Throughout my life, I have always k

Throughout my life, I have always known that helping others would be an integral part of my career. My parents raised me with the belief that we must constantly strive to touch the lives of the people around us. In the second grade, I received the first reward of my academic career: my teacher Mrs. Horodowich presented me with the �Most Likely to be a Peace Maker� award. In later years, whenever I began wondering where my life was headed, my mother would remind me of that award. She has never questioned her conviction that I will one day �be a Peace Maker� somewhere and somehow.

During high school and college, I searched for my identity. I looked at many possible career paths, yet I always came back to law. It is the only profession that perfectly matches my personality and goals, and gives me the ability to fulfill my lifelong dream of making a significant impact on our society through civil service. A vast majority of Florida and United States congressmen are lawyers; the legal profession seems ideally suited to such a calling. I believe that God has molded me into the type of individual who cares strongly about his surroundings, and cannot be happy unless he is impacting those around him in a positive way. This conviction is deeply rooted in my everyday routine and in my overall life. I want to touch the lives of as many people as I can.

My burning desire to impact others has been with me throughout my life, but became most firm during my sophomore year in high school. I began serving in student government as the voice of my constituents. As time progressed, I grew increasingly comfortable with stepping outside of the box. I realized that God had given me a gift to speak, and that I could use that gift to benefit others. In May of my sophomore year, I attended the Hugh O�Brien Youth Seminar, which taught me how to think, not what to think. I quickly realized the impact I could have in my everyday life. After that short weekend, my life changed drastically. The leadership conference equipped me with new and unique tools that I could apply throughout my life. I grew hungry for more of these tools and ideas, and began to see law school as a place where I could acquire them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตลอดชีวิตของฉันฉันได้รู้จักกันเสมอว่าการช่วยเหลือผู้อื่นจะเป็นส่วนหนึ่งของอาชีพของฉัน พ่อแม่ของฉันยกฉันด้วยความเชื่อที่ว่าเราจะต้องมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่องที่จะสัมผัสชีวิตของผู้คนรอบตัวเรา ในชั้นประถมศึกษาปีที่สองที่ผมได้รับรางวัลครั้งแรกในอาชีพของฉันวิชาการ: ครูของฉันนาง Horodowich นำเสนอกับผมส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเป็นเครื่องที่ได้รับรางวัลสันติภาพ ในปีถัดมาเมื่อใดก็ตามที่ผมเริ่มสงสัยว่าชีวิตของฉันกำลังมุ่งหน้าไปแม่ของฉันจะเตือนฉันของรางวัลที่ เธอไม่เคยถามความเชื่อมั่นของเธอที่ฉันจะวันหนึ่งจะเป็นเครื่องสันติภาพที่ใดที่หนึ่งและอย่างใด. ระหว่างโรงเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยผมค้นหาตัวตนของฉัน ผมมองไปที่เส้นทางอาชีพที่เป็นไปได้มาก แต่ฉันมักจะกลับมาเป็นไปตามกฎหมาย มันเป็นอาชีพเดียวที่สมบูรณ์ตรงกับบุคลิกของฉันและเป้าหมายและทำให้ผมมีความสามารถในการตอบสนองความฝันตลอดชีวิตของฉันทำให้ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อสังคมของเราผ่านข้าราชการพลเรือน ส่วนใหญ่ของฟลอริด้าสหรัฐอเมริกาและนักการเมืองเป็นทนายความ; วิชาชีพทางกฎหมายดูเหมือนว่าเหมาะที่จะโทรดังกล่าว ผมเชื่อว่าพระเจ้ามีแม่พิมพ์ฉันเป็นประเภทของบุคคลที่ใส่ใจอย่างมากเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของเขาและไม่สามารถมีความสุขถ้าเขาส่งผลกระทบต่อคนรอบข้างเขาในทางบวก ความเชื่อมั่นนี้จะฝังรากลึกในชีวิตประจำวันของฉันและในชีวิตโดยรวมของฉัน ฉันต้องการที่จะสัมผัสชีวิตของผู้คนให้มากที่สุดเท่าที่ผมสามารถ. ต้องการการเผาไหม้ของฉันที่จะส่งผลกระทบต่อคนอื่น ๆ ที่ได้อยู่กับเราไปตลอดชีวิตของฉัน แต่กลายเป็น บริษัท ที่มากที่สุดในช่วงปีที่สองของฉันในโรงเรียนมัธยม ผมเริ่มให้บริการในรัฐบาลของนักเรียนเป็นเสียงของประชาชนในเขตเลือกตั้งของฉัน เมื่อเวลาล่วงเลยผมเติบโตสะดวกสบายมากขึ้นกับการก้าวนอกกรอบ ฉันตระหนักว่าพระเจ้าได้ให้ฉันเป็นของขวัญที่จะพูดและที่ฉันสามารถใช้ของขวัญที่จะได้รับประโยชน์อื่น ๆ ในเดือนพฤษภาคมของปีนักเรียนปีที่สองของฉันฉันเข้าเรียนที่ฮิวจ์ OBrien เยาวชนสัมมนาซึ่งสอนฉันวิธีการคิดว่าไม่ว่าสิ่งที่คิด ฉันได้อย่างรวดเร็วตระหนักถึงผลกระทบที่ฉันสามารถมีในชีวิตประจำวันของฉัน หลังจากนั้นในช่วงสุดสัปดาห์สั้น ๆ ในชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงอย่างมาก การประชุมผู้นำการติดตั้งฉันด้วยเครื่องมือใหม่ไม่ซ้ำใครที่ฉันสามารถใช้ตลอดชีวิตของฉัน ผมเติบโตหิวมากของเครื่องมือเหล่านี้และความคิดและเริ่มที่จะเห็นโรงเรียนกฎหมายเป็นสถานที่ที่ผมจะได้รับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดทั้งชีวิตของฉัน ฉันได้รู้จักกันเสมอว่าช่วยคนอื่นก็เป็นส่วนหนึ่งของอาชีพของฉัน พ่อแม่เลี้ยงดูผมกับความเชื่อที่ว่า เราต้องมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่องเพื่อสัมผัสชีวิตของผู้คนรอบตัวเรา ในชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ผมได้รับรางวัลแรกของงานวิชาการ : ครูนาง horodowich นำเสนอฉันด้วย�ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สร้างสันติภาพ�รางวัล ใน ปีต่อมาเมื่อใดก็ตามที่ผมเริ่มสงสัยว่าชีวิตผมจะไป แม่จะเตือนฉันของรางวัลนั้น เธอไม่เคยถามความมั่นใจของเธอว่า วันหนึ่งฉันจะ�เป็นผู้สร้างสันติภาพ�ที่ไหนแล้ว

