DiscussionThe finding in this study

Discussion
The finding in this study indicates there was a significant difference in the learning outcomes of
participants in face-to-face instruction and control groups. This indicates that face-to-face instructional
strategy could be effective as a strategy in library use instruction of students with hearing impairment. It is
important to note that students in the face-to-face instruction group were communicated with through a
sign language interpreter during the treatment sessions. This may imply that the group was
communicated with in their ‗natural‘ language. It could therefore be concluded that face-to-face
instructional strategy could be effective in library use instruction for persons with hearing impairment
especially when it is accompanied with sign language. This finding supports Olson and Platt (1992) as
well as Keller (2005) who identified face to face instruction as one of the alternative instructional practices
effective for working with students with special needs. It also corroborates finding of various studies by
Aarnoutse (1997), Brooks, Hamann and Vetter (1997), and Duvall, Miller, Miller and Till man (1997) who
found face-to-face instructional strategy effective. This study also supports the report of a study by Tarver
and Western (2001) involving a comparison of students taught according to the different models with a
control group and with one another. Analyses of data collected showed that the face-to-face instruction
model produced the highest student outcomes. This study also corroborates the study by Churckovich
and Oughtred (2002) that compared the effect of direct or face-to-face and on-line instruction in library
use and found that students with face-to-face instruction gained higher post-test mean scores and felt
more confident about their library use skill than those in the on-line tutorial session.
It is evident from the rejection of Hypothesis two that there was a significant difference in the
learning outcomes of participants exposed to captioned video instruction and the control group. suggests that captioned video on its own, is effective in library use instruction of students with hearing
impairment. This corroborates the findings of studies by Hairston (1994) and Withrow (1994), which found
captioned video helpful in classroom instruction of both young and adult persons with hearing impairment.
It further supports the report by Harkins (2000) on the potential for teacher-made captioned materials in
vocabulary development among children with deafness. Specifically, this finding corroborates studies by
Austin (1981) and Messelheiser (1996), which found captioned video instructional mode useful in
teaching library use skills. It also supports reports of success by Nikami (1993), Shiba (1993) and Tunley
(1995) which indicated video packages developed by some libraries in Japan and Manchester mainly for
user education. It further corroborates reports by Lornzeen (2002) that a study of students who watched
the library instruction video titled The Big-Time Library Show produced by Michigan State University to
