3.2. Polyelectrolyte titration and

3.2. Polyelectrolyte titration and nitrogen content
Polyelectrolyte titration was carried out in order to determine
the amount of charged amino groups immobilized on cotton surfaces.
Polyelectrolyte titration measurements on treated cotton
fabrics may be used to assess the availability of ionic charges on
the cotton fabrics which give information on the (statistical) sites
of crosslinker and on possible chain segment mobility of biopolymer
on-fibre. Chain mobility may determine any functionality envisaged [17]. The results represented in Table 1 show exemplarily
that the use of the anchor group butanetetracarboxylic acid,
BTCA almost only 1/3 of potential charge equivalents remain accessible
after fixation onto textile. It can be shown that by varying the
amount of anchor used, higher charge accessibility can be reached
with resulting in lower add-on. The charge accessibility related to
the amount of permanent add-on can be increased strikingly using
less anchor chemicals but with the risk of only low coverage and
thus lower total binding capacity of the treated cotton fabric. Table
1. also showed the nitrogen content for the treated cotton samples

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 เนื้อหาการไทเทรตและไนโตรเจน polyelectrolyteการไทเทรต polyelectrolyte ทำออกมาเพื่อกำหนดจำนวนกลุ่มอะมิโนที่คิดค่าธรรมเนียมที่ตรึงบนพื้นผิวผ้าวัดการไทเทรต polyelectrolyte ฝ้ายบำบัดผ้าอาจจะใช้เพื่อประเมินความพร้อมของค่า ionic ในผ้าฝ้ายซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับเว็บไซต์ (สถิติ)ของ crosslinker และโซ่สุดเซ็กเคลื่อน biopolymerบนใย โซ่เคลื่อนอาจกำหนดใด ๆ ฟังก์ชัน envisaged [17] ผลที่แสดงในตารางที่ 1 แสดง exemplarilyที่ใช้จุดยึดกลุ่มกรด butanetetracarboxylicBTCA เกือบเท่า 1/3 ของค่าธรรมเนียมเทียบเท่าที่มีศักยภาพยังสามารถเข้าถึงได้หลังจากเบีบนสิ่งทอ มันสามารถแสดงที่แตกต่างกันจำนวนใช้สมอ ค่าธรรมเนียมสูงถึงสามารถเข้าถึงได้มีผลเพิ่มเติมด้านล่าง ถึงค่าธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องกับสามารถเพิ่มจำนวน add-on ถาวรกว่าโดยใช้น้อย กว่าสารเคมียึด แต่ความเสี่ยงเฉพาะต่ำความครอบคลุม และจึง ลดกำลังการผลิตรวมผูกผ้าฝ้ายบำบัด ตาราง1. นอกจากนี้ยัง พบว่าเนื้อหาของไนโตรเจนอย่างฝ้ายบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ไตเตรท Polyelectrolyte และปริมาณไนโตรเจน
ไตเตรท Polyelectrolyte ได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบ
ปริมาณของกลุ่มอะมิโนที่เรียกเก็บตรึงบนพื้นผิวผ้าฝ้าย.
Polyelectrolyte วัดไตเตรทได้รับการรักษาบนผ้าฝ้าย
ผ้าอาจจะใช้ในการประเมินความพร้อมของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวกับการไอออนิก
ผ้าฝ้ายที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ (สถิติ) เว็บไซต์
ของเชื่อมขวางและการเคลื่อนไหวส่วนห่วงโซ่เป็นไปได้ของโพลิเมอร์ชีวภาพ
ในเส้นใย การเคลื่อนไหวโซ่อาจกำหนดฟังก์ชั่นภาพใด ๆ [17] ผลการแสดงในตารางที่ 1 แสดง exemplarily
ว่าการใช้กรดกลุ่มสมอ butanetetracarboxylic,
BTCA เกือบเพียง 1/3 ของค่าใช้จ่ายที่มีศักยภาพเทียบเท่ายังคงสามารถเข้าถึง
หลังจากที่ตรึงบนสิ่งทอ ก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าโดยการเปลี่ยนแปลง
ปริมาณของสมอใช้ค่าใช้จ่ายสูงกว่าการเข้าถึงสามารถเข้าถึงได้
มีผลในการลดลง add-on การเข้าถึงค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับ
จำนวนเงินที่ถาวร Add-on ที่สามารถเพิ่มขึ้นอย่างยอดเยี่ยมโดยใช้
สารเคมีสมอน้อย แต่มีความเสี่ยงของความคุ้มครองที่ต่ำเพียงและ
รวมกำลังการผลิตที่ลดลงจึงมีผลผูกพันของผ้าฝ้ายได้รับการรักษา ตารางที่
1 นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าปริมาณไนโตรเจนสำหรับตัวอย่างผ้าฝ้ายได้รับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . สารตกตะกอน และไนโตรเจน
ตกตะกอนการไทเทรตได้ดําเนินการในการตรวจสอบยอดเงินของค่า
กรดอะมิโนกลุ่มที่ตรึงบนพื้นผิวผ้าฝ้าย ตกตะกอนการไทเทรตที่ถือว่าวัด

ผ้าอาจจะใช้เพื่อประเมินความพร้อมของประจุไอออนใน
ผ้าฝ้ายซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับเว็บไซต์
( สถิติ )ในส่วนของรอบการเคลื่อนไหวของโซ่ที่เป็นไปได้แบบ
บนใย การกำหนดฟังก์ชันใด ๆโซ่ envisaged [ 17 ] ผลที่แสดงในตารางที่ 1 แสดง exemplarily
ที่ใช้กลุ่มสมอ butanetetracarboxylic กรด
btca เกือบ 1 / 3 ของค่าใช้จ่ายที่มีศักยภาพอยู่ได้
หลังจากการตรึงบนสิ่งทอ มันสามารถแสดงให้เห็นว่าที่
จำนวนจุดใช้ค่าใช้จ่ายสูง การเข้าถึงสามารถเข้าถึง
กับที่เกิดในตัวล่าง ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึง
จํานวนของ add-on ถาวรสามารถเพิ่มขึ้นอย่างน้อยยึดสารเคมีแต่ใช้
กับความเสี่ยงของความคุ้มครองต่ำเท่านั้น
จึงรวมลดลงความสามารถในการผูกผ้าฝ้าย โต๊ะ
1ยังพบว่าปริมาณไนโตรเจนเพื่อรักษาผ้าตัวอย่าง