messages and culturally tailored programs.
Four common themes emerged from this literature review. First, scholarship in this field is still
in a nascent stage, although the initial findings from this field are quite promising. One
indication of the early stage of this field is the methodological inconsistency of these studies.
Six of the studies were descriptive in nature and provided qualitative insights into potential
mechanisms, a necessary step in learning how to improve outcomes for communities of color.
The remaining 32 studies did formally evaluate processes of care or health outcomes. Twentythree
of these 32 studies reported significant improvements in care across a wide range of
conditions and preventive strategies. It also should be noted that none of the studies actually
addressed the extent to which the cultural aspects of these interventions brought about the
improvements in care, apart from the general mechanisms of quality improvement or public
health strategies inherent in the interventions. None of the studies was designed to examine
the impact of an intervention on health disparities, which would require a comparison between
specific racial or ethnic group and a white control group. Among the communities that were
studied, some populations were clearly underrepresented, such as men of color and Asian
Americans.
A second observation that emerges from this intervention literature is that nurses and other
nonphysician health care providers implemented the majority of these interventions. Those
initiated by physicians were generally brief in duration and focused on training physicians in
cultural tools or language acquisition. Nurse-led studies, in contrast, often described in detail
the extent to which race and ethnicity influence health care delivery. This may simply reflect
that nurse-led interventions are common among public health interventions. On the other hand,
as frontline health professionals, nurses may be particularly sympathetic to the need to modify
the existing health care delivery system or may recognize opportunities to link institutionally
based care delivery with community-based organizations. The preponderance of these
interventions focused on improving the health care of women, perhaps reflecting the gender
distribution of the nursing field (nurses were the providers in most of the studies). Although
some studies included men as subjects, only one specifically targeted men.
A third focus among these studies is improving perceptions of self-worth and self-efficacy
surrounding health behaviors. This theme appeared particularly prevalent in studies that
focused on prevention. In preventing diseases such as diabetes and HIV, lifestyle habits and
perceptions of individual value are particularly salient. Self-worth in the context of societal
cues also appeared important in the treatment of substance abuse. Several studies investigated
the roles of culture in the treatment of substance abuse by modifying the treatment environment
and incorporating culturally specific workers, role models, and concepts into the treatment
plan. Incorporating culturally specific messages to emphasize positive self-images may allow
patients to boost self-efficacy in the settings of substance abuse and disease prevention. In
contrast, we found no studies focused on improving care or outcomes using a strategy of selfefficacy
for people of color in the setting of acute illness.
Finally, a central component of a number of these interventions was improving connections
between patients and health care organizations through the use of cultural strategies. The longterm
management of health and disease are often contingent on the presence of a relationship
that enables the mutual exchange of information and the development of treatment plans to
which patients of color can successfully adhere. Interventions using culturally specific patient
navigators and community health workers can be used to create relationships on the basis of
cultural commonalities, seen and unseen, to transcend obstacles that commonly impede the
delivery of care to patients of color. These are among the most successful strategies that
emerged from our literature review.
In general, the literature indicates that the cultural aspects of race and ethnicity provide unique
levels for health disparities interventions. Jones (2000) suggested a framework for
understanding the role of racism in health and health care; such a model could inform the
structure of interventions like those we review here. Institutional racism, individually mediated
racism, and internalized racism are three levels of differential experience based on race that
can affect health and health care. Jones defined institutional racism as differential access by
race to the goods, services, and opportunities of society (e.g., health insurance, qualified
physicians). Individually mediated racism is divided into two types; prejudice represents
differential assumptions about the abilities, motives, and intentions of others on the basis of
their race (e.g., assumptions about drug use), and discrimination represents differential actions
toward others on the basis of race (e.g., lower referral rates to cardiac catheterization for black
women; Schneider et al. 2001). Finally, internalized racism is defined as acceptance by
members of the stigmatized races of negative messages about their own abilities and intrinsic
worth. This manifestation of racism is exemplified in the lower frequency of health-seeking behaviors among some communities of color. The three aspects of racism described by Jones
may help identify potential targets and strategies for intervention in studies such as those
reviewed here (Jones 2000).
In addition, “levels of culture,” as described by Hall (1984) and others, are instructive in
understanding how culture can be used for positive leverage in health settings: surface
characteristics drawn from traditional dress, music, colors, and so on, are fairly easily
incorporated into health materials and programming, whereas deeper dimensions, such as
shared underlying values and assumptions, may be harder to incorporate but possibly more
effective (Hall 1984; Kreuter et al. 2003; Resnicow et al. 1999). The studies reviewed here
describe interventions in which cultural tools can be used in the health care organization and
within communities of color to address health disparities by mitigating institutional and
internalized levels of racism. We use the term cultural leverage to describe this strategy for
improving the health of communities of color by using their cultural practices, products,
philosophies, or environments as vehicles that facilitate behavior change of patients and
practitioners. Activating shared norms within racial and ethnic groups, and directing health
care delivery in a manner cognizant of cultural practices, could strengthen the linkages between
the health care delivery system and the populations it aims to serve and ultimately decrease
health disparities.
