I see. So the old nobles are pulling the strings this time. But is that really required to go that far?
Those were feelings that I had. To have your own King killed. Wouldn’t the King’s death cause you more problems?
「If my elder brother dies, the throne moves to Princess Yumina who is his only daughter. Perhaps, that noble wants their own son to marry the princess, and approach the family as a bridegroom. With that in mind they tried to kidnap Sue, then use that as material to blackmail with, the person they were trying to get to was not myself but probably my elder brother.」
If you value your niece’s life, do not deal with Misumido. It’s the princess of a country, the guard is probably pretty severe. Therefore, they target Sue instead. Then they try and push their luck and have their son be engaged to her instead. But what guilt they must feel.
If they were exposed even by mistake then it’s a one way trip to the headman’s ax. The historical drama of some villain’s head suspended pops into my mind somehow.
「And? What exactly should I do?」
「I wish for you to cure my brother. Using the same magic you did with Ellen.」
The abnormal state recovery magic “Recovery.” That huh? Certainly, poisons and other afflictions can be removed. Did the Duke invite me with this in mind? I consented.
While doing so, the Duke’s carriage crosses the drawbridge and reaches the King’s castle at last.
I was hurriedly brought into the castle by the Duke, the red carpet was spread out and the all doors opened to meet us. The stairs expanded downward in a gentle curve to the right and left. In the middle was a gorgeous chandelier which glittering stars shined and the same glittering could be seen on the ceiling. Is that Demon stone light?
Running the long stairs with the Duke along came a single man as we were passing each other.
「Well well isn’t it the His Highness the Duke, It’s been a while since we’ve spoken.」(We meet again)
「……Earl Balsa…!」
The Duke with a glance like a glare looked at the Earl who was right in front of us. The man had a thin neck, flashy clothing and was slightly overweight. He looked like a toad. A broad grin spread across his face and looked at us. (tln: it actually translates to “Earl baldy”, but here he is using it as an insult so it translates into “toad” which fits him perfectly.)
「Please rest assured. The ones that threatened His Majesty’s life have already been caught.」
「What did you say?」
「It was the ambassador from the Misumido Kingdom. It was the wine that the King drank. That wine was what the Misumido Kingdom ambassador had presented.」
「That’s absurd……」
The Duke was surprised by that fact, and it showed on his face that he didn’t believe it. If that were to be true, both countries would be forced to ditch their relations. No war wouldn’t be out of the question.
But, there’s something not right. It’s all too convenient.
「The ambassador is being restrained in another room. That demi-human did something that outrageous. We’ll send Misumido back their head……」
「That won’t happen! Everything is for elder brother to decide! We’ll have the ambassador stay in that room for a little while only!」
「Is that so? For the demi-human to receive such an undeserving vote of confidence…. So shall it be. However, should anything happen to His Majesty, the other nobles won’t be able to stop the public you know? They’ll probably demand the same thing.」
Earl Balsa expressed a repulsive smile. It’s this guy? The old noble who discriminates against demi-humans and opposes the King’s policies? No, could he be the one that poisoned the King as well……
With one look at the Duke who was glaring at this toad, that deduction was not mistaken it seems. This bastard is the criminal.
「Well then with this. It seems it will be getting busy around here after this.」
The toad had said and was beginning to descend the long flight of stairs. It will become busy? Because the King dies? The toad sent the Duke off with a hand as the Dukes hand trembled as he grasped it. Alright, time for a little punishment for toadie.
「Slip」
The toad missed a step and fell mightily down the stairs. He didn’t stop until he reached the bottom. He was then thrown on to the floor.
「Gukya!」
Before long the toad calmly got up, tottered and began to walk. The surrounding maids and knight guards were trembling trying to hold in their laughter.
Che. He didn’t die. The Duke who’d heard my tongue click asked.
「You?」
I who remained silent raised my thumb and replied with a smile.
The Duke gave an amazed expression and returned a similar smile thereafter.
