Consumed by the passion of unrequit

Consumed by the passion of unrequited love, a young woman lies suspended in the dark space of her unrealized dreams in Henry Peach Robinson's illustration of the Shakespearean verse "She never told her love,/ But let concealment, like a worm i' the bud,/ Feed on her damask cheek" (Twelfth Night II,iv,111-13). Although this picture was exhibited by Robinson as a discrete work, it also served as a study for the central figure in his most famous photograph, Fading Away, of 1858.

Purportedly showing a young consumptive surrounded by family in her final moments, Fading Away was hotly debated for years. On the one hand, Robinson was criticized for the presumed indelicacy of having invaded the death chamber at the most private of moments. On the other, those who recognized the scene as having been staged and who understood that Robinson had created the picture through combination printing (a technique that utilized several negatives to create a single printed image) accused him of dishonestly using a medium whose chief virtue was its truthfulness.

While addressing the moral and literary themes that Robinson believed crucial if photography were to aspire to high art, this picture makes only restrained use of the cloying sentimentality and showy technical artifice that often characterize this artist's major exhibition pictures. Perhaps intended to facilitate the process of combination printing, the unnaturally black background serves also to envelop the figure in palpable melancholia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ความรักของความรักที่ยังไม่ชำระ สาวอยู่พักชั่วคราวในพื้นที่มืดของความฝันของเธอยังไม่เกิดขึ้นในภาพประกอบของเฮนรีพีชโรบินสันของข้อบทละครของเชคส์ "เธอไม่เคยบอกรักเธอ, / แต่ให้สอดแนม เช่นหนอนฉัน ' บัด, / ฟีมแก้ม damask " (ราตรี II, iv, 111-13) แม้ว่าภาพนี้ถูกจัดแสดง โดยโรบินสันเป็นเดี่ยว ๆ จะให้บริการเป็นการศึกษาสำหรับตัวเลขกลางในเขาแห่งภาพถ่าย เฟดไป ของค.ศ. 1858แสดง consumptive หนุ่มที่ล้อมรอบ ด้วยครอบครัวในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ purportedly เฟดไปถูก hotly ยังคงปี คง โรบินสันถูกวิพากษ์วิจารณ์ใน indelicacy presumed ของมีบุกห้องตายในที่สุดส่วนตัวของช่วงเวลา ผู้ที่ยอมรับว่าฉากเป็นมีการแบ่งระยะ และที่เข้าใจว่า โรบินสันได้สร้างภาพผ่านชุดพิมพ์ (เทคนิคที่ใช้หลายสิ่งเพื่อสร้างภาพพิมพ์เดียว) ถูกกล่าวหาว่าเขาปิดใช้สื่อคุณธรรมสำคัญมีความเป็นขณะกำหนดรูปแบบคุณธรรม และวรรณคดีที่โรบินสันเชื่อว่าถ้าถ่ายภาพ เพื่อที่สูง ศิลปะ รูปภาพนี้ทำให้เฉพาะสำคัญ ทรงใช้การ cloying sentimentality และมารยาฉูดฉาดเทคนิคที่มักจะกำหนดลักษณะภาพนิทรรศการสำคัญของศิลปินนี้ บางทีมีจุดประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในการพิมพ์ชุด พื้นหลังสีดำ unnaturally ทำหน้าที่ยังห่อตัวเลขใน melancholia เห็นได้ชัดด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริโภคโดยความรักของความรักที่ไม่สมหวังของหญิงสาวคนหนึ่งอยู่ที่ลอยอยู่ในพื้นที่มืดของความฝันที่ยังไม่เกิดขึ้นของเธอในภาพเฮนรี่พีชโรบินสันของกลอนเช็กสเปีย "เธอไม่เคยบอกรักเธอ / แต่ให้การปกปิดเช่นหนอน i 'ตา, / ฟีดสีแดงเข้มบนแก้มของเธอ "(สิบคืนครั้งที่สอง iv, 111-13) แม้ว่าภาพนี้ถูกแสดงโดยโรบินสันเป็นงานที่ไม่ต่อเนื่องก็ยังทำหน้าที่เป็นผู้ศึกษาตัวตั้งตัวตีในการถ่ายภาพที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาจางหายไปของ 1858 ต้นฉบับแสดงหนุ่มบริโภคล้อมรอบด้วยครอบครัวในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอก็จางหายไป ถกเถียงกันอย่างรุนแรงมานานหลายปี ในมือข้างหนึ่งโรบินสันถูกวิพากษ์วิจารณ์สำหรับความไม่เรียบร้อยสันนิษฐานจากการบุกเข้ามาในห้องเสียชีวิตที่เป็นส่วนตัวที่สุดในช่วงเวลาที่ ในอื่น ๆ , ผู้ที่ได้รับการยอมรับที่เกิดเหตุว่ามีการจัดฉากและผู้ที่เข้าใจว่าโรบินสันได้สร้างภาพผ่านการรวมกันพิมพ์ (เทคนิคที่นำมาใช้ในเชิงลบหลายประการที่จะสร้างภาพพิมพ์เดียว) เขาถูกกล่าวหาว่าทุจริตโดยใช้สื่อที่มีคุณธรรมเป็นหัวหน้าที่ ความจริงของ. ในขณะที่อยู่ในรูปแบบทางศีลธรรมและวรรณกรรมที่โรบินสันเชื่อว่าสิ่งสำคัญหากมีการถ่ายภาพเพื่อหวังศิลปะชั้นสูงภาพนี้ทำให้การใช้งานที่ จำกัด เพียงหนึ่งเดียวของความเห็นอกเห็นใจ cloying และชั้นเชิงทางเทคนิคฉูดฉาดที่มักจะเป็นลักษณะของศิลปินนี้ภาพนิทรรศการที่สำคัญ บางทีอาจจะมีจุดมุ่งหมายที่จะอำนวยความสะดวกในขั้นตอนของการพิมพ์รวมกันที่พื้นหลังสีดำผิดธรรมชาติทำหน้าที่ยังห่อหุ้มตัวเลขในใจลอยเห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริโภคโดยความรักไม่สมหวัง ผู้หญิงอยู่ชั่วคราวในพื้นที่ที่มืดแห่งความฝันต่อไปของเธอในเฮนรีพีชโรบินสันภาพประกอบของกลอนนั้น " เธอเคยบอกชอบเธอ แต่ขอปกปิดเหมือนหนอนผมหน่อ / กินเธอสีแดงเข้มแก้ม " ( สิบคืน 2 , 4 111-13 , ) ถึงแม้ว่าภาพนี้แสดงโดย โรบินสันเป็นทำงานไม่ต่อเนื่องนอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นตัวตั้งตัวตีในการถ่ายภาพที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาจางหายไป , 1858 .