Several caveats limit our ability to generalize from this literature review. First, although we
pursued multiple search engines and databases for our references, only those published in peerreviewed
journals were included. While the peer-review process ensures a level of quality, our
review is limited to those published articles. Publication bias in favor of positive results is
possible. Furthermore, the vetting and publication of such manuscripts introduce a substantial
time lag; we undoubtedly excluded ongoing studies and studies that have been evaluated but
not yet reported. In addition, we limited our review to those studies published in the United
States. An extension of this work could include intervention studies aimed at addressing
minority populations in other countries.
Deep inequities divide the races in the United States, with an impact that extends to health care
(Williams and Rucker 2000). To ameliorate these disparities in health care, it may be
insufficient to simply provide equal health care for all, and it may be important to provide
health care that is also culturally leveraged. Cultural competence strategies are critical to
creating a hospitable setting, but cultural leverage strategies may contribute further to
activating individuals within communities of color for behavioral change, facilitating health
care connections to communities of color, and creating a safe, nurturing health care
environment in which health can flourish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีสังเคราะห์วรรณกรรมที่อธิบาย และประเมินงานวิจัยที่ใช้วัฒนธรรมใช้ประโยชน์ในการจำกัดความแตกต่างในการดูแลสุขภาพ เราเน้นงานวิจัยที่เน้นเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนในชุมชนและผู้ป่วยในองค์กรดูแลสุขภาพ การเข้าถึงการดูแล และนวัตกรรมองค์กรดูแลสุขภาพ งานวิจัยที่เน้นแต่ละเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอาศัยในความเชี่ยวชาญของสมาชิกในชุมชนในกรณีที่โปรแกรมของพวกเขาสมาชิกในชุมชนเหล่านี้มีแซร่วมวัฒนธรรมเฉพาะข้อมูลสุขภาพปฏิบัติดูแลเต้านมและตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก งานวิจัยที่เน้นปรับปรุงการเข้าถึงสุขภาพอาศัยในอันนี้ทำให้ผู้ป่วย และวางนักการศึกษาเพื่อส่งเสริมให้ปกติตรวจคัดกรองและ ให้ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับโรค dispel ในที่สุด ผู้ที่เข้มข้นในการดูแลสุขภาพระบบ homed ในบทบาทของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ ที่แบบจำลองหลักในงานวิจัยชุดนี้เน้นการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพการมีประสิทธิภาพส่งข้อความเฉพาะวัฒนธรรมและวัฒนธรรมเฉพาะโปรแกรมรูปแบบทั่วไป 4 ที่เกิดขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมนี้ ครั้งแรก ทุนการศึกษาในฟิลด์นี้จะยังคงในระยะตั้งไข่ แม้ว่าผลการศึกษาที่เริ่มต้นจากฟิลด์นี้มีสัญญามากขึ้น หนึ่งวัดระยะเริ่มต้นของฟิลด์นี้ไม่สอดคล้อง methodological ศึกษาเหล่านี้ได้6 ศึกษาได้อธิบายธรรมชาติ และมีศักยภาพเจาะลึกเชิงคุณภาพกลไก ขั้นตอนที่จำเป็นในการเรียนรู้วิธีการปรับปรุงผลลัพธ์สำหรับชุมชนของสีศึกษา 32 เหลืออยู่ได้อย่างเป็นกิจจะลักษณะประเมินกระบวนการผลลัพธ์ที่ดูแลหรือสุขภาพ Twentythreeของการศึกษาเหล่านี้ 32 รายงานปรับปรุงที่สำคัญในการดูแลต่าง ๆ หลากหลายเงื่อนไขและกลยุทธ์การป้องกัน มันยังควรจดบันทึกที่ไม่มีการศึกษาจริงอยู่ในขอบเขตที่ทางด้านวัฒนธรรมของงานวิจัยเหล่านี้มาเกี่ยวกับการปรับปรุงในการดูแล จากกลไกของการปรับปรุงคุณภาพหรือประชาชนทั่วไปกลยุทธ์เพื่อสุขภาพในงาน ไม่มีการศึกษาถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการแทรกแซงในสุขภาพความแตกต่าง ซึ่งจะต้องมีการเปรียบเทียบระหว่าง กลุ่มเชื้อชาติ หรือกลุ่มชาติพันธุ์และกลุ่มควบคุมสีขาว ในชุมชนที่ศึกษา ประชากรบางได้ชัดเจน underrepresented เช่นคนสีและเอเชียชาวอเมริกันสังเกตสองที่จากวรรณกรรมนี้แทรกแซงเป็นที่พยาบาลและอื่น ๆnonphysician ผู้ให้บริการสุขภาพดำเนินการส่วนใหญ่ของงานวิจัยเหล่านี้ ผู้เริ่มโดยแพทย์ถูกย่อโดยทั่วไปในช่วงเวลา และเน้นการฝึกอบรมแพทย์ในเครื่องมือทางวัฒนธรรมหรือภาษาซื้อ นำพยาบาลศึกษา คมชัด มักจะอธิบายในรายละเอียดขอบเขตที่แข่งขันและเชื้อชาติมีอิทธิพลต่อสุขภาพส่ง เพียงแค่นี้อาจสะท้อนถึงรักษาพยาบาลนำพบบ่อยในงานวิจัยสาธารณสุข ในทางตรงข้ามas frontline health professionals, nurses may be particularly sympathetic to the need to modifythe existing health care delivery system or may recognize opportunities to link institutionallybased care delivery with community-based organizations. The preponderance of theseinterventions focused on improving the health care of women, perhaps reflecting the genderdistribution of the nursing field (nurses were the providers in most of the studies). Althoughsome studies included men as subjects, only one specifically targeted men.A third focus among these studies is improving perceptions of self-worth and self-efficacysurrounding health behaviors. This theme appeared particularly prevalent in studies thatfocused on prevention. In preventing diseases such as diabetes and HIV, lifestyle habits andperceptions of individual value are particularly salient. Self-worth in the context of societalcues also appeared important in the treatment of substance abuse. Several