ตอน ม.ปลายและมหาลัย ผมได้ค้นหาตัวตนของฉัน ผมมองเส้นทางอาชีพมากที่สุด แต่ฉันมักจะกลับมาที่กฎหมายเป็นอาชีพเดียวที่สมบูรณ์ตรงกับนิสัยของฉันและเป้าหมาย และช่วยให้ผมสามารถตอบสนองความฝันตลอดชีวิตของฉัน ทำให้ผลกระทบต่อสังคมของเราผ่านทางบริการ ส่วนใหญ่ของฟลอริด้าสหรัฐอเมริกาเป็นทนายความและนักการเมือง ; วงการกฎหมายน่าจะเหมาะเช่นโทรผมเชื่อว่าพระเจ้ามีรูปผมเป็นประเภทของบุคคลที่สนใจอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมของเขา และคงไม่สามารถมีความสุขได้ นอกจากเขาจะมีอิทธิพลต่อคนรอบข้างในทางที่เป็นบวก ความเชื่อมั่นนี้เป็นรากลึกในรูทีนของฉันทุกวันและในชีวิตโดยรวมของฉัน ฉันต้องการที่จะสัมผัสชีวิตของผู้คนให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

ต้องการการเผาไหม้ไปยังผู้อื่นต่อได้กับเราตลอดชีวิตแต่เป็น ส่วนใหญ่ บริษัท ในระหว่างปีนักเรียนปีที่สองของฉันในโรงเรียนมัธยม ฉันเริ่มเสิร์ฟในนักเรียนรัฐบาลเป็นเสียงขององค์ประกอบของฉัน เมื่อเวลาที่ผมเติบโตมากขึ้นสะดวกสบายกับก้าวนอกของกล่อง ฉันตระหนักว่าพระเจ้าได้ให้ของขวัญที่พูด และที่ฉันสามารถใช้ของขวัญเพื่อประโยชน์ต่อผู้อื่น ในเดือนพฤษภาคมของปีนักเรียนปีที่สองของฉัน ฉันได้�ฮิวจ์ โอ ไบรอัน เยาวชน การสัมมนาซึ่งสอนให้ผมคิด ไม่ใช่สิ่งที่ต้องคิด ฉันได้อย่างรวดเร็วตระหนักผลกระทบได้ในชีวิตประจําวัน หลังจากวันหยุดสั้น ๆว่า ชีวิตเปลี่ยนไปมาก ผู้นำการประชุมพร้อมผมกับใหม่ และ เครื่องมือที่เป็นเอกลักษณ์ที่ผมใช้ตลอดชีวิต ผมหิวมากของเครื่องมือและแนวคิดเหล่านี้ และเริ่มที่จะเห็นโรงเรียนกฎหมายเป็นสถานที่ที่ฉันสามารถได้รับพวกเขา