ต้นฉบับแสดงหนุ่มน้ำล้อมรอบด้วยครอบครัวในช่วงสุดท้ายของชีวิตของเธอจางหายไปเป็น debated อย่างรุนแรงมาหลายปี ในมือข้างหนึ่ง , โรบินสัน ถูกวิพากษ์วิจารณ์ สันนิษฐาน indelicacy มี invaded ห้องประหารที่ส่วนบุคคลมากที่สุดของช่วงเวลาที่ ในอื่น ๆผู้ที่ได้รับการยอมรับว่ามีฉาก และฉากที่เข้าใจ ที่ โรบินสัน ได้สร้างรูปโดยพิมพ์รวมกัน ( เทคนิคที่ใช้หลายเชิงลบเพื่อสร้างพิมพ์เดียวภาพ ) กล่าวหาเขาทุจริตการใช้ตัวกลางที่มีหัวหน้าคือ

คุณธรรมความซื่อสัตย์ขณะที่อยู่ในชุดศีลธรรม และวรรณกรรมที่ โรบินสัน เชื่อว่าถ้าสําคัญคืออยากที่จะถ่ายภาพศิลปะสูง ภาพนี้ทำให้เพียงยับยั้ง ใช้ของ cloying อารมณ์แง่งอนทางเทคนิคและฉูดฉาดที่มักจะเป็นลักษณะของศิลปินสาขาการแสดงภาพ บางทีมีวัตถุประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในกระบวนการของการพิมพ์รวมพื้นหลังสีดำทำหน้าที่ผิดปรกติก็ห่อหุ้มร่างในเห็นได้ชัดซึมเศร้า