studies investigatedthe roles of culture in the treatment of substance abuse by modifying the treatment environmentand incorporating culturally specific workers, role models, and concepts into the treatmentplan. Incorporating culturally specific messages to emphasize positive self-images may allowpatients to boost self-efficacy in the settings of substance abuse and disease prevention. Incontrast, we found no studies focused on improving care or outcomes using a strategy of selfefficacyfor people of color in the setting of acute illness.Finally, a central component of a number of these interventions was improving connectionsbetween patients and health care organizations through the use of cultural strategies. The longtermmanagement of health and disease are often contingent on the presence of a relationshipthat enables the mutual exchange of information and the development of treatment plans towhich patients of color can successfully adhere. Interventions using culturally specific patientnavigators and community health workers can be used to create relationships on the basis ofcultural commonalities, seen and unseen, to transcend obstacles that commonly impede thedelivery of care to patients of color. These are among the most successful strategies thatemerged from our literature review.In general, the literature indicates that the cultural aspects of race and ethnicity provide uniquelevels for health disparities interventions. Jones (2000) suggested a framework forunderstanding the role of racism in health and health care; such a model could inform thestructure of interventions like those we review here. Institutional racism, individually mediatedracism, and internalized racism are three levels of differential experience based on race thatcan affect health and health care. Jones defined institutional racism as differential access byrace to the goods, services, and opportunities of society (e.g., health insurance, qualifiedphysicians). Individually mediated racism is divided into two types; prejudice representsdifferential assumptions about the abilities, motives, and intentions of others on the basis oftheir race (e.g., assumptions about drug use), and discrimination represents differential actionstoward others on the basis of race (e.g., lower referral rates to cardiac catheterization for blackwomen; Schneider et al. 2001). Finally, internalized racism is defined as acceptance bymembers of the stigmatized races of negative messages about their own abilities and intrinsicworth. This manifestation of racism is exemplified in the lower frequency of health-seeking behaviors among some communities of color. The three aspects of racism described by Jonesmay help identify potential targets and strategies for intervention in studies such as thosereviewed here (Jones 2000).In addition, “levels of culture,” as described by Hall (1984) and others, are instructive inunderstanding how culture can be used for positive leverage in health settings: surfacecharacteristics drawn from traditional dress, music, colors, and so on, are fairly easilyincorporated into health materials and programming, whereas deeper dimensions, such asshared underlying values and assumptions, may be harder to incorporate but possibly moreeffective (Hall 1984; Kreuter et al. 2003; Resnicow et al. 1999). The studies reviewed heredescribe interventions in which cultural tools can be used in the health care organization andwithin communities of color to address health disparities by mitigating institutional andinternalized levels of racism. We use the term cultural leverage to describe this strategy forimproving the health of communities of color by using their cultural practices, products,philosophies, or environments as vehicles that facilitate behavior change of patients andpractitioners. Activating shared norms within racial and ethnic groups, and directing healthcare delivery in a manner cognizant of cultural practices, could strengthen the linkages betweenthe health care delivery system and the populations it aims to serve and ultimately decreasehealth disparities.Several caveats limit our ability to generalize from this literature review. First, although wepursued multiple search engines and databases for our references, only those published in peerreviewedjournals were included. While the peer-review process ensures a level of quality, ourreview is limited to those published articles. Publication bias in favor of positive results ispossible. Furthermore, the vetting and publication of such manuscripts introduce a substantialtime lag; we undoubtedly excluded ongoing studies and studies that have been evaluated butnot yet reported. In addition, we limited our review to those studies published in the UnitedStates. An extension of this work could include intervention studies aimed at addressingminority populations in other countries.