teach basic concepts about the campus library system showed it was largely successful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยเรื่อง
การหาในการศึกษานี้บ่งชี้ว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในผลการเรียนรู้ของ
ผู้เข้าร่วมในใบหน้าเพื่อใบหน้าการเรียนการสอนและกลุ่มควบคุม นี้แสดงให้เห็นว่าใบหน้าเพื่อใบหน้าการเรียนการสอน
อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเป็นกลยุทธ์ในการเรียนการสอนการใช้ห้องสมุดของนักเรียนที่มีความบกพร่องการได้ยิน มันเป็น
สิ่งสำคัญที่จะทราบว่านักเรียนในใบหน้าเพื่อใบหน้ากลุ่มการเรียนการสอนได้รับการสื่อสารกับผ่าน
ล่ามภาษามือในระหว่างการประชุมการรักษา นี้อาจบ่งบอกว่าเป็นกลุ่มที่ได้
สื่อสารกับพวกเขาใน‗naturalภาษา ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่าใบหน้าเพื่อใบหน้า
กลยุทธ์การเรียนการสอนอาจจะมีประสิทธิภาพในการเรียนการสอนการใช้ห้องสมุดสำหรับผู้ที่มีความบกพร่องการได้ยิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันจะมาพร้อมกับภาษามือ การค้นพบนี้สนับสนุนโอลสันและแพลต (1992) ในฐานะ
เดียวกับเคลเลอร์ (2005) ที่ระบุว่าใบหน้าที่จะเผชิญกับการเรียนการสอนให้เป็นหนึ่งในการเรียนการสอนการปฏิบัติทางเลือก
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการทำงานกับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษ นอกจากนี้ยังยืนยันการหาของการศึกษาที่แตกต่างกันโดย
Aarnoutse (1997), บรูคส์และ Hamann เตอร์ (1997) และดูวัลล์, มิลเลอร์มิลเลอร์และจนถึงคน (1997) ที่
พบใบหน้าเพื่อใบหน้ากลยุทธ์การเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ การศึกษาครั้งนี้ยังสนับสนุนการรายงานผลการศึกษาโดย Tarver
และตะวันตก (2001) ที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบของนักเรียนการสอนตามรูปแบบที่แตกต่างกันกับ
กลุ่มควบคุมและกับอีกคนหนึ่ง การวิเคราะห์ข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้แสดงให้เห็นว่าใบหน้าเพื่อใบหน้าการเรียนการสอน
รูปแบบการผลิตที่สูงที่สุดผลงานของนักเรียน การศึกษาครั้งนี้ยังยืนยันศึกษาโดย Churckovich
และ Oughtred (2002) ว่าเมื่อเทียบกับผลกระทบของโดยตรงหรือใบหน้าเพื่อใบหน้าและการเรียนการสอนเกี่ยวกับสายในห้องสมุด
ใช้และพบว่านักเรียนที่มีใบหน้าเพื่อใบหน้าได้รับการเรียนการสอนที่สูงขึ้นหลังการทดสอบหมายถึง คะแนนและรู้สึก
มั่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับทักษะการใช้ห้องสมุดกว่าผู้ที่อยู่ในการกวดวิชาในสายเซสชั่น.
มันเห็นได้ชัดจากการปฏิเสธสมมติฐานสองที่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน
ผลการเรียนรู้ของผู้เข้าร่วมสัมผัสกับการเรียนการสอนวิดีโอ captioned และกลุ่มควบคุม . แสดงให้เห็นวิดีโอที่มีคำอธิบายภาพในตัวเองมีประสิทธิภาพในการเรียนการสอนการใช้ห้องสมุดของนักเรียนที่มีการได้ยิน
การด้อยค่า นี้ยืนยันผลการศึกษาโดย Hairston (1994) และ Withrow (1994) ซึ่งพบว่า
มีคำอธิบายภาพวิดีโอที่เป็นประโยชน์ในการเรียนการสอนของทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่มีบุคคลที่สูญเสียการได้ยิน.
มันยังรองรับการรายงานจากฮาร์ (2000) จากการที่มีศักยภาพสำหรับครู -Made วัสดุหัวข้อใน
การพัฒนาคำศัพท์ในหมู่เด็กมีอาการหูหนวก โดยเฉพาะการค้นพบนี้ยืนยันโดยการศึกษา
ออสติน (1981) และ Messelheiser (1996) ซึ่งพบว่าการเรียนการสอนหัวข้อโหมดวิดีโอที่มีประโยชน์ใน
ทักษะการใช้ห้องสมุดการเรียนการสอน นอกจากนี้ยังสนับสนุนการรายงานของความสำเร็จโดย Nikami (1993), ชิบะ (1993) และ Tunley
(1995) ซึ่งชี้ให้เห็นแพคเกจวิดีโอที่พัฒนาโดยห้องสมุดบางส่วนในประเทศญี่ปุ่นและแมนเชสเตอร์ส่วนใหญ่สำหรับ