เข้าใจแล้ว ดังนั้นขุนนางเก่าเป็นเด็กเส้นเวลานี้ แต่ว่าจริง ๆ ต้องไปที่ไกลนั้นเป็นความรู้สึกที่ฉันมี มีคุณฆ่า ไม่ตายของกษัตริย์ปัญหาคุณเพิ่มเติม「If พี่ชายของฉันตาย บัลลังก์ย้ายไป Yumina เจ้าหญิงที่เป็นลูกสาวของเขาเท่านั้น บางที ที่โนเบิลต้องการบุตรของตนเองแต่งงานกับเจ้าหญิง และครอบครัวเป็นเจ้าบ่าวเข้า กับในใจที่พวกเขาพยายามที่จะลักพาตัวคุณ Sue ใช้ว่า เป็นวัสดุขู่กรรโชกด้วย คนที่พวกเขาพยายามไปไม่ใช่ตัวเองแต่คงน้องพี่」ถ้าคุณมีค่าชีวิตของหลานสาวของคุณ ไม่จัดการกับ Misumido เป็นเจ้าหญิงของประเทศ ยามนั้นคงสวยรุนแรง ดังนั้น พวกเขาเป้าหมายฟ้องแทน แล้วจะลองโชคของพวกเขาผลักดัน และมีบุตรของตนได้หมั้นกับเธอแทน แต่ความผิดใดที่พวกเขาต้องรู้สึกถ้าพวกเขาได้สัมผัสแม้โดยไม่ได้ตั้งใจ แล้วมันเป็นการเดินทางเที่ยวเดียวไป ax ของผู้ใหญ่ ละครประวัติศาสตร์ของหัวหน้าวายร้ายบางที่ถูกระงับปรากฏในจิตใจของฉันอย่างใด「And ว่าไร? 」「I ต้องการรักษาน้อง ใช้มายากลเหมือนที่คุณทำกับเอลเลน」มายากลกู้คืนสถานะผิดปกติ "กู้คืน" ว่าฮะ แน่นอน poisons และ afflictions อื่น ๆ สามารถถูกเอาออก ไม่ดุ๊กเชิญผมนี้ในจิตใจ ฉันยินยอมในขณะที่ทำเช่นนั้น ของดุ๊กรถข้ามสะพานชัก และถึงปราสาทของพระมหากษัตริย์ในที่สุดฉันถูกชักนำเข้ามาในปราสาท โดยดยุค พรมแดงถูกแพร่กระจายออกมา และเปิดประตูทั้งหมดให้ตรงกับเรา บันไดขยายลงในเส้นโค้งเบา ๆ ไปทางขวาและซ้าย ตรงกลางมีโคมระย้าที่งดงามซึ่ง shined ดวงดาว และได้เห็นนักเดียวบนเพดาน ที่เป็นปีศาจหินไฟใช้บันไดยาวกับดยุตามมาเป็นคนเดียวเราได้ช่วยกันดี 「Well ไม่ใช่เจ้าฟ้าพระดุ๊ก จะได้รับในขณะที่ตั้งแต่เราได้พูด」 (พบกันอีกครั้ง)「…… เอิร์ล Balsa... 」ดุ๊คกับรวดเร็วเช่นการแสงจ้ามองเอิร์ลที่ตรงหน้าของเรา คนที่มีคอบาง ฉูดฉาดเสื้อผ้า และมีน้ำหนักมากกว่าปกติเล็กน้อย เขาดูเหมือนเป็นคางคก รอบ ๆ ไร้กว้างกระจายทั่วทั้งใบหน้าของเขา และมองเรา (tln: มันจริงแปล "เอิร์ล baldy" แต่ที่นี่เขาใช้มันเป็นการดูถูกเพื่อให้มันแปลเป็น "คางคก" ซึ่งพอดีเขา)「Please มั่นใจได้ จับคนที่คุกคามชีวิตของในหลวงแล้ว」「What ไม่ได้คุณว่า ? 」「It เป็นแอมบาสเดอร์จากอาณาจักร Misumido เป็นไวน์ที่ดื่มกษัตริย์ ว่า ไวน์เป็นสิ่งที่แอมบาสเดอร์ราชอาณาจักร Misumido ได้แสดง」「That ของไร้สาระ...」ดยุคที่ประหลาดใจที่ความจริง และก็พบว่าบนใบหน้าของเขาว่า เขาไม่เชื่อ ถ้าที่เป็นจริง ประเทศทั้งสองจะสามารถบังคับให้คลองความสัมพันธ์ สงครามไม่ไม่ไม่คำถามBut, there’s something not right. It’s all too convenient.「The ambassador is being restrained in another room. That demi-human did something that outrageous. We’ll send Misumido back their head……」「That won’t happen! Everything is for elder brother to decide! We’ll have the ambassador stay in that room for a little while only!」「Is that so? For the demi-human to receive such an undeserving vote of confidence…. So shall it be. However, should anything happen to His Majesty, the other nobles won’t be able to stop the public you know? They’ll probably demand the same thing.」Earl Balsa expressed a repulsive smile. It’s this guy? The old noble who discriminates against demi-humans and opposes the King’s policies? No, could he be the one that poisoned the King as well……With one look at the Duke who was glaring at this toad, that deduction was not mistaken it seems. This bastard is the criminal.「Well then with this. It seems it will be getting busy around here after this.」The toad had said and was beginning to descend the long flight of stairs. It will become busy? Because the King dies? The toad sent the Duke off with a hand as the Dukes hand trembled as he grasped it. Alright, time for a little punishment for toadie.「Slip」The toad missed a step and fell mightily down the stairs. He didn’t stop until he reached the bottom. He was then thrown on to the floor.
「Gukya!」
Before long the toad calmly got up, tottered and began to walk. The surrounding maids and knight guards were trembling trying to hold in their laughter.
Che. He didn’t die. The Duke who’d heard my tongue click asked.
「You?」
I who remained silent raised my thumb and replied with a smile.
The Duke gave an amazed expression and returned a similar smile thereafter.
การแปล กรุณารอสักครู่..