Deep inequities divide the races in the United States, with an impact that extends to health care
(Williams and Rucker 2000). To ameliorate these disparities in health care, it may be
insufficient to simply provide equal health care for all, and it may be important to provide
health care that is also culturally leveraged. Cultural competence strategies are critical to
creating a hospitable setting, but cultural leverage strategies may contribute further to
activating individuals within communities of color for behavioral change, facilitating health
care connections to communities of color, and creating a safe, nurturing health care
environment in which health can flourish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้สังเคราะห์วรรณกรรมที่อธิบายและประเมินผลที่ใช้การแทรกแซงทางวัฒนธรรมใช้ประโยชน์ในการความแตกต่างที่แคบในการดูแลสุขภาพ เรามุ่งเน้นไปที่การแทรกแซงที่เน้นการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของบุคคลในชุมชนและผู้ป่วยในองค์กรดูแลสุขภาพเข้าถึงการดูแลและนวัตกรรมองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ การแทรกแซงของแต่ละบุคคลที่เน้นการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอาศัยความเชี่ยวชาญของสมาชิกในชุมชนที่จะแจ้งให้โปรแกรมของพวกเขา. เหล่าสมาชิกในชุมชนถูกเกณฑ์ที่จะแบ่งปันข้อมูลทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับสุขภาพการดูแลเช่นการตรวจคัดกรองมะเร็งเต้านมและมะเร็งปากมดลูก การแทรกแซงที่มุ่งเน้นไปที่การปรับปรุงการเข้าถึงการดูแลสุขภาพอาศัยในผู้นำของผู้ป่วยและวางการศึกษาเพื่อส่งเสริมให้การตรวจคัดกรองเป็นประจำและจะปัดเป่าความเข้าใจผิดเกี่ยวกับโรค ในที่สุดผู้ที่จดจ่ออยู่กับระบบการดูแลสุขภาพ homed ในบทบาทของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ รูปแบบที่โดดเด่นในชุดของการแทรกแซงนี้เน้นการฝึกอบรมจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเพื่อให้มีประสิทธิภาพในการส่งข้อความทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงและโปรแกรมที่เหมาะกับวัฒนธรรม. สี่รูปแบบทั่วไปโผล่ออกมาจากการทบทวนวรรณกรรมนี้ ขั้นแรกให้ทุนการศึกษาในสาขานี้ยังคงอยู่ในช่วงตั้งไข่แม้ว่าค้นพบครั้งแรกจากสนามนี้ค่อนข้างสดใส หนึ่งที่บ่งบอกถึงช่วงเริ่มต้นของข้อมูลนี้จะไม่สอดคล้องกับระเบียบวิธีการศึกษาเหล่านี้. หกของการศึกษาได้บรรยายในธรรมชาติและให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณภาพในศักยภาพกลไกขั้นตอนที่จำเป็นในการเรียนรู้วิธีการที่จะปรับปรุงผลให้กับชุมชนที่มีสี. ส่วนที่เหลืออีก 32 การศึกษาไม่เป็นทางการประเมินกระบวนการของการดูแลหรือผลลัพธ์ทางสุขภาพ Twentythree เหล่านี้ 32 รายงานการศึกษาการปรับปรุงที่สำคัญในการดูแลในช่วงกว้างของเงื่อนไขและกลยุทธ์การป้องกัน ก็ควรที่จะตั้งข้อสังเกตว่าไม่มีการศึกษาจริงที่อยู่ขอบเขตที่วัฒนธรรมของการแทรกแซงเหล่านี้นำมาเกี่ยวกับการปรับปรุงในการดูแลนอกเหนือจากกลไกการทั่วไปของการปรับปรุงคุณภาพหรือประชาชนกลยุทธ์สุขภาพโดยธรรมชาติในการแทรกแซง ไม่มีการศึกษาได้รับการออกแบบมาเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการแทรกแซงในความไม่เสมอภาคสุขภาพซึ่งจะต้องมีการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและกลุ่มควบคุมสีขาว ในชุมชนที่ได้รับการศึกษาประชากรบางคนมีบทบาทอย่างชัดเจนเช่นผู้ชายของสีและเอเชียชาวอเมริกัน. สังเกตที่สองที่โผล่ออกมาจากการแทรกแซงของวรรณกรรมเรื่องนี้ก็คือพยาบาลและอื่น ๆ ที่ให้บริการดูแลสุขภาพnonphysician ดำเนินการส่วนใหญ่ของการแทรกแซงเหล่านี้ ผู้ที่ริเริ่มโดยแพทย์เป็นช่วงสั้น ๆ โดยทั่วไปในระยะเวลาและมุ่งเน้นไปที่การฝึกอบรมแพทย์ในเครื่องมือทางวัฒนธรรมหรือการพัฒนาทักษะภาษา