การศึกษาของผู้ใช้ มันยังยืนยันรายงานโดย Lornzeen (2002) ว่าการศึกษาของนักเรียนที่เฝ้าดู
ห้องสมุดวิดีโอการเรียนการสอนที่ชื่อบิ๊กเวลาห้องสมุดแสดงที่ผลิตโดยมหาวิทยาลัยรัฐมิชิแกนที่จะ
สอนแนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับระบบห้องสมุดมหาวิทยาลัยแสดงให้เห็นว่ามันเป็นเรื่องที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ผลการศึกษาพบว่ามีความแตกต่างในผลการเรียนรู้ของผู้เรียนในกลุ่มการสอนแบบตัวต่อตัว
และการควบคุม นี้บ่งชี้ว่า ยุทธศาสตร์การสอน
ตัวต่อตัวอาจจะมีประสิทธิภาพเป็นกลยุทธ์ในการสอนการใช้ห้องสมุดของนักเรียนที่มีความบกพร่องการได้ยิน มันคือ
เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่านักเรียนในกลุ่มที่สอนแบบตัวต่อตัว คือติดต่อผ่าน
ล่ามภาษามือในระหว่างการเซสชัน นี่อาจจะหมายความว่ากลุ่ม
สื่อสารกับ‗ธรรมชาติของภาษา มันจึงจะสรุปได้ว่ากลยุทธ์การสอนแบบตัวต่อตัว
อาจจะมีประสิทธิภาพในการสอนการใช้ห้องสมุดสำหรับผู้ที่มี
การได้ยินโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันพร้อม ด้วยภาษามือ การค้นพบนี้สนับสนุนโอลสันกับแพท ( 1992 )
อย่างดี เคลเลอร์ ( 2005 ) ที่ระบุหน้าสอนเป็นหนึ่งในทางเลือกการสอนการปฏิบัติ
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการทำงานกับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ นอกจากนี้ยังที่เป็นพยานการการศึกษาต่าง ๆด้วย
aarnoutse ( 1997 ) , บรูคส์ และ เวเทอร์มันน์ ( 1997 ) , และ ดูวอล มิลเลอร์มิลเลอร์และจนถึงชาย ( 1997 ) ที่พบหน้ากัน
สอนกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ การศึกษานี้ยังสนับสนุนรายงานของการศึกษาโดยทาร์เวอร์
และตะวันตก ( 2001 ) ที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบของนักเรียนที่ได้รับการสอนตามรูปแบบต่าง ๆด้วย
และกลุ่มควบคุมด้วยอีกคนหนึ่ง การวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า การสอนแบบตัวต่อตัว ผลผลิตสูงสุด
นักเรียนการศึกษานี้ยังพบ churckovich
HUB โดย ดเทรด ( 2002 ) และเปรียบเทียบผลโดยตรงหรือแบบตัวต่อตัวและสอนการใช้ห้องสมุดและออนไลน์
ตัวต่อตัวสอน พบว่า นักเรียนที่มีค่าสูงกว่าค่าเฉลี่ยของคะแนนทดสอบหลังและรู้สึกมั่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับทักษะการใช้ห้องสมุด
ของพวกเขามากกว่าในเซสชัน
กวดวิชาออนไลน์โดยจะเห็นได้จากการปฏิเสธสมมติฐานที่ 2 ว่ามีความแตกต่างในผลการเรียนรู้ของผู้เรียน
ถูก captioned วิดีโอการสอน และกลุ่มควบคุม แสดงให้เห็นว่า captioned วิดีโอของตัวเอง , ประสิทธิภาพในการใช้ห้องสมุดของนักเรียนที่มีปัญหาด้านการได้ยิน

นี้ที่เป็นพยานพบของการศึกษาโดยไฮร์สเติน ( 2537 ) และ วิทโธรว์ ( 1994 )ซึ่งพบว่าเป็นประโยชน์ในการสอนห้องเรียน
captioned วิดีโอของทั้งเด็ก และผู้ใหญ่ ผู้ที่มีความผิดปกติทางการได้ยิน .
มันสนับสนุนรายงานโดยฮาร์คินส์ ( 2000 ) ในศักยภาพสำหรับครูทำให้ captioned วัสดุในการพัฒนาคำศัพท์ของเด็กหูหนวก โดยเฉพาะหา HUB การศึกษา
ออสติน ( 1981 ) และ messelheiser ( 1996 )ซึ่งพบ captioned วิดีโอโหมดมีประโยชน์
การสอนทักษะการใช้ห้องสมุด . นอกจากนี้ยังสนับสนุนรายงานของความสำเร็จโดย nikami ( 1993 ) , ชิบะ ( 1993 ) และ tunley
( 1995 ) ซึ่งพบวิดีโอแพคเกจที่พัฒนาโดยบางห้องสมุดในประเทศญี่ปุ่นและแมนเชสเตอร์ส่วนใหญ่
การศึกษาผู้ใช้ เพิ่มเติมรายงานโดย lornzeen HUB ( 2545 ) ที่ศึกษาของนักศึกษาที่ได้ดู
ห้องสมุดการเรียนการสอนวิดีโอที่มีขนาดใหญ่เวลาแสดงที่ผลิตโดยห้องสมุดมหาวิทยาลัยรัฐมิชิแกน

สอนแนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับระบบห้องสมุดวิทยาเขต พบประสบความสำเร็จส่วนใหญ่