การศึกษาพยาบาลนำในทางตรงกันข้ามมักจะอธิบายในรายละเอียดขอบเขตที่แข่งขันและมีอิทธิพลต่อเชื้อชาติส่งมอบการดูแลสุขภาพ นี้ก็อาจสะท้อนให้เห็นว่าการแทรกแซงพยาบาลนำอยู่ร่วมกันระหว่างการแทรกแซงสุขภาพของประชาชน บนมืออื่น ๆ ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพพนักงานพยาบาลอาจจะมีความเห็นอกเห็นใจอย่างยิ่งที่จะต้องปรับเปลี่ยนระบบการส่งมอบการดูแลสุขภาพที่มีอยู่หรืออาจจะไม่รู้จักโอกาสที่จะเชื่อมโยงinstitutionally ส่งมอบการดูแลที่ใช้กับองค์กรชุมชน ครอบงำของเหล่านี้การแทรกแซงสำคัญกับการปรับปรุงการดูแลสุขภาพของผู้หญิงอาจสะท้อนเพศกระจายของสนามพยาบาล(พยาบาลเป็นผู้ให้บริการในส่วนของการศึกษาที่) แม้ว่าการศึกษาบางคนรวมเป็นวิชาเพียงหนึ่งคนเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง. เน้นสามในการศึกษาเหล่านี้มีการปรับปรุงการรับรู้คุณค่าของตนเองและการรับรู้ความสามารถตนเองโดยรอบพฤติกรรมสุขภาพ ชุดรูปแบบนี้ปรากฏแพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการศึกษาที่มุ่งเน้นไปที่การป้องกัน ในการป้องกันโรคเช่นโรคเบาหวานและเอชไอวีนิสัยการดำเนินชีวิตและการรับรู้ของมูลค่าของแต่ละบุคคลมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุ้มค่าด้วยตนเองในบริบทของสังคมยึดถือก็ปรากฏตัวขึ้นที่สำคัญในการรักษาใช้สารเสพติด การศึกษาหลายการตรวจสอบบทบาทของวัฒนธรรมในการรักษาใช้สารเสพติดโดยการปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมการรักษาและการใช้มาตรการที่เฉพาะเจาะจงคนงานวัฒนธรรมแบบอย่างและแนวคิดในการรักษาแผน ข้อความผสมผสานทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงที่จะเน้นในเชิงบวกภาพตัวเองอาจช่วยให้ผู้ป่วยที่จะเพิ่มประสิทธิภาพของตนเองในการตั้งค่าของสารเสพติดและการป้องกันโรค ในทางตรงกันข้ามเราพบว่าการศึกษาไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การปรับปรุงการดูแลหรือผลลัพธ์โดยใช้กลยุทธ์ในการรู้ความสำหรับคนที่มีสีในการตั้งค่าของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน. ในที่สุดส่วนประกอบกลางของจำนวนของการแทรกแซงเหล่านี้ได้รับการปรับปรุงการเชื่อมต่อระหว่างผู้ป่วยและองค์กรด้านการดูแลสุขภาพผ่านการใช้กลยุทธ์ทางวัฒนธรรม ระยะยาวการบริหารจัดการของสุขภาพและโรคที่มักจะขึ้นอยู่กับการปรากฏตัวของความสัมพันธ์ที่ช่วยให้การแลกเปลี่ยนร่วมกันของข้อมูลและการพัฒนาของแผนรักษาที่ผู้ป่วยที่มีสีสามารถประสบความสำเร็จเป็นไปตาม การแทรกแซงโดยใช้วัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วยผู้นำชุมชนและเจ้าหน้าที่สาธารณสุขสามารถใช้ในการสร้างความสัมพันธ์บนพื้นฐานของความธรรมดาเหมือนวัฒนธรรมเห็นและมองไม่เห็นที่จะก้าวข้ามอุปสรรคที่มักเป็นอุปสรรคต่อการส่งมอบการดูแลผู้ป่วยที่มีสี เหล่านี้เป็นหนึ่งในกลยุทธ์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดที่โผล่ออกมาจากการทบทวนวรรณกรรมของเรา. โดยทั่วไปวรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าวัฒนธรรมของการแข่งขันและชาติพันธุ์ที่ไม่ซ้ำกันให้ระดับสำหรับการแทรกแซงแตกต่างด้านสุขภาพ โจนส์ (2000) ชี้ให้เห็นกรอบการทำงานสำหรับการทำความเข้าใจบทบาทของการเหยียดสีผิวในด้านสุขภาพและการดูแลสุขภาพ; รูปแบบดังกล่าวสามารถแจ้งให้โครงสร้างของการแทรกแซงเช่นเดียวกับที่เราตรวจสอบที่นี่ ชนชาติสถาบันพึ่งรายบุคคลชนชาติและชนชาติ internalized สามระดับของประสบการณ์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการแข่งขันที่จะมีผลต่อสุขภาพและการดูแลสุขภาพ โจนส์ที่กำหนดไว้ชนชาติสถาบันการเข้าถึงที่แตกต่างกันโดยการแข่งขันของสินค้าบริการและโอกาสของสังคม(เช่นการประกันสุขภาพที่มีคุณภาพแพทย์) ชนชาติไกล่เกลี่ยในห้องแบ่งออกเป็นสองประเภทคือ อคติแสดงถึงสมมติฐานที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความสามารถที่แรงจูงใจและความตั้งใจของคนอื่น ๆ บนพื้นฐานของการแข่งขันของพวกเขา(เช่นสมมติฐานเกี่ยวกับการใช้ยาเสพติด) และการเลือกปฏิบัติแสดงให้เห็นถึงการกระทำที่แตกต่างกันต่อผู้อื่นบนพื้นฐานของการแข่งขัน(เช่นลดอัตราการอ้างอิงไปยังสวนหัวใจ สีดำผู้หญิง. ชไนเดอ et al, 2001) สุดท้ายชนชาติ internalized ถูกกำหนดให้เป็นยอมรับจากสมาชิกของการแข่งขันstigmatized ข้อความเชิงลบเกี่ยวกับความสามารถของตัวเองและที่แท้จริงคุ้มค่า การรวมตัวกันของชนชาตินี้เป็นตัวอย่างในความถี่ที่ต่ำกว่าของพฤติกรรมสุขภาพแสวงหาในชุมชนบางส่วนของสี สามด้านของชนชาติอธิบายโดยโจนส์อาจช่วยในการระบุเป้าหมายที่มีศักยภาพและกลยุทธ์สำหรับการแทรกแซงในการศึกษาเช่นผู้ดูที่นี่(โจนส์ 2000). นอกจากนี้ "ระดับของวัฒนธรรม" ตามที่อธิบายไว้โดยฮอลล์ (1984) และอื่น ๆ จะให้คำแนะนำ ในการทำความเข้าใจว่าวัฒนธรรมที่สามารถใช้สำหรับการใช้ประโยชน์ในเชิงบวกในการตั้งค่าสุขภาพ: พื้นผิวลักษณะมาจากการแต่งกายแบบดั้งเดิม, เพลง, สีและอื่น ๆ จะค่อนข้างง่ายรวมอยู่ในวัสดุสุขภาพและการเขียนโปรแกรมในขณะที่ขนาดลึกเช่นค่าพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันและการตั้งสมมติฐานอาจจะยากที่จะนำมารวมกัน แต่อาจเป็นไปได้มากขึ้นที่มีประสิทธิภาพ(ฮอลล์ 1984; Kreuter et al, 2003;.. Resnicow et al, 1999) การศึกษาดูที่นี่อธิบายการแทรกแซงที่เครื่องมือทางวัฒนธรรมที่สามารถนำมาใช้ในองค์กรด้านการดูแลสุขภาพและภายในชุมชนของสีที่จะอยู่แตกต่างด้านสุขภาพโดยบรรเทาสถาบันและระดับinternalized ของชนชาติ เราใช้ระยะยกระดับวัฒนธรรมเพื่ออธิบายกลยุทธ์นี้สำหรับการพัฒนาสุขภาพของชุมชนที่มีสีโดยใช้การปฏิบัติทางวัฒนธรรมของพวกเขาผลิตภัณฑ์ปรัชญาหรือสภาพแวดล้อมที่เป็นยานพาหนะที่อำนวยความสะดวกการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้ป่วยและผู้ปฏิบัติงาน การเปิดใช้งานบรรทัดฐานที่ใช้ร่วมกันภายในกลุ่มเชื้อชาติและชาติพันธุ์และกำกับสุขภาพส่งมอบการดูแลในลักษณะรู้ทันปฏิบัติทางวัฒนธรรมที่สามารถเสริมสร้างความเชื่อมโยงระหว่างระบบการจัดส่งการดูแลสุขภาพและประชากรที่มีจุดมุ่งหมายที่จะให้บริการและในที่สุดลดลงแตกต่างด้านสุขภาพ. caveats หลาย จำกัด ความสามารถของเรา ที่จะพูดคุยจากการทบทวนวรรณกรรมนี้ ครั้งแรกถึงแม้ว่าเราไล่ตามหลายเครื่องมือค้นหาและฐานข้อมูลอ้างอิงของเราเฉพาะผู้ที่ตีพิมพ์ใน peerreviewed วารสารถูกรวม ในขณะที่กระบวนการทบทวนเพื่อให้แน่ใจว่าระดับของคุณภาพของเราตรวจสอบจะถูก จำกัด การตีพิมพ์บทความเหล่านั้น อคติที่ตีพิมพ์ในความโปรดปรานของผลบวกเป็นไปได้ นอกจากนี้การเตรียมและการพิมพ์ของต้นฉบับดังกล่าวแนะนำที่สำคัญล่าช้าเวลา; เราไม่ต้องสงสัยได้รับการยกเว้นการศึกษาอย่างต่อเนื่องและการศึกษาที่ได้รับการประเมิน แต่ไม่ได้รับรายงาน นอกจากนี้เรา จำกัด ตรวจสอบของเราจากการศึกษาผู้ที่ตีพิมพ์ในสหสหรัฐอเมริกา เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้อาจรวมถึงการศึกษาการแทรกแซงมุ่งเป้าไปที่ที่อยู่ของประชากรชนกลุ่มน้อยในประเทศอื่น ๆ . inequities ลึกแบ่งการแข่งขันในประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีผลกระทบที่จะขยายไปสู่การดูแลสุขภาพ(วิลเลียมส์และเกอร์ 2000) เพื่อเยียวยาความแตกต่างเหล่านี้ในการดูแลสุขภาพก็อาจจะไม่เพียงพอที่จะเพียงแค่ให้การดูแลสุขภาพที่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคนและมันอาจจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะให้การดูแลสุขภาพที่ยังมีประโยชน์ทางวัฒนธรรม กลยุทธ์ความสามารถทางวัฒนธรรมมีความสำคัญต่อการสร้างการตั้งค่าที่มีอัธยาศัยแต่กลยุทธ์การยกระดับวัฒนธรรมอาจนำต่อไปเพื่อเปิดใช้งานบุคคลภายในชุมชนสีสำหรับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการอำนวยความสะดวกด้านสุขภาพการเชื่อมต่อการดูแลให้กับชุมชนที่มีสีและการสร้างความปลอดภัยการบำรุงดูแลสุขภาพสภาพแวดล้อมที่สุขภาพสามารถอวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้ผลิตวรรณกรรมที่อธิบายและประเมินมาตรการที่ใช้ประโยชน์จากวัฒนธรรม
แคบความไม่เสมอภาคในการดูแลสุขภาพ เราเน้นมาตรการที่เน้นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคน ในชุมชน
และผู้ป่วยในองค์กรการดูแลสุขภาพ , การเข้าถึง
ที่จะดูแล และนวัตกรรมขององค์กรด้านการดูแลสุขภาพ การแทรกแซงที่เน้นบุคคล
การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมพึ่งพาความเชี่ยวชาญของสมาชิกในชุมชนเพื่อแจ้งให้โปรแกรมของพวกเขา สมาชิกชุมชนเหล่านี้
เกณฑ์แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับสุขภาพ
แนวทางปฏิบัติการดูแล เช่น เต้านมและการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูก การแทรกแซงที่เน้น
การปรับปรุงการเข้าถึงการดูแลสุขภาพผู้ป่วยอาศัยต้นหนและนักการศึกษาเพื่อส่งเสริม
วางปกติการคัดกรองและกำจัดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับโรค ในที่สุดผู้ที่
เข้มข้นในระบบการดูแลสุขภาพบ้านในบทบาทของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ
รุ่นเด่นในชุดของมาตรการนี้เน้นการฝึกอบรมของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ

ส่งข้อความที่เฉพาะเจาะจงและมีประสิทธิภาพวัฒนธรรมวัฒนธรรม
เหมาะโปรแกรมสี่รูปแบบทั่วไปเกิดขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมนี้ แรก , ทุนการศึกษาในสาขานี้ยัง
ในขั้นตอนตั้งไข่ แม้ว่าผลการวิจัยเริ่มต้นจากสนามนี้ค่อนข้างสดใส หนึ่ง
อาการในระยะแรกของฟิลด์นี้คือความไม่สอดคล้องกันในการศึกษาเหล่านี้ .
6 ของการศึกษาเชิงพรรณนาในธรรมชาติและให้ข้อมูลเชิงลึกเชิงคุณภาพเป็นกลไกที่มีศักยภาพ
,ขั้นตอนที่จำเป็นในการเรียนรู้วิธีการปรับปรุงผลลัพธ์สำหรับชุมชนสี .
เหลือ 32 การศึกษาได้ประเมินกระบวนการของการดูแลอย่างเป็นทางการหรือผลลัพธ์สุขภาพ 23
ของเหล่านี้ 32 การศึกษารายงานการปรับปรุงที่สำคัญในการดูแลในช่วงกว้างของ
เงื่อนไขและกลยุทธ์ในการป้องกัน มันควรจะสังเกตว่าไม่มีการศึกษาจริง
ระบุขอบเขตการวัฒนธรรมของการแทรกแซงเหล่านี้มาเกี่ยวกับ
การปรับปรุงในการดูแล นอกจากกลไกทั่วไปของการปรับปรุงคุณภาพหรือกลยุทธ์สาธารณสุข
โดยธรรมชาติในการแทรกแซง . ไม่มีการศึกษาที่ถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบผลกระทบของการแทรกแซงใน
สุขภาพซึ่งจะต้องมีการเปรียบเทียบระหว่าง
เฉพาะเชื้อชาติหรือกลุ่มชาติพันธุ์ และกลุ่มควบคุม กลุ่มสีขาว ในชุมชนที่
ศึกษาบางจำนวนชัดเจน บทบาท เช่นชายสีและเอเชีย

สองแบบคนอเมริกัน ที่โผล่ออกมาจากการแทรกแซงของวรรณกรรมที่พยาบาลและผู้ให้บริการสุขภาพอื่น ๆ nonphysician
ดำเนินการส่วนใหญ่ของปัญหาเหล่านี้ เหล่านั้น
ริเริ่มโดยแพทย์โดยทั่วไปสั้น ๆในช่วงเวลา และเน้นการฝึกแพทย์ใน
เครื่องมือทางวัฒนธรรม หรือการเรียนรู้ภาษา พยาบาลนำศึกษา ในทางตรงกันข้ามอธิบายมักจะอยู่ในรายละเอียด
ขอบเขตที่เชื้อชาติและชาติพันธุ์ที่มีอิทธิพลต่อการดูแลสุขภาพ นี้อาจสะท้อน
ที่พยาบาลนำโดยทั่วไปในด้านสุขภาพของประชาชน บนมืออื่น ๆ ,
เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพพนักงาน พยาบาล อาจจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งสงสารต้องแก้ไข
ที่มีอยู่การดูแลสุขภาพระบบการจัดส่ง หรืออาจจะยอมรับโอกาสที่จะเชื่อมโยง institutionally
ตามดูแลการจัดส่งสินค้ากับชุมชนองค์กร ความเหนือกว่าของการแทรกแซงเหล่านี้
มุ่งเน้นในการปรับปรุงการดูแลสุขภาพของผู้หญิง อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงเพศ
การกระจายของสาขาพยาบาลศาสตร์ ( พยาบาลเป็นผู้ให้บริการในส่วนของการศึกษา ) แม้ว่า
บางการศึกษารวมคนเป็นวิชาเพียงหนึ่งเป้าหมายเฉพาะผู้ชาย .
3 เน้นในการศึกษาเหล่านี้คือการปรับปรุงการรับรู้คุณค่าในตนเองและการรับรู้ความสามารถของตนเอง
รอบพฤติกรรมสุขภาพ ชุดรูปแบบนี้ปรากฏแพร่หลายในการศึกษาว่า
เน้นการป้องกันในการป้องกันโรคเช่นโรคเบาหวานและโรคเอดส์ นิสัยวิถีชีวิตและการรับรู้ของแต่ละบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่า
เด่น . มูลค่าตนเองในบริบทของสังคม
คิวยังปรากฏที่สำคัญในการรักษาสารเสพติด . การศึกษาหลายแห่งได้
บทบาทของวัฒนธรรมในการรักษาสารเสพติด โดยการปรับเปลี่ยนการรักษาสิ่งแวดล้อม
ผสมผสานวัฒนธรรมและแรงงานโดยเฉพาะรุ่นบทบาทและแนวคิดในการวางแผนการรักษา

ผสมผสานวัฒนธรรมเฉพาะข้อความเพื่อเน้นภาพบวกที่ตนเองอาจช่วยให้ผู้ป่วยเพื่อเพิ่มความสามารถ
ในการตั้งค่าของการใช้สารเสพติดและการป้องกันโรค ใน
ความคมชัด เราไม่พบการศึกษาที่เน้นการพัฒนาการดูแลหรือผลลัพธ์ที่ใช้กลยุทธ์ของ selfefficacy
สำหรับคนผิวสีในการตั้งค่าของการเจ็บป่วยเฉียบพลัน
ในที่สุด องค์ประกอบหลักของการแทรกแซงเหล่านี้คือการปรับปรุงการเชื่อมต่อ
ระหว่างผู้ป่วยและการดูแลสุขภาพองค์กรผ่านการใช้กลยุทธ์วัฒนธรรม การจัดการระยะยาว
ของสุขภาพและโรคที่มักจะเกิดขึ้นในการปรากฏตัวของความสัมพันธ์
ที่ช่วยให้ร่วมกันแลกเปลี่ยนข้อมูลและพัฒนาแผนการรักษาที่ผู้ป่วย

สีสามารถปฏิบัติตาม การแทรกแซงการใช้วัฒนธรรมต้นหนผู้ป่วย
ที่เฉพาะเจาะจงและพนักงานสาธารณสุขชุมชนที่สามารถใช้เพื่อสร้างความสัมพันธ์บนพื้นฐานของ
สามัญชนวัฒนธรรม เห็นและมองไม่เห็น เพื่อก้าวข้ามอุปสรรคที่มักขัดขวาง
การดูแลผู้ป่วยของสี เหล่านี้เป็นกลยุทธ์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของการชุมนุมจากการทบทวนวรรณกรรมของเรา
.
ทั่วไป วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าวัฒนธรรมของเชื้อชาติและเผ่าพันธุ์ให้เฉพาะระดับ
เพื่อสุขภาพโดย . โจนส์ ( 2000 ) ได้เสนอกรอบ
เข้าใจบทบาทของการเหยียดเชื้อชาติในด้านสุขภาพและการดูแลสุขภาพเป็นรูปแบบสามารถแจ้ง
โครงสร้างของการแทรกแซงอย่างที่เรารีวิวที่นี่ สถาบันเนี้ย ที (
การเหยียดสีผิว เหยียดเชื้อชาติ และ internalized ที่มีสามระดับของประสบการณ์ที่แตกต่างจากการแข่งขันที่
สามารถส่งผลกระทบต่อสุขภาพและการดูแลสุขภาพ โจนส์กำหนดสถาบันเนี้ยเป็นอนุพันธ์การเข้าถึงโดย
แข่งกับสินค้า บริการ และโอกาสของสังคม ( เช่นประกันสุขภาพ
แพทย์ที่เหมาะสม ) จากคนกลาง ซึ่งจะแบ่งออกเป็นสองประเภท ; อคติแทน
ส่วนสมมติฐานเกี่ยวกับความสามารถ แรงจูงใจ และความตั้งใจของผู้อื่นบนพื้นฐานของเชื้อชาติของพวกเขา ( เช่น
, สมมติฐานเกี่ยวกับการใช้ยา และการเลือกปฏิบัติ หมายถึง การกระทํา ) ค่า
ต่อผู้อื่นบนพื้นฐานของเชื้อชาติ ( เช่นลดอัตราการสวนหัวใจสำหรับผู้หญิงสีดำ
; ชไนเดอร์ et al . 2001 ) ในที่สุด internalized ซึ่งหมายถึงการยอมรับโดย
สมาชิกของ stigmatized เชื้อชาติของข้อความเชิงลบเกี่ยวกับความสามารถของพวกเขาเอง และแท้จริง
มูลค่า นี้การเหยียดสีผิวเป็น exemplified ในลดความถี่ของพฤติกรรมแสวงหาการรักษาของชุมชนบางสี